Als ze uit hun praktijk vertrekken, veranderen controleartsen in monsters. Gedaan met vriendelijke, bezorgde huisartsen. Mensen verdenken, is wat ze dan doen.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ze tonen het al aan de deur: geen "Goeie dag". Ze stappen binnen, lopen de zieke voorbij, zetten hun plompe dokterstas op tafel (die meestal niet krasvrij is) en gaan gewoon zitten.

Wat je hebt, dat zal zo erg niet zijn zeker?” Terwijl de zieke zijn uitleg doet, vullen zij een controleformulier in. Van luisteren kunnen we amper spreken. Met tegenzin, de nodige commentaar (dit is goed voor één keer) en een preek (thuisblijven is geen oplossing) keuren ze het ziektecertificaat goed. De zieke nog even een schuldgevoel aanpraten en hupsakee, op naar de volgende!

Waarom doen die mensen zo? Ziekteverzuim bestaat, daar moeten we niet onnozel over doen. Zulke controles - zonder medelijden - zijn nodig. Maar moet daarom iedereen over dezelfde kam geschoren worden? En hoe en vooral waarom veranderen artsen in zulke asociale apen?

Ik moet er niet aan denken dat zo iemand de huisarts zou zijn van mijn grootouders of van de kindjes van mijn vriendinnen.

Hun patiënten, worden die ook behandeld alsof ze komedie spelen of krijgen die toch een eerlijke kans om ziek te zijn?

Huisartsen zijn die vriendelijke, betrokken dokters die mensen willen genezen, controleartsen zijn waarschijnlijk ook zo begonnen en gaandeweg cynisch geworden door hypochonders & werkweigeraars... Iedere controlearts verplichten 2x per jaar een dag op een afdeling met zieke kindertjes door te brengen?

25-10-2010 om 09:53 geschreven door Helen

22-10-2010 om 17:18 geschreven door anouk

Als medewerker op de personeelsdienst ben ik wel de vervelende collega die de controle dokter op ronde stuurt...
En jammer genoeg krijg ik ook geregeld de reactie dat de man/vrouw niet al te veel moeite doet om een diagnose te stellen.  Tot grote vreugde van mijn baas worden deze 'zieke' medewerkers op regelmatige basis teruggestuurd.  In veel controle gevallen bij ons is het dan ook wel overduidelijk dat de medewerker eerder pijn heeft aan zijn goesting dan aan eender welk ander lichaamsdeel.

Maar zoals reeds gezegd: niet iedereen moet over dezelfde kam gescheerd worden.  Wijze woorden van iemand die zelf de dag voordat ze haar ontslag gegeven heeft ook om een doktersbriefje gevraagd heeft zonder ziek te zijn

22-10-2010 om 15:52 geschreven door sara