Vroeg in de morgen hebben we ons klooster verlaten .... het werd onmiddellijk een "kuitenbijterke" ... gedaan met de vlakke parcours ... en zweten op een zondagmorgen !!! Eventjes de gele pijlen verloren en wat "getsjold" op een industrieterrein ... en toch weer op het juiste pad geraakt ! Het werd een mooie tocht op een hoogte van 150 m boven de kustrand in de lommerrijke bossen en regelmatig een prachtuitzicht op de baai ...

Onderweg ontmoetten we terug Freya, het Sloveense meisje die we op dag 2 leerden kennen. Ze was duidelijk eenzaam ... en al pratend raakte ze terug in the mood. We vertelden haar dat we deze camino niet de ideale vonden om te starten .... de echte caminosfeer is er niet in vergelijking met de camino francés .... maar de uitzichten zijn hier wel grandioos !!! Samen stapten we de grootste stad van Galicië binen : Vigo  ... een eerder ongezellige saaie grootstad die zelfs geen albergue voor de pelgrims heeft !!! We gingen op zoek naar de toeristische dienst ( en moesten er een lange afstand voor afleggen ! ). Een zeer lieve mevrouw vertelde dat de kustroute een relatief jonge santiagoweg is ... en dat Vigo hierop nog niet voorzien was : geen gele pijlen in t stad, geen verblijfplaatsen ... dus wij naar een hostal ....in een ouderwetse slaapkamer, dicht bij het centrum.  Voor onze dagelijkse pelgrimsstempel mochten we mee in de sacristie van de plaatselijke kerk. s Avonds werden we mee overdonderd met de voetbalgekte ... Portugal - Frankrijk !!!  Geen tijd om te wachten op de eindstand .... pelgrims  moeten op tijd in hun nestje !

( Vigo is een belangrijke havenstad met de grootste overslagplaats van vis in Europa. De oude stad leeft enorm en is echt gezellig ... over de rest zijn we minder enthousiast !

Hij die weet dat genoeg voldoende is, zal altijd genoeg hebben. Lao Tsu