Goedenavond mijn naam is Guusje de Kooker en ik ben van het No Ajax fonds. Zou ik even jullie aandacht mogen voor het volgende.

Ajax is een voetbalclub uit Amsterdam. Amsterdam is een drukke stad. Als elk weekend alle Ajax fans met de auto naar Amsterdam komen is dat erg slecht voor het milieu. Veel te veel luchtvervuiling en ook te weinig parkeerplaatsen waardoor er weer een park ten onder gaat. Waarschijnlijk een park waar vele lieve dieren in woonde. Willen jullie die laten sterven voor Ajax?

Dat hebben we nog het probleem dat er veel tatoeages worden gezet voor Ajax. Dit kost veel inkt en de inktvis staat op de lijst van uitstervende dieren. Greenpeace probeert zich hiervoor in te zetten maar dat is niet voldoende. Andere fans van voetbalclubs willen ook tatoeages en dat kan niet meer doordat Ajax alle inkt opeist.

Ajax, het is een goed voetballende club. Een club die altijd in het nieuws is. Nog vaker hoor je Ajax dan discussies over Mauro mag/niet blijven. Dit komt omdat er niet veel gebeurd hier in Nederland, of omdat Ajax gewoon veel aandacht wilt zodat ze nog meer fans krijgen en zo nog meer het milieu kunnen vernietigen!

Bent u een dierenliefhebber of een fan van een andere voetbalclub dan Ajax, steun ons dan voor een kleine 6 euro per maand!

Wat ook enorm zal helpen is veranderen van voorkeur van uw voetbalclub. Ajax is niet goed voor het milieu het moet beter verdeeld worden met de fans over alle voetbalclubs. Dus evenveel NAC fans als FC TWENTE.

19-12-2011 om 23:46 geschreven door Goose  

Naam: Guusje de Kooker

Leeftijd: 17 en 11 maanden

Beroep: Studente

Beste gerecht uit 2011 (waar, wat, wie?):

 Zuurkool. Na 2 dagen geleefd te Hebben op MacDonald’s was zuurkool wat sowieso al mijn favoriete eten is echt een delicatesse. Macdonalds, goedkoop en rommel. Teveel maakt je ziek en te weinig maakt je verlangen groot.. vreemd wat zo een voedselketen met je doet!

Meest memorabel moment van dronkenschap uit 2011?:

Deze zomer waagde we onze wegen naar Chersonissos. Dit zorgde voor een grote dronkenschap waar me doormiddel van foto’s achter dingen kwamen waar we niets meer vanaf wisten. Een bijna hangover, we waren niemand kwijt en we wisten nog zo’n kleine 40% van de avond. We begonnen op starbeach. Dat door de politie gauw werd overgenomen. ‘Bommelding’ met veel getrap tegen die auto van de politie kwamen we natuurlijk niet op de barstreet waar het feest verder ging. Alleen de barstreet is niet zo een klein eindje wandelen vanaf starbeach. Nee dat is zo een paar kilometer en in dronkenschap gaat dat niet goed. Eindelijk aangekomen zijn beland op een afterparty van the flexican en mc Sef. How the fack?! Maar oke, daar hebben we nog meer rare mensen ontmoet die ons doodleuk vertelde dat de taxi’s aan het staken waren waardoor wij nooit thuis kwamen. Op dat moment vonden we het grappig het was nog aan het begin van de avond. Het werd later en later en om 5 uur waren onze voeten echt op van 12 uur lang feesten op kapotte sandaaltjes. We wilde graag in de taxi vervoerd worden naar ons bed. Dat kon niet en we besloten met mensen mee te gaan die we hadden ontmoet. We konden daar slapen tot de taxi’s weer reden. Overigens sliepen hun in een appartement waar alle bekende dj’s van starbeach ook lagen en dus bewaakt werd door de politie. Die jongen waar wij mee waren had geen sleutel mee en was zijn vriend kwijt. Hij probeerde in te breken via een regenpijp, maar er was geen regenpijp of wij waren die kwijt. Aan het zwembad lagen heerlijke ligbedjes waar wij gebruik van maakte. Niet helemaal in stilte want we hadden de slappe lach en de tranen liepen over onze wangen. Nog steeds zijn wij er nog niet achter welke dj er nou ook lag te slapen. Want er lag nog iemand in zo een bedje te maffen in ze eigen kots. De volgende morgen zijn wij rollend van de berg naar beneden gegaan, bussen gezocht maar die reden ook niet. Uiteindelijk vonden wij een illegale taxi die ons naar ons eigen veilige bedje reed. Heerlijk dat moment van thuiskomen als je voeten helemaal bloeden. Het moment van wakker worden was weer ene hangover moment, we hadden een tattoo, het was uiteindelijk henna maar dat wisten we dus niet meer, heel groot op onze arm was te zien:  NO AJAX. En oh wat waren/zijn wij er trots op.

Persoonlijke overwinning in 2011?:

Me van me af slaan. Met woorden kom ik altijd heel veel, klein meisje met grote bek noemen ze me ook wel is. Toen ik toch echt kwaard werd toen een jongen me maar bleef lastig vallen heb ik hem flink voor ze neus geslagen, en ik ben trots op!

Gezelligste feestje in 2011?:

Overal waar ik ben is het feest, maar het gezelligste was toch echt wel lovestar op starbeach en vanuit daar de hele barstreet rond en elke kroeg en club helemaal afgebroken met mijn kroegentijgers! Ik denk dat het oudjaars feest ook dicht in de buurt gaat komen, we shall see!

Tofste clip in 2011?:

Zonder twijfel: Coldplay – Paradise.

Domste clip in 2011?:

Zanger rinus – met romana op de scooter. Hoe zij achter hem staat te dansen alsof ze een model is van net 18 jaar. Nee het gaat te ver, veel te ver. Hoe ze dat aan onze ogen kunnen showen, voor mij is het onbegrijpelijk.

Onverwacht tof in 2011?:

Kreta, ik was verdrietig dat ik niet op vakantie zou gaan en dus in dit verschrikkelijk land vakantie zou moeten vieren. Tot we plannen voor kreta hadden. Het ging door en het was mijn beste vakantie tot nu toe. Leuke mensen ontmoet en het uitgaan, het weer, de zee en de drank waren allemaal fantastisch.

Onverwacht nep in 2011?:

Een jongen zag op facebook staan dat ik alleen naar Coldplay zou gaan. Hij bood aan om mee te gaan, ‘gewoon gezellig’ nou not. Ik wilde wel met iemand gaan, maar mijn schaars aantal coldplayfans vrienden gingen niet of gingen met andere of hadden geen kaart meer. Tenslotte hij houd niet van coldplay, ik ga niet met mensen naar een concert van coldplay die er niet van houden, daar had nog een diehard fan kunnen staan maar voor hem of haar is het kaartje ingepikt. Fake fake fake.

Mooiste moment uit 2011?:

17 december 2011. 21.10, Coldplay betreed het podium, ik heb wel even een traantje gelaten. Wat houd ik toch veel van ze.

Muzikale Hoogtepunten uit 2011?:

Het vijfde album van Coldplay dat ik gelijk op de dag van de release in huis had. Geweldig album!

Muzikale dieptepunten uit 2011?:

Ik kan zijn naam niet eens uitspreken, maar het gaat over Bruno Mars. Hoe zijn ‘liederen’ muziek genoemd kan worden, voor mij is het een raadsel en daar nog vele mensen met mij, no bruno mars!!!

Domste bitch in 2011?:

Ik houd niet van stiekem gedoe, maar dit is toch echt iets tussen mijn beste vriendinnetjes, wij weten wie wij dom vinden en daar gaat het om J

Beste concert in 2011?:

COLDPLAY. Zonder twijfel over mogelijk, tot nu toe ook het beste concert. Coldplay op 090909 was ook super tof maar dit concert, ik heb de nodige tranen gelaten!

Uitkijken voor ……. in 2012?:

Ik word 18 jaar, als het goed is haal ik mijn rijbewijs. Ik ga weer op vakantie naar een warm land met mijn lieve schatjes. Coldplay in september. Ik krijg te horen of ik mag stage lopen in denemarken en zo ja gebeurd dat ook in 2012. Ik hoop nog meer leuke bandjes te mogen bezoeken en heel heel heel veel feesten!

19-12-2011 om 23:46 geschreven door Goose  

Bruno Mars, een geestdodende artiest. Over dat laatste ben ik niet zo zeker. Kan je hem wel een artiest noemen? Vrouwen doen een moord om hem alleen al te zien. Ben ik wel een vrouw? Begin te twijfelen als iedereen zonder lul en tieten als kip zonder kop rond rennen om hem alleen al te zien. Hij maakt der gebruik van. Al zijn fans vinden zijn liedjes zo gevoelig en lief. Ik vind dat zijn liedjes hem een uitstraling geven als een slijmbal. Slijmballen, ik haat ze. ‘Oh schatje, ik blijf voor altijd bij je’ Nee dat weet je niet! Wie weet ben je volgende week op me uitgekeken, of volgende maand, jaar of zelfs een paar jaar. Je bent geen toekomstvoorspeller! Die mensen vertrouw ik ook niet. Op de kermis staan ze altijd. Ze komen op je af gestormd want anders hebben ze geen klanten. Zo een goede toekomstvoorspeller ben je dan niet, anders stonden er rijen dik. Je krijgt een voorspelling naar je hoofd gegooid als ‘je zult de liefde van je leven ontmoeten’ alle wanhopige 14 jarige meisjes hopen op Bruno Mars. Hij hoopt om met alle 14 jarige meisjes in 1 bed te belanden om een enorme gangbang voort te zetten. Geloof mij, zijn liedjes zingt hij niet omdat hij zo lief is, hij schrijft die liedjes om meisjes in bed te krijgen, en het lukt hem nog ook. We zouden hem moeten aangeven bij de politie. Hij heeft geen goede invloed op de samenleving. Hoe kan ik later mijn kinderen veilig over straat laten gaan? Straks laat een van hun vriendinnetjes Bruno Mars horen en dan willen mijn kinderen ook in het bed van hem belanden. Ik moet ze hierop voorbereiden. Die arme kinderen, belanden straks allemaal in de prostitutie door die man. Porno is straks niet meer 18+ maar 8+. Ik wil mijn kinderen hier niet aan blootstellen. Ze moeten studeren, voetballen en feesten. Oké ze mogen zoveel neuken en gangbangen als ze willen, als ze 11+ zijn. Natuurlijk met 1 voorwaarden, Bruno Mars komt nooit in hun fantasierol voor. Ja hij mag voorkomen maar in negatieve vorm. Het is natuurlijk al negatief om met hem in bed te duiken, maar voor vele vrouwen en misschien zelfs mannen zien ze dat als positief.

Ik leef met jullie mee kinders. Mijn gedachtes gaan uit naar jullie. Ik bid op mijn knieën richting het oosten om ervoor te zorgen dat jullie geen seksuele fantasieën hebben over hem. Ik bid op mijn knieën richting het oosten om ervoor te zorgen dat jullie met een leuke, lieve en zorgzame vent trouwen. Nouja trouwen, hoeft natuurlijk ook niet gelijk want scheiden kost veel meer geld! Je weet immers nooit of het voor altijd is. Neem altijd het zekere voor het onzekere. Wat een wijze lessen vandaag, ik hoop dat de menigte er wat van opsteekt.

19-12-2011 om 23:45 geschreven door Goose  

Vandaag dacht ik plotseling aan een moment op de middelbare school. Daar keek iedereen altijd uit naar de les aardrijkskunde. Niet omdat het zo interessant was, nee die lerares. Een Afrikaanse vrouw die de Nederlandse taal niet goed beheerst gaf ons les. We kwamen zingend en springend binnen en die vrouw wist maar niet wat ze met ons aan moest. Door haar heb ik wel me beste vriendinnetje gevonden.

We kregen vaste plaatsen in de klas en zij zette mij naast Tessa. Een gehele fout die haar 3 jaar lang heeft achtervolgd. Ze zou het zo graag overdoen, maar helaas de tijd vliegt voorbij en wij zijn nog steeds onafscheidelijk. Zij wilde ons zo graag uit elkaar krijgen, niets hielp. Ik was in haar ogen de duivel. Ik was bezeten. Mijn invloed op Tessa was ook niet zo goed. Zij durfde niet zo veel en ik liet haar dingen doen die nooit in haar zelf waren opgekomen. Een gat in de mayonaise prikken zodat alle tafels onder zaten en iemand anders de schuld geven, alle gaskranen aan doen, dingen schreeuwen door de klas, huiswerk niet afhebben, niet opkomen dagen met nakomen en dat soort dingen.

We mochten ook nooit meer naast elkaar zitten bij aardrijkskunde. Elke week schoven we onze tafels weer naar elkaar toe en elke week trok zij ons weer uit elkaar. Tessa werd aan de andere kant van de klas gezet. Dit hielp echter niet veel. We zwaaide naar elkaar en hadden de slappe lach. Huiswerk? Wat was dat? Zodra de werkboeken werden uitgedeeld begonnen we de kaft er af te trekken en alle opdrachten in te vullen met onzin antwoorden. Vragen over vulkanen kregen antwoorden als: vleeswaren en andere onzin wat er niets mee te maken had.

Strafwerk ging over bosjesmannen. De lerares vond deze mensen prachtig en was een groot fan van hun. Wij luisterde niet en schreven het hele a4tje vol met bosjesmongolen bosjes mongolen en zo ging dat maar door. Snel op haar bureau gesmeten en het lokaal uit gelopen naar zolder. Waar de hele klas al zat voor de volgende les van de zelfde docent. De deur werd van binnen opslot gedraaid en iedereen verstopte zich, ze raakte in paniek en wist niet meer wat ze moest doen. Ze dreigde ons nat te spuiten met de ‘brandwierspuit’. Ik was inderdaad nat, nat van alle tranen die ik heb gelaten zo hard moest ik huilen.

Atlassen, vervelende boeken. Veel te groot en nooit zin om dingen op te zoeken. Toen dat ding er nog geen seconde op de tafel lag werd het er met alle liefde vanaf gesmeten. Dit tegen de regels in, want de atlassen waren de kinderen van de docent. En wij deden al haar kindertjes pijn. Wat spijt het ons.. eigenlijk niet, ik heb nooit zo erg uitgekeken naar een les. Het was een geweldige tijd.

19-12-2011 om 23:40 geschreven door Goose