Dat 2011 voor ons een bewogen jaar ging worden, wisten we allemaal. Uiteindelijk is het er écht eentje van ups en downs, vreugde en verdriet geweest. Maar blijkbaar was de emotionele rollercoaster nog niet aan zijn laatste ritje toe, want ze hebben ons weer serieus overdonderd.
Enkele weken geleden hebben we het nieuws gekregen dat we terug naar ons Belgenlandje komen. We moeten eerlijk toegeven dat we nog niet goed weten of we dit onder de noemer vreugde of verdriet moeten plaatsen, dus laten we dat nog even in het midden houden. Het nieuws sijpelt namelijk met zeer gemengde gevoelens binnen. Enerzijds geluk natuurlijk dat we onze familie en vrienden terug zullen zien, anderzijds toch wel een wat wrange nasmaak omdat ons verblijf hier niet als volledig aanvoelt. Net alsof er nog wat unfinished business is dat we achter laten.
Maar hoe komt dit nu allemaal, vragen jullie zich af? Wel, zoals iedereen ondertussen wel weet, is het grote crisis in de financiële wereld Zo ook bij KBC/Value Source (het Indische deel waarvoor Tom werkt). Elk deel van de bank moet op korte termijn 20 à 30% besparen, wat echt veel is natuurlijk Maar een expat onderhouden hier, is één van de zaken dat ook wel wat geld kost. En wie laatst komt, moet eerst gaan natuurlijk é. Het draait helemaal niet om Tom zijn prestaties (in tegendeel; ze vinden hier niemand die capabel genoeg is om zijn job over te nemen) maar het draait dus gewoon om cijfertjes in een Excel-file
Wat nu gedaan? Wel, wij keren 17 december terug naar België (zoals gepland om op verlof te komen) en komen niet meer terug naar hier. Voor Tom zijn ze op dit eigenste moment volop een deftige job aan het zoeken binnen KBC, want zijn ervaringen hier hebben hem zeker geen windeieren gelegd. Het is dus niet voor niets geweest En moest er binnen KBC niets mooi op tafel gelegd worden, heeft hij wel een mooie CV voor te leggen aan andere bedrijven é. Dus geen zorgen daar
Tom heeft al een aanbieding gekregen om als expat naar Centraal-Europa te trekken maar daar hebben we voorlopig toch wel even voor gepast. Met de instabiele toestand binnen de banken momenteel zien we het niet echt zitten om weer met ons hebben en houden te verhuizen om dan binnen enkele maanden weer te moeten terugkeren. Eerst zelf wat op onze plooi komen en dan zien we wel wat buitenlandse avonturen betreft
Met als gevolg dat wij vanaf 1 januari terug Belg worden en dat ook onze kleine spruit in België zal geboren worden (opluchting alom bij velen, die de medische hygiëne in India toch niet vertrouwden ) Ik blijf dan nog enkele weken thuis voor de baby en ga ook gewoon terug aan het werk. Het leven gaat voort
We geven toe dat het voor onszelf de eerste momenten een enorme schok was dat we hier weg moesten. Nu we ons leven op zijn plooi hadden gekregen, wat toch wel een verandering is geweest, moesten we weer terug. Maar eigenlijk was dat allemaal snel over. Als er iets is dat ik hier geleerd heb, is het aanpassingsvermogen kweken. We zijn er enorm goed in geworden om ons aan te passen aan eender welke situatie waarin we ons bevinden, dus we zien ook dit weer als een uitdaging en gaan er volledig voor!! En we kunnen terug met onze vrienden en familie afspreken, zonder er 10u voor te moeten vliegen!! Wat kan er mooier zijn!!
Alvast heel veel groetjes vanuit het zonnige India (nu kan ik dat nog zeggen é ) en dan zien we elkaar heel snel terug!
Na weer een hele tijd te zijn weggeweest, ben ik hier weer met dit keer een héél grote lading foto's!! Onze mama en haar nicht zijn hier op bezoek geweest en we hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om Zuid-India te verkennen. Natuurlijk hebben we na hun aankomst eerst hier enkele dagen vertoefd om Mamalapurram, Pondicherry en Chennai en omstreken te bezoeken (maar daar heb ik al eens foto's van getoond) dus ik heb me beperkt tot onze uitstap 'buitenshuis'.
We (mama, Lief en ik) zijn eerst naar Kerala gevlogen, waar we een houseboattrip over de backwaters van Alepey hebben gedaan. Daarna zijn we doorgereden naar het Periyar Wild Reserve, waar we 2 dagen vertoefd hebben. Vervolgens naar Kodaikanal, waar ook Tom (die de eerste 3 dagen nog moest werken) zich bij ons gevoegd heeft. Na de eerste dagen van natuur zijn we naar de cultuur getrokken met in volgorde Madurai, Tiruchirapalli en Thanjavur. Om zo tenslotte terug richting Chennai te rijden voor nog enkele daagjes rust (en dat kon vooral ik héél goed gebruiken! )
In de volgende berichten vinden jullie de foto's van ons tripje terug. Ze staan weer maar per 15, maar het lukt niet anders. Veel kijkplezier!
Op onze houseboat de backwaters op. Rust, stilte en natuur... schitterend!!
Zonsondergang vanop de boot
Rond 18u meerde onze boot aan, vanwaar we een schitterende zonsondergang konden bewonderen. Daar kregen we dan opnieuw een lekkere (Indische) maaltijd voorgeschoteld, voor we na enkele gezelschapsspelletjes ons bedje inkropen.
De ochtendstond heeft goud in de mond. Om 7u15 gingen de motoren weer aan en vaarden we verder.
Het 'steegje' waar onze boot terug aanmeerde. Bestemming bereikt en twee prachtige dagen vol natuur en rust gehad!!
Na een autoritje van enkele uurtjes, hadden we nog een vrije namiddag dus wat kun je dan beter doen dan een tochtje met de olifant gaan maken
Op weg van Kerala naar het Periyar Wild reserve zijn we heel wat plantages tegengekomen; waaronder deze rubberbomen.
Verkoop van ossen op een markt; wel 300 ossen bij elkaar (we reden er jammer genoeg met de auto door en het ging wat snel om betere foto's te trekken én er was iets teveel volk/dieren om zomaar te stoppen)
Uitzicht onderweg
Waterval onderweg
's Morgens vroeg (6u) in het Periyar Wild Reserve op jeepsafari
Onze jeep
Een wel heel ijverige spin
De Black Monkey (en nee, het geel dat je ziet is geen pruik. Dit beestje is gezegend met een waar Jommekeskapsel
Een eekhoorn (zo ongeveer 10 keer zo groot als bij ons maar met schitterende kleuren)
Knal oranje vogel;
Zéker eens op inzoomen... Een kingfisher; echt schitterend beestje!!
De Indische olifant. We hebben wel 1u30 op hetzelfde plekje gezeten om naar deze beesten te kijken. Zeer onverwacht dat we hen tegenkwamen aangezien ze normaal overdag in de bossen schuilen tegen de hitte. Maar voor ons zijn ze speciaal eens komen piepen
Ten midden van het Periyar wild reserve was een cardemom-plantage maar werd het kruid ook onmiddellijk bewerkt. Hier visten enkele vrouwen de beste zaadjes er tussenuit, om te verkopen.
Prachtige en vooral grote vlinder!
Papegaaien; natuuuuuurlijk is die met het rode bekje het mannetje en die met het grijze bekje het vrouwtje...
Op de weg van Periyar naar Kodaikanal kwamen we heel wat theeplantages tegen
In Kodaikanal waar ik eindelijk mijn ventje terugzag
Blij weerzien
Coaker's walk, wat een schoon uitzicht op de bergen zou moeten geven. Jammer genoeg lag het dal volledig in de mist en zagen we dus niks...
Op onze terugweg naar het hotel regende het. Beeld je in; regen in India!!
Maar voor ons was het niet zo erg als voor dit oud vrouwtje...
De volgende dag deden we de tour van 'thing to see' in Kodaikanal. Jammer genoeg was er weer veel mist waardoor...
we vooral apen zagen
Horen, zien en zwijgen?
Tom voelt zich helemaal thuis!!
Maar de apen ook; we kregen dit exemplaar niet van onze auto!
Vanuit Kodaikanal reden we naar Madurai. Op de (zeer bochtige weg...) naar beneden, hadden we uitzicht op een prachtig dal met in de verte één van de langste watervallen van India.
Madurai... De Sri Meenakshi Temple
Eén van de gopurams by night (een gopuram is een toren btw )
Vanop het dak van een winkeltje konden we enkele nachtfoto's trekken. Normaal was het niet meer toegestaan, uit veiligheidsoverwegingen na recentelijke bommeldingen, om toeristen op de daken toe te laten. Natuurlijk deed men dit toch, maar je moest op veilige afstand van de rand van het dak blijven zodat de politie je niet zag. Nadat ik een vriendelijk klappeke met de eigenaar had gedaan , mocht Tom toch tot op het hoogste punt en kon hij enkele vergezichten trekken.
de watertank, waar heel wat zegeningen (waaronder huwelijken) plaatsvinden
Opnieuw de watertank
Pik, die gaat voor een gelukkig leven door negen maal rond het beeld van Ganesh te wandelen
Binnen in de tempel
Eén van de rituelen.
De olifant van de tempel
De dorpsgek
Mandapa der duizend zuilen... onvoorstelbaar!!!
Dorst dorst dorst...
Na de lange en warme toer doorheen de tempel, zijn we naar een hotel op een heuvel gereden met een prachtig uitzicht over de stad. daar lekkere lunch en even bekomen van de warmte. Tussen het groen op de heuvel was allerlei fauna en flora terug te vinden, zo ook een heel aantal prachtige pauwen.
De rijstvelden tijdens de rit van Madurai naar Tiruchirapalli.
De aankomst in Tiruchirapalli was zéér warm... de litertjes water zijn serieus gevloeid. In de tempels moet je dan ook nog eens je schoenen uitdoen, waardoor onze voetzolen meermaals verschroeid (of zeg maar verbrand) aanvoelden... Maar het was al bij al weer meer dan de moeite!!
De tempel van Tiruchirapalli (Trichy) heeft 23 gopurrams, waarvan eentje (eindelijk!!) nooit geschilderd is. Hij wordt dan ook de witte toren genoemd.
Mandapam met prachtige zuilen
Op het dak van één van de tempels heb je uitzicht over de verschillende torens. Het was daar vooral héél warm aan de voeten
De meest rechtse gopurram is de Zuid-ingang en tevens de hoogte van India.
Verkoeling in een stukje park...
...tussen de bananenbomen.
Rock fort; precies één langgerekte tempel bestaande uit 417 trappen (we hebben het geweten hoor!) en dus opnieuw alles op blote voeten...
het laatste deel is bovengrond en is dan ook uitgehouwen uit de rots. Boven staat dan een tempeltje vanwaar je een uitzicht hebt over de stad.
Trichy vanop Rock Fort
Na Trichy trokken we naar onze laatste halte; Thanjavur Onderweg was er een bananenmarkt op straat uitgestald.
Thanjavur; de laatste maar tevens (voor ons toch) de allermooiste halte. Opnieuw een tempel maar dit keer in natuursteen zonder beschilderingen. Prachtig gewoon!!
Beeld van een stier (nandi) uit één blok graniet gehouwen.
Bij terugkomst in Chennai was er een optocht voor de festiviteiten van die dag; "Pooja" waarbij alle machinerie gezegend werd.
Ook onze auto kon er niet aan ontsnappen. De chauffeur heeft de auto eerst volledig gewassen (wat 3 uur geduurd heeft, dus proper was hij!) om hem daarna te zegenen zodat alles zou blijven werken.
Zegening door middel van bloemen en verfvlekken op alle essentiële onderdelen (stuur, wielen, nummerplaat, lichten, ...)
En natuurlijk moesten ook wij een zegening krijgen hé. Onze 'machinerie' is ook weer gerust voor een jaartje ;-)
We zijn weer helemaal gezegend en klaar voor een volgend avontuur!! Binnen 3 weekjes vertrekken we naar Bangkok voor een lang weekend. En dan begin december doen we nog even Delhi, Agra en Jaipur aan. Ik heb gelezen dat als ze niets aan de funderingen van de Taj Mahal gaan doen, hij binnen 2 à 5 jaar instort, dus we moeten ons haasten é En dan 17 december staan we weer in ons Belgenlandje!! Maar intussen hoor en zien jullie ons nog wel op het blog hoor. Foto's van de volgende avonturen en reisjes volgen zeker!
Dat is daar toch echt niet meer te doen é; binnenkort verbreekt Leterme nog het record van langst regerende eerste minister in België Ik moet toegeven dat ik de gehele poespas pas sinds enkele dagen terug wat aan het volgen ben. Wat een gezever toch allemaal! Plus de laatste weken waren ook zo niet echt "my finest hours"
Zoals iedereen ondertussen al wel weet, is er een klein Hallaert-Van Hoofje op komst (en jullie maar denken dat de regeringsvorming in België groot nieuws was ) Maar het is dus eigenlijk daardoor dat het blog even op hold heeft gestaan. Ik ben namelijk, om het met een understatement te zeggen, een beetje ziek geweest de eerste weken Aangezien ik voornamelijk mijn bed en zetel gezien heb, was er dus echt geen nieuws om aan jullie te vertellen. Na onze terugkomst hier in juli, was Tom al terug volop aan het werk en ik... mja, ik was zwanger (het is ook iets é ) Maar sinds een dikke 2 weken valt er heel wat beterschap te bespeuren. Ik ben toen naar de gynaecoloog geweest en het bleek toch niet zo normaal dat ik zo ziek was. Blijkbaar was een reeds lang broeiende urine-infectie, met op dat moment er ook een darminfectie bij (leve India!), de oorzaak van mijn 'ongemakken'. En effectief; enkele dagen antibiotica later was ik vééééééél beter. Hadden we dat vroeger geweten Intussen neem ik nog wat preventieve medicijnen om zeker niet opnieuw ziek te worden, waardoor ik zo goed als de oude ben. Enkel met een iets dikker buikje
Maar de combinatie van ik terug op mijne plooi en Tom, die eigenlijk niet echt verlof had gehad in België (door opruim appartement ed.), schreeuwde om vakantie. We zijn dan op zoek gegaan naar een rustvakantie. Normaal niet echt ons ding, we trekken liever als rugzaktoeristen rond, maar gezien de omstandigheden wel zeer welkom!! Alles ten oosten van ons (Thailand, Bali, Andaman eilanden, ...) bleek regenseizoen te hebben dus er zat niets anders op dan naar het westen te trekken é. Gezien de Malediven en de Seychellen net buiten ons budget lagen zijn we naar Mauritius getrokken. Een weekje zalig genieten van zon, zee, strand. Je ziet vaak foto's van helderblauwe zeeën waarbij je denkt: "Amaai, die hebben ze goed bewerkt met Photoshop" Maar neen hoor, die blauwe zeeën met springende dolfijnen, witte strand met wuivende palmbomen bestaan echt!! Ja, het weekje rust heeft ons héél veel deugd gedaan. Hieronder kan je dan ook wat fotootjes terugvinden. We hopen dat we jullie niet teveel doen watertanden
Onze kamer in ons resort. Je kon er een feestje geven
Eerste zicht op de blauwe zee vanuit de strandstoel.
Eerste zonsondergang... prachtig gewoon...
De volgende dag heeft Tom een proefduik gedaan in het zwembad. De afspraken voor de échte duik in zee waren héél snel gemaakt
Het strand met bar en restaurant
Ons daguitstapje met de catamaran. We waren met een 20-tal mensen. Vertrokken rond 9u en terug rond 16u. Zalig dobberen op zee met de haren in de wind
Ikke op de boot
De dolfijnen... schitterend om te zien hoe die rondspringen... We hebben er éne een echt showke zien opvoeren, maar we waren zelf zo overdonderd door het zicht dat we er niet zoveel foto's van hebben. Maar écht een aanrader... Op een bepaald moment zaten ze zo dicht, dat ze bijna tussen onze catamaran zwommen. En dan te weten dat die beestjes daar echt in het wild leven hé. WAUW!!!
Het bewijs dat de zee écht helderblauw is (en je zelfs enkele km in zee de bodem kan zien) maar ook Tom zijn benen nog steeds spierwit
Wij op de boot.
Een snorkel-sessie vanop de boot. Opnieuw héél veel moois gezien!! Het leven in zee en onder water is toch echt prachtig zenne... We hebben zelfs 'Dori' gezien
Tegen dat wij uit het water kwamen, had de bemanning gezorgd voor een lekker BBQ met kip, vis, groentjes, ... Kortom alles erop en eraan!!
Lekkerrrrrrr
Op een onbewoond eiland...
konden wij ons rustig op het gemakske eventjes neerleggen
Fotoshoot
Hoeft geen commentaar ;-)
Na de tussenstop op het onbewoond eiland hadden we nog een uurtje varen voor de boeg. Opnieuw wapperende zeilen en haren in de wind. Het was echt een super dagje!!
De volgende morgen even aan het strand gelegen...
alvorens Tom zijn duik ging nemen.
Gepakt en gezakt... en zwaar wegen dat zoiets doet!!!
Eerst even oefensessie in het zwembad om bepaalde technieken onder de knie te krijgen.
en dan de boot op. Ik mocht (jammer genoeg) niet duiken maar ben wel mee de boot op gemogen.
Laat u maar vallen, zei de instructeur. Tom lag er natuurlijk als eerste in!
En moest er binnen KBC niets mooi op tafel gelegd worden, heeft hij wel een mooie CV voor te leggen aan andere bedrijven é. Dus geen zorgen daar 
