Ik heb deze blog aangemaakt zodat iedereen ons hier kan volgen omtrent
het verhaal van Genty.
Mei 2013:
Eindelijk mocht ik beginnen dromen van mijn eigen paard!!! Na 18 jaar
werd mijn allergrootste droom werkelijkheid!
Ik kon en mocht mijn paard kopen. Ik was zo blij dat iedereen het moest
weten.
Tranen van geluk rolden over mijn wang toen ik haar in de stal zag
staan: MIJN GENTY!
Ons avontuur kon beginnen!
Elke dag ging ik naar de manège voor een uur te trainen met haar.
Dressuur en springlessen mochten er ook niet aan ontbreken. Alles om haar zo
goed mogelijk te trainen. We kenden elkaar al voor ik haar kocht, maar toch was
onze band anders geworden. Ze had al snel door dat ik haar baasje was, daar
mocht 'kattenkwaad' niet aan ontbreken. Zo liet ze haar pubergedrag wel eens
merken toen ik haar uit de wei wou gaan halen en ze geen zin had om te trainen.
Ik kon wel een uur in de weide gaan staan, waarbij ze heel de tijd aan het rond
paraderen was.
We trainden, maakten fijne boswandelingen en maakten ook wel eens een
grote val mee tijdens het springen.. (Deze val had al te maken met haar knie,
maar omdat ze zo sterk was, merkte ik nog niets).
Het was zo fijn om uit te kijken naar de volgende dag! Tot de volgende
dag aanbrak....
Januari 2014 :
Deze verschrikkelijke dag brak aan zoals elke andere normale dag. Ik
ging naar de manège, nam Genty uit haar stal, verzorgde haar, zadelde ze op en
we waren klaar voor de les. Tijdens de les voelde ik direct dat er iets aan de
hand was. Ik voelde dat haar gangen tijdens draf en galop niet dezelfde waren
als altijd. Ik wist niet wat ik ervan moest denken, dus besloot toch maar even
te vragen aan de lesgeefster. Genty was wat stijf, zei ze. OEF, als het dat
maar is.. Wat dus niet bleek te zijn...
Ik besloot te verhuizen met Genty naar Hasselt. Ik had gezorgd dat ze op
1 van de beste manèges kon staan. En inderdaad, daar stond ze super zalig! Een
box vol met hooi en stro! Wat was ze in de wolken, en ik ook! ;-)
Tot ik alweer het rare gevoel had tijdens het rijden met haar. Nu begon
ze ook te bokken, wat helemaal niet van haar gewoontes was! Ik wist dat dit
volledig fout zat! Dit was geen stijfheid, maar echt manken! Ik ben dan ook
direct gestopt met trainen en heb de dierenarts gebeld...
Na een bloedname, echo en RX kwamen we tot de conclusie dat ze een felle
ontsteking had in haar knie, daardoor was haar knie ook zo dik. We zijn direct
gestart met rust, antibiotica en ontstekingsremmers. Dit hielp allemaal niet...
Dus heb ik besloten de volgende stap te zetten en haar te laten opereren bij de
beste paardenchirurg van Limburg.
De dag van de operatie
's morgends belde de chirurg mij: we gaan starten met de operatie.
Eindelijk ging het beter gaan dacht ik.. tot het telefoontje na de operatie
kwam..: Mevrouw, de operatie is gedaan, Genty is goed ontwaakt, maar kan u zo
snel mogelijk naar hier komen aub?
Ik reed in volle vaart naar daar. Waarna de chirurg me vertelde dat ze 2
uur langer als normaal hebben moeten opereren, haar knie was zo aangetast dat
heel haar kraakbeen in haar knie volledig weg is... Het enige wat we nog kunnen
doen nu is haar terug opereren en stamcellentherapie beginnen. Helaas had ik
hiervoor de financiële middelen niet meer voor. We konden nog proberen alles te
rekken en zo ontstekingsremmers te geven en kijken hoe ze hierop
reageerde.
Alles leek goed te gaan met de ontstekingsremmers, tot de dag dat ik
ALWEER de dierenarts moest opbellen... Haar knie stond weer dik en ze mankte
terug fel.., we moesten vocht uit haar knie trekken en de week erop alweer...
uiteindelijk zijn we hier ook mee gestopt omdat we dit konden blijven doen en het
enkel financieel opliep.. Ze had geen pijn en op aanraden van de paardenchirurg
heb ik haar volledig op de weide mogen zetten. Ook daar verliep alles
gewoontjes en konden we de operatie rekken.
Augustus 2014
In heel het jaar is al veel gebeurd geweest, Genty was ook goed herstelt
en stond terug op de weide. Tot op een dag dat ik haar riep en zekreupel naar me toe liep.. Dit was niet meer
gewoon manken... Ik spurtte naar haar toe en belde direct naar de dierenarts en
paardenchirurg.
Ik stond voor de keuze: we maken binnenkort een afspraak om te opereren
of we laten haar inslapen...
Ik kan en wil haar niet laten inslapen, ze is nog maar 7 jaar en kan nog een heel mooi leven op wei hebben!
Hierdoor ben ik supplementen gaan halen voor haar botten aan te sterken
en ook haarzelf aan te sterken voor de operatie!
Verder organiseer ik op zondag 30
NOVEMBER 2014 een spagettidag, zodat we geld kunnen inzamelen en Genty kunnen
opereren en haar kunnen redden!!!
Ik wil alvast iedereen bedanken die ons tot nu toe al heeft
gesteund!!!!
Ik heb deze blog aangemaakt zodat iedereen ons hier kan volgen omtrent het verhaal van Genty.
Mei 2013:
Eindelijk mocht ik beginnen dromen van mijn eigen paard!!! Na 18 jaar werd mijn allergrootste droom werkelijkheid!
Ik kon en mocht mijn paard kopen. Ik was zo blij dat iedereen het moest weten.
Tranen van geluk rolden over mijn wang toen ik haar in de stal zag staan: MIJN GENTY!
Ons avontuur kon beginnen!
Elke dag ging ik naar de manège voor een uur te trainen met haar. Dressuur en springlessen mochten er ook niet aan ontbreken. Alles om haar zo goed mogelijk te trainen. We kenden elkaar al voor ik haar kocht, maar toch was onze band anders geworden. Ze had al snel door dat ik haar baasje was, daar mocht 'kattenkwaad' niet aan ontbreken. Zo liet ze haar pubergedrag wel eens merken toen ik haar uit de wei wou gaan halen en ze geen zin had om te trainen. Ik kon wel een uur in de weide gaan staan, waarbij ze heel de tijd aan het rond paraderen was.
We trainden, maakten fijne boswandelingen en maakten ook wel eens een grote val mee tijdens het springen.. (Deze val had al te maken met haar knie, maar omdat ze zo sterk was, merkte ik nog niets).
Het was zo fijn om uit te kijken naar de volgende dag! Tot de volgende dag aanbrak....
Januari 2014 :
Deze verschrikkelijke dag brak aan zoals elke andere normale dag. Ik ging naar de manège, nam Genty uit haar stal, verzorgde haar, zadelde ze op en we waren klaar voor de les. Tijdens de les voelde ik direct dat er iets aan de hand was. Ik voelde dat haar gangen tijdens draf en galop niet dezelfde waren als altijd. Ik wist niet wat ik ervan moest denken, dus besloot toch maar even te vragen aan de lesgeefster. Genty was wat stijf, zei ze. OEF, als het dat maar is.. Wat dus niet bleek te zijn...
Ik besloot te verhuizen met Genty naar Hasselt. Ik had gezorgd dat ze op 1 van de beste manèges kon staan. En inderdaad, daar stond ze super zalig! Een box vol met hooi en stro! Wat was ze in de wolken, en ik ook! ;-)
Tot ik alweer het rare gevoel had tijdens het rijden met haar. Nu begon ze ook te bokken, wat helemaal niet van haar gewoontes was! Ik wist dat dit volledig fout zat! Dit was geen stijfheid, maar echt manken! Ik ben dan ook direct gestopt met trainen en heb de dierenarts gebeld...
Na een bloedname, echo en RX kwamen we tot de conclusie dat ze een felle ontsteking had in haar knie, daardoor was haar knie ook zo dik. We zijn direct gestart met rust, antibiotica en ontstekingsremmers. Dit hielp allemaal niet... Dus heb ik besloten de volgende stap te zetten en haar te laten opereren bij de beste paardenchirurg van Limburg.
De dag van de operatie
's morgends belde de chirurg mij: we gaan starten met de operatie. Eindelijk ging het beter gaan dacht ik.. tot het telefoontje na de operatie kwam..: Mevrouw, de operatie is gedaan, Genty is goed ontwaakt, maar kan u zo snel mogelijk naar hier komen aub?
Ik reed in volle vaart naar daar. Waarna de chirurg me vertelde dat ze 2 uur langer als normaal hebben moeten opereren, haar knie was zo aangetast dat heel haar kraakbeen in haar knie volledig weg is... Het enige wat we nog kunnen doen nu is haar terug opereren en stamcellentherapie beginnen. Helaas had ik hiervoor de financiële middelen niet meer voor. We konden nog proberen alles te rekken en zo ontstekingsremmers te geven en kijken hoe ze hierop reageerde.
Alles leek goed te gaan met de ontstekingsremmers, tot de dag dat ik ALWEER de dierenarts moest opbellen... Haar knie stond weer dik en ze mankte terug fel.., we moesten vocht uit haar knie trekken en de week erop alweer... uiteindelijk zijn we hier ook mee gestopt omdat we dit konden blijven doen en het enkel financieel opliep.. Ze had geen pijn en op aanraden van de paardenchirurg heb ik haar volledig op de weide mogen zetten. Ook daar verliep alles gewoontjes en konden we de operatie rekken.
Augustus 2014
In heel het jaar is al veel gebeurd geweest, Genty was ook goed herstelt en stond terug op de weide. Tot op een dag dat ik haar riep en ze kreupel naar me toe liep.. Dit was niet meer gewoon manken... Ik spurtte naar haar toe en belde direct naar de dierenarts en paardenchirurg.
Ik stond voor de keuze: we maken binnenkort een afspraak om te opereren of we laten haar inslapen...
Ik kan en wil haar niet laten inslapen, ze is nog maar 7 jaar en kan nog een heel mooi leven op wei hebben!
Hierdoor ben ik supplementen gaan halen voor haar botten aan te sterken en ook haarzelf aan te sterken voor de operatie!
Verder organiseer ik op zondag 30 NOVEMBER 2014 een spagettidag, zodat we geld kunnen inzamelen en Genty kunnen opereren en haar kunnen redden!!!
Ik wil alvast iedereen bedanken die ons tot nu toe al heeft gesteund!!!!
Welkom op de blog van Melinda & Genty!!!
