Stef is gisteren aan een visum geraakt voor India en vertrok kort na de middag. s'Avonds kreeg hij zonder problemen de nodige stempels voor in het pasport van Lais. Momenteel wacht hij in New Delhi om opnieuw het vliegtuig te nemen naar Sri Lanka. Hij moet nog een tussenstop maken ergens in India en als er geen vertragingen of andere problemen zijn, zal hij rond 14.00u in Colombo aankomen. Als we dan door de controles geraken kunnen we toch nog samen terugkomen. Het ziet er dus al veel beter uit dan gisterenvoormiddag. Nu nog duimen dat er geen vertragingen zijn met papa's vluchten en dan de lange reistijd doorstaan en we landen morgenvroeg in Zaventem.
Nog nooit was het verlangen zo groot om thuis te zijn
We kijken er naar uit om oma Maria, meter Marianne, nonkel Bruno, peter Koen, tante Greet, tante Miet, nonkel Bart, tante Maddy, nonkel Danny, de nichtjes neefjes en alle anderen te omarmen en ons Lais te laten wennen aan haar nieuwe omgeving.
Het is nog steeds niet zeker dat we zaterdag naar huis kunnen. Belgie besliste om niet meer rechtstreeks een pasport uit te schrijven voor een adoptiekindje, na problemen met een andere adoptie... Dit betekent dat we naar de ambassade moeten in New Delhi om daar een visum aan te vragen voor Lais om ons land binnen te kunnen. Het kan al jaren wel en nu plots niet meer.... en niemand was op de hoogte... het adoptiebureau niet, FCA niet,....Deze diensten dachten zelfs dat het om een situatie ging dat niet met Sri Lanka te maken had, een vergissing......Maar jammer genoeg is het toch realiteit.Het kabinet van Buitenlandse zaken beslist dat er nu steeds via Delhi moet gegaan worden, maar communiceerde dit niet of slecht. En neen hoor,ze willen niet voor een keer de gewone procedure volgen en dan de vernieuzing starten na ons,..... Uiteraard is zo een klein gezinnetje uit Belgie geen prioriteit voor hen.... We zijn even niet blij om Belg te zijn. Adoptieouders uit Nederland die hun kindje later toegewezen kregen hier in Colombo vertrekken zonder problemem en moeten niet naar Delhi. Ons landje maakt het toch graag complex. We zijn ook enorm ontgoocheld in het Belgisch consulaat hier.... Veel steun kregen we niet.
In wat voor land wonen we....? Soms vraagt een mens zich dat toch eens af.
Concreet;
Stef probeert al twee dagen een visum te krijgen om India binnen te mogen om de nodige stempels te halen voor het pasport van Lais, maar dit lukte nog niet. Morgen een laatste poging en dan vliegt hij naar New Delhi. Hopelijk komt hij dan zaterdag net op tijd toe in Colombo om met ons mee af te reizen. Lukt dit niet, dan blijven we ( ikzelf, Lais en Stef) zonder veel zin nog hier om de procedure af te ronden.
Lieve mensen, haal jullie kaarsjes, steunbetuigingen, gebedjes, positieve energie nog eenmaal boven voor ons. We zouden zo graag als 1 grote familie thuiskomen op zondag.
Hier zijn we weer met het laatste nieuws uit Sri Lanka... Gisteren hebben we de laatste papieren in orde gekregen die we nodig hadden voor de adoptie in Sri Lanka officieel te maken en alles werd gelegaliseerd op buitenlandse zaken in Sri Lanka. Alles vlot en netjes op tijd ondanks alle feestdagen. Zeer goed werk van de lokale persoon.
Dan denk je joepie, nu is alles in orde, nog efkes langs het belgisch consulaat, pasje krijgen voor Lais en we kunnen ons voorbereiden op de terugreis met gans de familie. Nog enkele dagen genieten van Sri Lanka en de rust en weg wezen. Was dat efkes buiten de bureaucratie van Belgie gerekend!!!! Nu blijkt er een groot probleem te zijn met de algemene procedure (niet met onze papieren) en niemand weet voorlopig hoe we hier uit geraken... Het is dus totaal onvoorzien opnieuw zeer spannend en zijn dus helemaal niet zeker om op zaterdag in dat vliegtuig te zitten.
Ondertussen nemen we wel eens de tijd om enkele mensen te bedanken waarvan we weten dat ze alle dagen aan ons denken en ons zeer veel steunen. In de eerste plaats Oma Maria, zeer vaak in de schaduw, maar we weten dat je thuis iedere dag kaarsjes brandt en heel veel voor ons gezin bidt opdat alles in orde zou komen. Hartelijk dank daarvoor! Ondertussen is het ook oma Maria die op hondje Kina past en haar verwent... Het is niet altijd evident alles op afstand te moeten volgen wat hier gebeurt en niet altijd te weten wat er juist gaande is. Natuurlijk ook oma Rita en opa Paul, die ons hier lokaal iedere dag steunen en de emoties van het moment soms ook over zich krijgen. Ons (schoon)broers en (schoon) zussen voor de vele lieve boodschapjes. Onze lokale contactpersoon die toch maar alles netjes in orde bracht ondanks alle feestdagen. Perfect werk geleverd! Erika van Ray of Hope die er alles aan doet om dit probleem zo elegant mogelijk op te lossen voor ons, Iedereen die iedere dag met ons meeleeft, fantastische steun voor ons hier.
De grote ontgoocheling van de dag : onze Belgische instanties die er blijkbaar hun plezier in vinden de normale burger nog maar eens het leven zuur te maken en ons prille geluk efkes abrupt te onderbreken. Volgens mij zouden ze misschien belangrijker dingen aan hun hoofd moeten hebben...
Bon, nu dat ook deze frustratie er uit is gaan we verder met het genieten van ons Lais!
We houden jullie op de hoogte en gaan er nog altijd van uit dat we het zaterdag halen,
Laïs is papa's mooiste geschenk opzijn verjaardag
Vandaag werd papa Stef 38. Jammer genoeg moest hij vooral op stap om de administratie in orde te krijgen voor onze terugreis. Toch hebben we samen genoten van het ontbijt en konden we deze avond met ons gezinnetje dineren aan zee met kaarslicht en alles erop en eraan. Toch nog een mooie afsluiter van z'n verjaardag. En natuurlijk is papa's grootste geschenk ons Laïs!
Morgenavond zien we opa en oma terug na hun uitstapje.
Voor de rest is het genieten van elkaar en aftellen om naar huis te kunnen vertrekken. Als alles vlot verloopt landen we zondagmorgen om 08.00u in Zaventem;.
We zijn nu al twee dagen samen en alles loopt vlot. Het wennen aan een flesje loopt goed en deze nacht moesten we slechts twee keer opstaan om haar melkje te geven. Grote broer slaapt voorlopig door het gestommel heen en papa en mama zullen de slaap ook wel inhalen.... We zijn blij dat de gewenning vlot verloopt. Laïsje is een rustige meid en als bij wonder lacht ze al veel vlotter dan in het home,....We hebben het gevoel dat ze haar plaatsje binnen ons gezinnetje al goed gevonden heeft. Ze kirt en kraait volop en lacht wanneer we ''gekke bekken'' trekken of haar naam roepen,...In tegenstelling tot Anil vroeger, tuttert ze al volop.... deze keer geen duimertje dus.... We kijken er nu vooral naar uit om ons te nestelen in ons huisje in Onkerzele. Zeker onze Anil begint steeds meer naar huis te verlangen. Er gaat geen dag voorbij of hij vraagt naar zijn vriendjes van de klas, 'hondje Kina',.....Gelukkig kunnen de zwempartijtjes en de uitstapjes met papa naar Colombo hem onze thuis nog even doen vergeten,... Ondertussen zijn oma en opa begonnen aan hun vierdaagse in het centrum van het land. Ze zullen een vermoeiende maar mooie reis maken langs Dambulla, Habarana, Sigirigria, Polonaruwa, Kandy, Pinawela, Nuwara Eliya.......Op deze tocht ontdekken ze mooie tempels, oude steden, mooie bergen, olifanten, apen, theeplantages....en nog veel meer. Terwijl oma en opa Sri Lanka ontdekken hopen wij stiekem dat het snel zondag zal zijn...
Onze droom werd werkelijkheid... de definitieve gezinsuitbreiding!
Deze morgen was het eindelijk zo ver. De rechtbankzitting verliep naast een vertraagde start relatief vlot. Na een interview, dat ongeveer driekwartier duurde, werden we officieel mama, papa en grote broer van zus Laïs. We namen afscheid van de geboortemama van Laïs wat zoals verwacht zeer emotioneel verliep.
Nu start voor ons de verdere kennismaking met ons prinsesje. Het was een zeer emotionele, mooie en vermoeiende dag, . Ondertussen slapen onze kindjes als roosjes. We kruipen ook snel ons bedje in, want wie weet wat brengt de nacht nog .
Vandaag was het een spannende dag. Onze lokale advocaat bracht ons dossier naar de rechtbank, dat heet de 'calling'. Hij brengt als het ware ons dossier op de rol en dan wordt een datum vastgelegd voor de 'hearing'. Op deze dag worden we allen op de rechtbank verwacht en worden we gehoord rond onze motivering om te adopteren. De rechter wil weten of we ons kindje met volle overtuiging en overgave zullen opvoeden,....en alles zullen doen om goede ouders te zijn,.... Om 13.oou lokale tijd mochten we naar de contactpersoon bellen en zouden we de dag van de rechtbankzitting te horen krijgen... We hoorden geruchten dat alles wat zou verschoven worden en misschien zou het zelfs deze week niet meer zijn.... maar we hebben toch geluk gehad. De grote dag voor ons wordt toch nog net deze week op vrijdag 29 april. Vroeg in de morgen (08.30u lokale tijd), als jullie nog lekker slapen, worden we verwacht op de rechtbank. We zijn al wat zenuwachtig en hopen dat ook dit maal alles goed verloopt. Duimen jullie alvast mee!
Als alles loopt zoals gewenst kunnen we Laîs eindelijk meenemen naar ons hotel en mogen we ook fotootjes tonen aan jullie. Nog even geduld.
Vandaag gingen we samen met oma en opa op bezoek bij zusje. Het was heel leuk. Er kon zelfs een lachje af voor de kersverse oma en opa! Nadien gingen we met z'n allen naar Negombo, waar je de alomgekende vissersmarkt kan bezoeken op het strand. We hadden wat pech met het weer, want het regende bijna de hele voormiddag. Toch was het heel leuk en in de namiddag was het opnieuw droog en genoten opa, papa Stef en Anil van het zwembad. Oma en mama maakten de valiesjes klaar,want vanaf morgen vergezellen we oma en opa in het prachtige Mount Lavinia hotel.
Hier zijn we weer on-line. Vandaag terug met mooie fotos.
De eerste foto's zijn gemaakt tijdens onze uitstap op zondag naar de bergen. Zoals jullie allemaal wel weten wordt er in Sri Lanka zeer veel thee geproduceerd, beter gekend als de Ceylon tea. Het is in de bergen dat de theeplantages zich bevinden om de beste kwaliteit thee te kunnen maken. Het is er fantastisch mooi, met de goed onderhouden thee plantages en overal thee fabrieken die de geplukte blaadjes onmiddellijk verwerken tot droge thee.
Gisteren hebben we opa en oma opgehaald van de luchthaven. Anil was super blij om zijn oma en opa te zien en heeft gedurende een kwartiertje geknuffeld... Na enkele uurtjes rust zijn we vertrokken richting zus Laïs. Een eerste mooi en emotioneel moment van de dag. Daarna zijn we verder getrokken naar de home van Anil, the Good Sheppard. Enkel miss Mabble die voor alle moeders en kindjes zorgt, was er nog en erkende direct Anil. We hebben er een half uurtje rondgekeken, bijgepraat en wat foto's getrokken en dan terug in het drukke verkeer van Colombo. De avond hebben we afgesloten met een welverdiend buffet op het mooi hotel van opa en oma.
Vandaag terug op bezoek bij zus, terwijl Anil bleef zwemmen bij opa en oma. In de namiddag zijn de vrouwtjes gaan shoppen en de mannen met de tuktuk naar de supermarkt en nadien terug ... zwemmen met Anil. Onze dag hebben we afgesloten met een etentje op het strand. Het was superweer en een klein zeebriesje maakte het zeer aangenaam vertoeven.
Welkom lieve......
