|
Moedige deelnemers: Steven "Vino" Thijs, Johan "Il Grillo" Thijsen en ondergetekende Steve "Speedy" Souverijns.
Zaterdag konden we zelf gaan vaststellen hoe goed de organisatie van deze rit is en inderdaad, de verwachtingen werden ruimschoots ingelost: prima uitpijling, prima parcours, prima bevoorrading en daarbovenop nog eens een tombola die geen van ons gewonnen heeft.
De rit zelf liep van Tienen in min of meer rechte lijn richting Hoei (wind tegen aangezien het zaterdag ZW wind was), dat kon echter vooral bij Steven de pret niet drukken want die was vast besloten om er stevig tegenaan te gaan, ik denk niet dat we ergens onder de 35 km/u gereden hebben, zeker niet op de momenten dat Steven aan de kop ging sleuren en ikzelf halverwege het groepje van 40 man alleen maar lintvorming kon vaststellen (veel gevloek gehoord bij andere deelnemers).
Het uiteindelijke resultaat was dat we Johan - van wie ik dacht dat hij in mijn wiel zat - kwijtspeelden ergens 3 km voor de eerste bevoorrading, gewoon eruit gewaaid, begrijpelijk want de krekel uit Hoeselt had al enkele weken geen zaterdagrit meer gereden en mankeerde dus een beetje fond.
Na de bevoorrading kon de pret beginnen met de Ben-Ahin, gevolgd door nog wat andere côtes en overal was Steven de gangmaker. Hij was naar eigen zeggen in volle voorbereiding van de driedaagse (de deelnemers zijn gewaarschuwd). Johan en ikzelf hielden het op een strak tempo en boven kwam telkens alles weer samen. Net voor bevoorrading 2 konden we een kleine demonstratie geven van wat "ronddraaien" betekent, dat ging bijzonder vlot.
Op de côte de Namèche ging Steven weer vlot door met een groepje dat ons voorbijreed, eens te meer bleven Johan en ik ons eigen tempo rijden maar Steven was boven nergens meer te zien.
We moesten dus tijd goedmaken en reden dus afwisselend op kop tot bij een derde man die welgeteld één keer overnam en dan in het wiel blef hangen tot frustratie van Johan die een bloedhekel heeft aan profiteurs, hij moest en zou er af... Johan bleef op het vlakke een strak tempo rijden en ik nam op de hellingen telkens over, na 2 hellingen en een kruispunt was de veer gebroken bij ons aanhangwagentje.
Aan de derde bevoorrading stond Steven te wachten, daarna kon volgens hem de koers beginnen. Er werd dus ook (nu met de wind in de rug) stevig doorgereden en ondergetekende begon een lichte vorm van kramp te krijgen die bij de huidige snelheid (ergens tussen de 35 en de 40 km/u) alleen maar kon verergeren... en zo gebeurde, in de laatste 10 km werd dit kramp in beide benen, bij de laatste 5 km moest ik er af en in de laatste 2 km stond ik bijna stil, bijgestaan door mijn 2 teamgenoten halden we de finish met toch nog een gemiddelde van 29 km/u. Not bad!
Na wat extra magnesiumsupplementen deze week kijken we uit naar de Dynatek Classic volgende week in Zoutleeuw, hopelijk dan zonder krampen... 
23-07-2007, 20:53
Geschreven door GlobalConcept 
|
