Lieve Bloggers,

wat is het leven toch verrassend. Het ene moment voel je je zo eenzaam, en het andere moment voel je je de koning te rijk?! Zo gaat mijn leven. Al 20 jaar.. Zielig toch?!
Vooral met het mannelijk geslacht heb ik vaak problemen. Ik begrijp ze niet, géén één van allemaal. Zijn mijn eisen in een "partner" dan zo hoog?! Het enige wat op die lijst van eisen staat is namelijk "eerlijkheid". Is dit dan effectief zo moeilijk?
Laat me even uitleggen..
Ik heb het perfecte vriendje, in alle opzichten, .. toch ,
als ik de leugens en de dingen die hij achterhoudt voor mij weglaat. Ik begrijp hem niet, ik probeer al zo vaak ik zijn gedachtengang mee te gaan en te zoeken naar een reden voor de leugens.. Zucht, hopeloos geval Stephley!
Ik en mijn vriend zijn nu al één jaar samen en hebben toch iets moois opgebouwd. Onze toekomstvisie is besproken en we proberen zoveel plannen concreet te maken en te realiseren. Hij kan me ook géén minuut missen. Hij sms't me, belt me, staat altijd aan de deur om mij te zien,... Het is een schatje! En toch .. Toch schuilt er in die schat van een jongen een dikke vette leugenaar.
Liegen over klasgebeuren, over mensen met wie hij praat, over zijn verleden ..
Elke keer wanneer er een leugen uitkomt breekt mijn hart. En elke keer vergeef ik hem als hij aan mijn zijde staat te huilen voor vergiffenis. Soms durft hij zelf beweren dat andere liegen! Ik zie hem graag, geloof me bloggers. Maar elke keer als hij tegen me spreekt weet ik niet wat ik serieus moet nemen. Ik geef toe dit veranderd ook mijn gedrag ten opzichten van hem.
Maar wat moet ik hier mee?! Is er ergens in de wereld een hulplijn voor leugenaars?

Slaapwel Bloggers!