53:1 Wie had het ooit gedacht? ooit geloofd, dat God iemand zou sturen om ons van zonden te redden. En niet zomaar iemand maar God's eigen Zoon! God stuurde Zijn eigen Zoon, deel van de Drie eenheid om ons te redden.
53:2 Maar, waarom moest Hij als mens komen? heel gewoon, een persoon. Niets bijzonders. niet knap, niet rijk, geen carriére man, nee gewoon random. Beter nog, niemand vond het interessant.
53:3 Hij werd veracht en verlaten. Hij werd verraden, Hij wist hoe het voelde om in de steek gelaten te zijn. Door notabene de mensen waar hij voor kwam! Hij kwam, om ons te redden. En wij? wij wezen Hem af. Wij hebben, de Zoon van God, verradden. uitgescholden. belachelijk gemaakt.
53:4-5 En toch, liet Hij ons niet in de steek. Hij is de weg gegaan van het lijden. Hij heeft het kruis op zich genomen. Hij heeft onze zonden op zich genomen. mijn zonden. Hijzelf, die zonder zonden was, is doorboord voor ons. Voor mij. Hij is geslagen en vernederd. onze ziekte heeft hij gedragen. Waarom? zodat wij genezen zouden zijn. Zodat wij vrij mogen zijn. Zijn striemen, de Zoon van God, brachten ons genezing.
53:6-9 Vroeger liepen wij als verdwaalde schapen rond. Los van God. Maar Hij, doordat hij zichzelf als offerlam heeft gegeven, heeft de weg vrijgemaakt om terug te keren. Hij is als het ware onze TOM TOM om de weg terug te vinden die we kwijt waren.
53:10-11 Het was God's wil dat het gebeurde. Het moest gebeuren om een offer te brengen dat voor eens en altijd voldoende zou zijn. Dit om de weg naar de Vader vrij te maken. Was het daarom makkelijk? Nee! Ik denk dat het moeilijkste moment voor Jezus was toen hij aan het kruis hing. Jezus is altijd in nauw contact geweest met Zijn Vader. Op het moment dat Hij alle zonden op zich nam, moest God zich afkeren van Zijn eigen Zoon. Want God kan niet tegen zonden. Daarom riep Jezus ook: 'Eli Eli, Lema sabachtani! Op dat moment was Hij helemaal alleen. Zonder Zijn Vader. Was dit dan het einde?
Nee!! Hij is opgestaan uit de dood. God's plan, is door jezus geslaagd. Na al het lijden dat Hij heeft doorstaan, leeft Hij nu. Hij is het licht in de duisternis.
53:12 door wat Jezus heeft gedaan, in gehoorzaamheid aan zijn Vader, zijn wij vrij in Hem. Wij zijn vergeven voor alle zonden, omdat Jezus ze gedragen heeft.
Hij kwam bij ons, heel gewoon. Zoon van God, die onze redding bracht.
'Prayer doesn't only changes things, it changes people to.'
er zijn alweer een aantaldagen voorbij, maar ik kan met alle eerlijkheid zeggen dat ik het mis. homesick all te way.
Soul Survivor 2013 heeft veel met mij gedaan. Dit jaar was sowieso een festival dat anders was dan andere jaren. God was zo duidelijk aanwezig, en Hij heeft veel bewerkt deze week in de harten van de jonge gasten. Ook in die van mij.
Dit jaar deed ik mee in het Soul Ministry team. Een ontzettend toffe, intensieve en life changing experiance. Toen zaterdag avond de eerste oproep kwam, voelde ik me erg nerveus. Ik moest gaan bidden met onbekende mensen. Tegen iedereen verkondig ik altijd dat het makkelijker is om te bidden met onbekende mensen, dan met mensen die je kent. Maar ik was er toch wel even goed ziek van. En hoe bijzonder is het dan, dat God je dan uit je comfortzone trekt en zorgt dat het goed komt.
Deze hele week ben ook ik geconfronteerd met de aanwezigheid van God. Er waren nog dingen die opgeruimt moesten worden en ik moe(s)t leren om volledig afhankelijk te zijn van God. En niet zelf de controle willen houden. Comfortzone stond ook hoog aangeschreven op mijn lijstje bij God volgens mij.
Ik heb deze week geen enkele seminar gevolgd maar ik heb de kracht en uitwerking van de 'intercession' tent ontdekt. Wat een fijn ding! Maar ik weet zeker, dat ook dit voorbestemd was. Want juist daar zijn veel dingen gebeurd wat betreft mezelf.
Voor ik naar Soul Survivor ging, waren er een paar pijn punten die ik met niemand deelde, maar ook zeker niet met God. God mocht alleen mijn leuke kanten zien. De kanten die Hem wilde dienen. Maar die had Hij al. Zodra ik moest ontvangen sloeg ik op slot. Dat was denk ik mijn grootste confrontatie deze week. Dat God ook van mij houd, dat wist ik. Verstandelijk. Maar dat ik dat ook mag ontvangen ipv elke keer uit te delen, daar had ik wat moeite mee.
Ik was in de intercession tent, en ineens kwam heel sterk de vraag in mij naar voren waarom ik God niet vertrouwde. En eigenlijk was ik een beetje beledigd. Ik dacht: Wat is dit? U weet dat ik U vertrouw?! G: In alles? L: ..........
Score, Eyeopener. En bedankt he, Heer. ;-) Maar ik heb daarin echt een stukje vrijheid mogen ervaren. Het voelt alsof er iets is veranderd in mijn hart. Like chains are broken. God is God!
'My chaines fell off, my heart is free i'm alive to live for You!'
'God is a Gentlemen, He won't come, unless He Asked. And my suggestion; Give Him the key to open up your heart It may be a die hard confrontation, but it's worth the struggle. God love you!'
