Om deze blog te starten, heb ik al mijn moed verzameld om zoveel dingen die ik neer wil schrijven, nu ook eens eindelijk kenbaar te maken. Beschouw het als een dagboek dat ooit zal eindigen als ik er niet meer ben en zo hoop ik dat zij die mij liefhebben, ook dat hoofdstuk geruster kunnen afsluiten. Niet dat ik van plan ben het bijltje al neer te leggen, maar als je mijn verhaal helemaal kent, dan begrijp je het wel. Dit is een ode aan het leven dat ik mocht en nog steeds mag leiden, en aan hen die er altijd voor mij geweest en nog steeds zijn.
Ik ben het gewoon om te communiceren met lotgenoten op het forum van de VLK, maar daar begrijpt iedereen mekaar, want daar zit ieder in dezelfde schuit. Denk nu niet dat dit een klaagzang wordt, nee hoor, ik hou van het leven ook al heeft die verdomde ziekte met die vreselijke naam er voor gezorgd dat ik eerder aan mijn einde ga denken. En dat einde ga ik zo goed mogelijk proberen te regisseren. Hopelijk duurt het nog lang voor ik dit ga afsluiten..
Maar hier ga ik het nu toch bij laten. Eerst eens goed bedenken wat wel en wanneer in mijn blog gaat komen. Ik ben van nature geen schrijver, dus geef me even de tijd om dit alles te leren organiseren. Wat ik wel al weet is dat alles recht uit mijn hart gaat komen, en ik ga niks verdoezelen of in doekjes draaien. Zoals ik ben, zal je me leren kennen als je deze blog bezoekt.
Vroeger was ik iemand die zich eerder schuldig voelde als er eens iets fijn met me gebeurde. Niet dat ik zoveel fijne dingen meegemaakt heb. Mijn leven heeft vooral veel downs gekend, maar ik ben daar wel telkens sterker uitgekomen. Jong getrouwd, 1 jaar later al mama en 10 jaar later verlaten door mijn man, met heel veel zorgen. Zwarte sneeuw heb ik gezien, maar mijn zoon heeft nooit honger of kou geleden. Het heeft 1 jaar geduurd vooraleer ik uit dat diepe gat gekropen ben, en toen had ik mijn leven terug een beetje op de rails. Ik heb me nooit iets extra's kunnen permitteren, maar ik was gelukkig dat ik in mijn eentje een fantastische zoon heb helpen opgroeien. Dat is één van mijn beste verwezelijkingen. 5 jaar geleden heb ik dan mijn vriend leren kennen. Een typisch kempische vent. Droge humor, recht voor de raap, voor mij een openbaring. Hij heeft mij geholpen mezelf te ontplooien en assertief te zijn. Zot tot op den draad, maar zo uniek. Wat zou ik toch zijn zonder hem?? Nog altijd dat brave dutske dat niet voor zijn mening durft uit te komen. Ho maar, dat is nu wel anders. 1 jaar samen en ik werd voor de eerste keer ziek. Nog nooit geopereerd en dan al direct zo'n hard verdict. Borstkanker met amputatie als gevolg. daarna chemo en bestralingen. Na mijn eerste chemo was ik mijn haar na 10 dagen bijna helemaal kwijt. Hij heeft mijn hoofd toen kaalgeschoren. En dat had wel iets, die kale kop. Ik had een pruik, maar zette ze nooit op. Thuis liep ik zonder rond en als ik buiten kwam deed ik toffe sjaaltjes op mijn hoofd en een witte pet. Het was trouwens toen zeer warm die zomer en die pruik was iets lichaamsvreemd. Veel te warm en kriebelig. Ik heb zelfs heel even op een zotte namiddag een smiley achter op mijn hoofd gehad. Hij heeft die daar zeer artistiek opgetekend. Dat was alweer zo'n zot moment tussen ons. Datzelfde jaar werd ik 50 en zijn we op gastronomisch weekend geweest in Oostende en dat is zo goed meegevallen dat we dat nu telkens jaarlijks herhalen. Volgende maand verjaart hij en voor het eerst heb ik eens een weekend geboekt zonder hem daarbij te consulteren. Het moet immers een verrassing zijn. We gaan naar Blankenberge en zitten in een hotel op de dijk, dus zicht op zee en dat is voor mij dus genieten. 's Avonds op ons terrasje zitten en luisteren naar de zee. Overdag wandelen op de dijk en een beetje gaan shoppen. Wat hoef ik nog meer? Hem aan mijn zij en me goed voelen, de wind in mijn haar, het ruisen van de zee, meer moet dat niet zijn. Dat gaat genieten zijn. In augustus gaan we 10 dagen naar Mallorca, en als ik mocht kiezen, dan nog liever ons zeetje. Ik hoef zo ver niet te gaan, maar hij heeft zijn jaarlijkse zonvakantie nodig, dus zal ik "mee moeten". Ach, zo kom ik ook nog eens ergens anders, alleen zou het aangenamer zijn moest ik niet ziek zijn. Ik heb dat er wel voor over hoor. Genieten moet kunnen als je ziek bent, ik laat die verdomde "k....." mijn leven niet beheersen. En mijn ventje zorgt daar wel voor. Hij heeft me zo sterk gemaakt dat ik dit ook aankan. Zijn motto is : "Op het eind van mijn leven, moet ik alles meegemaakt hebben wat voor mij mogelijk is". Tja, hij mag dat dan wel proberen, maar ik ben al tevreden met af en toe een weekendje aan zee. Dus dat wordt genieten in juni en nu geniet ik van het feit dat ik hem daarmee kan verrassen. Mooi toch!! Meer moet dat niet zijn.
Vooraleer ik over mezelf begin te vertellen, moet ik eerst ons mama aan jullie voorstellen.
Zij werd op zeer jonge leeftijd, als moeder van 2 kleine kinderen, al geconfronteerd met borstkanker. Op haar 26 ste voor het eerst en dan na de geboorte van mijn broer, die 9 jaar nagekomen is, voor de 2de keer. Ik heb het nu wel over bijna 50 jaar geleden. Toen was er nog niet zoveel gekend over erfelijke borstkanker. Zij onderging 2 amputaties maar geen chemo.
Ik ben dus opgegroeid met de kennis, dat mij dat ook wel eens zou kunnen overkomen. Ik herinner me uit mijn jeugd dat ik daar toch vaak bij stilstond. Maar ja, meer dan regelmatig mijn borsten eens betasten op zoek naar onregelmatigheden deed ik dus niet, tot ik op mijn 49ste een kuiltje onder de linkerborst zag. De rest van mijn verhaal ga ik een andere keer neerschrijven.
Vandaag gaat het over mijn mama.
Samen met onze papa vormde zij een onverbreekbare eenheid. Wij zijn in liefde opgegroeid en weten niet beter dat als je de liefde van je leven tegenkomt, dat dit dan ook voor het leven is. Niet iedereen kent dat geluk, mijn ouders dus wel, tot de ziekte zijn kop weer opstak op mama haar 70ste. Zij heeft dan de volgende 3 jaar verschillende operaties en behandelingen ondergaan tot haar lichaam er op haar 73ste niet meer tegenop kon.
Wij hebben haar dan de laatste maand thuis palliatief verzorgd. Geen enkel minuutje was ze alleen. Voor alles wat zij voor ons tijdens ons leven gedaan had, kreeg zij nu alles terug van ons.
Door de zware pijnmedicatie was ze niet meer helder en alles ging moeilijk. Eten, drinken, toilet. Niets ging nog zoals het moest. De laatste dagen ging ze dan ook sterk achteruit.
Elke avond voor het slapen gaan, gaf ik haar een knuffel en kusjes en de avond voor haar overlijden strekte ze zich nog eens extra uit naar mij en wilde mij omarmen. Ik heb haar toen met tranen in de ogen nog maar eens gezegd dat ik veel van haar hield, maar ik had er geen goed gevoel bij. En inderdaad, later die nacht is ze overleden.
Nooit heb ik een groter verlies gekend. Ook vandaag nog, anderhalf jaar na haar heengaan, mis ik haar elke dag. In het begin ging ik dagelijks naar het kerkhof, nu toch nog minstens 2 keer in de week.
Het meest miste ik haar toen 7 maanden geleden uitzaaiingen vastgesteld werden bij mij en de oncoloog me niet kon zeggen of de nieuwe behandeling soelaas ging brengen. Weer zware chemo en geen enkele zekerheid op vooruitgang. Toen heb ik ons mama's hand wel op mijn schouder gevoeld en in die eerste maand van mijn herval heeft ze mij enorm geholpen.
Ik heb geleerd van ons mama dat je die ziekte in alle sereniteit kan dragen, of je nu ervan geneest of niet. Liever was ik natuurlijk niet opnieuw ziek geworden, maar genetisch staat het wel vast dat ik 80% kans op herval had, dus dan weet je het wel.
Na die eerste maand leven in de hel, ben ik tot rust gekomen en neem ik elke dag dat ik wakker wordt als een geschenk. Ik denk natuurlijk wel aan het feit dat ik niet oud zal worden, maar nu is de tijd om te genieten van elk goed moment dat mij gegund is, en ons mama waakt nog elke dag over mij. Zij is mijn grote voorbeeld. Wat zij doorstaan heeft, staat op dezelfde hoogte als mijn ziekte, maar nu zijn de verzorging en behandeling zoveel beter dan 50 jaar geleden.
Hopelijk mag ik nog lang bloemetjes aan ons mama's graf gaan zetten en blijf ik nog enkele jaren bij mijn geliefden, maar als mijn tijd er komt, dan staat zij mij met open armen op te wachten.
Nog even wachten hee mama, ik wil nog graag verder voor onze papa zorgen en mijn zoon, schoondochter, vriend en zus bijstaan.
Ik blijf je missen, maar ben nog niet klaar om zelf al te moeten gaan.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
