Harry Browne heeft er in totaal 16 van die “gouden” regels.  Stuk voor stuk bevatten ze stellingen die moeilijk te weerleggen zijn. Hier volgen zijn eerste negen regels:

Gouden regel nr.1

“Niet uw beleggingen maar uw professionele carrière zorgt voor uw welvaart.”

Het gros van de mensen verdient zijn inkomen met zijn beroep of zaak. Slechts weinigen maken een groot fortuin met beleggingen.  Niettegenstaande uw beleggingen uw toekomst zekerder kunnen maken of uw pensioen meer voorspoed bezorgen, zullen ze u maar zelden steenrijk maken. Daarom moet u zich er voor hoeden geen te grote risico’s te nemen om uw kapitaal te vermenigvuldigen.  Slechts weinigen zullen daarin slagen. Gebruik uw beleggingen vooral om uw kapitaal te beschermen tegen rampspoed.

Gouden regel nr.2

“Ga er niet automatisch vanuit dan je ten allentijde uw rijkdom kan vervangen”

Er is niets die u garandeert wanneer, u uw rijkdom bent verloren, deze zonder problemen terug kunt verwerven. Alles is aan verandering onderhevig: Markten veranderen, technologie verandert, wetten veranderen., m.a.w. de omstandigheden vandaag zullen aanzienlijk verschillen, dan waarin u uw rijkdom hebt opgebouwd. Naarmate de tijd verstrijkt, zal het moeilijker en moeilijker worden. Koester uw rijkdom als zodanig, alsof u het nooit nog eens opnieuw zou moeten verdienen en schuw dus het risico om uw rijkdom te verliezen.

Gouden regel nr.3

“Herken het verschil tussen investeren en speculeren”

Indien u investeert, dan aanvaardt u de normale rendementen die de markt u geeft. Indien u speculeert, verwacht u veel hogere rendementen dan de normale. Hierbij probeert u slimmer te zijn dan anderen door een slimme timing, een  goede voorspelling of een perfecte selectie van aandelen. Hier is niets op tegen, zolang u het doet met het spreekwoordelijke “geld dat u niet nodig hebt“. U doet het echter niet met geld dat u dierbaar is voor uw normale uitgaven of uw toekomstig pensioen.

Gouden regel nr.4

“Niemand kan de toekomst voorspellen.”

De gebeurtenissen die plaats vinden in de investeringsmarkten zijn het gevolg van beslissingen van miljoenen verschillende mensen. Financiële adviseurs hebben, in tegenstelling tot wat ze zelf beweren, niet meer vermogen om de toekomstige acties van de mens te voorspellen dan waarzeggers en helderzienden (al dan niet malafide). Zo zullen de gebeurtenissen zich nooit ontvouwen als waar we zo zeker van waren.

Gouden regel nr.5

“Niemand kan u met een juiste en winstgevende timing consistent in en uit investeringen leiden.”

U kent ze wel die beursgoeroes en adviseurs met een perfect track record. Op het ogenblik echter dat u zijn advies begint op te volgen, verliest hij zijn magische touch. Toch hebben deze mensen hun waarde:  Ze laten u de zaken beter begrijpen, vestigen uw aandacht op risico’s die u anders over het hoofd zou hebben gezien en houden u op de hoogte van innovaties. Maar niemand kan u de garantie bieden dat u altijd het juiste zult doen op ieder moment. Integendeel, deze pogingen kunnen zelfs fataal zijn voor uw persoonlijke portefeuille.

Gouden regel nr.6

“Geen enkel trading systeem zal even goed werken in de toekomst als het in het verleden heeft gewerkt.”

U zal veel trading systemen of indicatoren tegenkomen die altijd perfect lijken te voorspellen waarin uw geld zou moeten zitten, helaas blijkt dit nooit te werken op het moment dat uw geld daar daadwerkelijk zit.

Gouden regel nr.7

“Werk met cash geld en gebruik geen hefbomen.”

Wanneer er iemand totaal broke gaat, is het bijna altijd omdat hij/zij met geleend geld werkt. In veel gevallen was de persoon reeds behoorlijk rijk, maar wilde hij/zij zijn/haar fortuin verder uitbouwen met geleend geld.

Gebruik makend van margin accounts of van hypotheken (uitgezonderd voor het huis zelf),  loop je het risico om meer geld te verliezen dan uw oorspronkelijke investering.

Indien u daarentegen enkel handelt met investeringen op een cash basis, is het virtueel onmogelijk om alles te verliezen, ongeacht wat er zou kunnen gebeuren in de wereld, en alleszins onmogelijk indien u al de hier vermelde gouden regels opvolgt.

Gouden regel nr.8

“Neem uw beslissingen zelf, laat niemand ze in uw plaats nemen.”

Veel mensen hebben hun fortuin verloren omdat ze iemand (financiële adviseur of  raadgever) de toestemming hebben gegeven om te beslissen in hun plaats of ze te laten handelen met hun geld. Deze adviseur kan oneerlijk zijn, onbekwaam of gewoon te veel risico’s nemen. Bovenal kan je van geen enkele adviseur verwachten dat hij uw geld met hetzelfde respect zal behandelen zoals u het zelf behandelt.

Je behoeft helemaal geen financieel manager. Investeren is enkel gecompliceerd en moeilijk indien je probeert de markt te verslaan. Het is mogelijk om uw vermogen te beschermen met een minimum aan investering en kennis. In principe kan je op 1 dag een geschikte portfolio opzetten, en dan er slechts 1 dag per jaar naar kijken.

In ieder geval, geef nooit iemand een getekende toestemming over het geld dat u zeer dierbaar is, hoogstens doe je dit met geld dat je kan veroorloven te verliezen.

Gouden regel nr.9

“Doe nooit iets wat je niet begrijpt.”

Onderneem geen investering, speculatie of investeringsprogramma, dat je niet begrijpt. Indien u het toch doet, kun je later risico’s tegenkomen waar u zich niet van bewust was. Laat je nooit overtuigen tot een investering alleen omdat je schoonbroer, beste vriend of  adviseur er laaiend enthousiast over is. Het is niet hun geld dat je riskeert. Begrijp je het niet, doe het dan niet.

Beste belegger,

U heeft wellicht al gemerkt dat we in zeer rumoerige tijden terecht gekomen zijn. De periode die voor ons staat, zal in niets te vergelijken zijn met wat we zelf al hebben meegemaakt. Daarom is het belangrijk om niet alleen te zorgen voor financiële winsten, maar evenzeer voor het veilig stellen van uw kapitaal. De producten die sinds duizenden jaren bewezen hebben vermogen vast te houden zijn goud en zilver. Hoe u dit kunt doen en waarom goldmoney een zeer goede keuze is, zal ik proberen te verduidelijken met vraag en antwoord.

 

1. Waarom goud of zilver?

Het is even schrikken indien u niet weet dat papieren geld niets waard is. Als u een huis hebt, dan hebt u iets die waarde heeft. Evenzo hebben goederen zoals een auto, tv, voeding, kledij enz. een waarde, die ook uitgedrukt kan worden in geld. Helaas geldt het omgekeerde niet meer.
Geld was vroeger gedekt door een hoeveelheid goud (1 dollar was een bepaalde hoeveelheid goud). Nixon heeft daar in 1971 komaf mee gemaakt en sindsdien is er geen wettelijke verplichting meer om dollars om te ruilen voor goud. Dit geldt ook voor alle andere munten zoals de euro, de yen, de pond, enz. Het huidige financiële systeem is nu gestoeld op vertrouwen. We vertrouwen er met zijn allen op dat ons geld (de euro) een bepaalde waarde heeft. Dit betekent dat we voor bvb. 1000€ verwachten dat we daar een aantal goederen mee kunnen kopen. Valt echter het vertrouwen weg, dan valt ook de waarde van het papieren geld weg. Zo kan bij hyperinflatie een brood meer dan 1000€ kosten. Niet het brood is meer waard geworden, neen, het is het geld(euro) dat zijn waarde heeft verloren. Papieren geld wordt nu uit het niets gecreëerd door centrale banken. Men kan er dus zoveel van maken als men wil. Goud en zilver kan niet zomaar bijgemaakt worden. Als er al goud of zilver bijkomt, moet daar hard voor gewerkt worden in de mijnen. Tevens gaat vooral zilver ook verloren in industriële toepasingen. Daarom blijven die hoeveelheden goud en zilver stabiel en vooral schaars. Als 1oz goud nu 1000€ kost, kunt u daar met beide een mooi kostuum mee kopen. Krijgen we hyperinflatie, dan zal dat kostuum misschien 100 000 euro kosten, u zal echter nog altijd met 1 oz goud datzelfde kostuum kunnen kopen.

2. Waarom fysiek goud en zilver?

Er bestaat heel wat financiële producten, derivaten geheten, die een claim zijn op goud en zilver. Zo heb je ETFs, turbo's, trackers,... noem maar op. In se is er niets mis met deze producten in het huidige financiële systeem. Het is echter net de bedoeling om ons te beschermen tegen dit systeem. De goud- en zilvermarkt worden zwaar gemanipuleerd. Zo loopt er nu een gerechtszaak tegen verschillende Amerikaanse banken omdat deze papieren uitgeven (zoals bovenstaande derivaten) die helemaal niet gedekt zijn door goud en zilver. De klacht bestaat erin dat er 100x meer papier voor zilver uitgegeven is dan ze zilver hebben. Wanneer iedereen daadwerkelijk zijn zilver opvraagt, kunnen deze banken nooit daaraan voldoen. Dan worden ook deze papieren waardeloos. Zilver bezitten enkel en alleen gedekt door papier uitgegeven door een bank is dus even onbetrouwbaar als papieren geld, en dat is nu net hetgeen we willen vermijden. Enkel het fysieke bezit is de enige zekerheid.

3. Waarom is stockeren bij Goldmoney veiliger dan thuis?

Dat is een heel belangrijke en terechte vraag. Eerst en vooral is het, tenzij u in een bunker woont, niet erg veilig om goederen met een grote waarde gewoon thuis te hebben. Zal u nog met een gerust gemoed vertrekken als u weet dat er een kapitaal aan goud en zilver in uw huis ligt opgeslagen? Wellicht niet. Zeker als de tijden rumoeriger worden, zal inbraak een dagelijkse kost worden. Ligt het edelmetaal dan zoveel veiliger bij goldmoney? Inderdaad, want goldmoney is enkel een administratief kantoor. Het goud zelf wordt opgeslagen in zeer zwaar bewaakte vaults, gespecialiseerd in goud en zilver. Tevens hebt u de keuze tussen verschillende vaults in de wereld: Zurich, Londen en Hong-Kong. U kunt goudstaven bovendien op naam laten registreren. Bovendien is er een verzekering afgesloten en gebeuren er op kwartaalbasis externe audits. Veiliger kunt u het echt niet hebben. Meer informatie vindt u hier: (why goldmoney? Secure).

4. Is het kopen/verkopen van goud en zilver ingewikkeld?

Het moeilijkste is het openen van een account. Eens u daar door bent, is de rest zeer eenvoudig. Van zodra het overgeschreven bedrag in uw account geboekt is, kunt u ogenblikkelijk goud en zilver aankopen. U hoeft geen afgeronde hoeveelheden kopen, alles wordt herrekend tot in decimalen. Eens u goud en zilver gekocht hebt, zijn er diverse mogelijkheden:

1.Omzetten van metalen, bvb. goud omzetten in zilver.
2.Betalen in goud aan een andere klant van goldmoney.
3.Het edelmetaal terug verkopen. Dit kan in zes verschillen valuta. Stel u heeft goud gekocht met euro's. De euro keldert, dan kan u bijvoorbeeld uw edelmetaal in dollars laten uitbetalen.
4.Eens uw goud/zilver verkocht hebt, kan u het bedrag in de door uw gewenste valuta naar een rekening bij een andere bank laten transfereren.
5.U kan uw goud fysiek laten leveren bij u thuis. Indien u een volledige baar op naam hebt, kan u dit doen, of u kan uw goud laten omzetten in bvb. 100 gram baren en deze afhalen of laten leveren.Meer informatie vindt u hier: (Service&Rates, o.a. redeem gold ).

5. Is goldmoney duur?

Dit is een sterk punt van goldmoney. De prijs van aankoop is gebaseerd op de wereld marktprijs en wordt continue aangepast volgens de markt. U vindt een rekenmachine op de website waarbij u zelf alles kunt berekenen. Waar andere aanbieders tot 50% boven de spotprijs eisen, beperkt goldmoney zich tot enkele procenten. Van 1,48% voor grote goudaankopen tot 4,24% voor kleine zilveraankopen. Het wordt nog interessanter als u weet dat u kunt verkopen zonder enige kost. Goldmoney betaalt gewoon de marktprijs van het ogenblik zonder kosten. Probeer u maar eens fysiek goud of zilver te verkopen aan financiële instellingen zonder een serieuze discount. Het zal niet lukken. Verder dienen er wel stockage- en verzekeringskosten betaald te worden. Maar ook deze liggen zeer laag.

6. Hoe verschillend is goldmoney van een andere bank?

Zoals dag en nacht. Als u geld naar de bank brengt, wordt dit onmiddellijk terug uitgeleend. U denkt dan wel dat u over uw geld kan beschikken, maar in de praktijk is dat geld er niet meer. Indien er een "run on the bank" is, als iedereen gelijktijdig zijn geld terug opvraagd, zullen slechts de eersten hun geld krijgen. Binnen de kortste keren is de bank failliet en kan de rest naar zijn geld fluiten. Bij goldmoney ligt dit volledig anders. Al het goud en zilver die in de vaults gestockeerd liggen, blijft eigendom van de klanten. Goldmoney doet enkel de administratie, ze bezitten het edelmetaal niet. Zo kunnen ze geenzins het goud uitlenen, dat recht hebben ze niet. Vandaar ook de externe audits en de beschermde vaults. Goldmoney leeft dus enkel van de commissie bij aankoop en de transactiekosten voor omzetten of overschrijven van metalen.

7. Hoe start ik?

Eénmaal u op de website bent: www.goldmoney.com, klikt u op "free sign up". Zoals u het leest, is dit volledig gratis. U vult de gegevens in die gevraagd worden. Daarna zal je een mail krijgen ter bevestiging van uw account. Daarna krijgt u een accountnummer met een passwoord door uzelf ingesteld. Hiermee krijgt u reeds volledige toegang tot uw holding. Uw account is volledig in orde en u kunt nu rustig alles bekijken. Er is geen enkele verplichting om verder door te gaan. Indien u wel overtuigd bent om hier goud of zilver te kopen, zal u nog een zestal stappen moeten invullen om u persoonlijke gegevens aan te vullen. In ieder geval verplicht het aanmaken van een account u tot niets en kost het u niets.

7. Hoe betrouwbaar is deze bank?

100%. De bank bestaat reeds sedert 2001 en is er gekomen als reactie tegen de huidige bestaande banken. Tevens zal het totaal aan gestockeerd goud, zilver en platinim deze maand wellicht 1 miljard dollar overschrijden. U bent dus zeer zeker niet alleen om daar uw edelmetalen te hebben.

Op dit ogenblik staart de ganse wereld naar de pigs landen. Pigs is een afkorting die staat voor Portugal, Italië, Griekenland en Spanje, ook wel eens schertsend de club Méditerrané genoemd. Deze landen hebben hun begrotingen niet meer in de hand (10% of meer tekort van het BBP) en er duiken meer en meer berichten op van fraude om Europa te misleiden. Zo heeft Griekenland een extra schuld van 40 miljard Euro gewoon verzwegen.

Al lijken deze gegevens erg, de waarheid is nog veel rampzaliger. Hoewel de focus op de Pigs ligt, zit eigenlijk de ganse wereld in hetzelfde schuitje, met de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk op kop. Het lijkt wel een race om het grootste deficit en het wordt alleen maar erger. Wat is er aan de hand?

Door de bankencrisis is ook de economie in een zware dip gekomen. Hierdoor hebben alle overheden 2 taken op zich genomen en zo de uitgavenpost vergroot:

1. Ze hebben besloten om de failliete banken niet te laten omvallen, maar te redden, de zogenaamde bailouts. Men heeft  miljarden naar de banken geschoven om ze te herkapitaliseren, zodat ze opnieuw wat solvabeler worden. Helaas is dit een bodemloze put. Alle banken zijn in se altijd failliet. Geen enkele bank overleeft een “run on the bank” of met andere woorden, wanneer iedereen zijn geld afhaalt, moet iedere bank zijn deuren sluiten. De meeste banken hebben slechts een reserve van 10% (of minder). Dit betekent eenvoudigweg dat wanneer iedereen zijn geld opvraagt, ze slechts 10% van uw kapitaal kunnen teruggeven. Het is al eerder gebeurd in Rusland en Argentinië. In Argentinië stond men ’s morgens op en geen enkele bank was nog open. Toen ze maanden later terug opengingen was het geld met 90% gedevalueerd.

Bij sommige banken is de situatie nog schrijnender. Via allerhande derivaten- en buitenbalans constructies, zijn de deposito’s tot 40 keer uitgeleend. Als dus slechts een paar procent van deze leningen niet wordt terugbetaald, valt deze bank om. Om deze banken te ondersteunen, hebben sommige overheden bovenop de reeds toegestopte miljarden ook nog eens voor honderden miljarden aan waarborgen gegeven voor deze uitstaande kredieten. Je mag er niet aan denken dat ze deze waarborgen zouden moeten betalen. Zelfs overheden hebben hier hun hand overspeeld.

Naast deze waarborgen aan de banken, hebben overheden ook waarborgen aan de particuliere spaarder afgegeven. Zo wordt iedere rekening in België en Nederland gewaarborgd door de overheid voor 100.000 euro. Reken maar eens uit hoeveel ze zouden moeten uitbetalen als alle banken door het dominoeffect omvallen. Volgens bepaalde bronnen zijn er in België meer rekeningen dan er Belgen zijn ( alle gedekte rekeningen samen zou het toch al gauw oven 500 miljard euro gaan in België).

Conclusie: Alhoewel de rust is teruggekeerd zijn alle banken nog altijd failliet. Helaas zijn nu ook de overheden massa’s geld kwijt en zwellen de overheidsschulden dramatisch aan.

2. De overheden (gisteren 6/2/10 nog bevestigd door de G7) hebben gezamelijk beslist om de slabakkende economie te ondersteunen door allerhande stimuleringsprogramma’s. Dit kost bakken met geld natuurlijk. Iedereen ziet de economie verbeteren maar heeft te weinig door dat dit zowat volledig steunt op deze stimuleringsprogramma’s. De herstellende economie is dus fake, maar ondertussen lopen de begrotingstekorten gigantisch op en zullen als een boemerang terug in ons gezicht komen op het moment dat men beseft dat deze schulden moeten gesaneerd worden. Vandaar dat de eerste pogingen in de PIGS landen al bijna op voorhand aan het mislukken zijn. Massale betogingen en stakingen zijn er reeds gepland. Verdere sanering zal niet alleen leiden tot nog grotere onlusten maar gewoon onhaalbaar lijken.

Door de lagere bedrijfswinsten of verliezen en grotere werkloosheid zijn de inkomsten fel verminderd. Minder belastinginkomsten, minder BTW inkomsten, maar grotere uitgaven voor diezelfde werklozen is vanzelfsprekend noodlottig voor de reeds met grote schulden opgezadelde overheden.

Hoe erg de situatie is, kan men het best zien in de Verenigde Staten. Iedere maand meldt men daar dat er een groot banenverlies is. In de werkloosheidstatistieken  komt dit niet zo tot uiting omdat deze cijfers gemanipuleerd zijn. Er worden meer categorieën niet meegeteld dan wel. (Veel mensen geven zich niet meer op als werkzoekende omdat het hopeloos is, zo toont de officiële statistieken 9,7% werkloosheid, de echte bedraagt echter 18%).

Nu geeft men aan dat er voor de USA een begrotingstekort is van ongeveer 10% van het BBP. Dit is natuurlijk zand in de ogen strooien. 10% lijkt erg, maar aanvaardbaar, de werkelijkheid is volledig anders:

geschatte inkomsten voor 2010: 2500 miljard dollar

reeds geplande uitgaven voor 2010: 3800 miljard dollar.

2009 was een topjaar voor bedrijfsobligaties. Wegens de grote onzekerheid steeg de risicopremie voor bedrijfsobligaties tot 5,5%.  Deze premie is het surplus dat betaald wordt bovenop de rente van een niet-risicodragende investering. Daar bedrijven vers kapitaal nodig hadden om te overleven en deze moeilijker bij de in problemen geraakte banken konden vinden, gingen ze rechtstreeks naar de markt via obligaties.

Het waren niet van de minste bedrijven die om kapitaal verlegen zaten: ArcelorMittal, AB InBev en bv. Akzo Nobel.  Rente’s van 7 à 9% waren geen uitzonderingen (AB Inbev 9,75%). Gaandeweg daalde echter de onzekerheid en hierdoor zakte ook de risicopremie weg tot 2%. De trend gaat verder richting 1%.  Deze daling van de risicopremie bezorgde de kopers van deze obligaties een tweede voordeel. Door de dalende opbrengsten van nieuwe obligaties, stegen de 7% gevende obligaties in waarde. Bij verkoop ervan kan je een return halen van 15% mogelijks zelfs 20%.

Wie nu obligaties koopt heeft de goede trein gemist. De opbrengsten zijn nog iets beter dan staatsobligaties, maar de kans dat de rente op termijn (2 jaar) terug zal stijgen, is groter dan een verdere daling.

Zijn er dan nog interessante obligaties op de markt. Jazeker, indien u van een beetje risico houdt, kunt u misschien de Griekse staatsobligaties kopen. Die zijn op het ogenblik spotgoedkoop wegens hun grote begrotingsdeficit. De vrees voor een staatsfaillissement zit er goed in. De vraag is echter of het zover zal komen. De ECB heeft al laten weten dat Griekenland hun plan zal moeten trekken, maar je hebt nog altijd het IMF als ruggensteun. Het zou een unicum zijn dat een euroland failliet gaat, maar ik zou er mijn hand niet voor in het vuur willen steken.

Betalen we niet teveel als we meer dan 1000 dollar neertellen voor een ounce goud? Is dit geen gekkenwerk? Nog nooit  in de geschiedenis van de euro of dollar is zoveel betaald voor iets redelijk “waardeloos” als goud! Ik wil hier een kleine berekening maken wat eigenlijk de juiste waardeverhouding zou moeten zijn.

Vooraf een aantal afspraken. Het heeft geen zin om hier de perfect juiste cijfers te hebben, op het eind zal duidelijk worden waarom. U moet ook weten wat de definitie van geld is, namelijk een handig tussenruilmiddel om 2 verschillende goederen te ruilen. Hoeveel levende schapen u moet ruilen tegen een auto is nogal moeilijk. Daarom gaan we eerst de waarde bepalen van de auto en daarna van een levend schaap. Daarvoor hebben we een rekeneenheid nodig. Dit kan een tel-eenheid zijn (muntstukken, briefjes met een cijfer erop), gewichtseenheden (goudgrammen) of zelfs volume-eenheden, als het maar berekenbaar is.

Zo stellen we vast dat een auto bvb. 100 eenheden waard is en een schaap 8. Hier duikt al onmiddellijk een nieuw probleem op. Ofwel moeten we 12, ofwel 13 levende schapen geven voor 1 auto. Een half levend schaap ruilen, is nogal moeilijk. Daarom gaan we de schapen eerst ruilen tegen een tussenruilmiddel van GELIJKE waarde. Dit ruilmiddel kan dan weer tegen GELIJKE waarde worden geruild tegen een auto. Een tussenruilmiddel moet dus dezelfde waarde kunnen aannemen als de te ruilen goederen. Lange tijd is dit   goud en zilver geweest, omdat hun gewicht een perfecte rekeneenheid was en deze metalen relatief gemakkelijk te verdelen zijn. Slimmeriken hebben uiteindelijk goud en zilver vervangen door geldpapier met cijfertjes erop. Papier zelf heeft natuurlijk nauwelijks waarde, het krijgt slechts zijn waarde als het gedekt wordt door een tegenwaarde.

Deze tegenwaarde kan van alles zijn. Zo hebben aandelen als tegenwaarde een stukje van een onderneming, obligaties zijn dan schuldbewijzen van een leningen en zo was 1 dollar niets anders dan een wissel die recht gaf op 1/20,67 ste ounce goud. Dit laatste is redelijk belangrijk: de waarde van de dollar hing dus volledig af van goud of anders gezegd iedere dollar werd/wordt gedekt door goud. In verschillende stappen heeft men de vaste verhouding van dollar en goud losgelaten en kon de dollar aan zijn onophoudelijke inflatie-rit beginnen.

Waar staan we vandaag?

Men kan eenvoudig de M2 van de dollar afzetten tegen de dekking in goud.

(M2= al het chartaal en giraal geld + korte termijn deposito’s in een bepaalde munt, zie ook hoeveel geld is er in omloop deel 1. Waarom M2?  Omdat het de enige cijfers zijn die nog gepubliceerd worden door de Federal Reserve).

Een korte berekening leert ons het volgende:

M2: 8391 miljard dollar, goud in bezit: 8133 ton

8,4.10 (macht 12) dollar : 8,1.10 (macht 9) gram goud is ongeveer 1037 dollar voor 1 gram goud of 30.000 dollar/ounce goud.

We kunnen iets gelijkaardigs doen voor de euro:

M2: 8213 miljard euro, goud in bezit: 10870 ton

8,21 . 10 (macht 12) euro : 10,87 . 10 (macht 9) gram goud is ongeveer  755 euro voor 1 gram goud of 21.500 euro/ounce goud.

Hierbij een aantal belangrijke opmerkingen:

1. Bovenop de M2 is er nog veel meer aan papieren rommel uitgegeven, zodat deze uitkomst slechts een minimum is, maar de echte verhouding ligt wellicht nog een factor hoger (2 maal?, 5 maal?????)
2. Dit betekent dat de dollar en de euro  minstens 30x overgewaardeerd zijn.
3. Een eigenaardigheid is dat de verhouding euro/dollar in deze berekening nauwelijks verschilt met de huidige verhouding van de overgewaardeerde waarde. Een bewust spelletje van de centrale banken om gelijklopend te inflateren? Met andere woorden: door gelijke tred te houden, ondersteunen ze eigenlijk elkaar, waardoor er een soort labiel evenwicht is.
4. De veranderende hoeveelheid goud in de wereld heeft slechts een beperkte invloed op deze cijfers, alsook de waarde van goud ten opzichte van andere goederen.  Het grootste verschil zit hem in de stijgende geldhoeveelheid zonder dekking.

Conclusie: Ik geloof dus helemaal niet dat de dollar in zijn eentje zal crashen (geleidelijke en tijdelijke waardedalingen of stijgingen tussen de munten onderling kan natuurlijk wel).  De enige mogelijkheid is een crash van het volledige geld fiatsysteem. Tot dan wordt  de dollar-euro-yenfiatgeld wellicht de grootste zeepbel aller tijden.

Volgens mijn kennis wordt goud minder waard bij een deflatie-scenario en meer waard bij een inflatie-scenario. Deflatie betekent immer letterlijk dat  geld meer waard wordt t.o.v. goederen (zoals goud) en inflatie het omgekeerde.

Nu hebben er in een goede week tijd 2 belangrijke gebeurtenissen plaatsgevonden. Eerst was er het Dubai debacle en laatst de “goede” werkloosheidscijfers in Amerika. Na het bekend maken van beide berichten kreeg de goudprijs een klap van jewelste.

Eerst Dubai. Daar is eigenlijk hetzelfde gebeurd als in Amerika de laatste 2 jaar. Je ziet dan een kredietcontractie ontstaan, waardoor we in een deflatoire periode terechtkomen. Volkomen terecht dat de goudprijs hierdoor van zijn pluimen moet laten. Twee dagen later was men dit wel al vergeten en koerste goud op recordhoogte.

Dan de werkloosheidscijfers. Die wijzen op een economisch herstel. Wie zegt economisch herstel, zegt meer inflatie. (en later hogere rentevoeten want lager kan niet meer).  Hebben we daarnet niet gezien dat inflatie de goudprijs doet stijgen? En toch kreeg de goudprijs een klap.

Waar is de logica dan? Nergens. Een zoveelste bewijs dat beleggers maar wat doen en dat beleggen van dag tot dag waanzin is. Wie een te korte termijn visie heeft, raakt constant in de knoop. Je kan heus wel andere redenen vinden om te verklaren waarom iets wel of niet gebeurt. Zoals de goudprijs daalt omdat de dollar stijgt. Logisch, maar waarom daalt de goudprijs dan ten opzichte van alle ander munten?

Ik heb een goeie 10% in fysiek goud en zilver zitten, strategisch gekocht als BUY and HOLD. Het is natuurlijk leuk als je dagelijks de waarde daarvan ziet stijgen. Alhoewel. Misschien betekent het wel dat de waarde van de rest (90%) daalt. Dan zit ik verkeerd door slechts 10% in fysiek edelmetaal aan te houden.

De beste methode om in goud te beleggen is periodiek aankopen. Jaarlijks, per kwartaal of één keer in de maand, hoe regelmatiger hoe beter. Je koopt wel telkens voor hetzelfde bedrag op hetzelfde tijdstip (bv. de 16de). Je koopt dus onafhankelijk van de prijs. Hieruit volgt automatisch dat u weinig ounces zult hebben als het goud duur staat en veel (of meer) als het lager staat. Hierdoor zal u goed zitten met uw gemiddelde. Weeral een reden minder om bezorgd te zijn over de dagelijkse zottigheden op de beurs.

Wanneer verkopen? Nooit! Hopelijk nooit!

Tenzij het financiële systeem instort: morgen, volgend jaar of over twintig jaar.

Tenzij de overheid niet meer in staat is om later een degelijk pensioen te betalen.(In België staat dit zo goed als vast)

Beide scenario’s vind ik zeer waarschijnlijk en mocht ik het toch verkeerd hebben: Mijn drie kinderen zullen deze buit met dank aanvaarden.

Goud is niet zoals een andere grondstof.  Het  kost enorm veel om het uit de grond te halen. Het kost nog meer om het puur te maken, om het te bewaren en dit alles om het weer onder de grond te steken waar het al vandaan kwam, maar nu in kluizen. Het enige ander nut is het om rond uw nek of aan uw oren te hangen. Kortom nuttelozer kan niet meer. Dit is niet mijn mening maar die van Willem Buiter, professor van Europese politieke economie en vooral adviseur van internationale organisaties, centrale banken, overheden en private financiële instellingen.

Deze zeepbel kan gerust nog 6000 jaar meegaan, goud kan zelfs stijgen tot 5000$ per ounce, daarom heeft het geen zin om ertegen in te gaan, maar het blijft een zeepbel die ooit gaat uiteenspatten, sluit Buiter zijn betoog af.

Ja, nu is het begrijpelijk waarom het financieel systeem op springen staat. Als dit soort mensen de adviseurs van het systeem zijn of zijn ze eerder de uithangborden van het “systeem”? Met zo’n redenering is alles een zeepbel. Ook de mensheid en zelfs de aarde is een zeepbel, want ooit komt ook daaraan een einde. Deze mens begrijpt blijkbaar (of doet alleszins een poging) zelfs de basis niet van economie.

Economie ontstaat vanaf het moment dat 2 mensen door middel van ruilhandel hun beider situatie kunnen verbeteren. Zo zal een visser zijn overschot aan vissen die hij zelf niet kan consumeren, ruilen voor kleren met een kleermaker, voor hout met een houthakker, enz. . De sleutel tot succes is dat de visser meer waarde hecht aan de kleren dan zijn teveel aan vissen en dat de kleermaker meer waarde hecht aan vissen dan aan zijn teveel aan kledingstoffen. Dit is de enige voorwaarde voor de ruil.

Gaandeweg heeft men ondervonden dat rechtstreekse ruil niet altijd interessant is of zelfs onmogelijk. Diezelfde visser kan moeilijk zijn te bouwen huis volledig betalen met vissen. De aannemer, de architect, de metser zullen dit immers geen goede ruil vinden. Ziedaar de geboorte van een tussenruilmiddel. De visser verkoopt zijn vissen voor dit tussenruilmiddel, waarmee hij de aannemer, architect en metser zal betalen. Het is duidelijk: Alleen een tussenruilmiddel die door IEDEREEN interessant en aanvaardbaar is, zal een kans op slagen maken.

Het heeft duizenden jaren geduurd tot men eindelijk het perfecte tussenruilmiddel had gevonden: GOUD en ZILVER. Ontelbare andere ruilmiddelen zijn hen vooraf gegaan, maar allen hebben ze het onderspit moeten delven.  De voordelen die beide hadden waren te uitgesproken.

Het ruilmiddel moet éénduidig en homogeen zijn. Zowel goud als zilver voldoen aan die voorwaarde, dit in tegenstelling tot bvb. een krentenbrood. De waarde daarvan zal afhangen of er 200 krenten in zitten of slechts 1.

Een tweede zeer belangrijke eigenschap voor een perfect ruilmiddel is schaarste. Zand zal nooit werken, maar ook het gratis ongebreideld scheppen van papiergeld door een beperkte  groep, zal ervoor zorgen dat dit een slecht ruilmiddel wordt. Ongedekt papiergeld is immers niet schaars.

Een derde eigenschap is stabiliteit van het ruilmiddel. Chocolade of ijs die smelten in de zomer, ons krentenbrood die oudbakken wordt, of schelpen die verbrijzeld kunnen worden, zullen nooit een perfect ruilmiddel zijn. Goud en zilver zijn relatief zeer inerte metalen en zijn dus uitstekend geschikt voor hun functie om zelfs duizenden jaren opgeslagen te kunnen worden.

Het ruilmiddel moet ook te meten zijn (rekeneenheid). Een gewicht is uiterst geschikt. Zijn het nu munten van 1 ounce, staafjes van 100 gram of blokken van 1 of 14 kg, het maakt niet uit. Men kan ermee rekenen en zo waardeverhoudingen bepalen ten opzichte van andere goederen of diensten.

Ten slotte is compactheid ook een voordeel. Piepschuim of pluimen zijn nogal onhandig om zaken mee te doen. Het ruilmiddel moet voor zo weinig mogelijk last zorgen voor de ruilhandel. Al voldoet goud en zilver relatief goed aan deze voorwaarde, het heeft hier zijn meerdere moeten erkennen in papieren substituten. Aanvankelijk was dit geen probleem, de wissels of het papieren geld waren alleen de vertegenwoordigers van het onderliggend goud of zilver.

Jammer genoeg liep het hier telkens mis. Iedere keer opnieuw vergat men geleidelijk aan dat dit papier een dekking nodig had. Steeds opnieuw in de geschiedenis begon het papieren geld zijn eigen leven te leiden en vergat men hoe het ontstaan was. Telkens opnieuw liep het verkeerd af. Ook deze keer zal het opnieuw verkeerd aflopen.  Toen Milton Friedman, Nobelprijswinnaar en de architect van het huidige vlottende fiatgeld systeem, de oplossing aanbood om het toenmalig geldsysteem weer uit het moeras te trekken, had hij 1 grote waarschuwing: creëer nooit meer geld dan nodig voor de economische transacties (m.a.w. de geldhoeveelheid mag niet sneller groeien dan de economische productie groeit). Wellicht had hij toen al een vermoeden dat de centrale banken en overheden zich daar niet zouden aan houden en hiermee het financiële systeem van het fiatgeld op de helling zetten.

Zoals Greenspan de problemen heeft opgelost met nog meer krediet, zo heeft ook Bernanke het gedaan met nog veel meer geld. De grenzen lijken bereikt en we zitten in het end-game. Hopelijk komt het nieuwe boek van Middelkoop niet te laat … . In ieder geval lijkt het mij meer waarschijnlijk dat goud niet enkel nog 6000 jaar meegaat, het zal zelfs de bubble overleven die mensheid heet.

In deel 1 werden 2 groepen voorgesteld: het publiek en de groep van de scheppers, deze laatste zijn best eens nader te onderzoeken. Zij bepalen immers hoeveel geld er in omloop is. Vooral omdat ze geld uit het niets kunnen scheppen, maakt hen verantwoordelijk voor de m3 (totale liquiditeitenmassa) of de hoeveelheid geld.

ECB Tower in Frankfurt

In het eerste deel kon u lezen dat men spreekt over primaire en secundaire banken.

De secundaire banken (veel spaar- en hypotheekbanken) kunnen nooit meer geld uitlenen dan dat zij zelf hebben gekregen van ander publiek via ingelegd spaargeld (spaarbanken) of via verkochte pandbrieven* (hypotheekbanken). Deze banken doen enkel aan kredietbemiddeling.

De primaire banken (b.v. KBC, DEXIA, ABN/AMRO, RABO, ING, SNS) zijn de geldscheppende banken, dat wil zeggen dat zij met een zekere kas een grotere girale geldhoeveelheid dan deze kas kunnen maken, via girale kredietverlening. Zij weten namelijk uit ervaring dat de rekeninghouders slechts een klein deel van hun geld in chartale (biljetten of munten) vorm komen opeisen en hebben dus geld ‘over’, waarmee ze een girale “zeepbel” kunnen opblazen, die echter ook niet te groot mag worden in verband met de vereiste liquiditeit ( een bank kan failliet gaan omdat zij niet aan de opvragingen van het publiek kan voldoen).

De primaire banken willen natuurlijk zoveel mogelijk giraal krediet verlenen om zoveel mogelijk rentewinst te maken. De Centrale Banken houden hen wel in de gaten (blijkbaar zitten er wel veel gaten in die gaten) dat ze niet teveel geld scheppen, in verband met inflatiegevaar. Dit systeem leidt tot fractioneel bankieren: door keer op keer verder uit te lenen op nieuw gecreëerd geld, kan men tot 9X meer geld scheppen dan er oorspronkelijk bestond. Dit geeft te denken hoe de m3 kan aangroeien en hoe onstabiel dit systeem is.

Een tweede schepper zijn de overheden. In de euro landen is overeengekomen dat elk land zelf zijn munten mag slaan (niet de centrale banken!). De hoeveelheid hangt af van de grootte van het land. Men mag dan ook verwachten dat in België en Nederland na verloop van tijd meer franse en duitse munten te vinden zullen zijn, gewoonweg omdat er van die laatste landen veel meer munten zijn. De totale waarde van deze munten schommelt rond de 20 miljard euro (2008). Munten maken slechts een heel klein gedeelte uit van de M3 en zijn te verwaarlozen.

De derde schepper zijn dan de centrale banken. De centrale banken drukken de bankbiljetten. De centrale banken beschikken ook over een strategische voorraad van biljetten die nog niet in omloop zijn, maar gebruikt kunnen worden in tijden van nood. Eind 2008 is er ongeveer 763 miljard euro aan biljetten in omloop. Dit lijkt veel maar is slechts een fractie van de M3.

Eigenlijk moeten we hier spreken over het Euro systeem. Die bestaat uit de ECB en alle centrale banken van de landen die de euro voeren. Die nationale centrale banken zijn niet onbelangrijk. Het zijn deze banken (en niet de ECB) die de bankbiljetten drukken, het geld transporteren, de voorraden beheren en de banken van hun land controleren. Zo is de de NBB (nationale bank van België) verantwoordelijk voor de belgische banken Dexia en Fortis. De NBB heeft Fortis van het faillissement gered door meer dan 100 miljard aan Fortis te lenen, toen in oktober 2008 alle andere banken hun geld uit Fortis terugtrokken. De DNB (de Nederlandse Bank) heeft dezelfde functie voor alle Nederlandse banken. De ECB geeft wel de richtlijnen voor de centrale banken en neemt de eindbeslissing bij de uitgifte van de biljetten. De voornaamste taak van het Euro Systeem is prijsstabiliteit.

Om u al een idee te geven van de hoeveelheid geld (M3) in de eurozone: het benadert de 10.000 miljard euro. Dat deze stijgend is, is een open deur intrappen. Wat dat voor gevolgen heeft ziet u in deel 3.

*Een pandbrief is een obligatie die door een hypotheekbank is uitgegeven. De door de hypotheekbank verstrekte hypotheken vormen het on derpandvan de obligatie. En die hypotheken zijn weer gedekt door hypothecair onderpand; vandaar de naam pandbrief.