Jullie hebben er lang op moeten wachten maar hier zijn dan nog eens een aantal foto's. Stopcontacten geplaatst, vals plafonds geplaatst, gleuf gemaakt, chape gelegd, ... .
Eindelijk winddicht, daar wachten we al lang op. De mannen van Wintek zijn de laatste ramen komen steken en hebben ook reeds de raamtabletten geplaatst. Tijdelijk hadden we ook bezoek van kleine piepende vogeltjes die hun nestje bouwde tussen 2 poutrellen. Ze konden geen warmer en veiliger plekje vinden als daar. Volgend jaar komen ze terug dat is reeds afgesproken. Maar dan moeten we een andere plek vinden voor hen. Want de plakker is volop bezig met de muren te bezetten.
De verbouwingen zijn nog steeds vollop aan de gang!
De loodgieterij is afgewerkt en het plat dak ligt erop.
Nu zijn we nog bezig met de electriciteit en ons centraal stofzuigersysteem!
Foto's zijn te bewonderen.
6.30 uur. Ellen fotos gaan maken
van de zonsopgang en terug in het bedje gekropen. 8 uur opgestaan en op ons
gemakje de pakken gemaakt, dachten we. Maar het was nog maar 8.15 uur en we
waren reeds klaar. Dan gaan ontbijten en ons geërgerd aan de serveerster. Ellen
maakte een zandkasteel, terwijl Gorik ging voetballen met een papa en twee
zonen van Soedan. Het was nog maar 9 uur en toch was het warm en zweterig,
zodat we nog een douchke genomen hebben, afgerekend en in een taxi gestapt naar
Stone Town. In Stone Town de boot genomen naar Dar Es Salaam. Het was een twee
uur durende hobbelende reis. Aankomst in Dar Es Salaam was nat, het regende
pijpenstelen. Aan de haven een taxi genomen die ons naar het Peacock hotel
bracht. Snel nog een wandeling gemaakt door de stad, voor Ellen een plons nam
in het zwembad op het derde verdiep van het hotel. Eten, slapen.
Wake-up call, weer niet
langsgekomen. Geluk dat we al twee weken op de zon leven, zodat we weten
wanneer het 7 uur is. Ontbeten en ons klaargemaakt om te gaan snorkelen.
Het water was reeds aan het
wegtrekken en de mensen trokken de boot meer naar het strand, gevolg: boot
waarmee we gingen snorkelen zat vast, dom dom dom. Dus wij met een auto naar de
plaats waar een visser ons met zijn bootje naar het koraalrif bracht. De chauffeur
van de auto moest nog eerst uitleg krijgen hoe de auto werkt, wat een
geruststelling. Dan aangekomen aan het koraalrif en onze flappers en maskers
aangedaan en dan 45 minuten gezwommen tussen vis en koraal. Nadien teruggereden
naar de bungalow en nog eventjes geslapen. Na de middag, Ellen gaan zwemmen en
Gorik gaan zonnebaden. Na deze inspanningen genoten van een lekkere cocktail op
het strand.
WOIII vond s Nachts plaats, wij
tegen de muggen! Met een heerlijk zonnetje wakker geworden. Na ontbijt een
lange strandwandeling gemaakt, waar we vele mooie schelpjes hebben geraapt. Na het
middageten (Beef sandwich met frietjes) eventjes een uiltje gevangen en dan
terug het zeetje in. Doucheke, genoten van het uitzicht, eten,
Opgestaan rond acht uur, een bad
genomen in ons badhuis en gaan ontbijten. Het is buiten al heel warm. Onze pakken
bij elkaar gezocht en vlug geld uit de safe gehaald voor we terug Stone Town
introkken. Ellen wou nog enkele monumenten bezichtigen. Na de wandeling rond
Stone Town, op een terras gezeten met verse passievruchtenfruitsap. Dan de
kleine straatjes van Stone Town bezichtigd, we hebben elk klein steegje van
Stone Town gezien. Snel nog voor onszelf een cadeautje gekocht en opnieuw bij
de Belg gaan eten. Nog genoten van het strand en de zee, vooraleer Mafhoud ons
terug kwam oppikken om door te rijden naar de oostkust. Een uurtje rijden en
onderweg 8 witte apen, 1 bruine aap en één echte aap gezien. Aangekomen in
Evergeen lijkt het weer paradijs: groene zee, witte stranden, palmbomen en
leuke bungalows. Een plons genomen in het zeetje en geluierd op het strand
waren de hoofdzaken van deze namiddag. s Avonds op romantische wijze in een
wiebelende hangmat gekeken naar de volle maan die scheen op het water.
4.45 uur wake-up. Ploeteren door
de gietende regen, tot onze early breakfast. Samen met een Deens gezin werden
we opgepikt door Nico, die ons naar de shuttle-dienst van air Tanzania in
Arusha bracht. Van daaruit een uurtje gereden naar Kilimanjaro airport. Daar aangekomen,
mee de bagage van op het dak van de minibus helpen afladen en een hele tijd
aangeschoven in de rij om onze bagage door de security te krijgen. Snel te voet
naar het vliegtuig om een plaatsje links in het vliegtuig te bemachtigen. Zodat
we de Kilimanjaro goed konden zien. De bediening aan boord trok op niks, de
helft heeft geen drinken gekregen. Na 45 minuten aangekomen op het warme
Zanzibar. Er was al een taxi voor ons geregeld, die ons naar het Tembo-hotel
bracht. Een mooi hotel aan de kustlijn met zwembad. Even moeten wachten tot
onze kamer klaar was, voordat we Stone Town introkken. Vrijwel direct kwam een
plaatselijke gids ons de nodige info verschaffen. Hij kende Pascal uit
België, die getrouwd was met een Tanzaniaanse. Hij liet ons een groot deel van
Stone Town zien een labyrint van weggetjes. Totdat we uitkwamen aan de palace,
waar hij uiteindelijk om zijn geld vroeg. Eventjes binnengeweest in de Palace
en de House Of Wonders, bij beide is er nog veel restauratiewerk nodig.
Geen eten op een terrasje waar
reeds toeristen zaten en dan gaan shoppen in hele leuke winkeltjes (waar geen
opdringende verkopers waren en geen op elkaar geplakte goeden lagen). Na het
winkelen genoten van een milkshake op een terras aan het water. Nadien een
plons in het zwembad van het hotel genomen. Voor we gingen eten, genoten van
een zonsondergang. Voor het avondeten hadden we een afspraak bij een Belg, die
reeds acht jaar in Stone Town woont en die daar een restaurant uitbaat. Zeer lekker
gegeten.
Voor het slapengaan nog even de
TV opgezet, en wat stond erop: Belgisch voetbal! (Wat een toeval!). Slaap wel
in het warme Stone Town.
9 uur opgestaan, weeral lekker uitgeslapen. Rustig ontbijten en dan snel
een mailtje sturen. Een uurtje later hadden we het verstuurd. Eventjes nog
genoten op het terras met sprite en cola, totdat Nico ons kwam oppikken om door
te rijden naar een weesschooltje. Eerst nog een paar mensen oppikken, posters
gekocht voor het schooltje en geld gewisseld. Dik hoopje van duizend en
tweeduizend schilling (546000 in klein geld). Door de buitenwijken van Arusha
aangekomen aan het weeshuis. De kindjes waren aan het slapen met twee tot drie
in een bedje. Even een korte rondleiding en het schooltje bezichtigd. De posters
afgegeven aan één van de leraressen en na ongeveer 2 uurtjes terug naar de
Kamara lodge, waar we op het terras een heerlijke maaltijd verorberden en dan
was het tijd voor een middagdutje. Na het dutje in de bar gaan zitten, met
eindelijk uitzicht op de Kilimanjaro. s Avonds heeft Menno ons de nodige info
gegeven voor de volgende dag in Zanzibar. Gegeten en vroeg gaan slapen.
6 uur, normaalgezien wake-up
call, maar niet wakker gemaakt. Ellen om 6.30 uur wakker geworden, oei, snel
onze pakken gemaakt, snel gegeten. Om 7 uur in de Jeep op weg naar de krater. De
afdaling naar de krater was weeral hobbelig. De eerste diertjes dat we zagen
waren drie hyenas en een beetje verderop een eenzaam kindje van een
wildebeest. De groep mannen wachtten niet meer op hem/haar, dus was het
kleintje ten dode opgeschreven. Dan onze eerste neushoorn gespot, dus vele fotos
gemaakt. Verder gereden tussen een kudde zebras en wildebeesten en wat zag
Nico met zijn allesziend oog, een neushoorn met een klein kindje. Een eerste
maal langs de rivier gereden, maar geen leeuwen te bespeuren, wel wildebeesten,
zebras, elanden en buffels. Dan 4 de neushoorn, wat een geluk, deze stond
dicht bij. Terug naar de rivier gereden, want er moesten zeker leeuwen zitten,
en ja, daar lag een leeuwin met haar leeuw samen te zonnen naast het water. Een
andere leeuwin te luieren in een boom. (nog één op een berg). Onze terugweg
ingezet naar Arusha, maar eerst in het dorpje karatu van ons middageten genoten.
Weer door het prachtige landschap met de vele Masaai-dorpjes. Onderweg gestopt
in een souvenirshop om cadeautjes te zoeken. (waw zoveel spullen bij elkaar, I
make you a good price, you buy here, a good price, lang gepalaberd, maar
uiteindelijk voor iedereen een cadeautje gevonden.)
Aangekomen aan de Kamara-lodge,
een gezellige babbel gehad met Menno en lekker gegeten. (Gorik: soep, Ellen:
antipasta en allebei een heerlijke vegetarische spaghetti).
6.30 uur opgestaan met opkomende
zon, een zeer mooi zicht. Ontbijt met de giraffen en vertrokken voor weer een
dag tussen de diertjes. We waren nog geen vijf minuten aan het rijden en we
zagen een jackhals met twee van zijn vriendjes. De dag begon al goed, nog een
nieuw diertje. Dan duurde het wel even voor we andere nieuwe diertjes zagen. Onderweg
wel veel leeuwen, dik dik, buffels, hippos en uiteindelijk ook nog een
krokodil. Langs de weg zaten gieren gezellig te genieten van een kleine dode
hippo, die daar achtergelaten was door de leeuwen. Uit de serengeti, konden we
de migratie van de zebras, Thomson en Grant gazelle en helemaal achteraan de
gnoes aanschouwen.
Verder
gereden naar de lodge met uitzicht op de Ngorongoro-krater. s Avonds nog een
kleine entertainment van een plaatselijke dansgroep.
Rond acht uur opgestaan, lekker
uitgeslapen. Een ontbijtbuffetje gegeten waar Nico ons al stond op te wachten. Dan
vertrokken naar de Serengeti, dwars door Ngorongoro national park. Onderweg
vele zebras, Thomson gazelles, grant gazelles, giraffen en drie hyenas gezien.
Vervolgens onze lunch gegeten bij de gate van de serengeti. Daar streek juist
een grote rare stork vlak voor ons neer. De serengeti vlakte binnengereden en
wat zag Ellen na een paar minuten. Een mannetjes en vrouwtjesleeuw bovenop een
rots, zoals in de lion king! Aan Nico werd verteld dat we zeker een luipaard
gingen zien, dus wij direct naar de plaats, waar reeds vijf jeeps stonden te
gluren naar het prachtige luipaard. We hebben tevergeefs gewacht, want het
beest was lui en wou niet uit de boom komen. Dus dan verder gereden en nog een
paar diertjes gezien: de gieren, nijlpaarden, waterbuffels, het hartebeest, de
topi, giraffen en olifanten. Het begon te regenen, dus besloten we naar de
lodge te gaan. Lodge is juist hetzelfde als in Lake Manyara, ouderwets en renovatiewerken
aan de gang. Na een kleine wandeling, langs hyraxen (soort marmotten) en een
soort hermelijn. Kwamen we terug in onze kamer en wat zagen we op tien meter
van ons raam: een ganse kudde giraffen, die ons 45 minuten geëntertaind hebben.
Douche, eten en gaan slapen.
6.15 uur opgestaan, pakken
gemaakt en een gewoon ontbijt gegeten. Dan vertrokken om gids op te gaan halen
om verder te gaan naar de Bushmen. Deze stonden al klaar om op jacht te gaan,
maar eerst toonden ze ons hoe ze pijlen en vuur maakten. Nadien op de
eigenlijke jacht vertrokken. Ze waren reeds pijlsnel weg en we moesten ons
haasten om ze bij te houden. Onze gids was redelijk gezet en traag, maar met
zijn gefluit kon hij steeds te weten komen waar we zaten. We hebben vele
kilometers afgelegd voor 1 dikke kip en 5 kleine vogeltjes met pijl en boog
geschoten. Sommige vogeltjes leefden nog, maar werden dan de kop in geslagen en
dan onder hun riem te hangen. Dan werd het stilletjes aan tijd om terug te gaan
naar het kamp, maar eerst nog een vuurtje maken om een bijenkorf uit te roken. Om
dan te ontdekken dat er geen honing in zat. Terug bij het kamp aangekomen stond
Nico ons reeds op te wachten. Vervolgens kregen we een demonstratie van pijl en
boog schieten, waarna we dit zelf ook mochten proberen. Het leek simpel, maar
dat was het niet. Daarna werden we uitgenodigd om mee te gaan dansen. vervolgens
showden ze al hun sieraden en stopten ze pijl en boog in onze handen om die te
verkopen. Uiteindelijk één ketting gemaakt van stekelvarken en één ketting
gemaakt van boomvruchten.
We reden door naar een andere stam,
waar ze ijzer en koper aan het smelten waren om armbanden en pijlen mee te
maken. Daar hebben we dan een houten wandelstok gekocht.
In het
dorp onze picknick opgegeten en onze ngorongoro farm house (slaapplaats)
opgezocht. Eerst een duik genomen in het zwembad en daarna een kleine
rondleiding van een Masaai-man door de tuinen gekregen. Gerust, sunset gekeken
en gaan eten. (Ellen: soep, Gorik: ravioli met tomatensaus en dan spinazie met
puree en beef en als dessert een flan caramel). Na het eten even in de lounge gezeten en boekjes over Tanzania
bekeken. Dan onder begeleiding van een guard ons paleis opgezocht (72m²). Slaap
wel.
6u30, de wake-up-call maakt ons
wakker. Ontbeten en nog snel naar de wcwant Nico stond reeds klaar om te vertrekken naar Lake Manyara National
Park. In Manyara waren de volgende diertjes aanwezig (die we gezien hebben):
baboon, hippos, giraf (klein en groot), buffels, olifanten, een slang, een
leeuw op jacht naar aapjes, dikdik, waterbuffels, impalas, veel rare vogels
met moeilijke namen en een schildpad.
Een korte picknick gehouden op
een heuvel met zicht op de Lake en doorgereden naar een uitzichtpunt waar we
dan de laatste fotos van Lake Manyara konden trekken.
Langs een echte slechte boebelweg
waren we na 2 uur rijden aangekomen aan Lake Eyasi. Daar stond ons een prachtig
meer en een zeer leuk tentenkamp ons te wachten. Wij hadden zoiets van oei een
tentenkamp maar wow wat een tentenkamp was dat. Het was er eentje dat je alleen
in dromen ziet, zo mooi. We waren dan ook nog de enigste toeristen aanwezig en
hadden dus het rijk voor ons alleen. Een romantische wandeling gemaakt langs
het water maar het was een wandeling van korte duur want het begon daar te
gieten. Dus waren we kletsnat toen we terug aankwamen aan de lodge.
Droge
kleren aangedaan en klaargemaakt om te gaan eten maar eerst een aperitief. Het
eten bestond uit broccoli soep, kip met frietjes , bloemkool en boontjes meteen
bbq-sausjes en als dessert banaan met honing. Dan ons bedje opgezocht en zeer
lekker geslapen met oerwoudgeluiden op de achtergrond. Deze lodge was de beste
van alle lodges zowel qua ligging als eten.
Goedemorgen! Tijd om op safari te
gaan. Eerst met Nico naar Arusha om eten, water en safari-kaart op te gaan
halen. Dan doorgereden, 120 km of 2u, naar Tarangire National Park. Onderweg
zien we reeds struisvogels, zebras, Masaai-dorpen, prachtige vergezichten en
veel droge gronden. In Tarangire NP begon het echte werk. Nog geen bocht
genomen en daar waren de eerste dieren al: impalas, waterbuffels, dikdik en
pumbas dan weer impalas en veel giraffen. Na een uurtje diertjes hebben
bekeken uiteindelijk naar de picknickplaats gereden waar we moesten oppassen
voor de aapjes ( ze zijn echt lief) want ze komen het eten pikken uit u
lunchbox. En ja, bij Gorik is het gebeurd. Zijn sandwich moest er aangeloven,
Gorik was iets te traag of aapje iets te rap. Smullen dat het aapje deed en dat
recht in ons gezicht.
Na het eten doorgereden op zoek
naar een leeuw, in de morgen hadden ze er eentje gezien maar wij hadden dat
geluk niet zodat we maar op zoek zijn gegaan naar de olifanten. Nu ja echt
zoeken moesten we niet, er zijn er genoeg. Toen we arriveerdenaan de rivier waren er zeker 10 of 20
olifanten verkoeling aan het zoeken in de rivier. We hadden geluk, er waren
veel kleintjes bij die nog niet gewend waren aan het water zodat dat leuke
fotos opleverde.
Weer op de baan en weer giraffen
en weer olifanten gezien. Vervolgens verder gereden naar het Masaai dorp.
Toen we het dorp bereikte, stond het dorp in rep en roer. Joepie, toeristen. Na
een dansje en liedje werden we uitgenodigd om 2 woningen en een klein schooltje
te gaan bekijken. In het schooltje zaten veel kindjes klaar om weer een liedje
te zingen en hun kennis van het Engels ten berden te brengen. Uiteindelijk
verder gegaan naar de lodge na 2 armbandjes te hebben gekocht.
De lodge lag op een heuvel met
uitzicht op Lake Manyara. Wow, wat een uitzicht! wederom een aperitief
gedronken en gaan eten. Nadien was een traditionele dansact onze
avondentertainment waarna we lekker onder de wol zijn gekropen want de volgende
dag moesten we er opnieuw vroeg uit.
Het is 7 u, redelijk vroeg maar
we hebben goed geslapen in ons hemelbed. Het lekkere ontbijt bestond uit fruit
(meloen, banaan, mango en ananas), eitje, bacon, toast. Rond 8u vertrokken we
in een open jeep naar Arusha. Daar op de markt hadden we een afspraak met Elli,
onze gids van de dag. Een plaatselijke bus bracht ons naar Moshi, dan van Moshi
naar Marangu met een daladala, een klein busje voor 13 mensen maar er zaten er
wel 24 in (lekker gezellig dicht bij elkaar). In Marangu een wandeling gemaakt
naar de Kilasiya watervallen via idyllische paadjes, onderweg uitleg gekregen
over de plaatselijke faune en flora(de spookboom: een boom waarvan de mensen
bang hadden omdat die s nachts lawaai (de aap) maakte, 3 soorten bananen,
mangobomen, avocadoboom, koffieplantages en banaanplantages).
Bij de
watervallen, gelegen in een echte rimboe,een picknick gegeten die bestond uit kippenboutjes, gevulde pakjes,
pannenkoek, chips, cake en een sapje. Na de picknick begon het lichtjes te
regenen en besloten we maar om terug te gaan naar Marangu maar dit keer via een
andere idyllischeweg. Terug in Marangu
hebben we een taxi genomen naar het beginpunt van de beklimming van de
Kilimanjaro maar omdat het te bewolkt is kunnen we de top niet zien en
besluiten we om onze weg verder te zetten richting lodge. Eerst nog even stoppen
in een lokaal cafeetje waar we een Kilimanjaro-biertje en 2 sprites (even gaan
halen bij de buren) drinken. In het cafeetje stond ook een pool tafel waar de
gasten voor geld aan het poolen waren. Eentje had echt wel geen geluk, hij
kreeg geen enkele bal in de gaatjes. Vervolgens dachten we nogeen stukje te stappen en dan de taxi te nemen
maar we waren nog geen 100 meter of het begon te gieten en te hagelen dus toch
maar veilig de taxi geroepen en ons laten afzetten aan de daladala-halte. Waar
het avontuur terug kon beginnen. Rond 18u30 aangekomen in de lodge, douche
genomen en gegeten (eerst pikante soep, dan steak met bacon, cheddar en puree
of geboterde rijst en tenslotte als dessert jelly-rolletjes met chocoladesaus.
Weeral ons buikje goed rond gegeten.). Na eten gaan slapen want morgen begint
de echte safari. Goedenacht!!
Na 4 en een halve film te hebben
gekeken en toch nog een beetje geslapen, aangekomen in Dar Es Salaam. De warmte
overviel ons direct toen we uit het vliegtuig stapte. Wat een verschil met het
weer in België. Gewoonweg zalig zo een weer.
Toen we buiten het vliegveld
waren, werden we direct aangesproken om mee te gaan en een safari te boeken
maar dat moest niet meer want we hadden alles al gepland vanuit België dus
moesten we ze zien af te schudden. Dan weer 3 man rond ons om onze bagage te
stockeren zodat we de stad konden intrekken, weeral niet toegehapt. Het zagen
er niet echt betrouwbare mannen uit. Uiteindelijk in de vertrekhal gaan zitten
om te wachten op onze laatste vlucht naar Arusha. En weer was onze vlucht
uitgesteld. Hoe kan dat nu? Maar alles gaat er zeer rustig aan toe in Afrika,
pole pole, geen stress.
Aangekomen op Arusha-airport.
Gewoon de tarmac overgestoken. Veiligheid voor alles!!!! Daar hadden we
afspraak met Nico (onze chauffeur) die direct wist (blank en lang, net als
Menno) dat wij de 2 mensen waren die op zn papiertje stonden( Gorid en
Allen). Dan in de jeep naar Arusha gereden langs vele winkeltjes en kleine
hutjes. In de stad hadden we afspraak met Menno, onze reisbegeleider. Die
bracht ons naar de eerste lodge, Kamara Lodge, waar we onze eerste 2 nachten
hebben doorgebracht.In de lodge zaten
we dan even samen met Menno om de volledige reis eens te overlopen terwijl we
normaal gezien konden genieten van een prachtig zicht op Mount Meru en Mount
Kilimanjaro maar deze lagen in de wolken. Vervolgens een lekker douche genomen,
een aperitiefje gedronken en onze voetjes onder de tafel geschoven voor ons
eerste avondmaal op tanzaniaanse bodem. Ellen nam de forel met banaan en
spinazie en Gorik de brochette met kappersaus. Na het eten nog even gedikt en
dan de wol onder want een vliegreis van 24 uur is niet te onderschatten.
Slaap zacht.
Het was maandag 10 maart 2008 rond een uur of 11 s morgens
en we zaten op ons gemak onze koffers te pakken want onze vlucht vertrok toch
pas in de namiddag. Tijd genoeg. Dus nog rustig reisschema afgeprint, ontbeten en
laatste zaken in orde gebracht. Totdat ineens de telefoon ging en Marjan aan de
andere kant van de lijn hing. Jullie moeten direct vertrekken. De vlucht van
de namiddag is delayed. Ik kom jullie binnen een half uurtje halen en jullie
vertrekken met de vlucht in de voormiddag. Er zijn veel vluchten afgelast met
het stormweer. Tot Straks Oei Oei. Alles moest snel nu gaan. We keken snel nog
eens na of we alles mee hadden en smeten dan alles in de koffer en rugzak. In
een speedtempo stonden we klaar wanneer Marjan de oprit opreed.
Gepakt en
gezakt reden we dan naar de luchthaven waar onze tickets reeds waren ingecheckt
door Marleen. Na het inchecken van de bagage zijn we nog even in de lounge van
BA gaan zitten en dan toch nog met vertraging vertrokken naar London Heathrow.
Op Heathrow hetzelfde liedje: veel wind, veel vluchten afgelast en veel
uitgestelde vluchten.Dus was het weer
wachten op onze vlucht naar Dar Es Salaam. Maar uiteindelijk konden we toch
vertrekken voor een 9 uur durende vlucht.
Het is zover, de tweede verdieping staat er. Alleen het dak moet er nog
op. De foto's zijn nu reeds te bewonderen. Dit weekend hebben we zelf
niet veel kunnen doen buiten de wc afbreken. En dit alles omdat onze
goede vrienden een feestje wouden organiseren. En het was een feestje
zowel voor hem als voor haar. De foto's van de uitspattingen zullen
niet getoond worden en dit omdat het niet voor de gevoelige kijker is.
Bedankt aan alle vrienden die van deze dag/avond iets speciaals gemaakt
hebben, bij sommige zullen we wel revanche nemen , bij andere
vinden we wel iets om terug te doen!!!!
Onze aannemer is goed bezig en heeft reeds de helft van onze aanbouw
voltooid. Op naar de tweede helft. De foto's van zijn werk kan je nu
gaan bewonderen.
Wij bedanken ook de mensen die zaterdag in weer en wind een container gevuld hebben.
Je kan steeds je favoriete liedjes opgeven via het gastenboek. Zo
kunnen wij een lijst opstellen die de DJ dan in z'n playlist kan zetten
zodat het een mega bangelijk feestje gaat worden.
Van plop tot Danger Hardcore Team.
Dit is ons huisje. Voor meer foto's moet je op de link "Verbouwingen" klikken bij Onze FOTO'S. De komende weken gaan er links bijkomen met de verschillende verbouwingen die we gaan doorvoeren.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
