weer al een tijdje geleden.. En ondertussen weer al wat gebeurd. Na mijn operatie van deze zomer was ik nogal redelijk rap herstelt. Maar dat dit zo een impact zou hebben op mijn leven, dat wist ik niet. De eerste weken dacht ik van da valt hier nog mee, maar nu is het alleen maar het tegendeel. Zo abrupt in je menopauze komen is geen lachertje. De opvliegers zijn niet meer te tellen. En ik blijf ook nog steeds maar pijn hebben. Daar heb ik de afgelopen maanden weer al eens een hele resem onderzoeken voor laten doen.. Spijtig genoeg zonder resultaat.. De pijn komt van mijn medicatie en van de menopauze en daar kunnen ze niks aan doen. Dus dat wordt leven op pijnstillers om het een beetje te verzachten en dan nog.. Op goeie dagen kan ik me toch een beetje bezig houden met de kleine dingen in mijn huishouden, maar daar blijft het dan ook bij. Dus gaan werken is helemaal al niet meer aan de orde! Maar kom, ik probeer positief te blijven. Ik ben er voor de kids als ze van school komen en in de vakanties. Het eten staat klaar tegen dat mijn man thuiskomt en ik heb een super vriendin waarmee ik regelmatig afspreek. En daarmee zijn mijn dagen dan ook een beetje gevuld..
Nu zijn het weer een beetje rustige weken, de volgende controle is pas in december.. Ik probeer ondertussen van ook nog een beetje te sporten om toch wat in beweging te blijven en dat lukt wel vrij goed. Baantjes zwemmen is een deugddoende ontspanning.
Het schooljaar is ook al een eindje gevorderd, en we kunnen weer stilaan aftellen naar de examenperiode. Altijd stressie met twee tieners in huis..maar ze zijn goed bezig, dus ik zie niet direct een probleem😄😄
En ondertussen worden de dagen ook altijd maar korter. Een sombere periode waarbij ik het in huis dan toch een beetje gezellig wil maken. Maar ook weer al de tijd waar ik uitkijk naar Kerst. Dat vind ik dan weer een hele leuke tijd. De kerstboom staat bij ons al heel vlug, dan heb ik er wat langer geniet van. En ook de sfeer in de winkelstraten is dan toppie. Een bezoekje aan de kerstmarkt mag dan ook niet ontbreken.. En dit jaar gaan we er zeker naartoe. Vorig jaar heb ik dat moeten laten voorbijgaan door mijn ziekte.. Dus moet ik dit jaar een beetje inhalen aan Kerstsfeer en dat gaan we doen samen met mijn ouders en mijn zus.. Wordt een leuk dagje, kijk er al naar uit!!!
Zo bloggertjes, ik ga hier stoppen..
Tot later xx
Vandaag nog eens langs geweest in het ziekenhuis voor een echo van mijn knie. Hoop dat ze nu eindelijk eens vinden of er iets mis is. En dan kom je bij de dokter en krijg je te horen dat er eigenlijk niets bijzonders te zien is. Een beetje beginnende artrose, dus als voorstel een spuit. Geen cortisonen, maar een soort gel die de ruimtes in je knie opvult en waardoor de pijn dan minder zou zijn. Al mijn moed dan weer maar eens samengeraapt (ik hou echt niet van spuiten) en maar mijn fiat gegeven. Ga nu een paar dagen een beetje een stijve knie hebben en daarna zou de pijn stilaan moeten minderen. We zullen zien..
vorige donderdag mijn resultaten gekregen. En eindelijk eens goed nieuws, het is goedaardig!!! Een grote last valt van mijn schouders. Maar deze week kon ik toch nog langs gaan in het ziekenhuis. Ik heb heel veel pijn in mijn linkerbeen en ik maak me daar wel een beetje zorgen over. Dus even laten controleren of er geen bloedklonter zit.. En dat is niet het geval. Maar dan kan de dokter ook niet echt zeggen wat de oorzaak is van de pijn. Dus moet ik volgende week nog eens terug voor een echo van mijn knie en daarna op consultatie bij de fysiotherapeut. Ik hoop dat zij dan iets meer kan zeggen..
ondertussen zijn er weer al een paar maanden voorbij. Wat vliegt de tijd.. Het schooljaar is voor de kids heel goed geëindigd, ze hadden alledrie een heel goed rapport. Dus wij allen heel blij en kunnen we genieten van een deugddoende vakantie. Maar daar komt mijn gezondheid weer een stokje voorsteken. Bij mijn gynaecologische controle hebben ze gezien dat mijn baarmoeder slijmvlies meer dan 2 cm dik is en op mijn baarmoederhals zitten de cellen die baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken. Dit samen met de onregelmatigheden in mijn baarmoeder is niet goed en dus dringt een nieuwe operatie zich op. Deze wordt gepland op 5 augustus. Gaan we toch nog proberen te genieten van ons verlof. We hadden een weekje gepland in Frankrijk, in de Auvergne. Het was een zalige week. Mooi weer, een leuk huisje, een prachtige streek en helemaal tot rust gekomen. Daarna zijn we met men zus nog 3 dagen naar Duitsland geweest. Niet zo mooi weer, maar heel leuk en ontspannend. Ondertussen waren men jongens ook voor 2 weken naar de papa vertrokken, wat mis ik ze dan..
Eenmaal terug uit Duitsland kon ik beginnen aftellen naar mijn opname. Pppfffff.. Helemaal geen zin in.. Maar ja, wat moet, dat moet dan ook he. De operatie is heel goed verlopen. De dokter heeft ondertussen ook mijn eierstokken verwijdert. En stukjes van uit mijn baarmoeder zijn naar het labo gestuurd voor verder onderzoek. Heb 2 dagen in het ziekenhuis moeten blijven en volgende week weet ik mijn resultaten. Dus hopen op goed nieuws.. En nu een paar weken rusten en geen zware voorwerpen heffen.. Dan terug zachtjes aan beginnen sporten..want dat mis ik nu wel veel..
Het weekendje Frankrijk zit er ook al op ondertussen. En het was zalig. We zijn vertrokken op vrijdagochtend 24 april en die dag was het heel mooi weer. Onze picknick hadden we voorzien want het was toch een rit van ongeveer een vijf uur. Op de baan was het eigenlijk nog redelijk rustig en met een pauze van een uurtje waren we rond vier uur op onze bestemming, Quarre-les-tombes. Het was een prachtige boerderij op een al even prachtige locatie. We wisten niet waar eerst kijken. Na de rondleiding zijn we dan maar gestart met een aperitief in de tuin. Even bekomen van de lange rit, even genieten van het zonnetje en het mooie uitzicht. Dan zijn we naar onze kamers gegaan en was het dan even kiezen wie waar zou slapen. Dan konden we ons installeren en onze kamer eens verkennen. Zaterdag was het al wat minder mooi weer (regen dus), maar dat lieten we nu niet aan ons hartje komen. Eerst een rustig en gezellig ontbijt, dan ons klaarmaken en daarna richting Avalon naar de markt. We hebben dan ook een beetje rondgewandeld in het dorpje, we hadden dan ook een heel goeie gids. Rond een uur terug thuis, even wat kokkerellen en een beetje siësta.. Dat was nodig anders werd het te vermoeiend. In de late namiddag zijn we nog naar Vezellay gereden. Een prachtig dorpje met mooie, typische huisjes en een immense basiliek. En weeral met heel veel uitleg van Chris.. Heel handig.. Tegen dat we terug gingen naar de boerderij waren we wel doorweekt, het had gewoon de ganse tijd geregend (en ni een klein beetje maar een echte stortbui). Eens op de boerderij deed Chris de stoof branden en konden we onze natte kleren vervangen door onze pyjama's. En dan konden we genieten van een gezellige avond.. Ook zondag was het niet zo een mooie dag, dus gingen we het wat rustiger doen. In de voormiddag zijn we naar een grote archeologische site gereden. Was heel speciaal, de namiddag rustig op de boerderij doorgebracht en onze laatste avond nog gezellig samen voor de stoof.. En op maandag konden we dan huiswaarts keren, met heel veel spijt in het hart.. Het was een prachtig weekend..
Vorige week woensdag heb ik de uitslag van mijn genetisch onderzoek gekregen en die was goed. Ik ben niet belast met het bcra gen. Een hele opluchting en een hoop stress die weg valt. De revalidatie en aquagym blijft plezant en is ook wel nodig om te doen want anders zakt de conditie zo weer onder nul..
En nu kijk ik uit naar volgende week, dan zijn we een weekendje weg met de familie.. Dat wordt genieten..
We zijn terug in onze dagelijkse routine. De paasvakantie is voorbij gevlogen. De tweede week waren de kids bij ons en ze hebben me heel goed geholpen met het opruimen van de tuin. Ook hebben we het terras proper gemaakt met de hogedrukreiniger en dat vonden ze een cool klusje.. En al die inzet heb ik dan beloond met een namiddagje naar het zwembad. En daar heb ik ook van genoten. Het was stralend weer en hebben we van de gelegenheid geprofiteerd ons een plekje te zoeken op de ligweide. Het was in 1 woord een zalige namiddag. Het laatste weekend van de vakantie hebben we 2 dagen op de rommelmarkt gestaan. Was wel leuk, maar had er een beetje meer van verwacht.
Vorige maandag was het terug aquagym en dat ging tijd worden. Ik begon het al te missen . En woensdag ben ik met Katrien terug naar de revalidatie geweest. Ik moet zeggen dat het redelijk zwaar was en dat we het wel voelen als we eens een week niet gesport hebben.
Deze morgen had ik een afspraak in het ziekenhuis bij de psychologe. De laatste tijd begin ik alles vrij somber te zien en ben ik mijn positiviteit een beetje kwijtgeraakt. En in plaats van altijd maar tegen mijn man hetzelfde verhaal te moeten doen, wou ik mijn verhaal eens tegen iemand anders doen die er dan ook eens haar mening kan over zeggen. En ik moet zeggen, ik voelde me opgelucht na ons gesprek. Maar dat gevoel was heel snel over. Thuis zat er een brief in de bus van het ziekenhuis. Ze hebben bij mijn laatste gynaecologische controle afwijkend weefsel gevonden op mijn baarmoederhals en dit moet nu weer verder onderzocht worden. En weer schoof de aarde weg onder mijn voeten. Het is dan al een stress periode omdat ik volgende week het resultaat weet van mijn genetisch onderzoek en nu dit er nog eens bij.. Wanneer stopt dit alles.. Mijn humeur was direct onder nul gezakt.
En morgen vertrekken we en dat zijn de dames van de revalidatie op weekend naar Frankrijk. Ik hoop dat ik er een beetje zal kunnen genieten en mijn gedachten wat verzetten..
Ondertussen is de revalidatie al ten einde. Wat zijn die 12 weken voorbij gevlogen.. Het was een hele leuke periode. Fysiek zijn we er allemaal beter van geworden en ook de praatsessies hebben hun steentje bijgedragen. En natuurlijk was het ook een heel leuke groep, ik ga ze zo missen. Met Katrien houd ik nog contact omdat we besloten hebben om toch nog even door te gaan met de revalidatie en we op maandag dan ook nog steeds naar de aquagym gaan. De anderen zien we dan terug binnen 2 weken, dan gaan we samen op weekend naar Frankrijk. Een weekendje ontspannen en genieten.. Dat hebben we zeker verdiend..
Nu we niet meer naar de reva moeten, heb ik toch precies een beetje last van het zwarte gat. Anders had je echt een schema om je aan te houden en nu valt dat weg. De afsluiter van de reva was wel heel leuk. Was een receptie met een drankje en gezonde hapjes en we hebben nog een beetje gezellig kunnen bijpraten.
Ons paasweekend was ook heel goed gevuld. Zaterdag zijn we met de familie gaan eten voor de verjaardagen van de kinderen. Dat was in restaurant Keizerskroon in Sint Niklaas. En iedereen vond het heel lekker en gezellig. En op paasmaandag ben ik met mijn ventje naar zee geweest. Een dagje uitwaaien.. En afsluiten met een etentje..
Ondertussen zijn de kinderen voor een weekje naar de papa. Het is hier heel stil in huis nu. Genieten van de rust, maar toch mis ik het rumoer..
De voorlaatste week van ons revalidatie programma is begonnen. Wat gaat de tijd toch snel. Maandag was het mooi weer en zijn we in het park een beetje gaan lopen. In groep gaat dat dan altijd een beetje beter. Eigenlijk mag ik niet lopen voor mijn knie, maar ik heb het toch even geprobeerd. Daarna hadden we nog een drie kwartier over die we dan ten volle in onze nieuwe zaal konden doorbrengen. Eindelijk een beetje meer plaats en wat daglicht.. Wat een verschil.. En ons uurtje sport hangt toch weer al in mijn benen. En nu vanavond nog naar de aquagym samen met Katrien.😳😳en ook dat was weer een actief uurtje. We hebben er weer een lap op gegeven.. Dank u dames voor dat uurtje ontspanning.. Maar eenmaal thuis was de energie helemaal verdwenen. Ik voel me al een paar dagen zo moe en het wordt er niet beter op. Ik hoop dat ik dan een beetje kan slapen maar ook dat is me niet gegund.. Dus deze morgen weer al eens niet uitgerust en de dag moet nog beginnen.. Zal een rustig dagje worden dan.. Ik hoop dat ik me tegen morgen een beetje beter voel om terug te gaan sporten. We zullen wel zien zeker..
De voorlaatste week van ons revalidatie programma is begonnen. Wat gaat de tijd toch snel. Maandag was het mooi weer en zijn we in het park een beetje gaan lopen. In groep gaat dat dan altijd een beetje beter. Eigenlijk mag ik niet lopen voor mijn knie, maar ik heb het toch even geprobeerd. Daarna hadden we nog een drie kwartier over die we dan ten volle in onze nieuwe zaal konden doorbrengen. Eindelijk een beetje meer plaats en wat daglicht.. Wat een verschil.. En ons uurtje sport hangt toch weer al in mijn benen. En nu vanavond nog naar de aquagym samen met Katrien.😳😳en ook dat was weer een actief uurtje. We hebben er weer een lap op gegeven.. Dank u dames voor dat uurtje ontspanning.. Maar eenmaal thuis was de energie helemaal verdwenen. Ik voel me al een paar dagen zo moe en het wordt er niet beter op. Ik hoop dat ik dan een beetje kan slapen maar ook dat is me niet gegund.. Dus deze morgen weer al eens niet uitgerust en de dag moet nog beginnen.. Zal een rustig dagje worden dan.. Ik hoop dat ik me tegen morgen een beetje beter voel om terug te gaan sporten. We zullen wel zien zeker..
Nu is het al een hele tijd geleden dat ik nog iets heb toegevoegd aan men blog. Dus tijd voor actie.. Ondertussen is er al heel wat gebeurd natuurlijk. De revalidatie loopt stilaan op zijn einde😿😿 maar het is al heel plezant geweest. Nu kan ik al een paar verschillende programma's afwerken. Het kost me heel veel inzet en energie, maar als ik dan het resultaat zie, mag ik tevreden zijn. Ik kom tenslotte van heel diep.. Ook de aquagym, wat ik samen met Katrien doe, is heel leuk. We zijn met zen vijven, een klein groepje dus. Het is wel een heel intensief uurtje maar alles voor de gezondheid he..
5 maart was een feestdagje voor mij.. Mijn veertigste verjaardag.. Dat weekendje zijn we met de kids, mijn ouders en mijn zussie en schoonbroer naar de Ardennen geweest. Stralend weer, een leuk huisje meer moet dat moet dat niet zijn.. De kids hebben zich rotgeamuseerd en wij konden op het terras genieten van het lentezonnetje..
Na dat leuke weekend een serieuze domper.. Heel veel pijn in mijn onderrug.. Dat wordt een weekje geen revalidatie..😡😡 en ik moet zeggen ik heb mijn vriendinnen gemist. Maar deze week gaat het al veel beter en ben ik gisteren toch al terug geweest. En dat deed zo veel deugd.. Eigenlijk ben ik al met een bang hartje aan het aftellen naar het einde van ons programma. Ik ga dit zo hard missen. Nu had ik een doel om buiten te komen en ook de babbels met de anderen waren een serieuze opkikker. Ik hoop dat we mekaar nog blijven zien nadien.. En daar zijn we al goed aan het werken. Eind april gaan we een weekendje naar Frankrijk . Rusten, wandelen en genieten.. En vooral heel plezier maken!!
