Dinsdag 1 februari vertrekken we met z'n vieren naar Goa. Wij, Hans en Nelly,
samen met onze vrienden, Ann en Si_oe (alias) uit Wormer. Deze zijn reeds eerder in India geweest, maar nog niet in Goa.
Goa is een bijzonder populaire plaats om te bezoeken voor westerse jongeren, voornamelijk de rugzaktoeristen. Dat komt doordat er enkele tientallen jaren geleden al veel hippies zijn neergestreken. Tegenwoordig worden er aan de kust veel house-feesten gehouden. De lokale bevolking is hier meestal niet erg blij mee. Natuurlijk is het toerisme goed voor de lokale economie, maar aan de andere kant botst het gedrag van de bezoekers (drank- en drugsgebruik) met de levensopvatting van veel van de inwoners (Wikipedia).
Vanmorgen zijn we om 06.30 op het vliegveld van Dabolim geland. Een vermoeiende reis, maar dankzij het ruime "onboard entertainment"-programma ging het toch nog wel snel. Met een busje dat voor ons klaarstond naar ons hotel: het Heritage Village Club Hotel.
De entrée.....
Dit hotel ligt aan het maagdelijke Arossim strand in Zuid- Goa. Slechts 25 min. van het vliegveld en een kwartiertje naar Margao, waar een treinstation is. Kansen genoeg dus om de wijde omgeving te verkennen. Maar eerst even een paar dagen rust aan het strand.
Het hotel is één van de eerste "all inclusive" hotels in India, dus even niet aan een lijn denken....
De eerste dag lekker aan het zwembad en in de middag naar het strand geweest. Het strand is enorm : links en rechts kilometers wit zand en een erg mooie zee met lauwwarm water. Best uit te houden dus. Het strand is 5 min. lopen van het hotel Woensdag heb ik een afspraak met Saifu (zeg maar Safe), en krijg een "Ayurvedische massage". Kneden, knijpen rekken en strekken, een uur lang. Na afloop in een stoom-ton, een manshoge ton met aan de bovenkant een gat waar je hoofd uitsteekt. Vervolgens wordt de ton gevuld met stoom, en zo 15 min. " stomen". Achteraf voel ik me geradbraakt, maar wel lekker (?) gezond. We maken gezamenlijk een afspraak om morgen een boottochtje te maken. Met een kapitiein en 3 helpers gaan we varen, zwemmen, snorkelen en worden voorzien van hapjes en drankjes. Langs het strand richting noord naar Vasco da Gama (een visserdorp). Hier ligt een 2-tal eilandjes, waar we ankeren om te zwemmen en snorkelen. Als je wilt vissen zijn er snoertjes met een haakje beschikbaar. Maar wij gaan alleen de visjes diervriendelijk bewonderen.
Hoewel, op een privé-strandje stoppen we voor de lunch. De kok van het hotel heeft een heerlijk menuutje samengesteld, met op de BBQ een heerlijk klaargemaakte visfilet.
van het strand terug
.
Na afloop hebben we een afspraak met Miss Annie van het hotel. Zij probeert een vlucht voor ons te boeken naar Cochin, een plaats verder naar het zuiden. Hier in de buurt zullen we proberen een boot te boeken voor een tochtje van paar dagen in een erg mooi meren-gebied. Na een uurtje bellen met een aantal tour-operators blijkt dat er helaas geen directe vlucht meer is naar Cochin in de staat Kerala, Dit was vorig jaar wel mogelijk. Via Mumbay (Bombay) moeten we nu en daarna weer terug naar het zuiden naar Cochin. Een trip van 6 uur, met dus een overstap in Mumbay, lijkt ons erg vermoeiend en we besluiten hier in het hotel bij te boeken en meer van Goa te gaan beijken. En daar zal ik dus in, hopelijk, een volgend blog meer over vertellen.
Na een dagje rusten (zwemmen, zonnen, wandelen, eten..) hebben we een taxi gehuurd en zijn, na een korte tussenstop in een Choppee, naar Old Goa gereden. Dit is de oorspronkelijke hoofdstad van Portugees India. Langs felgroene rijstvelden, armzalige hutjes, tenten en af en toe een redelijke woning. Vrouwen en mannen werken aan de weg en slapen dan in een soort tentje. De armoede hier is groot, terwijl Goa toch één van de meer welgestelde deelstaten van India is. In Old Goa staat een groot aantal gigantische kerken, de grootste attractie hier. Bezocht door allelei in- en buitenlandse toeristen en soms hele schoolklasjes. In de Church van de Helige Franciscus staat een schrijn met daarin de botten van Franciscus van Assisi, maar deze wordt eens in de tien jaar geopend, dus niet vandaag.
Bij de ingang van het terrein zitten een paar bedelaars, zielige hoopjes mens. Een voorbeeld van de "outcasts", de onaantastbaren. Je komt ze overal tegen, soms met een of meer jonge kinderen bij zich. Op de terugweg bezoeken we een specerijen plantage, niet echt een plantage maar een park met hier voorkomende bomen en planten en struiken. Het ruikt hier in ieder geval lekker. Ter afwisseling komt er een olifant met oppasser ons tegemoet. Hij/zij besnuffelt ons even en neemt daarna in een vijver met de slurf een douche.
We hebben met z'n 4-en afgesprokken een dagje rust in te lassen na elke toer, dus gaan we vandaag met een fiets van het hotel het strand verkennen. Ann en Si_oe blijven liever in de tuin van het hotel. Kilometers mooi, wit zand en goed berijdbaar. Na een tijd stoppen we bij strandtent en mogen gebruikmaken van de ligstoelen. Regelmatig proberen mooie meisjes (bijna allenmaal uit Rajistan) ons iets te verkopen. Als je naar iets vraagt wat ze hopelijk niet hebben, komen ze na 5 min. terug met het gevraagde. Zelf willen ze graag shampoo, zeep en alles wat je weg wilt geven. Nelly heeft op elke vakantie een hele voorraad van luchtjes,ballonnen en zeepjes bij zicht, dus wordt dit uitgedeeld.
Gistereen hebben we besloten vandaagn naar een krokodillen station te gaan en staat er om 10 uur een taxi op ons te wachten. Met de garantie "no krokodil, no money" . Een tochtje met de taxi naar de rivier de Zuari, een half uurtje rijden. Een mooie tocht met een klein bootje op het water, met allerlei mangrove bossen aan weerskanten, mooie ibissen en witte reigers gezien, maar no krokodils.. Deze hebben waarschijnlijk een dagje vrij.
Op de terugweg naar de kade wordt het afgaand water en verschijnen er allerlei kano's op het water. Kokkelvissers, die in het lage water overboord gaan met een schepnet.
De kapitein van het bootje is bereid de volgende dag het nogmaals te proberen, gratis. Maar we besluiten daar maar niet op in te gaan. Hij heeft tenslotte zijn best gedaan. En ook morgen hebben we dan geen garantie.
Met de taxi naar Ponda. We kunnen hier in Goa een taxi, met chauffeur, voor de hele dag huren à raison voor 2000 rupees, ong. 32 Euri. Tachtig km vrij en daarna 18 rupees per km. Dit tarief heeft het hotel afgesproken met de taxichauffeurs hier. Dus hoeven we niet zelf iedere keer te onderhandelen.. In Ponda bevinden zich een aantal tempels, maar 2 ervan gaan we bekijken.
De Shantadurga Tempel is erg mooi versierd: er heeft deze morgen een plechtigheid plaatgevonden die al om 5 uur begonnen is. De priesters zijn dus erg moe en hebben de deuren helaas voor bezoek gesloten. Deze tempel is wel erg mooi en valt op door een prachtige deepastambha (lampentoren)) en is gewijd aan de godin Durga.
Het hele gebied rondom de tempel is bezaaid met allerlei standjes, waar van alles te koop is. Achter deze tentjes is het echter een puinhoop, prullenbakken kennen ze hier (nog) niet. Bij de volgende tempel hebben we meer geluk. Dit is de Sri Manguesh Tempel, gewijd aan Shiva.
De kleine witte tempel, waarin volgens legende Parvati haar echtgenoot Shiva riep om haar van een tijger te redden. Binnen is het een drukte van belang, alle bezoekers krijgen een scheutje heilig water door een priester in de handen gegoten en moeten hiermee hun gezicht/haar bevochtigen.
Vervolgens gaan we naar Arjuna, een plaatsje aan de kust waar elke woensdag een gigantische flee-market gehouden wordt. Een ongelofelijke hoeveelheid kraampjes, waar van alles te koop is. Van de, volgens de beschrijving op internet, vele hippies zijn er echter maar weinig te zien, een paar overjarige exemplaren uitgezonderd.
Na een lekker dagje strand gaan we vandaag weer op pad, we moeten tenslotte ook wat indrukken van Goa op doen. Deze keer wordt het een lange rit, 100 km naar de waterval van Dudhsagar. Na de taxirit stappen we in een jeep. Bij de jeep wordt je een zak kleine banaantjes in de hand gedrukt (tegen betaling), voor de aapjes die we straks tegen komen.
Na 12km hossen over de meest slechte weg ooit meegemaakt, en het oversteken van 3 rivieren, moeten we nog een kwartiertje over rotsbloekken klimmen. Ann krijgt een helpende hand van Si_joe en de gids die met ons in de jeep meereed en komt toch een heel end.
Af en toe zien we een groep aapjes. Ze zien er niet erg hongerig uit, maar aksepteren onze bananen toch wel. Het gebied waar we zijn een is een erg mooi wildreservaat en je waant je in een echte jungle. De waterval is 365 meter hoog en wordt gevoed door bronnen in het berggebied van de deelstaat die grenst aan Goa, Karnataka. In de regentijd kun je hier helemaal niet komen, en staat het water een paar meter hoger..
Vandaag gaan we switchen van hotel. Om 11 u staat de taxi voor om 13km verderop naar hotel Alila Diwa te gaan, een 5* hotel met aspiraties voor zeven **. Hier in Heritage Village Club was tijdens het boeken van onze reis geen plaats op deze laatste 3 dagen. Maar, het is ook wel leuk om weer ergens anders te verblijven. Ondanks alle inkopen kan alles toch nog in de koffers, maar ik ben benieuwd of we geen overgewicht hebben woensdag bij de terugreis. Straks hebben we ligstoelen in het zwembad, dat lijkt Nelly erg lekker. Dus, het wordt even krachten opdoen voor de vlucht. En dat lukt hier ook wel....
Woensdag staat de bus van TUI om 04.00 voor de deur. We vliegen om 06.50 en gaan dan voor een tussenstop naar Colombo. Daar mogen we even uitstappen voor de schoonmaak. Zijn we ook nog in Sri Lanka geweest. Ik weet noet hoe het internetten straks gaat, maar jullie allen bedankt voor het lezen en de reacties! Thuis zal ik het geheel nog even proberen te vervolmaken.
De reis is prima verlopen; wel een erg lange tocht. Eerst de anderhalf uur durende vlucht naar Colombo om de nog in het toestel aanwezige passagiers af te zetten, het toestel schoon te maken en vervolgens 12,5 uur vliegen naar Amsterdam. Gelukkig verliep alles vlotjes op Schiphol. Ann en Si_oe werden afgehaald door dochter Santa en wij met de highspeed trein naar het oosten. Resteren de foto's en de herinneringen. Goa is een goede plek om in de koude maaanden hier wat warmte en zon op te doen. De stranden, vooral in het zuiden, zijn mooi : breed, schoon en rustig. Mooie, schone zee, lekker om te zwemmen. Taxichauffeurs zijn ongelofelijk alert, en dat moeten ze hier ook wel zijn: koeien, voetgangers en vele scooters moeten ze proberen te ontwijken. Op onze tocht naar de waterval moesten we een file van meer dan 1500 vol geladen vrachtauto's passeren. Tussen Ponda en de waterval liggen een aantal bauxietmijnen. De trucks worden daar volgestort en moeten dan richting kust gelost worden. En keren dan weer terug, 's nachts slapen de mannen in de truck bij een tankstation of parkeergelegenheid. De bewoners van Goa zijn meestal erg vriendelijk en willen graag een praatje maken of met je op de foto. India is booming en vooral in Goa zal de komende jaren veel veranderen. De kuststrook is erg gewild bij de rijke(re) Indiërs uit andere deelstaten, en deze zijn al druk doende interessanta stukjes bouwgrond op te kopen. Hopelijk zal dit de status van de vele minder bedeelden ook ten goede komen.
De entrée.....
van het strand terug
Claudia was onze favoriet....
