Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
tekenen als hobby
07-11-2012
Welkom
Hartelijk welkom op mijn site. Als striptekenaar sta ik bekend als Geo. Al mijn ander tekenwerk onderteken ik met Geo De Buyser. Als ik Rolfke op het openingsbeeld laat zeggen "hij doet meer dan striptekenen alleen" is het om duidelijk te maken dat ik teken, schilder en beeldhouw. En in een heel ver verleden waagde ik me al eens aan het schrijven van een gedicht. Ten behoeve van deze website, en omdat er geen originele platen meer meer bestaan, hertekende ik een zevental prenten van de oude verhalen. Veel lees-en kijkgenot.
Vanwege Steven Walravens, kernredacteur bij Editiepajot, die op zoek was naar een creatief persoon kreeg ik de vraag om een tekening te maken die als logo kan dienen voor zijn vereniging van GEOCACHING. Ook was er een vraag om een ontwerp te maken van affiche voor hun PAJOT-EVENT dat plaatsheeft op 9 mei 2013. Aldus ging ik aan het werk en kan je onze striphelden op wandel zien met de GPS, en kan men hen eveneens opmerken in de nabijheid van het Huis Mostinckx in St-Martens-Bodegem (Dilbeek) waar de startplaats zal zijn van het vermelde PAJOT-EVENT. Meer info op: www.pajot-event.tk en www.geocaching.com
Wist ge dat Gaston Reiff de eerste atleet was die voor de Belgische atletiek goud veroverde ? In 1948 won Reiff in Londen goud tijdens de eerste na-oorlogse spelen. Hij won er onder pletsende regen de 5.000 meter na een spannende race waarbij hij eerst de Tjechische locomotief Emile Zatopek losgooide, maar die op het einde gevaarlijk kwam opzetten. Reiff won toch nog hoewel hij de hete adem van Zatopek in zijn nek voelde bij het overschrijden van de finish.
Na Gaston Reiff slaagden nog twee atleten er in om Olympisch kampioen(e) te worden. De Belgische atletiekwereld mocht opnieuw juichen toen Gaston Roelants de 3.000 meter steeple won tijdens de spelen in Tokio in 1964. In 2008, tijdens de vorige Olympische spelen in Peking, veroverde Tia Hellebaut goud in het hoogspringen. Zij zal er in Londen 2012 opnieuw bij zijn en maakt kans om een tweede medaille in de wacht te slepen.
Naar aanleiding van de Erfgoeddag 2012, met als thema "Helden", verzorgde ik voor de Gemeentelijke Bibliotheek van Londerzeel een speciale uitgave. Het album (zwart-wit met omslag in kleur) bevat een mini-stripverhaal aangevuld met getekende portretten van nationale en internationale sporters. Natuurlijk werden daarbij de locale wielervedetten Wardje Janssens, Herman Vrijders, Greg Moens en CoisMaes niet vergeten. Voor het mini-stripverhaal liet ik mij inspireren door een wielerdrama dat zich 45 jaar geleden voltrok. Op 13 juli 1967 reed de Britse renner Tom Simpson zichzelf in de vernieling op de flanken van de Mont Ventoux. Getroffen door dit dama tekende in twee jaar later een reeks tekeningen waarmee ik de laatste dag van deze onfortuinlijke renner in beeld bracht. Dit gebeurde op een stoffige en broeirige zolderkamer in de wijk Kattebroek te Dilbeek, waar wij toen woonden. Deze tekeningen verschenen in 1972 in het toenmalig "Sport70" bij de 5de verjaardag van deze tragedie. Nu combineerde ik bij wijze van experiment de tekeningen van toen met stripbanden waarin Rolfke, Rulfke en Gritje het droevige verhaal vertellen.
Hieronder een blz. met in het midden een oude realistische tekening met onder en boven stripbanden waarbij Rolfke, Rulfke en Gritje het verhaal vertellen. En ook een recenter getekend portret van Simpson in potlood.
Nadat "De Romeinse Tweeling", één van mijn oude stripverhalen, in 2008 door vzw 't Mannekesblad in albumvorm werd uitgegeven, verscheen in mei 2009 het voetbalverhaal "Van Mascotte naar de Top". Meteen mijn eerste kleurenalbum. Een droom werd verwezenlijkt mede door de medewerking van Henri Christiaen, en ook omdat Kris Van den Eynde, zaakvoerder van Taverne HET BOS in Merchtem (tel. 052 375 378) en uitgever Peter Bonte uit Brugge (tel. 050 392 981) de handen in elkaar sloegen. Het album kan nog steeds besteld worden bij Pinceel Stripverspreiding (tel. 016 893 928) - Prijs: 10 euro Ook het album "De Romeinse Tweeling" kan nog steeds besteld worden langs http;//www.vzwtmannekesblad.be/ of http://www.stripwinkel.be/
Dit zijn ze dan: mijn drie stripfiguurtjes. In 1959 zagen zij het levenslicht in PumPum, de toenmalige jeugdbijlage van Het Laatste Nieuws. De avonturen van Rolfke, Rulfke en Gritje verschenen tot 1967. Tot eind vorige eeuw had ik niet meer gestriptekend. Zeven jaar geleden ben ik dan herbegonnen en heb langzamerhand de figuren een nieuwe look gegeven en net als ik een beetje laten verouderen. Juist omdat ik niet professioneel bezig ben kon ik mij dat veroorloven. Bijgaande afdruk is van een tekening die ik uitzonderlijk maakte voor Gert, een bijzondere fan uit Ekeren.
De laatste jaren maakte ik veel potloodtekeningen waarbij ik menselijke figuren verwerk in knotwilgen. Ik vind het geweldig boeiend hoe die boom bijvoorbeeld bij het knotten gekortwiekt wordt maar in de lente toch telkens weer getooid wordt met een kroon van groen en takken. Of hoe oude knotwilen, opengescheurd en vermolmd, in de winter volledig schijnen af te sterven en in het voorjaar toch telkens opnieuw herlopleven. Een knotwilg, hetzij in volle glorie of afgetakeld en getekend door ouderdom, is voor mij het mooiste wat er is. En is de knotwilg trouwens niet de handtekening onder het Vlaamse landschap ?
Een pleintje in het teken van de friet. Dit is één van de tekeningen die ik maakte op vraag van mijn vriend Eddy Cooreman. Deze aquareltekening werd gemaakt op A3 formaat en uitvergroot tot 4 bij 2 meter en diende als decor voor de stand van de Nationale vereniging voor frituristen (NAVEFRI) op verschillende voedsel en handelsbeurzen doorheen het hele land.
Een paar jaar geleden waagde ik mij ook aan beeldhouwen. Weliswaar op bescheiden wijze door het maken van beelden uit Ytougsteen. Dit schonk mij veel voldoening. Spijtig dat ik er niet meer tijd voor heb.
Geo (pseudoniem van Georges De Buyser) werd geboren in Wolvertem op 3 november 1938. In 1954 trad hij in dienst bij uitgeverij Hoste. Hij volgt dan samen met Paul De Valck (later bekend als de cartoonist Brasser,zie foto, waarop beiden staan afgebeeld voor de tekentafel. Paul De Valck volbracht op dat ogenblik zijn militaire dienstplicht. Jaren later zal hij nationaal en internationaal gelauwerd worden voor zijn virtuose cartoons) vier jaren avondcusussen aan de Teken-en Sierkunstschool te Sint-Jans-Molenbeek en behaalt er het diploma van illustrator. Bijna 30 jaar lang zal Geo de lay-outman zijn van diverse weekblladen van de uitgeverij. Daarnaast maakt hij tal van cartoons en illustraties bij vervolgromans in ZondagNieuws, Kwik, De Post, Sport en Telstar (tv-blad). In stripmiddens is hij bij de kenners vooral bekend met de verhalen van Rolfke en Rulfke, verschenen in Pum Pum, destijds de wekelijkse bijlage voor de jeugd van Het Laatste Nieuws. Verder heeft hij vele korte verhalen in het jeugdblad voorzien van tekeningen.
Dit lage huis met witgekalkte muren is mijn geboortehuis. Het stond in Wolvertem (nu deelgemeente van Meise in Vlaams Brabant) maar werd al jaren geleden afgebroken. Ik bleef onder het ouderlijk dak tot mijn 20ste. In 1959 huwde ik een meisje uit Brussegem, een buurgemeente van Wolvertem. En als je weet dat mijn vrouw Margriet heet is het niet moeilijk te raden waarom één van mijn stripfiguren Gritje noemt.
Geo maakte voor de jeugdbijlage Pum Pum eerst een aantal gags met Rolfke als figuur. Later fungeerde Rolfke als de secretaris van de Pum Pum-club en dus de rechterhand van kapitein Pum Pum. De Pum Pum-club bestond uit tientallen plaatselijke clubs, verspreid over het ganse land (dus ook bij onze Waalse landgenoten), met aan het hoofd een club-leider. We kunnen gerust stellen dat er honderden, zoniet duizenden leden aangesloten waren, die allen de erecode van de Pum Pum-club moesten onderschrijven. De figuur van Rolfke verscheen (later samen met Rulfke en Gritje) in de Pum Pum-bijlage, of soms op een andere pagina van de krant, ook als illustratie bij de promotie voor de leesverhalen van Abraham Hans, voor wenskaarten en clubspeldjes en zelfs op briefpapier, bestemd voor de correspondentie tussen de clubleiders en secretaris Rolfke.
Het allereerste volledige verhaal van Rolfke en Rulfke, "De diamant van de vrede", verscheen op 29 juni 1960. Een week voordien werd het via een enthousiaste boodscvhap door kapitein Pum Pum aangekondigd. In de volgende jaren zullen onze helden een zevental verhalen beleven. De strijd van goed en kwaad en het streven naar vrede, vriendschap en sportiviteit leveren de nodige ingredienten voor de opbouw van de verhalen. Rolfke en Rulfke zijn twee avontuurlijke knapen waarvan de ene opmerkelijk kleiner is dan de andere. Onbewust heeft Geo zich hierbij laten inspireren door zijn kinderjaren en in het bijzonder door zijn kameraadschap met een jongen die bijna een kop kleiner was dan hijzelf. Rolfke is een ondernemend baasje met veel zin voor initiatief en avontuur, terwijl Rulfke de kleinere maar pientere vriend is. Beiden vullen elkander dus perfect aan. Gritje, het vriendinnetje met de paardenstaart, is het geemancipeerde meisje dat de twee jongens vaak uit de penarie helpt. In de eerste 2 verhalen functioneert ze meestal op de achtergrond, maar geleidelijk aan staat ze in de volgende verhalen in het middelpunt van de belangstelling. Haar vader is schipper Barnako (soms ook ontwerper van racewagens en expeditie-leider) en weldoener voor onze vrienden. Als de nood het hoogst is, brengt hij raad en redding.
Hierboven de inleidende bladzijde van "De diamant van de vrede" zoals ze verscheen in het reclameboekje van Pum Pum waarin een gedeelte van het verhaal werd afgedrukt. Op de inzet zie je Rolfke en Rulfke zoals Geo ze 35 jaar later tekende.
Om te tonen hoe Gritje er uitzag in "De diamant van de vrede"hertekende Geo deze prent uit het eerste verhaal...
VERVOLG BIOGRAFIE
Naarmate de verhalen vorderen, wordt de tekenstijl gestroomlijnder en vlotter.Onze helden krijgen tevens een moderner en volwassener look. We mogen daarbij niet over het hoofd zien dat de verhalen van Rolfke en Rulfke onder een grote tijdsdruk werden getekend en het afwerken ervan voor Geo vele uurtjes nachtarbeid betekende. De tekenstijl is duidelijk geinspireerd op Geo's favoriete striptekenaar, nl.Francquin, dit geeft Geo grif toe. Vooral de actie bij de verhalen en de dynamische houding en beweging van zijn figuren doen denken aan Francquin. Ook de voorliefde van Geo voor het tekenen van snelle wagens en vliegtuigen komt tot uiting. Hoewel, in het ehte leven is hij een ware natuurliefhebber en zeker geen snelle en roekeloze rijder. Maar het schept, volgens de auteur, extra-mogelijkheden om vaart in zijn verhalen te brengen. De verhalen spelen zich meestal af in het centrum van Brussel en de Brabantse omgeving, niet toevallig de werk-en leefomgeving van Geo.Niettemin trekt ons duo geregeld de grens over om buitenlandse avonturen te beleven zoals in het land van Uncle Sam, Spanje en zelfs Afrika. Van de acht verhalen verschenen er drie in de PumPum-propagandaboekjes met nuttige tips, weetjes en documentatie voor de talrijke leden van de PumPum-club. Naast "De diamant van de vrede" (slechts gedeeltelijk gepubliceerd) zijn dat de verhalen "De Romeinse tweeling" en "Rolfke detective". Om dit laatste verhaal op de kopt te kunnen tikken, is het werkelijk zoeken naar de speld in de hooimijt.
Ook dit is een hertekende prent uit het eerste verhaal. Men ziet Rolfke en Rulfke in het gezelschap van schipper Barnako
Met "De Diamant van de Vrede" waagt Geo zich dus aan zijn eerste volledig stripverhaal. Wel had hij midden jaren vijftig in PumPum reeds zijn debuut gemaakt met een realistisch verhaal, "Het leven van een Mulat, naar het voorbeeld van de strip Eric de Noorman ( met begeleidende tekst onder de tekeningen). De kern van het eerste verhaal met Rolfke en Rulfke is eenvoudig. Onze vrienden vinden op zekere dag een agendaboekje, wat hen op het spoor brengt van gevaarlijke gangsters. Deze laatsten zijn op klopjacht naar de diamant van de vrede. Naast Rolfke en Rulfke doen in dit eerste verhaal ook Schipper Barnako en zijn dochtertje Gritje hun optreden. Na spannende avonturen zijn onze vrienden in het bezit gekomen van het koffertje waarin de vredesdiamant zich bevindt. Hun opdracht is om dit waardevol koffertje veilig bij zijn eeuwenoude bewaker te brengen. Een opdracht waarin zij jammer genoeg niet volledig slagen en waarmee Geo aantoont hoe broos de wereldvrede is.
Het tweede verhaal verscheen op 17 mei 1961 en brengt de lotgevallen van onze helden in het zonnige Spanje. In dit verhaal doet de scriptschrijver Eric Pennelip - geinspireerd op de werkomgeving van Geo - voor het eerst en het laatst zijn optreden. Ook de geestelijke vader wordt door zijn helden genoemd. Rolfke en Rulfke trekken er op uit met de knapzak en via een toevallige ontmoeting maken ze kennis met de zwerver Isandoor, maar ook met een stel boeven ( hoe kan het anders ? ). Na eerst afgerekend te hebben met hen, komen ze aan in het geboorteland van Isandoor. Tot eenieders verbazing moet Isandoor zijn broer - een befaamde toreadoor - vervangen in een stierengevecht. Hij brengt het er zonder kleerscheuren van af, en meer zelfs, hij wordt de ster van zijn land.
Het volgende verhaal verscheen op 3 januari 1962. Het scenario is ditmaal van de hand van de jourlist Carlos De Veene. In Amerika maken onze helden hun entree in de wereld van de film. Na eerst een ganse reeks van obstakels overwonnen te hebben, wanneer Gritje ontvoerd wordt op de Brusselse kermis, komen ze als verstekeling aan in New-York, op zoek naar hun boezemvriendin. Uiteindelijk belanden ze op een verassende wijze op de filmset, waar Gritje werkelijk de show steelt ( en dat niet voor het laatst ).
Naar aanleiding van de Erfgoeddag 2012, met als thema "Helden", verzorgde ik voor de Gemeentelijke Bibliotheek van Londerzeel een speciale uitgave. Het album (zwart-wit met omslag in kleur) bevat een mini-stripverhaal aangevuld met getekende portretten van nationale en internationale sporters. Natuurlijk werden daarbij de locale wielervedetten Wardje Janssens, Herman Vrijders, Greg Moens en CoisMaes niet vergeten. Voor het mini-stripverhaal liet ik mij inspireren door een wielerdrama dat zich 45 jaar geleden voltrok. Op 13 juli 1967 reed de Britse renner Tom Simpson zichzelf in de vernieling op de flanken van de Mont Ventoux. Getroffen door dit dama tekende in twee jaar later een reeks tekeningen waarmee ik de laatste dag van deze onfortuinlijke renner in beeld bracht. Dit gebeurde op een stoffige en broeirige zolderkamer in de wijk Kattebroek te Dilbeek, waar wij toen woonden. Deze tekeningen verschenen in 1972 in het toenmalig "Sport70" bij de 5de verjaardag van deze tragedie. Nu combineerde ik bij wijze van experiment de tekeningen van toen met stripbanden waarin Rolfke, Rulfke en Gritje het droevige verhaal vertellen.
