De dagstappersgids van Waals-Brabant lag al een tijdje onaangeroerd in de kast.  Daarom vonden we dat het dit weekend tijd was om daar iets aan te veranderen.  De weergoden hadden echter wat anders voorzien en het regende pijpenstelen toen we ‘s morgens opstonden.  Toch laten we ons niet afschrikken en als we rond 9 uur in Braine l’Alleud aan de wandeling beginnen houdt het zowaar op met regenen en mede door de zachte temperaturen is het aangenaam wandelweer.

Enkele honderden meter na het vertrekpunt ( het station van Braine l’Alleud)  pikken we de oude spoorlijn 115 op.  Daarna wandelen we door het bos van Foriest en vervolgen onze weg richting  Wauthier Braine.  Volgens de topogids was daar een café te vinden, maar deze  was ondertussen al vervangen door een frituur die pas ’s avonds open zou gaan.  We picknicken dus op een muurtje langs de weg.  We steken de E19 over richting Braine le Chateau en pikken de GR 12 op in Les Quarante Bonniers.  Even verder wippen we even over de taalgrens en nemen ook een kijkje in het Hallerbos.  Spijtig genoeg zijn we nog wat te vroeg voor de eerste boshyacinten.  Via een lus over La Bruyere en Sart-Moulin komen we terug in de buurt van Braine l’Alleud waar we in het centrum gaan  genieten van een lekkere Blauwe Chimay. Onderweg hadden we nergens een café tegengekomen dus die was welverdiend.  Deze dagstapper laat je een apart deel van Waals-Brabant ontdekken.  Ook al wandel je door een heel erg verstedelijkt gebied, en is het geluid van de autostrade nooit ver weg,  toch zijn er heel wat mooie passages.  Wel eigen drank en picknick meenemen!

09-03-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

In combinatie met de dagstapper op zaterdag besluiten we op zondag de GR5 tussen Genk en Hasselt te verkennen.  We pikken deze GR op aan de wandelboom in het recreatiepark Melberg, een 65 ha groot gebied ten zuiden van het centrum van Genk.  Al snel passeren we de ‘Slagmolen’, een watermolen uit 1523.  Deze werd volledig gerestaureerd in 1966. De bijhorende gelagzaal is echter momenteel niet meer open.  Net voorbij de watermolen duiken we het natuurgebied ‘De Maten’, een uniek Kempens landschap dat bestaat duinen en moerassige veengebieden, en een belangrijke broed- en rustplaats vormt voor tientallen vogelsoorten.  Voorbij het natuurreservaat komen al snel we bij het Albertkanaal terecht in de buurt van de sluisinstallatie van Diepenbeek.  We volgen even het water en even verder buigen we terug af richting het openluchtmuseum ‘Bokrijk’ waar we in het Bokrijks Gasthof even halt houden voor een tas koffie en een lekker broodje.  Even voorbij de hoofdingang van het domein staat een wandelboom die de splitsing aanduidt met de GR564 ‘Kempen-Condroz’.  Als we het domein ‘De Borggraaf’ passeren is ons einddoel stilaan in zicht en via de sluis van Godsheide, de Japanse tuin en het Karpermolenpark komen we in het centrum van Hasselt terecht.  De blauwe Chimay ruilen we vandaag in voor een Guiness in  ‘The Irish Times Pub’ op de Fruitmarkt. 

03-03-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

Na een korte treinreis stonden we zaterdagmiddag voor het station van Genk, om van daaruit de dagstapper 9 (Limburg-eerste editie) te verkennen.   Even zigzaggen we door het centrum en komen al snel via het Molenvijverpark op het Zonnewijzerpad.  Langsheen dit pad kan je verschillende zonnewijzers ontdekken.  Over de zon gesproken, die komt na een lange winterslaap toch af en toe even piepen en er hangt al een klein beetje een gevoel van heel vroege lente in de lucht.  Via enkele mooie boswegen komen we in Wiemersmeer terecht waar we even halt houden bij de grot.  Daarna duiken we terug het natuurgebied Kattenvennen in en wandelen in de richting van de wijk  Langerlo.  Het uitzicht op de elektriciteitscentrale krijgen we er gratis en voor niets bij.  Na het gerestaureerde kapelletje van Langerlo wandelen we terug richting Genk.  Aan de wandelboom kiezen we richting centrum Genk, waar we na een goede 2 kilometer terug bij het station aankomen.  Al bij al een mooie wandeling voor wie in de buurt is, er zijn genoeg onverharde stukken en mooie passages en dit allemaal niet zo ver van het stadscentrum. 

02-03-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

Na een deugddoende nachtrust worden we ’s ochtends wakker onder een vers sneeuwtapijtje. We nemen rustig de tijd om te ontbijten in de saloon waarna we rond 9.30 uur het besneeuwde landschap in stappen. Het is 1,4 km voor we terug op de GR 57 zijn aan het station van Comblain-la-Tour. Het mooie kunstwerk ‘de Jazzmen’ aan het station herinnert aan het bekende jazzfestival dat hier jaarlijks gehouden werd tussen 1959 en 1967.  Het blijft sneeuwen en al vlug stappen we over een 4 cm dik sneeuwtapijt wat het niet gemakkelijker maakt, we zien de ijsplekken niet onder de sneeuw en soms schuiven we echt naar de andere zijde van het pad . We passeren door het mooie gehuchtje Xhignesse en komen  na 5,8 km in Hamoir. Hier nemen we de tijd om iets warms te gaan drinken, en de verdere tocht te bespreken want we willen zeker de trein richting Luik halen van 16.52 uur anders word het veel te laat daar er in het weekend maar om de 2 uur een trein is. We stappen verder, passeren de kapel van Sy en even verder een mooi uitzichtpunt. De afdalingen worden steiler en soms is het mekaar helpen om toch zonder kleerscheuren beneden te komen. Onderweg worden we wel getrakteerd op enkele prachtige vergezichten over de Ourthe. Tussen Logne en Juzaine vinden we een schuiltent waar we onze boterhammekes  naar binnen kunnen spelen, even erna komen we terug op de splitsing van de GR 57 en 576. Zo komen we in Bomal op de N806 waar we de zuidelijke lus laten voor wat ze is en direct richting centrum kiezen. Na een paar blauwe Chimay’s nemen we de trein huiswaarts, het was weer een prachtig verkenningsweekend voor een buswandeling van GR Vlaams Brabant.

24-02-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

Een tocht op de GR57 staat dit weekend op het programma.  Door de vlotte bereikbaarheid van onze startplaats Esneux (op spoorlijn 43) , met 1 overstap in Luik waren we om 8.44 uur al ter plaatse. Alvorens te starten drinken we nog een koffie drinken in het plaatselijk café, aan horeca is er in Esneux geen gebrek. Daar de GR 57 niet door Esneux loopt is het even zoeken naar de juiste weg en al snel  komen we in het prachtige Parc du Mary, de lichte sneeuwval maakt het nog mooier en even verder moeten we uitkijken want daar is de splitsing van de GR57 en de GR576. Ergens moeten we hier toch niet goed opgelet hebben want na een tijdje zien we dat de weg die we volgen niet meer overeenstemt met de gps-track  en na wat getwijfel en bestuderen van kaart en tekst besluiten we om terug te de goede weg op te zoeken. We vervolgen onze weg en passeren de steengroeve van het bos van Anthisnes.  Deze groeve speelde een belangrijke rol in de natuursteenindustrie in de 19^de en 20^ste eeuw. Zo komen we in Sart en besluiten daar van de GR 57 af te wijken om in het centrum van het Poulseur in een café warm en droog onze picknick op te eten ook al is het heen en terug 3 km meer op onze teller. Zo trekken we richting Douflamme, het blijft ijzig koud en de afdalingen liggen er erg glad bij, het is dus de hele dag oppassen geblazen zodat we niet onderuit gaan. We wandelen verder richting Comblain au Pont, genieten even van het mooie zicht vanop het uitzichtpunt Tour Saint-Martin en dalen af naar het het dorpsplein waar we nog even de warmte opzoeken van een gezellig café om daarna onze laatste kilometers aan te vatten. Hetgeen ons opvalt in deze dorpjes is het groot aantal handelszaken die te koop of over te laten staan, blijkbaar heeft de crisis hier ook erg toegeslagen.  We hadden besloten om in Comblain la Tour te overnachten, toch nog  8 km verder, en wat eigenlijk een tocht van 22 km moest worden werden er op ons eindpunt net geen 30.  Verkleumd kwamen we  aan in manege/ranch Little Creek waar we in het saloon genoten van een ferme pint voor we onze kamers gingen opzoeken.  Het duurde even voor we helemaal ontdooid waren, door de ijzige noordoostenwind hadden we de hele dag gewandeld met een gevoelstemperatuur van ongeveer  -5 graden.

Rond 19 uur konden we onze beentjes onder de tafel schuiven voor een portie halve kip met frietjes, sla en appelmoes. ’s Avonds stond er nog een karaoke op het programma, die tot in de vroege uurtjes doorging.  Dat weerhield ons niet om zalig te slapen na zo een vermoeiende dag.

23-02-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

Achter de sporthal van De Nekker kiezen we een onverhard pad dat ons langs de grote vijver leidt, de onverharde paadjes liggen er ijzig bij en soms lijkt het of we aan het schaatsen zijn. Maar de dooi die zich snel doorzet maakt al vlug sommige delen van het pad terug  begaanbaar en zo trekken we door het stiltegebied van het Mechels Broek. Deze streek is voor mij nog onbekend gebied en ik ben blij verrast door de afwisseling die  hier te vinden is.  Zo steken we voor een eerste keer de Mechelsesteenweg over om rond Bonheiden door te trekken.  Hier bevindt zich een  sporthal was waar we droog en gezellig binnen een tas koffie kunnen drinken. Daarna stappen we verder richting Putte-Peulis.  Over de drukke N15 maken we een boog door het mooie Peultenbos, het ijs en de smeltende sneeuw maken  plaats te maken voor waterplassen en modder en soms denken we dat we aan het balletdansen zijn. Maar het landschap maakt alles weer goed. Zo komen we in Rijmenam waar we in een echt bruin motorcafé) onze binnenkant  nog eens bevochtigen met een lekkere bruine Tongerlo en  een Hopus.   Daarna keren we terug richting Mechelen langs de Dijle. De sneeuw is ondertussen al bijna helemaal weggesmolten en het zonnetje breekt ook nog even door de wolken. Wat volgt is een mooi stukje langs het water met de Sint-Romboutstoren steeds in het vizier. Ter hoogte van het sluizencomplex op de Afleidingsdijle wandelen we terug richting parking van De Nekker.    Na de wandeling waren we het eens, deze wandeling hebben we gedaan in drie seizoenen, ’s morgens was het winter, tegen de middag was het herfst en in de namiddag langs de oever van de Dijle was er een eerste lentegevoel.  De dagstapper  leidt je door een heel mooi gebied en heeft een heel groot percentage onverharde paadjes.

27-01-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

In onze B & B kregen we een ontbijt voorgeschoteld om U tegen te zeggen. Na de innerlijke mens meer dan versterkt te hebben trekken we de mistige morgen in, we besluiten niet terug te keren naar het centrum van Vielsalm maar zoeken even de kortste weg naar de GR toe.  Met behulp van de wandel GPS komen we na een kilometer al op de goede weg terecht en trekken we de prachtige natuur in. Het moet ook even vermeld :  naar de GR tekens moet je hier niet zoeken of er moest een strook bos omgehakt zijn. Gisteren zijn we van de provincie Luik naar Luxemburg getrokken, vandaag doen we het omgekeerde, zo komen we eerst in Comanster waar we versteld staan van de vele kruisjes en gedenkstenen die in dit dorpje verspreid staan. Na dit dorpje zie je het landschap veranderen, het landschap wordt meer open en de boswegen onder onze voeten ruilen we in tegen asfalt. Zo komen we in Braunlauf terecht waar we even buiten het dorpje een overdekt bankje vinden om onze boterhammen naar binnen te spelen. Via Schirm  bereiken we na dik 26 km Burg – Reuland dat in een diep dal verscholen op ons ligt te wachten, we zijn ruim op tijd voor de laatste bus van 17.10 uur die ons terug naar Verviers zal brengen. In een bakkerij/café kunnen we zelfs genieten van een Rode Chimay, ja jullie lezen goed het was een bakkerij waar een café in was verwerkt met een heuse tapkraan er werd zelfs aan de toog geroddeld net zoals bij ons.

De bus is stipt op tijd en na een busrit van 2 uur met een overstap in Malmedy komen we in Verviers aan waar we na een paar minuten de trein richting Luik kunnen nemen om zo rond 20.30 uur moe maar voldaan weer in Landen aan te komen. Het waren weer twee prachtige wandeldagen.

04-01-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

We waren al vroeg uit de veren om in Landen onze trein richting Verviers te halen, het was kil en vochtig als we daar de bus 294 richting Stavelot nemen om daar waar we onze tocht een paar dagen geleden hadden gestaakt de draad weer op te pakken op deze prachtige GR. Vandaag wordt een eerder korte tocht, maar dat heeft alles te maken met beschikbaarheid van slaapgelegenheid onderweg. We besluiten om alvorens Stavelot te verlaten eerst een koffie te gaan drinken tegenover de abdij. Na de brug over de Amblève begint onmiddellijk het serieuze klimwerk, en we zien al snel Stavelot in het dal achter ons liggen.  Het water komt ons onderweg nog steeds tegen na de regen van de voorbije dagen. Na een viertal kilometer bevinden we ons al terug op 500 m hoogte.  We stappen dan voorbij het Croix de la Belle Femme. Uitgestrekte bossen, verlatenheid en hemelse rust kenmerken deze etappe tussen twee toeristische plaatsen.  Onderweg vinden we toch wat beschutting in een schuilhutje en kunnen daar  onze innerlijke mens versterken. Daarna trekken we verder door de mist naar Mon-Le-Soie, de paden blijven heel modderig, toch houden we het gelukkig voor de rest droog.  We stappen ook nog voorbij het Centre Europeen du Cheval, eigendom van het Waals Gewest, waar alles rond paarden draait.   Rond 15 uur trekt de lucht toch nog open en krijgen we net voor het afdalen naar Vielsalm nog enkele prachtige vergezichten te zien. In het centrum genieten we eerst van een welverdiende Blauwe Chimay voor we 1.5 km buiten het centrum naar onze B & B gaan zoeken. Deze is al vlug gevonden en na een verkwikkende douche bracht de baas ons zelf terug naar het centrum om daar te kunnen genieten van een lekkere warme maaltijd. Samen zijn we dan terug gewandeld naar onze slaapplaats om de nodige rust te zoeken die we nodig hebben voor onze tocht van morgen.

03-01-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

Na op zaterdag de  verkenning gedaan van de buswandeling voor GR Vlaams-Brabant van juni  (Nessonvaux naar Spa) vervolgen we op zondag de GR 5 richting Stavelot. We beginnen de dag zoals we de vorige afgesloten hadden, met regen dus.  Het is niet echt koud als we in het centrum van Spa de GR 5 weer oppikken. Deze wandeling van 20 km zal ons op vele manieren verrassen. Na een kleine wandeling door het centrum van Spa komen we al vlug in de bossen terecht waar het water letterlijk naar beneden stroomt. De kleine bosbeekjes zijn flink gezwollen na de regen van de afgelopen weken en zijn ware stromen geworden die wild hun weg zoeken naar beneden. Na een fikse klim door het bos komen we in de open vlakte van de Hoge Venen terecht waar de regen en wind ons geselt. En toch genieten we van deze wandeling zelfs als het water ons tot in de schoenen druipt. In Exbomont beginnen we aan onze laatste klim van de dag, deze zal ons naar een plateau brengen van waar we in rechte lijn richting Stavelot kunnen afdalen. Al van in het begin staan we echter diep in de modder en die rechte lijn is hier ver te zoeken. Als we dan net voor Stavelot nog via de GR door een overgelopen afwateringsbuis worden gestuurd dan kunnen we onze voeten en broekspijpen écht niet meer droog houden. Toch hebben we van deze wandeling genoten, het minder goede weer namen we er maar bij. We komen hier graag nog eens in een ander seizoen terug want het blijft een prachtige streek.

23-12-2012 om 00:00 geschreven door grwandelaars  

Het weer op vrijdagavond beloofde niet veel goeds maar gelukkig was het op zaterdagochtend  terug droog.  We hadden afgesproken op de carpool parking van Sterrebeek,van daaruit reden we samen naar Terhulpen om aan onze wandeling te beginnen. We vinden vlug parking voor het domein Solvay op de drukke N275. Daar trekken we onze wandelschoenen aan en wandelen 100 meter langs deze weg.  We zigzaggen even door de buitenwijken van Terhulpen maar al vlug kunnen we genieten van de prachtige kerkwegeltjes die hier toch ook wel goed bewaard zijn gebleven. De temperatuur was zacht en na korte tijd kregen we het in onze winteruitrusting te warm. Het landschap onderweg is heel afwisselend. In Basse-Ransbeck pikken we de GR 126 die ons een tijdje zal vergezellen in het Zoniënbos.  Halverwege laten we deze GR echter links liggen om naar de renbaan van Groenendaal te trekken. De rust die dit bos uitstraalt is niet te beschrijven. Door het aangename weer komen we heel wat ruiters en wandelaars tegen. Genietend van al dat  moois wandelen we terug naar het zuiden terug en wippen terug over de taalgrens.  In het mooie domein van Solvay krijgen we al snel zicht op het kasteel. We passeren nog langs een mooie dreef met enkele opmerkelijke reuzensequoias.  Even verder worden we ook nog verrast worden door een openlucht fototentoonstelling. In de hoeve van het kasteel van La Hulpe vinden we de ‘Fondation Folon’, waar men enkele kunstwerken van deze Belgische kunstenaar kan bewonderen. Op dit  domein vinden we ook de taverne ‘’ L’homme bleu ‘’ . In deze gezellige zaak genieten we van een blauwe Chimay, waarna we de laatste kilometer aanvatten en zo terug aan de wagen aankomen.  Daarna rijden we vlot terug richting carpoolparking. Deze wandeling is een aanradertje, wel 25 km lang, en niet te zwaar. Er is een mooie afwisseling van open ruimte en boswegen. Wel genoeg proviand meenemen want onderweg is niet veel  te verkrijgen.

15-12-2012 om 00:00 geschreven door grwandelaars