Tijdens dit optreden was er ook een familienummer: acrogym per twee. Hierbij turnden enkele broers en zussen samen, maar ook broers met broers en zelfs een vader met zijn dochter... Onuitgegeven en nadien ook niet meer vertoond. Wij herkennen duo's van de families Wouters, Huybrighs, Abelshausen, Koninckx, Van Huynegem, Maurissen en Verstrepen.
Het slot van dit vijfendertigste jubileum werd ingezet door Julie Huybrichs en de meisjes van de kleine keurploeg die een Jazzdansje brachten, geregisseerd door (juf) Kristel Van Bastelaer. Dit dansje werd overgenomen door Jazzdans Groenendaal, een eresaluut aan Dré Vanaelst die op een passende manier werd gevierd voor het einde van zijn loopbaan als turnleraar aan ons college. Hij mocht een schilderij in ontvangst nemen, geschilderd door collega Bert Ceunen, waarin die loopbaan werd uitgbeeld: de sporthal, het park en een keurturner. Daarmee werd er een punt gezet achter 35 jaar Keurploeg, tijd om vooruit te blikken naar de toekomst!
Het schooljaar 1995-96 werd een memorabel jaar: voor het eerst in de geschiedenis van onze school werd het gemengd onderwijs verplicht. De kinderen van het eerste leerjaar verhuisden naar campus Stella-Maris, de andere leerjaren van de lagere school zouden in de volgende schooljaren de overstap maken. Dit was de gedroomde gelegenheid om in onze keurploeg aan meisjes de kans te geven zich te bewijzen. In de lagere school slaagden 18 meisjes in de testen. Samen met de 38 jongens vormde dat een groep van niet minder dan 56 leden op de dinsdagavondavondtrainingen! Gelukkig waren er heel wat jongens uit de grote keurploeg die regelmatig kwamen helpen om alles in goede banen te leiden. Bedankt Diederik, Jens, Pieter, Kevin, Kristof en toen reeds Mark en Steve voor al die hulp. Vermits het ASO eveneens gemengd werd, breidde de grote keurploeg uit met negen nieuwe leden zodat er op vrijdag wekelijks 37 keurturners kwamen trainen. Dat bracht ons totaal op 93! Niet eenvoudig om voor zo'n groep een optreden te organiseren... De elgantie en lenigheid die de meisjes ons bijbrachten, waren zeker een meerwaarde maar ook qua turnniveau waren er enkele meisjes die niet voor de jongens moesten onderdoen. Conclusie: voor onze keurploeg was het gemengd onderwijs een verrijking. De jongens leerden van de meisjes en vice versa. Wij zijn nu bijna 20 jaar verder en deze nieuwe structuur bracht nooit problemen met zich. Omdat het eerste gemengd optreden een heel nieuw gegeven was, zijn er misschien wat meer foto's getrokken dan tijdens de vorige. Toch vonden wij het belangrijk om er zo veel mogelijk te tonen.
1994-95: Laatste optreden van de "jongenskeurploeg"
De tijden veranderen, ook voor het onderwijs... Eén van de meest ingrijpende wijzigingen werd het invoeren van het gemengd onderwijs in onze scholen. Dit zou uiteraard zijn weerslag op de keurploeg hebben. Het schooljaar 1994-95 was het laatste waarin enkel jongens in de school zaten, vanaf september '95 zouden er ook meisjes kunnen inschrijven. Einde mei werd dus het laatste optreden van een niet-gemengde keurploeg. De toekomst riep dus de nodige vragen op: kan dat wel, jongens en meisjes samen in één keurploeg? Het antwoord volgde al snel tijdens het volgende schooljaar.
De laatste oefeningen en het slotnummer. Zoals je kan zien, zitten de toeschouwers rondom langs drie van de vier muren van de sporthal. De aandachtige kijker zal ook Patrick Janssens ( meester Patrick) bij de geluidsinstallatie opmerken, een opdracht die hij 20 jaar op zich nam!
Na een geslaagde viering is het altijd wat moeilijker om op kruissnelheid te komen. Het succes van 30 jaar keurploeg bracht een onverwachte aangroei van de kleine keurploeg met zich mee. Niet minder dan 34 kandidaten boden zich aan en daarvan slaagden er 26 in de toelatingsproeven! Dat bracht het totaal op 47, of elf meer dan het vorige schooljaar. Onder deze nieuwe leden: Steve Dilewyns uit het vijfde leerjaar, een jongen die het later tot turnleraar zou schoppen en die nu samen met Mark onze keurploeg in goede banen leidt! De keurploeg uit ASO groeide eveneens aan tot een groep van 25. Met de hulp van Jeroen, Raf, Wout en Diederik slaagden wij er in om enkele moeilijke opdrachten zoals o.m. de YAMASHITA onder de knie te krijgen. Op één foto kan je Mark gemakkelijk herkennen, maar wie vindt Steve terug? (Tip: onder de rekstok kijken...)