|
De veldtocht naar Morselium had langer geduurd dan in eerste instantie gedacht ..., 39 jaar geleden werd legionair Giedobus Rogerum Follensius door Caesar naar dit onherbergzaam stuk Germanium gestuurd. Hij had er een leven opgebouwd en nu was het moment aangekomen ! terug in de gratie van de Romeinse senaat kreeg hij de opdracht zich naar Rome te begeven met zijn eega Marika ...
Via vlucht SN3187 kwam hij kwamen ze op Romeinse grond , de rest van het legioen, gelegerd in Bologna, zou hen rond 10.00 uur vervoegen in stazione Terminus !
Het weerzien met zijn geboortegrond én de oud-strijdmakker Jolenus was hartverwarmend, tranen vloeiden en tijdens een dampende roemer capuccino kwamen oude verhalen weer boven...
Ze beslisten zich eerst naar het Colosseum te begeven, via de Termen van Trajanus sloften ze naar het meest beroemde der Romeinse bouwwerken... Onder de warme najaarszon zagen ze van ver de contouren , groot was hun verbazing toen ze merkten dat het schitterende gebouw dermate geleden had onder de tijdsdruk ! Het was nog steeds imposant, maar hele stukken ontbraken...het plein aan de zijde van het Forum Romanum werd duidelijk bezet door een buitenlands invasieleger, gewapend met honderden camera's werd het Colosseum langs alle kanten bestookt en vereeuwigd...Ook het kolossaal grote beeld van Nerone (5 m hoog !) dat aan de ingang van het amfitheater van Flavio stond was gewoon weg, verdwenen...het enige spoor dat ervan achterbleef was de nieuwe naamgeving voor het amfitheater : "het colosseum "...
Evenmin was er nog een spoor van Nerones Gouden Huis , weggemalen door de geschiedenis en tegenstanders van Romes pyromaan ...
Gezien de mensenmassa had de senaat hen een speciale Romapass geschonken en zo gleden ze langs een ellenlange rij plebejers de ingang van het Colosseum binnen. Geen Gladiatoren waren er te zien, zelfs geen enkel wild dier lag te kronkelen in op de warme zandgrond, en toch, als ze hun ogen sloten hoorden ze de kreten en het wapengekletter en het akelige geroep van de 50.000 koppige massa die zich hier kwam verkneukelen in het wilde bloedvergieten ...Nu was er slechts het mechanisch geklik van tientallen fototoestellen en het opgewonden gesnater van een te drukke massa...
Jolenus stelde voor nu naar het Domus Augustus bovenop de Pallatijnse heuvel te gaan . De weg omhoog, omzoomd door huizenhoge parasolpinussen , herinnerde hen eraan hoe dikwijls ze daar boven waren uitgenodigd door Augustus...nu lag zijn domus er koud en verlaten bij..., Sommige delen waren zelfs bedekt met lelijke golfplaten, en de fresco's , eens Augustus trots, waren vervaagd en flets geworden ...dan had Livia's domus, die wat lager lag, de tand des tijds beter doorstaan...
Afdalend naar het hart van het Forum Romanum schoten de tranen hen in de ogen, de eens zo prachtige site was verworden tot een opeenstapeling van ruïnes, de restanten van het eens zo schitterende atrium van de Vestaalse Maagden kwamen als mokerslagen aan, slechts een deel stond nog overeind !
Idem dito voor de tempels van Saturnus en Vespatianus, eens zo geëerd... enkele majestueuse zuilen richtten zich nog op en verhulden zo het gemis van dat wat ze ooit ondersteunden; de frontons en daken !Deze lagen al jarenlang verspreid op de grond, sommige delen waren zelfs gebruikt om de huizen van het plebs op te bouwen !!
Van de tempel van Caesar bleef zelfs geen steen over!
Treurend om zoveel onheil beklommen ze de trappen van de Capitolijnse heuvel en werden daar staande gehouden door Oosterlingen die hen wat prullaria wensten te verkopen...
De mooie piazza Campidoglio , ontworpen door een zekere Michelangelo, die ze nooit gekend hadden, was nog intact, zo struinden ze verder naar de piazza Venezia . Daar bleven ze met de mond open staan ...het grootse, geheel in witmarmer opgerichte paleis ontroerde hen opnieuw. Wat een pracht!
Opgedragen aan Vittorio Emmanuele II was dit het nieuwe kloppend hart van Rome geworden... aan beide kanten een reuzengroot span van paarden met Engel ...voor de ingang van het paleis was een gigantisch standbeeld van paard met ruiter ingeplant, het was een extra eerbetoon aan de koning van de Italiaanse eenmaking...dit is de schitterende Engelenburcht !!
Slenterend kwamen ze plots aan een kleine binnenplaats, uit het aanpalend Palazzo spoot het bronwater van de Trevifontein, honderden mensen stonden hier te genieten van dit barokke kunstwerk uit de 18 de eeuw...Even lieten ze de vermoeide benen rusten en genoten van een heerlijke gelato op de witmarmersteen van de fontein. Wat later aten ze een pasta ricotta in een rustige pizzeria, dan togen ze naar hun slaapplaats, Villagio di Roma waar ze al snel in een diepe slaap verzeilden...
Ciao Bella bood hen een karig ontbijt, capuccini met brioche ...en wagenspan 246 reed hen terug naar het centrum van Rome.
Aan de Spaanse Trappen gleed hun blik langs de marmertreden naar de Trinité dei Monti . Onderaan de trappen verfristen ze zich aan het Bernini meesterwerk , de Barcacciafontein, de zinkende boot. De Spaanse Trappen werden rechts geflankeerd door " het huis waar Keats stierf", een vergulde plaat op de gevel vermeldde dit droogweg .
Het was 1 november en om hun doden te herdenken togen ze naar het Pantheon, eenmaal aan de Piazza Rotonda aangekomen zagen ze deze immense godentempel ! Hij was nog volledig intact, de 6 meter dikke muren hadden het geweldige gewelf rechtgehouden en toen ze binnenstapten herkenden ze het open oculus waaronder ze vele keren hadden gestaan om hun goden te eren, meerder keren had Jupiter de regendruppels tot op hun hoofden laten plensen...Nu ontwaarden ze hier de katholieke eredienst én het minimalistische graf van de grote schilder die Raphaël was, 2 vogels hangen boven zijn eenvoudige graftombe ...
De geur van een heerlijke kop capuccino dreef hen naar San Eustachio , geleund tegen de bartoog gleed hun blik over de vele drankgenoten...buiten gekomen kwamen ze nogmaals onder de indruk van het Pantheon en om dit weg te spoelen spoedden ze zich café d'Oro binnen, hier werd elk jaar 6000 kg koffie verbruikt, en zij deden er nog een schepje bovenop...
De majestueuse ovalen piazza Navona, was omgetoverd in een barokomgeving. De schitterende fontana dei Fiumi van Bernini symboliseert de 4 toen gekende continenten met de 4 grootste stromen van elk werelddeel. Het beeld van de Nijl houdt een doek boven het hoofd omdat toen de bron van deze grandioze stroom nog niet ontdekt was ...
Eenmaal op de Campo dei Fiori kwamen ze terecht op de mercato, de geur van fruit, groenten en allerlei lekkers schoot hen tegemoet...enkele kraampjes werden echter overschaduwd door het met donkere kap uitgeruste standbeeld van de 16 de eeuwse filosoof Giordano Bruno .
Die had het aangedurfd de alwetendheid van de Kerk in twijfel te trekken en werd zo, samen met vele anderen, het slachtoffer van de Inquisitie en op dit eigenste plein gewoonweg verbrand !
Ondanks dit gruwelijke gegeven worstelde het trio met een zeer aanwezig hongergevoel, één van de vele kraampjes bood porchettabroodjes aan .Jolenus en Giedobus brachten Marika aan de rand van de waanzin door dit veelcaloriënbroodje te bestellen.
Hier, op de hoek van de Camp dei Fiori en de Via del Biscione stond een bard het Sting nummer "the fields of" te zingen en geleund tegen de muur in de middagzon zat het trio een porchettabroodje te smullen....
Hier, waar vroeger het Theatro Pompeio lag , werd zo'n 2100 jaar geleden op een mooie lenteochtend de grote Julius Caesar het leven ontnomen door meerdere dolksteken in de rug en borststreek...De tranen gleden langs de wangen van de legionairs en vielen zacht op de stoffige grond...
Giedobus vroeg of ze even zijn oude huis langs de overzijde van de Tiber wilden zien.... Na eerst een heerlijke gelato in "geateria la Palma" waar ze 150 soorten verschillende ijsjes verkopen, trokken ze over de Ponte Garibaldi deTiber over...
Trastevere, hier snoof Giedobus zijn thuislucht in en voelde zich eindelijk echt thuis...De kleine gemoedelijke steegjes waar zijn vrienden en broeders woonden waren aangepast en omgetoverd in gezellige trattorie , bars en winkeltjes...
Daarna keerden ze terug naar het Isola Tibernina en slenterden voort door het Joodse ghetto met zijn restaurants waar koosjer eten wordt opgediend..
.Jolenus wilde plots de Engelenburcht nog eens zien, de avondzon noopte hen de tred wat te versnellen en zo kwamen ze net op tijd op de piazza Venezia. Eerst aanschouwden ze nog even de gigantische kolom van Trajanus , hol van binnen mét wenteltrap! deze zuil werd opgericht ter ere van Trajanus , omdat hij de buitengrenzen van het Romeinse Rijk kon bestendigen ...De taferelen van zijn exploten staan rondom de zuil ingebeiteld...
Nu strompelden de 3 de trappen van de Engelenburcht op, het schemerende avondlicht liet nog net toe de contouren van menig monument te ontwaren, even later markeerden de duizenden lichten de omtrekken van oa de st Pieterskathedraal ...
Binnenin het marmeren paleis was er een zeer interessante tentoonstelling over de 150 jarige geschiedenis van Italië, figuren als Garibaldi, Manzoni, Cavour en dergelijke meer, werden tenovervloede voorgesteld en vereerd...
De bouw van dit schitterend paleis duurde zo'n 60 jaar en noch Vittorio Emmanuelle II , noch de schepper-architect mochten het afgewerkt aanschouwen !
De stram geworden ledematen dwongen onze 3 amici tot een gedwongen terugtocht, het tentenkamp inVillagio Roma mocht ze weer herbergen tot 's morgens vroeg...
De geurende capu's werden gulzig weggewerkt en via Termini, waar ze de overtollige dagbagage niet kwijtkregen, trokken ze verder naar de Pyramide van Cestius, dit ietwat ondoordacht doel bracht hen van de wijs en even later wendden ze de stevenen naar het Circus Massimo...deze ovalen renbaan stond echter volgestouwd met moderne wapentuigen als daar zijn ; tanks, helicopters, operationele headquarters etc...zeer ontnuchterend voor de oude Romeinse strijders en beseffend dat hier geen eer te halen was, werd de volgende halte Piazza Barberini !
Daar stond alweer een prachtige Berninifontein , helaas, een eerste toeristenval stond klaar, het trio was moe en kon niet meer klaar denken, een veel te dure scontrino later stonden ze weer in de via Tritone en liepen de lonkende etalages langs...
De gelateria "la Palma" had hen zodanig gecharmeerd en ontplooide een onstuitbare aantrekkingskracht als een uitermate sterk affrodisiacum, ze moesten terug... Willoos had de gelateria hen in de greep...maar eerst stond hen nog een zware beproeving te beurt. Een tweede toeristenval klapte ongenadig toe in de vorm van 's werelds slechtste pasta en dit in het land van de pasta !!
Maar God neemt en God geeft, aan de overkant van het onheilshuis bevond zich de gezegende "Gelateria la Palma" !! Een Eden van liklustige plebejers deed zich tegoed aan allerlei soorten crema en andere ijsvormen...Terug in Rome gelovend togen ze nu via de via de Corso naar het grootse Piazza del Popolo , de trappen leidden hen naar parco dei Borghese. Vanop de Piazza Napoleone leidde hun blik over de Piazza del Popolo naar de koepel van San Pietro aan de overzijde van de Tevere...de gouden gloed van de hersftzon maakte hun leden moe en ze vleiden zich languit op het gras. Even later waren ze getuige van een halsdaad, één van de vele beelden in het Borghese park werd genadeloos onthoofd de stakkerd bleef roerloos en hulpeloos op het grasveld liggen ...
Via de obelisk en huis van Raffaele kwamen ze langs de piazza Sienna en zo even later stonden ze oog in oog met het Palazzo Borghese...
Smalend dachten ze aan de vele orgieën hier gehouden door Scipione Borghese, wiens oom paus van Rome was...niet vreemd dat hier vele schitterende werken zijn te zien, Raphael, Caravaggio, Bernini, tutti quanti zijn hier vertegenwoordigd !
Nu ze zich buiten de Aureliaanse Muur bevonden voelden ze zich niet echt veilig meer, ze haasten zich naar de Porta Pinciana en struikelden haast over het standbeeld van Lord Byron...Byron met de klompvoet, starend naar Rome met aan zijn voeten een uil en een doodshoofd was een groot liefhebber van Rome en Italië per extentie..!
De Via Veneto leidde hen langs vergane romantiek, de vele vroeg 20 eeuwse hotels, waar artiesten en filmsterren kind aan huis waren en waar toeristen zich kwamen vergapen aan deze groten der aarde, stonden er in al hun glimmende trots toch wat verlaten bij...In de overdekte terrassen zaten pseudo-belangrijke personen die zich ook eens een dagje lieten bekijken door andere toeristen ...
Zo kwamen ze in Musoliniland, de Piazza Republica had een tweedewereldoorlog-architectuur, hier spuwde de Italiaanse dictator zijn woordenvloed over het plein en maakte de massa hersendood...
Aan de overkant zagen ze tot hun vreugde een restant van hun oudheid, de thermen van Diocletianus, de homokeizer die de christenen liet vervolgen en opgevolgd werd door de vredelievender Constaninus...
Tijd om te baden hadden ze echter niet, tevens zijn de thermen niet meer functioneel en huist er nu een archeologisch museum..
Zo bracht de honger hen terug aan de voet van de Spaanse Trappen, het huis van Keats verleidde hen binnen te gaan , 2 Engelstalige meisjes gaven wat duiding en dan mochten ze de kamers in waar de befaamde dichter zijn laatste dagen sleet. Hij kwam naar Italië in de hoop zijn vergevorderde tuberculose kwijt te spelen, niets was minder waar, zijn laatste dagen bracht hij in agonie door in de kleine koude kamer op een klein bruin houten bed...Hier stonden ze dan aan het voeteinde van het bed waar Engelands grootste romantiek poëeet zijn laatste rocheladem uitstiet ...Het lijkwitte dodenmasker in de glazen etagere vergroot nog het droeve einde van de jonge Keats...
Eens buiten gingen ze nog even op de Spaanse trappen zitten, temidden van het allegaartje van toeristen...Pakistani probeerden allerhande speeltjes aan de man te brengen, meestal tevergeefs...
Een laatste pizza werd nog binnengewrongen en dan ging het weer naar Termini , Jolinus was opgedragen naar Bologna terug te keren, Giedobus en Marika moesten Rome verlaten omdat het paus Ratius ter ore was gekomen dat ze in Rome vertoefden en uit pure vrees voor zijn ambt droeg hij de senaat op hen terug naar Morselius te sturen...
Een laatste wandaad greep in de plaatselijke Macdo plaats, een capuccino voor het heengaan !
11-11-2011, 00:00 geschreven door giedo 
|
