|
Verslag van de Noordzee Strand-en Duinenloop te
Blankenberge van zaterdag 18 juli 2015.
Na de laatste wedstrijd in Aalter-Brug heb ik rustig
verder getraind en op donderdag liep ik nog een lange duurloop in het bos. De
conditie begint dus stillaan terug te komen maar nog steeds zit de schrik er
bij mij in om gekwetst te geraken. Er staan nog een aantal wedstrijden van het
criterium op het programma die ik zeker niet wil missen. Maar eerst gaan we nog
eens naar Blankenberge om er aan de strandloop deel te nemen. Gelukkig waren er
een 50tal parkeerplaatsen aan het noordzeebad (nabij Sea-Life) gereserveerd
voor de lopers. Bedankt daarvoor!
Om 15.00 u kon ik nog een plaatsje bemachtigen, daarna
een briefje invullen op de dijk t.h.v. de pier, 5 betalen en klaar was kees.
Ik had nog rustig de tijd om de pier eens op en af te wandelen. Het weer was
zeer goed, ongeveer 20°c op het strand en niet al te veel wind. Ik liep deze
strandloop al een paar keer en weet hoe zwaar het is. Lees maar eens het verslag
van Wim De Jonge (Runners World) die heeft ook ferm afgezien! http://www.acb-vzw.be/Strand-en%20duinenloop/2013%2010%20Runnersworld%20strandloop%20artikel.pdf
Om 16.00u was er eerst een kilometerloop voor de jeugd
en dan konden wij aan onze opwarming beginnen. Iets voor 16u30 stonden we met
243 deelnemers aan de start ( zie foto 1). Ik stond zowat op de 3de
startrij want het was erg smal in de eerste kilometers. Aftellen en weg waren
we, direct met de neus op de feiten, bergop en mul zand. Mijn conditie gaat in
stijgende lijn maar is nog niet optimaal. Eventjes wat gas terugnemen dus om de
motor niet op te blazen. Ik moest wat plaatsen prijsgeven maar dat was niet erg,
de wedstrijd was nog lang. Door de duinen richting Zeebrugge, op en neer en dan
naar links richting zee via een trap. Stapvoets, 2 treden tegelijk en dan door
het losse zand naar de zee. Langs het water +/- een kilometer richting
Blankenberge. Het was vloed, daardoor was het moeilijk om een vaste ondergrond
te vinden. Op het eerste keerpunt stonden ze ons op te wachten met water, snel
een slokje nemen en terug richting Zeebrugge met de wind in de rug. Ik liep
samen met een andere loper tot aan het keerpunt in Zeebrugge. Daar moest hij de
rol lossen maar ikzelf was ook niet in staat om nog een paar snellere
kilometers te lopen. Toch naderde ik wat op de eerste vrouw in de wedstrijd.
Helaas was het ook een beetje gezichtsbedrog want ik zag haar op de trap
terwijl ik nog aan het ploeteren was in het mulle zand. Ik concentreerde mij
dan maar op de loper in het blauw vlak voor mij. Ik liep er voorbij en nam een
voorsprong van enkele tientallen meters. Voor mij liep er nog een bekende loper
maar ondertussen was de eindmeet in zicht en wou ik de wedstrijd rustig
uitlopen. Achter mij hoorde ik echter voetstappen snel naderen, de loper in het
blauw had ongetwijfeld een zeer snelle laatste kilometer gelopen en kwam als
een sneltrein op de meet afgestevend. Waar ik de kracht vandaan haalde weet ik
niet maar ik begon te spurten, samen liepen we richting startboog en liepen nog
voorbij de loper voor ons om dan samen over de streep te vliegen. Er was geen finishfoto
maar in de uitslag sta ik op de eerste plaats dus toch een kleine overwinning
hé. Over het eindresultaat ben ik niet zo tevreden ik liep de 8km in 37min
14sec (12,9km/h) goed voor een 43ste plaats op 243 deelnemers. Als naturaprijs
kregen we sportdrank en een sleutelhanger.
Bij de dames won Lies Deruddere (zie foto 2) en bij de
heren was haar partner Davy Stieperaere (zie foto 3) de snelste. Zware maar
leuke wedstrijd om eens op weerstand te trainen. Hopelijk kan ik nog een tandje
bij steken op de nationale feestdag in Bekegem.
http://www.scott2run-wvl.be/PDF/2015_Bekegem.pdf
Verslag
Geert
|
Belevenissen van een loper
