Het was een korte en lawaaierige nacht ... eens in bed werden de honden wakker en om 4.30u waren de lokale mensen al volop in de weer met offers t brengen met het nodige belgerinkel 😣
Beetje moe, maar geen Nalu dus zullen we de dag proberen door te komen op water 😩
Onze gids Junu is om 9 u paraat om ons langs de smalle straatjes van Bakthapur te loodsen.
Bakthapur is één van de 3 prinsensteden : de koning had 3 zonen en gaf iedere zoon een evenwaardige stad. De zonen verfraaiden de steden als was het een competitie; dus de ene stad is al mooier dan de andere. Bakthapur kon ons wel bekoren.
Tegen de middag nog effe een verfrissing en een hapje en we rijden richting Namo Buddha Resort.
1,30u later (20km) komen we aan op een bosrijke berg, het lijkt wel een jungle met de bananenbomen ed.
Ons idee van een resort is net iets anders dan wat de mensen hier ervan maken.
We krijgen een basic huisje toegewezen, met douche en WC buiten (apart hokje); de beestjes fladderen welig en de poes is fier dat ze een muis gevangen heeft ... en hier blijven we 2 nachten... effe back-up plan bespreken 🤨
Resultaat : we blijven 1 nacht en de laatste brengen we door in een hotel in Kathmandu.
Ons huisje ligt zowat 20 meter dieper dan de gemeenschappelijke zaal. Dus voor het avondeten kijken we op tegen weer een hoop trappen.
Het avondmaal wordt om 19u (stipt) geserveerd (zie foto) : eerst rode bieten soep, dan een vegetarische pasta met gevulde ui (Danny kon duimen en vingers wel aflikken - of liever opeten, hij miste vlees) met een chocolade pudding als dessert. Na onze avondwandeling naar ons huisje beneden kruipen we onder het veel te zware donsdeken.
Popel,popel, tweede poging ... om half 7 aan het ontbijt, snel een toastje en klaar voor de heli-vlucht naar basecamp.
Ook vandaag zit het ons niet mee, het weer laat het niet toe. Spijtig maar gelukkig hebben we basecamp aan Tibet zijde gedaan.
Hoe ze het hier geregeld krijgen, weten we niet; maar nadat onze heli vlucht was geannuleerd konden we en dik uur later al een vlucht van Pokhara naar Kathmandu nemen. Ook en ervaring zon binnenlandse vlucht.
In België is alles netjes geregeld, iedereen volgt de regels enz., hier zijn geen regels in de luchthaven. Bagage op en gewone personenweegschaal, de ticket met de hand geschreven, geen transportbanden dus het personeel draagt de bagages door de scanner ... best grappig om dat vanop afstand af te zien 😳
Onze vlucht van 9.10u vertrekt om 9.35u, en wordt aangekondigd - al roepend - door een lokaal personeelslid. We wandelen over de tarmac en via een smal trapje stappen we in het propellervliegtuig (zie foto),met 40 zitplaatsen; 1 enkele zit aan één kant en een dubbele zit aan de andere kant. T is weer een belevenis.
Een half uurtje later zijn we weer in Kathmandu. De bagage wordt manueel uitgeladen en over de grond verspreid, aan de hand van de geschreven bagage tickets, krijgen we de juiste rugzakken.
Onze chauffeur en gids staan ons op te wachten om naar Bakthapur te brengen.
We duiken wederom het drukke verkeer in en 40 min.later zijn we aan onze guesthouse, een pelgrimsstop van 700 jaar oud met heel mooi houtsnijwerk.
Via een paar kieketrapjes kolen we in ons kamer met veel te lag plafonds, hier gaan we uit onze doppen moeten kijken, te Danny & Cris dan toch 🤪
We droppen de bagage en gaan al eens op verkenning.
Na een paar uurtjes zijn we terug, doodmoe van het veel te vochtig & warme weer. Dus we houden een korte rust en om 6u gaan we naar beneden - kop in kas - voor ons avondeten. De deuren sluiten om 9.30 en dan is er geen lens meer te bespeuren op t straat.
Het eten was hier trouwens heel lekkers, home made fusion keuken.
Smakelijk en slaapwel, morgen gaan we naar Namo Buddha
Popel popel, om 7u worden we afgehaald om met de helikopter te gaan vliegen, de Everest langs Nepalese zijde 😊
Een snel ontbijt om 6.30u en we staan paraat met onze warme kleren.
Om 7.15 u telefoontje dat de chauffeur later zal zijn, om 7.25u berichtje dat de vlucht is afgelast . Om 7.30u kijk daar de chauffeur ...
hij brengt in naar de luchthaven waar het heli-kantoor is. We wachten...
D juffrouw breng ons uiteindelijk naar de hangar en we wachten ... we houden een mini foto-shoot van en bij de heli, verder wachten we ...
Een uurtje later krijgen we de melding dat alles is afgeblazen 😩 Spijtig, we keken er echt naar uit !
Terug aan het hotel beslissen we een toeristenkantoor binnen te stappen om een alternatieve uitstap te maken.
Voor 5000 Roepie (+/- 45) voor ons 3 gaan we een uur of 5op stap met onze eigen chauffeur. Het is een goed gevulde namiddag geworden bij 41 gr C en 80% vochtigheid. Tegen 15u terug en blij dat we een late lunch kunnen nemen (t was dan ook geleden van 6.30 !) en daarna een heerlijke douche om alle vuiligheid af te spoelen.
We krijgen telefoon van Helmich, reisorganisator van Nederland, ivm heli-vlucht; of we morgen nog eens willen proberen. Tuurlijk !
Daarom zal ook onze vlucht naar Bakthapur moeten wijzigen, na enkele telefoontjes en whatsappen komt dat allemaal wel in orde 😊
Tegen 19u vinden we het hoog tijd voor onze apero en avondeten 🍹🥟🍜
Maar eerst centen zoeken, 3 Bancontact machines geven ons niks, gelukkig waren we voorzienig en hebben we onze dollars kunnen wisselen. Ondertussen zijn we de tel kwijt met Sabine haar aankopen maar er zitten mooie exemplaren bij 💍 die vandaag werden aangevuld.
De weg uit Kathmandu heeft geen macadam, enkel zand en keien = bumpy road.
Na 2 u is onze 1ste stop, de eerste 20 km zit erop.
Dan bereiken we de highway, aangelegd on 1973; 1 rijvak heen - 1 terug. De dorpjes langs de snelweg lijken ons zeer arm.
Als we dachten dat ze in Tibet zot reden ... think again, hier rijden ze pas echt zot ! De trucks en bussen zijn zeer kleurrijk (zie foto) en wringen zich overal tussen, ook op de slingerwegen in de bergen.
De bron in het dorp dient om zichzelf en de kleren te wassen.
In het dal zien we de groene rijstvelden. Om 15u komen we aan aan ons hotel, helemaal geklutst 🤔 maar het landschap dat passeerde was prachtig.
Danny & Cris krijgen een upgrade naar suite; dat is dan Cris verjaardagskado.
Morgenvroeg om 7u weer op pad voor onze helikoptervlucht 😱
Vandaag staat als eerste de monkey temple op t programma. Wederom heel wat trappen, we zitten heel wat lager - slechts op 800 m - waardoor we gezwind (?) naar boven geraken. T is indrukwekkend de combinatie van Hindoe en Boeddisme, het zicht over de stad (heel veel smog), de aapjes en de vele kleuren en geuren die ons tegemoet komen.
Door de drukke stad rijden we richting begraafplaats, hier worden we toch effe stil van. De lichamen liggen opgebaard en bedekt met kleurrijke gewaden. Het brandhout ligt klaar om het lichaam te cremeren. Het vuur wordt ontstoken door de mannelijke familieleden; de vrouwen rouwen.
Rondomrond brengen kleurrijke mensen offers naar de tempel, we worden in vlot Engels aangesproken door een 10 jarig meisje met de vraag van welke kaste we zijn. Das ne moeilijke ... onze gids Junu vertelt dat dat in het westen niet overal bestaat.
We duiken terug het zotte verkeer in om ons naar de grote stupa met alziende ogen te bezoeken. Vanop een dakterras en met een koele pint, kunnen we de menigte in de gaten houden, zoveel kleuren !
We lopen rond de stupa (zie foto) - steeds met de klok mee - en raken zowat verblind door de witte kleur die wekelijks wordt vernieuwd, zo ook de gebedsvlaggetjes.
We bezoeken nog een tankaschool waar we een interessante uitleg krijgen over de student, de intermediat en de meester.
Na een westerse lunch (beste Italiaan in Kathmandu) komt onze shopping gids . Gedurende 3 uur zal ze ons langs de smalle straatjes begeleiden en assisteren. Jaja, er wordt hier t een en t ander afgeboden en gekocht. Danny laat zelfs wat hemden op maat maken die enige uren later in het hotel worden afgeleverd.
Dat wad weer een gezellige drukke dag, morgen verder naar de volgende stad = Pokhara.
Vandaag komt ons Tibetaans avontuur tot een einde en trekken we verder naar Nepal.
Namse en Denzi pikken ons nog een laatste keer en brengen ons naar de luchthaven van Lhasa.
We zijn veel te vroeg want het personeel komt pas om 9.30u toe voor de vlucht van 11u.
We lieten 3 checks passeren, de militaire check verloopt vlot en vriendelijk; de politie check is een pak minder vriendelijk ! Een hap en een snauw maken duidelijk wat er van ons verlangd wordt. En dan de uiteindelijke check in... Sabine checkt in, Cris checkt in, Danny dus niet... nadat zn bagage piepte mag hij ze zelf 2x uitladen wegens laders en batterijen in grote bagage. Alsof dat nog niet genoeg was, blijkt zn 2de naam foutief op het ticket te staan, te Marie i.p.v. Maria ... er moeten de hoop Chinezen aan te pas komen vooraleer alles in orde is.
Hehe, we kunnen aan boord !
We wensen de Tibetanen alle kracht en positiviteit toe om hun gedachten vrij te houden ! Ze leven onder het juk dat nooit weg zal gaan. Ieder verkeerd woord, verkeerde handeling ... kan worden afgestraft.
Wij vinden onze vrijheid terug in Nepal, onze nieuwe Tibetaanse vrienden (zie foto)en zovele anderen zullen dat nooit kunnen beleven.
Bij aankomst vinden we niet onmiddellijk ons vervoer, na wat over en t weer geloop vinden we onze chauffeur, een kruier, een tweede kruier ... ojee, t zijn er 3 dus 😣
Ons busje - met losstaande bank - brengt ons via de bumpy road en smalle straten door de drukte van Kathmandu. Onze eerste impressie is chaos !
De ongeschreven regels zorgen er toch voor dat onze chauffeur ons veilig en wel aan ons hotel kan afzetten.
We zijn meer dan aangenaam verrast over de luxe van ons hotel, enja, een propere WC die je kan doorspoelen 😊
Na een korte wandeling in de vuurt, laten we ons graag verwennen in de bar van het hotel en nemen ook een lekkere Nepali Dahl set als avondeten.
Morgen is het weer een nieuwe dag met heel wat highlights en stopping 🤓
Eerste stop is hemel begrafenis. De gestorvene blijft 3 dagen thuis, dan nemen 4 mannen het lichaam mee op de berg waar de begrafenisondernemer de ceremonie doet, de aasgieren doen de rest. De gieren zijn de reïncarnatie van hoge monniken.
Vervolgens bezoeken we een arm Tibetaans gezin met 4 kinderen, vader & moeder en grootmoeder leven samen met schapen, koeien, een hond en een varken. Een schamele trap brengt ons naar de leefruimte waar moeder brood gaat bakken (zie foto). Met plezier laten we de schriftjes en kleurpotloden achter samen met nog enkele kleren. Hopen zo toch een beetje te helpen.
Lunch in lokaal restaurant : noedelsoep met ei, tomaat, paksoi en ieder een cola = 7,5 voor 3!
We zetten onze weg naar Lhasa verder en passeren langs de nieuwe zoo, inkom 100 yuan / pp, das toch vrij duur voor de Tibetaanse bevolking.
Terug in Yak hotel in Lhasa, bagage herschikken om morgen naar Nepal te vliegen.
Onze chauffeur had blijkbaar ook last van hoogteziekte en heeft vanacht dus ook aan zuurstoffles gehangen. Nu terug naar Shigatse.
Info : Een mannelijke arbeider heeft een dagloon van 200 yuan (25), vrouwen 180 yuan, telkens met maaltijd inbegrepen.
Tip voor reizigers : Google apps werken niet in China/Tibet. Download non-Google apps voor vertrek, bv Altimeter off line.
Ons busje, een Buick, is uitgerust met 2 cameras; één filmt de weg en dus de chauffeur zn rijgedrag, de tweede filmt naar binnen = gids en toeristen. Alles wordt geregistreerd via kastje in handschoenbakje.
Na lekkere lunch in Tibetaans/Nepali restaurant bezoeken we Tashi Lhunpo monestary. Moe en voldaan zijn we weer in het Kha Dak hotel in Shigatse. Propere mooie kamer op gelijkvloers met moderne WC.
Een vraag die al gans Tibet door ons hoofd spookt; wat is luxe ? Voor ons een proper WC dat niet verstropt is !
Ontbijt met pannenkoeken en confituur ... t zijn verdorie lookpannekoeken 😱
9u : op stap - zoveelste checkpoint !
Op weg naar Pangla pass via North gate to Qomolangma (mother elephant) = mt Everest ; nieuwe weg sinds 1 jaar volledig af.
Eindelijk zien we de grote berg !
Sabine & Cris zitten zusterlijk pipi te doen in de Himalaya, koud aan de poep zenne.
Eindelijk bereiken we Base Camp op 5200m en het omringende tentenkamp.
Danny & Sabine bezoeken de lama grot.
Effe later brengt de gids ons naar onze bunker met 5 bedden, geen verwarming - WC buiten en elektriciteit na 19u is niet meer mogelijk = basic.
Er is 1 resto met de beste ginger tea.
Danny & Sabine bezoeken Rong Pu, het hoogste klooster in de wereld waar 20 nonnen en 10 monniken samenleven wat uniek is in d wereld. Cris heeft veel last van de hoogte ! Na bezoek klooster moeten we dus lagere oorden opzoeken, 5200m is te hoog voor Cris om te verblijven.
Terug naar vorige hotel best in town. Kamer is ok en WC spoelt door : hoera ! Geen airco, dus Danny kan er niet aan prutsen 😉 Trouwens, er is pas elektriciteit vanaf 18u, idem voor warm water. Maar deze keer geen hot water, dus geen douche.
