Nou het wachten is beloond hoor.......we zijn zwanger!!! Op dag 11 na de terugplaatsing mocht ik in het ziekenhuis een bloedtest laten doen, en aangezien ik pas vrijdag op dag 14 de uitslag zou krijgen dacht ik doe alvast een urinetest, eigenlijk tegen beter weten in....... Ik dus 2 testen gekocht en al heel snel verscheen er een plus, en niet zomaar een plus maar echt een hele dikke duidelijke plus, geen twijfel mogelijk! Ik had dit helemaal niet verwacht dus ik schrok me rot, gelijk m'n man gebeld maar ik weet niet eens meer hoe hij reageerde op dat moment, ik stond te huilen en te trillen van ongeloof en van geluk! Normaal zou ik het niet geloven aar ik heb al zo vaak een test gedaan en er is nog nooit een streepje geweest, en deze was zóóó duidelijk dat ik wel echt zwanger moest wezen. Ondanks dat ik al helemaal in de wolken was wilde ik toch graag nog horen dat het HCG in m'n bloed ook goed gestegen was, nou dat was heel goed gestegen. Ik heb op dag 14 nogmaals een bloedtest laten doen om te kijken of het zwangerschapshormoon ook goed verdubbeld, maar daar heb ik de uitslag nog niet van. Maar volgens mij is dit wel OK hoor want ik heb nu al "last" van kwaaltjes. Ik ruik bepaalde geurtjes heel sterk en de meeste vind ik niet zo prettig ruiken, de meeste parfums, en bloemen en geurkaarsjes BAH!!! Af en toe heb ik ook krampen in m'n buik en dit maakt me soms wel heel onzeker maar ik geloof dat dit ook 1 van de kwaaltjes kan zijn in het begin!! dus ik probeer me maar niet al te druk te maken. Op 20 december mag ik voor de eerste echo, en dan hoop ik te horen of er 1 of 2 zijn! Dit vind ik heel spannend! Nou voor zover even mijn verhaal ik ga binnenkort weer verder!
Al heb ik een tijdje niks geschreven, er is al wel een hoop gebeurd! Ik heb in totaal 9 dagen puregon gespoten en op de 13e dag had ik een echo waarop te zien was dat er al genoeg eitjes van goede grote gegroeid waren. Op dag 13 mocht ik dus s'avonds om 21.30uur de pregnylinjectie halen, en op dag 15 zou dan de punctie zijn. Ik moest s'morgens om 08.00uur in het ziekenhuis zijn waar mijn man zijn staaltje in moest leveren, en ongeveer een uurtje later was ik aan de beurt voor de punctie. Alhoewel ik heel bang en vooral heel zenuwachtig was is het mij heel goed meegevallen. En het goede nieuws was dat er 11 eicellen gevonden waren. Dus de dag daarop was weer spannend want nu mocht ik bellen of, en zo ja hoeveel eitjes er bevrucht waren. Nou weer goed nieuws er zijn er 9 bevrucht, gelijk afspraak gemaakt voor de terugplaatsing, en die zal dan zijn op dag 17. We moesten dit keer om 10.00uur in het ziekenhuis zijn en we hebben 2 embryo's teruggeplaatst gekregen! En na nog even te hebben gerust zijn we richting huis gegaan, en daar begint het wachten! Wachten.....pffff
Zo we zijn inmiddels alweer bijna een week verder, en er is al heel wat gebeurd! Ik ben op de 2e dag van m'n cyclus begonnen met het spuiten van Decapeptyl dit zorgt ervoor dat de natuurlijke hormoonhuishouding stil komt te liggen. En op de 4e CD mocht ik er Puregon bij gaan spuiten, dit gaat vele malen gemakkelijker met de prikpen als Menopur die gewoon met een spuit moest worden toegedient, al doet ik dit niet zelf hoor, ik kan me er nog niet overheen zetten om mezelf te injecteren en m'n man vind het geen probleem om te doen! En vandaag is het Maandag en zit ik op dag 6 en volgende week ook op Maandag mag ik voor de bloedname, dus ben eens benieuwd hoe en hoeveel eitjes er gaan groeien. Ben wel wat angstig voor de punctie maar die is ook bij iedereen verschillend dus ik zou me daar eigenlijk niet druk om moeten maken, maar ik ben dus gewoon zo!! Verder voel ik me redelijk goed heb weinig last van bijwerkingen, ben wat moe en heb af en toe een beetje buikpijn, beetje krampjes maar als dit alles is vindt ik het prima gaan. Nou verder heb ik nog niet veel te melden, maar dat komt wel weer! Tot snel
Nou het wachten is deze keer wéér voor niks geweest, heb net een test gedaan en die is helaas weer negatief. Ondanks dat we al niet te veel verwacht hadden is de teleurstelling toch wel weer groot. Ik moet het even laten bezinken......schrijf snel weer verder!!
Zo ik zit weer op de helft van de vervelende wachtperiode, voel nog helemaal niks. Ik voel altijd vanalles wat op een zwangerschap kan duiden, of juist helemaal niks en dat is dus nu het geval. Gelukkig dat ik deze week veel moet werken zodat ik m'n gedachten af en toe eens even op iets anders kan zetten want het is deze maand weer raak hoor met ongeduldig zijn.... Het is ook allemaal zo dubbel want we hebben gisteren de formulieren met goedkeuring voor ivf binnen gekregen van onze verzekering, waar ik heel blij mee ben uiteraard want dat is al een hele zorg minder, maar ook de gedachte dat het misschien nu juist wel raak is speelt heel de tijd door m'n hoofd en daar moet ik dus nu nog een week op wachten pffffff.......kon je soms maar even binnen in jezelf kijken hé!!!
Vandaag hebben we weer een IUI gehad en hoewel het altijd pijnloos verloopt vond ik het vandaag best wel pijnlijk, het bloedde ook wat. De dokter zei dat dit kon komen door hoe de baarmoederstand was op dat moment, nou niet goed dus haha!! Heb verder ook de hele middag last gehad. Maar goed het is weer gebeurd nu weer even afwachten, alleen heb ik nu echt niet heel veel hoop meer want de dokter zei dat het er niet geweldig uitzag, en dat de kans ook niet heel groot meer is..................maar er is kans! Ik voel me een beetje teleurgesteld, gewoon omdat dit de laatste keer is en je hoopt toch steeds weer dat het goed gaat komen en voordat je het weet is het al de laatste keer. Beetje dubbel allemaal!! Ik heb verder ook niet echt veel zin meer om nog iets te schrijven dus ik ga lekker stoppen en op de bank liggen lekker een beetje tv kijken ofzo................ tot snel!
Gisteren ben ik weer voor een FM geweest en er zat helaas maar één eitje maar hij was al wel 18,5mm dus mocht ik gisteravond gelijk de pregnylspuit halen. Morgen rond het middaguur is dan de inseminatie, dus er komen weer 2 spannende weken aan. Ook zeker spaanend is het omdat dit de laatste keer IUI zal zijn, misschien is verdere behandeling helemaal niet meer nodig en anders gaan we definitief verder met IVF
UTRECHT - Alleen echtparen die willen stoppen met roken, zouden nog in aanmerking moeten kunnen komen voor ivf, reageerbuisbevruchting. Dat stelt prof. Nick Macklon, hoofd van de afdeling Obstetrie en Gynaecologie van het Utrechts Universitair Medisch Centrum tijdens zijn inaugurele rede die hij vrijdag uitspreekt.
Roken verkleint de kansen op zwangerschap enorm, vindt Macklon. Hij vergelijkt een ivf-behandeling bij rokende ouders met het toepassen van ivf bij een vrouw die de pil gebruikt. Volgens hem moeten rokende ouders die via ivf een kind willen, hulp krijgen bij het stoppen met roken.
");
Jennifer Lopez heeft alle pogingen om op een natuurlijke wijze zwanger te raken, waaronder het bekende spinaziedieet, opgegeven. Ze wil zo graag kinderen dat ze niet meer wil wachten en dat ze wil beginnen met een IVF-behandeling.
Ze heeft zich daarom al geïnformeerd bij een vruchtbaarheidskliniek in Los Angeles waar ze met andere vrouwen kon praten over de mogelijkheid om via IVF zwanger te worden.
De 37-jarige Lopez en haar echtgenoot, zanger Marc Anthony, hebben er nooit een geheim van gemaakt dat ze er samen van dromen zo snel mogelijk een gezinnetje te stichten.
We hopen dan ook dat IVF hun droom waar kan maken. Waarom Lopez niet op natuurlijke wijze zwanger kon raken, is niet duidelijk.
en anders gaan we definitief verder met IVF
.gif){kind=tracking}
