Wegens grote verbouwingswerkzaamheden is het werk aan de oren een beetje achterop geraakt. Nu Pasen echt nadert vragen we dringend dat iedereen aanwezig zou zijn op de uitvoering van april. Deze gaat niet door de 1ste zondag van april maar de avond ervoor (dat is een zaterdag !) in de kerk van Blijmare. Daar zullen we de maat nemen van ieders hoofd.
Ofwel moet je de maat van je hoed of pet laten weten.
Ik heb al 2 paar oren klaar. Een paar voor de dirigent en een paar voor de solist. Wil iedereen op de tekening de grootte van zijn oren eens aanduiden voor de maat. Laat die dan maar weten, hé !
Een geslaagde eerste uitvoering in het nieuwe jaar 2009 ! De verrassing kwam er met strofe 4 in Puer Natus, voor wie meende dat we strofe 1, 2, 3 en 8 zouden zingen. Jammer dat we niet afsloten met nr. 38 : een driekoningenlied ! Paul had wel iets voorzien maar het was te laat om dat nog in te oefenen. Daarom een warme oproep : kom naar de repetities a.u.b. !!
Hopelijk viel het drankje in goede aarde achteraan in de kerk want ondergetekende kon jammer genoeg niet blijven. (Ik drink er dan wel eentje meer op een van onze repetities)
We gaan wel op zoek naar een passende afsluiter voor Pasen. Nu hebben we nog genoeg tijd om lange oren te maken i.p.v. die zwarte pruiken te gebruiken.
Niettegenstaande het redelijk vroege uur was iedereen op post op deze Kerstmismorgen. Dit zou problemen geven voor het aantal zwarte pruiken voor het slotlied. Er zouden er te weinig zijn. Wat nu ? Onze organist had al van Paul ons repertoire gekregen, geschreven met sierlijke letters op een kalenderblad van augustus. Zou hij onze gospel-song met te weinig zwarte pruiken kunnen redden van een roemloos einde ?
Eindelijk brak het moment aan voor ons slotlied : "Go tell it to the mountain" maar .... houd je hart vast ....... het feestelijke orgelspel sloeg iedereen met verstomming. We konden geen woord uitbrengen, laat staan om te zingen !
Maar iedereen was het erover eens : het lied bij het begin van de viering, had alles goed gemaakt. "Nu is die roe van Jesse gebloeyt" liet ons bij het verlaten van de kerk nog steeds koude rillingen krijgen.
Dinsdagavond was er nog een laatste noodzakelijke repetitie voor de kerstviering van donderdagmorgen om 8 u 30. Naast "puer natus" ging ook veel aandacht naar een mooi slotlied : "Go tell it to the mountain". Het voorstel om voor deze laatste gospel-song allen een zwarte pruik op te zetten werd door iedereen goed onthaald ! Luc kon zich echter niet zo goed vinden in dit lied. (Het was dan ook eens geen Latijn !) Tot slot dronken we er nog een glaasje wijn op en in die toestand welde bij Paul algauw zijn lijflied op dat hij tot het onze wilde maken : Roosje lief, Roosje zoet, Roosje uit ten dale (of zoiets, hik).