Verslag van 29 ste jogging van de Tassche, tevens 10de wedstrijd van het criterium SCOTT2RUN West-Vlaanderen op 1 augustus 2014.

Prachtige zomeravond, weinig wind, heerlijk terrasjesweer. Voor we daarvan kunnen genieten moesten er vandaag eerst nog 15,5km gelopen worden. Ik ben vorige week ziek geweest en het was afwachten in hoeverre ik daar van hersteld zou zijn. Ook was het afwachten hoeveel concurrenten er niet zouden komen opdagen omdat ze bijvoorbeeld met verlof zijn. Misschien kon ik nog wat extra punten sprokkelen om mijn 4^de plaats bij de heren veteranen B (tussen 50 en 60 jaar) nog wat langer vast te houden. Ik was daar in Ardooie (wijk ‘De Tassche’ ), zoals gewoonlijk, vrij vroeg. Langzaamaan sijpelden de deelnemers binnen en algauw moest ik vaststellen dat er in mijn leeftijdscategorie, voor mij, geen punten te rapen vielen. Zeker ook omdat ik nog niet in optimale conditie verkeerde. Ondertussen waren de jeugdwedstrijden en de jogging reeds voorbij en mochten wij aan onze opwarming beginnen. Terug 2 verschillende afstanden, 3 ronden voor de dames, junioren en heren veteranen C en voor de rest 5 ronden. Dit is, voor mij althans, de langste wedstrijd (15,5km) van het criterium. Om 19.00h stonden we dan met 164 lopers en loopsters te wachten op het startsein. Niet nodig om snel te starten, er is tijd genoeg om het goed te maken. In de eerste ronde liep ik in een groepje met o.a. de 3^de junior. Met hem bleef ik samen lopen tot en met ronde 3. Tot dan liep ik nog met een gemiddelde van 15,3km/h. Bij het ingaan van de vierde ronde voelde ik al dat ik dat niet zou kunnen volhouden. De benen begonnen te verzuren. We liepen met 3 samen maar ik was niet in staat om veel kopwerk te doen. Gelukkig had ik een ruime voorsprong op de naaste achtervolgers, met wat geluk en doorzettingsvermogen zou ik het wel halen. Bij het ingaan van de laatste ronde moest ik echt overschakelen op automatische piloot. Met verzuurde benen voelde ik dat het steeds trager ging. Mijn 2 kompanen waren er al vandoor, ik moest op karakter proberen de wedstrijd tot een goed einde te brengen. Afzien dus, niet te veel in de verte kijken want dan lijkt het nog zo lang. Het lange rechte stuk langs de A17 overleven en hopen dat de achtervolgers mij niet als springplank konden gebruiken. Een blik achterom stelde mij min of meer gerust, als ik niet stilviel zouden ze mijn niet meer inhalen. Het piepje op mijn GPS gaf aan dat km 15 er op zat dus nog 0,5km te gaan. Versnellen zat er zeker niet meer in, maar de stem van de microman klonk als muziek in mijn oren. Blij dat ik er van af, veel afgezien en toch een 10 tal minuten nodig gehad om wat op adem te komen. Dan de GPS gegevens bekijken, ik liep de 15,5 km in 1uur en 2 minuten, dat is goed voor exact 15km/h. Ik werd daarmee 23^ste en slechts 9^de in mijn categorie. Er waren slechts 6 heren seniors voor mij, de rest waren 40 en 50 plussers. Een sterke bezetting dus bij de veteranen.

Bij die seniors was Karel Moerman de snelste (zie foto 1), bij de dames was dat, zoals gewoonlijk, Charlene Vanneste (zie foto2).

Om de calorieën terug aan te vullen kregen we, als naturaprijs, een doos met gebakjes en een pak koekjes (zie foto 3).

Mijn volgende wedstrijd loop ik zondag 3 augustus in Beervelde:

http://www.sportsites.be/loopkalender/kermisloopdegrotehoek.php

verslag

Geert