komaan man beman je met alle moed voel de oerkracht zacht vloeien door je koele bloed ingewanden worden ingewenteld in een warme gloed word gewaar dat anders moet,maar wat dat weet je zelf niet goed boek vooruitgang,zoek een uitgang uit de hoek behoed je hoofd,want kan uitdraaien op boel en dat is niemands doel! geen enkele ziel is van nature blij of triestig tis simpel,tbegint bij een zinvol gezin vol liefde en dat ontbreekt er in de westerse beschaving gebaseerd op materieel waardoor we slaaf van ons bestaan zijn haat,stress,ruzie,zo ben ik opgevoed maar kgroei deruit nu en bloei open zoals voorbedoeld mooi kbetaal me boetes en het voelt nog goed ook!!
Ik zie jullie allemaal graag. iedereen gaat mee in onze gedachten, Coco het afscheid valt me zwaar. Vooral omdat ik het je niet kan uitleggen, waarom ik moet gaan. Ik beloof je lieve vogel : ik kom zeker terug ...
geen beweegreden buiten zichzelf meester worden over de dingen Bevroren boedha - gesmolten licht de gloed van god
toevlucht: verandering is de uitdaging telkens opnieuw te beginnen, los te laten, af te wijzen, verder te gaan om een nimmer voorspeld leven te ontdekken dat NU vorm krijgt
alles blijft een onvolkomen zaak, zolang men zich niet richt naar het volkomen geheel wanneer alles zich richt naar het volkomen geheel worden de wederom ingeschakelde integrerende deeltjes op zich zelf eveneens volkomen giskie
The custom of the time stimulates a desire to follow the great names of history in trying to relive, in our day the famous moments of a power point. Alas, water no longer flows beneath the choir of compostela. The flooring and the new concrete spans have combined to maintain a permanent barrier, as much for those still to be born as for the present generation. But is that a sufficient pretex to assert that there are no more miracles at Santiago De Compostela? Certainly not above the solemn faces there is also a very high vibration-light that we need luck to catch on the wing, like a flash of lightning that one might capture in a fraction of a second. But it could also completely escape us. The large silver statue of Saint James gleams above the crypt where the saint's urn lies. This figure is placed very high and is either too visible or impossible to see if you approache too closesly. The visitor of pilgrim who passes by rapidly will retain only the impression of a collective feeling. But there also exist moments of grace when the thinking of the surprised seaker dissolves in light, under an almost physical form of sparks crackling around his head. Terrible rationalists that we are, we measured on the Bovis scale a vibration never before attained on a power point.
The pilgrim can climb by a narrow stairway up to shoulderlevel of saint's statue, as seen from the back. There, excactly vertically above the crypt where the apostel's remains rest, is produced the extraordinary shock of 21,000 Units! This is the treshold of the unknown. How does it happen that above that tomb should be this light of life, illuminating the brain dazzling and transporting the human being above the clouds? It is as if our heads suddenly became light and illuminated, leaving behind a doughy body and entering a multitude of translucid diamond bubbles, reflecting iridescent colours.
We would like to be able to understand and deepen the meaning of the marvellous blossoming. Is it pure energy, an instant of flight in the overconcious wich place at hide-and-seek? Or is it a contact of the "I" of the Saint with the small "Me" who passes by, even across the ages...? A unique and fabulous instant in the life of man, an instant of incomparable richness. A favour certainly, but also a kind of unexpected miracle! It would be fine if every human being could, once in his life, plunge into such a brilliant instant, and that is really what the pilgrim hopes for. However in observing man in the mass, who seems to have lost his individuality, we can only be saddened to see him locked tightly in the opaque density of his own reality. But let us hope that without noticing it his physical presence will even so has intercepted some reflections of holiness. There are often some crumbs which fall from the table without our noticing it.
De bestaande werkelijkheid is geen wereld die is opgebouwd uit objecten zoals wij ze zien, onze werkelijkheid bestaat uit energievelden (emanaties). The assemblage-point of verzamelpunt is de factor die bepaalt welke energievelden op een gegeven waarnemingsmoment zullen worden geselecteerd of "in gebruik genomen". Het verzamelpunt kan worden beschouwd als de eigenschap van bewustzijn die de geëigende energievelden selecteert om de gelijktijdige waarneming op te roepen van alle elementen die de specifieke wereld vormen die wordt waargenomen. De afstemming van het verzamelpunt op bepaalde emanatiebanden in het bijzonder, en op specifieke emanaties binnen de ingebruik genomen band, wordt aangeduid als "de positie van het verzamelpunt". Wat dit voor de gemiddelde persoon betekent, is dat zijn of haar verzamelpunt een specifiek patroon produceert, dat als de gewone wereld wordt waargenomen. Een kleine verschuiving in de positie van het verzamelpunt zal een patroon van emanaties of energievelden opleveren dat binnen de band van het mensdom gewoonlijk wordt genegeerd. Het uiteindelijke doel van dit systeem, is het verzamelpunt bewust te leren verplaatsen, teneinde het zelf van de beperkingen van de normale waarnemingen te bevrijden...
RECAPITULATIE is in dezelfde zin de vesting van de sluipers als dromen de vesting van dromers vormt, en ze kan als de fundamentele oefening worden beschouwd die iemand tot sluiper maakt. Recapitulatie is zich herinneren, of nauwkeuriger, opnieuw doorleven. Het is het lichamelijk terugvinden van alle vroegere ervaringen. Recapitulatie is een fundamentele techniek voor iedereen - krijger of niet - die oprecht geïnteresseerd is in zelfbevrijding. Daarom is recapitulatie de eerste techniek die wij zullen leren.
to banish doubts from our minds to make all things possible to return to the abstract in a state of total awareness
We must de-emphasize our attachement to the world of solid objects. To accomplish our journey of return we do not need more technologie or greater self-involvement simply, shift our emphasis (nadruk) away from those things and find freedom We must detach ourselves from our des/cription of the world and learn the secrets of THE ASSEMBLAGE POINT Not through methods but simple change of emphasis
There is no better way to learn about the fundamental nature of somebody than to identify his or her priorities, what does he or she "feed" upon? If you see drugs, alcohol and sex, that' s one thing, if it is money, ambition, honors, power, that' s another thing. If someone is concerned most of all by the public good or great cause, that' s something else again. If you only seek to satisfy your own egoïstical fancies you will barely manage. If to the contrary, you project aims at a superior goal and to provide for many or for all, it will create plenty. Do not show off, huge expense accounts will get you nowhere nor will you impress people if you talk abundantly. Just deliver your message, simply without fuss. And, by all means, think seriously about your real life goal. I-ching
As travelers on the path of knowledge As true abstract warriors, we strive relentlessly to reconnect ourselves with intent, not by wrestling with the mechanical details of our destiny, but by endeavoring to travel an impeccable road wherever power leads us We know that in order to come to knowledge, we must emerge from this self-reflective tunnel into the unimaginable expanse of the unknown and unknowable
expand our perception beyond our conditional expectations allow ourselves to let go of the things that keep us prisoners in the world of the tonal
it is not possible, yet to do so we have to change our EMPHASIS (nadruk) and take the first step.
the promise of power (the Toltec path of knowledge)
Hoe leg je aan iemand uit dat zijn fysieke leven het gevolg is van een spectaculaire spontane ordening elektromagnetische bewustzijns eenheden; Dat hij feitelijk een ervaring is, bepaald door zijn eigen verbeelding en redenerende vermogens. En toch leven we in deze zichtbaar materiële wereld. Wat is, is geördend en altijd in beweging. Ik wil het schouwspel aanzien... De ritmes van de natuur, de seizoenen, dagen, zon en maan. Het bloeien en groeien, en vooral de veranderingen beleven. Wat is de plaats van ervaring in dat alles? En wat is onze potentiële invloed op de werkelijkheid? Wat is mijn werkelijke vermogen? Tot waar reikt cocreatie van de intentie? Om deze onderwerpen in/aan het leven, te gaan toetsen heb ik een natuurlijke logische omgeving nodig. Het lijkt me in de ontwikkeling van mezelf, gewoon het meest logische om gewoon op bedevaard te gaan.... Wat velen doet schrikken.
Op bedevaart? Geloof jij in god?
Euh, dat weet ik niet want ik kan mij geen beeld maken van een alles omvattende god. Ik kan mij evenmin een beeld maken van wat quantumfisica mij vertelt. Maar de wetenschap, de misbruikte dienares van een nu al versleten technologie, geeft mij een even grote kick als het idee dat er god of fundamentele ethische waarden zouden zijn. Zij komen voor mij op hetzelfde neer. Voor sommigen is dit irrelevant, voor mij zijn de laatste wetenschappelijke revelaties ontzettend mysterieus, filosofisch vernieuwend en misschien zelfs spiritueel.
En waar komt dat dan op neer? Wat ga je dan precies doen?
Wel, ik wil een mogelijk klimaat ontwikkelen om me van m' n ego te ontdoen. Omdat dan de kans ontstaat om te laten gebeuren wat op dat moment moet gebeuren. Je bent altijd een ervaring in 1 specifiek moment. Ik wil dat moment leren zijn inplaats van het te beheersen. Om zo spontaan gebruik te maken van het inzicht dat we allemaal bezitten. Vrij van ego, associaties en verlangens. Met andere woorden, Ik... maar dan vrij van ruis. ( zal onberispelijkheid de weg lang en straf maken ? ik zal me in ieder geval moeten bewijzen aan mezelf, huhum... )
Waarom niet al werkende en geld verdienende aan de ingang van MediaMarkt. De werkelijkheid doet zich daar toch ook voor?
In MediaMarkt ruist het niet alleen van de elektrosmog maar ook van de gedachten. Wij, ons klein gezelschap van 4, nemen deze pelgrimstocht met de intentie niet te ruisen, elkaar er toe aanzetten om niet te denken, gewoon kijken en zo tot rust en inzicht komen. De positie, die van de werkelijkheid die ook de wereld is van m' n hond, waarin we ons zullen bevinden zal ons forceren om te handelen. Dit leren handelen vanuit een niet handelen is de uitdaging en waarschijnlijk de volgende stap om de quantum werkelijkheid beter te begrijpen. Wat ons te wachten staat is slechts de weerstand die ons de mogelijkheid bied om te ontwikkelen. Met deze gedachte geef ik me volledig over aan de reis. So be it. Giskie
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Giskie en zijn hond Andy zijn bezig met zich voor te bereiden voor de grote wandeling.
