Ook al eens het gevoel gehad dat het hele universum zich gewoon ineens tegen je keert? Wel zo voel ik me nu.
Eind februari: ik heb pas een nieuwe computer gekocht en ben er supergelukkig mee. Ik had wat kunnen sparen en daar moest ik mezelf toch op trakteren zeker! Wel een kostelijk plaatje, maar ach, je leeft maar 1 keer! Op een of andere manier heb ik hierdoor het universum op zijn tenen getrapt want vanaf de week erna begon het allemaal mis te gaan.... Al meezingend met de radio, onderweg naar huis, merk ik iets raar op. "Hé, die lichtjes moeten niet plimpen!" Je raad het al: auto stuk. Toch nog een geluk dat de garage een kilometertje verderop lag en ik er nog net geraakt ben. Maar ze maken een auto niet gratis. Ik schrok me te pletter bij het zien van de rekening: een half maandloon! Maar ok, autootje bolt weer, dus alles lijkt in orde. Ondertussen is het maart en is het nog steeds veel te koud. Blij om eindelijk thuis te komen check ik de brievenbus en ben ik niet echt verwonderd als er weer eens een brief met een venstertje in ligt. Rekening van de elektriciteit voor meer dan 2000 !!! Wat??? Blijkt dat die hufters het vorige jaar een verkeerde bereking hebben gemaakt waardoor ik dit jaar natuurlijk veel te weinig betaald heb, en daar boet ik nu fijn voor. Alweer een dikke streep door de rekening!!! Eind maart: autokeuring. En ja hoor: afgekeurd. Waarom? Een lichtje stuk. Ik weer maar naar de garage om daarna terug naar de keuring te gaan. En dit ging niet zo snel als je het leest. Uren wachten zodat er 2 min iemand naar je licht kan kijken.
Maar waarom is het nog 'Grettl vs wereld'? Een opsomming: - loopcursus gestart (30) en dolgelukkig met persoonlijke vooruitgang --> scheurtje in kuitspier --> dokter: "geen sport! En zeker niet lopen!" - gewicht: veel te zwaar --> vooruitgang zonder extra sport: niks, nada, noppes. - liefdesleven: onbestaande --> geldgebrek --> uitgaan beperkt tot zelfs onmogelijk
Reden genoeg voor mij om deze klaagzangen de wereld in te sturen en er even een luchtig blogje van te maken.
