Wij zaten aan Uw dis met onze zorgen, met ons verdriet, en sommigen met pijn. Wij wisten wel dat wij in U geborgen en door Uw bloed voor God gerechtvaardigd zijn,
maar 't leven is zo druk, en wij vergaten zo vaak wat Gij, Heiland, voor ons doet. En daarom is 't zo goed dat wij weer aten de teek'nen van Uw lichaam en Uw bloed.
Wij zullen in dit leven nooit doorgronden de liefde die Uw dreef in deze dood. Voed onze harten, meer dan onze monden, met deze wijn, met dit gebroken brood.
