Verslagen van stratenlopen en joggings waar ik aan deelneem! Geert Frickelo
geboortedatum 24-08-1964
woonplaats: Oostkamp
Beroep: onderhoudsmekanieker bij Bekaert Aalter
27-12-2014
Verslag van de Kerstcorrida op vrijdag 26 december 2014 te Tielt.
Verslag van de Kerstcorrida op vrijdag 26 december 2014
te Tielt.
De Corrida te Tielt is meteen ook mijn laatste optreden
van 2014. Het was een zeer goed jaar met enkele memorabele hoogtepunten die ik
nog lang zal koesteren. Hopelijk kan ik volgend jaar de lijn doortrekken.
Ik had geluk want ik vond nog een parkeerplaatsje dicht
bij de inschrijvingen. Ondertussen was de 5 km heren al volop bezig. De drukte
in de zaal deed al vermoeden dat er hier veel volk zou zijn. Voor 10 kregen we
een inschrijvingsformulier en na de gebruikelijke gegevens te hebben genoteerd
konden we dit inruilen tegen ons borstnummer. Het borstnummer was al voorzien
van een chip waardoor de registratie van de aankomsten (Racetimer) vrijwel
direct op internet zou verschijnen.
Nog wat wachten in de zaal tot de dames hun 5km gelopen
hadden en ook om nog een beetje langer in de warmte te blijven. 20 min voor de
start stond ik klaar in mijn loopoutfit. Voor de eerste maal dit najaar met
lange mouwen en een lange broek. Muts en handschoenen waren nog niet nodig, het
was een graad of 4 en er stond weinig wind. Er stond al veel volk onder de
startboog en het was drummen om vooraan te geraken. Starten deden we in de
St-Janstraat, dit is een, lange, niet al te brede straat die lichtjes bergaf
gaat. Ik weet, uit ervaring, dat er daar zeer snel gestart word, het is
rechtdoor, bergaf en veel volk in de relatief smalle straat. Om 18u30 klonk het
startschot, de eerste meters moest ik wat inhouden maar enkele tientallen meter
verder werd ik ook meegezogen in de vliegende start. Die eerste 500m gingen dan
ook zeer vlot. Om terug te keren maakten we een ruime bocht van 180° om langs
een parallelle weg terug richting markt te lopen. Iets moeizamer ging het nu,
lichtjes bergop en wind op kop. Snel kwamen we terug tussen de huizen en de
vele supporters toen we de markt naderden. We werden luid aangemoedigd op het
keerpunt. Het parcours bestaat uit een drietal lussen die allen ergens op de
markt uitkomen. Iedere lus had een stuk bergop en een stuk bergaf. Veel volk
langs de kant, veel ambiance en een goed gevoel. Leuk om op deze manier het
loopjaar af te sluiten. Ik kon enkele lopers bijhalen gedurende de wedstrijd
maar in de laatste kilometer werd ik voorbij gelopen door een oude bekende. Het
was dezelfde man van AV Molenland die ik in Wingene ook tegengekomen ben.
Hij is 10 jaar ouder dan ik en loopt nog met een tred
van een 20 jarige. Nog 200m, een laatste stukje vals plat naar boven en ik zag
dat hij vaart minderde. Op dat moment kon ik terug bij hem aansluiten en aan
mijn eindsprint beginnen. Tot mijn verbazing liep ik hem vlot voorbij en kon ik
zelfs nog wat afstand nemen. Bijna had ik nog een loper te pakken maar de
eindstreep lag te dicht bij. Snel de Garmin induwen en kijken welke tijd we
gelopen hadden. 38 min over 9,78 km, dat is goed voor 15,44km/h. Zeker niet slecht
gelopen op dit toch wel uitdagende parcours.
Een wedstrijd van hoog niveau en dus heel wat goede
lopers daardoor werd ik slechts 102de op 925 deelnemers.
Ons borstnummer mochten we inruilen tegen een witte
handdoek. Daarna was er nog een prijsuitreiking waarbij de eerste 30 seniors en
de eerste 15 masters (35+) in de (geld-) prijzen vielen. De hoofdprijs bij de
heren ging naar Stijn Fincioen (zie foto 1). Bij de dames werd geen onderscheid
gemaakt tussen seniors en masters en kregen de eerste 15 een geldprijs. De
hoofdprijs ging hier naar Annelies Deketelaere (zie foto 2 dame links).
De eerste wedstrijd in het nieuwe jaar loop ik, normaal
gezien in Lombardsijde als koning winter niet teveel overdrijft!
Verslag van de eindejaarswedstrijd âDe haas van Wingeneâ te Wingene St-Jan van zaterdag 13 december 2014.
Verslag van de eindejaarswedstrijd De haas van Wingene
te Wingene St-Jan van zaterdag 13 december 2014.
Dit jaar laat ik de kerstcorrida te Langemark links
liggen om deel te nemen aan De haas van Wingene uiteraard in Wingene meer
bepaald in de deelgemeente St-Jan. Een graad of 5, niet al te veel wind maar
toch druilerig weer waren de ingrediënten voor deze 10 km wedstrijd. 8
inschrijvingsgeld, nummertje opspelden en nog snel de aankomst van de volksloop
gaan bekijken. 132 deelnemers, maar een beetje ingewikkeld. Als dame kon je
kiezen tussen 2 ronden of 6,6km of 3 ronden goed voor 10km. De heren moesten 10
km lopen. Prijsuitreiking voor de dames die deel namen aan de 10km was er niet,
enkel 10km heren en 6,6 km dames viel in de prijzen. Het zou beter zijn dat men
dan geen dames laat deel nemen aan de 10 km omdat zij helemaal niet op het
podium gevraagd werden. Na een minuut stilte vanwege het onverwacht overlijden
van een loopster van AV Molenland konden we van start gaan. De ronde, die we
drie keer moesten afleggen, had de vorm van een trapezium. Goed beloopbaar,
lange rechte stukken, ideaal om voluit te gaan. Enkel de lus aan de kerk kon
ons wat afremmen. De laatste tijd mag ik zeker niet klagen van de resultaten en
ook deze keer ging het vrij goed. Ik liep zowat in 30ste positie
tijdens de eerste ronde met nog 2 dames voor mij. Ik liep in gezelschap van een
AVMO-loper waarvan ik weet dat hij 60+ is. In de eerste ronde kon ik enkel
aanklampen en toch had ik het gevoel dat het goed ging. Bij het ingaan van de
2de ronde liet ik mijn oudere compaan ter plaatse en ging ik op zoek naar het
volgende slachtoffer. Geleidelijk aan liep ik in op een loper en toen ik er bij
was vroeg hij mij in het frans hoeveel ronden er moesten gelopen worden. Ik had
de indruk dat hij niet blij was toen ik zij trois tours pours les hommes comme
toi et moi. Ondertussen begon ik in te lopen op de 2de dame in de
wedstrijd, ik naderde tot op 10 meter maar dan waren we al op het einde van de 2de
ronde en was de dame in kwestie er van af. In de derde ronde stond ik er alleen voor, in de verste verte geen doel om naar
toe te lopen, dan maar zorgen dat er niemand van achteruit terug kon komen. Het
is en blijft afzien natuurlijk, lopen op de limiet, maar ik kon mijn snelheid
goed vasthouden en eindigde deze wedstrijd in 38 min en 22 sec. goed voor
15,6km/h. Zeer tevreden over dit resultaat, de conditie zit nog steeds goed.
Een leuke manier om zo het jaar uit te lopen. Na de aankomst was er voor
iedereen een dankbaar flesje AA-drink en fietslampjes bij afgifte van ons borstnummer.
In de startzaal konden we ook nog proeven van het plaatselijk streekbier Nen dooper
blond of donker (zie foto 1). Bij de heren was Davy Stieperare de snelste (zie
foto 2) en bij de dames was dat Veronique Coene (zie foto 3).
Nu genieten van de kerstmarkt op zondag en dan bepalen
waar ik dit jaar nog eens kan lopen. Mogelijkheden genoeg!
Verslag van de 30ste eindejaarsloop op zaterdag 6 december 2014 te Bredene.
Verslag van de 30ste eindejaarsloop op
zaterdag 6 december 2014 te Bredene.
Terug scheen het zonnetje uitnodigend door het raam.
Geen excuus dus om niet te gaan lopen in Bredene. Via de snelweg richting
Oostende, in Zandvoorde er af en verder de GPS (zeer handige uitvinding) volgen
om aan de sporthal in Bredene uit te komen. Een beetje zoeken om de auto ergens
kwijt te geraken want het was daar al behoorlijk druk. In 2010 liep ik deze
wedstrijd al eens en ondertussen is men reeds aan de 30ste uitgave toe.
De inschrijvingen vonden nog steeds plaats in het zaaltje naast de sporthal.
Voor 5 was de klus snel geklaard. Samen met mijn borstnummer kregen ik ook
reeds een tombolalotje mee. Nog snel een foto genomen van de bescheiden
prijzentafel (zie foto1) en we waren klaar om er aan te beginnen.
Zoals gezegd een mooi loopweertje met weinig wind en
niet al te koud. Om 15.00u stonden er zon 212 deelnemers te wachten op het
startsignaal. Er was keuze tussen 2 afstanden, 168 lopers kozen voor de langste
afstand (9km) en voor de rest was 6km meer dan voldoende. Mijn eerste kilometer
ging zeer vlot en het gevoel was zeker niet slecht. Na 2 km mochten de
liefhebbers van de kortere afstand links afslaan en wij rechtdoor, richting
Koninklijke baan. Gelukkig konden we er onderdoor via een tunnel en kwamen we
op een goed beloopbaar duinenpad evenwijdig met de koninklijke baan richting
Bredene Bad. Ik kon 2 collegas bijhalen en na een paar honderd meter moesten
ze lossen. Honderd meter voor mij liep nog iemand, meter voor meter maakte ik
terrein goed. Toen we voor een 2de keer onder de koninklijke baan
doken was ik er bijna bij. In de winkelstraat had ik hem te pakken maar hij was
niet van plan om zich zomaar gewonnen te geven. We liepen zij aan zij de
laatste kilometer in. Op 500m van de aankomst begon ik wat te versnellen en nam
enkele meters. Ik hield vol tot op de streep en kon zelfs nog 10sec pakken op
mijn belager. Snel het knopje indrukken van de GPS en kijken hoe we
gepresteerd hadden. Toch wel ontgoocheld in eerste instantie, slechts 15,2
gemiddeld met een gevoel alsof het zeer goed ging, hoe kan dat?
Waarschijnlijk verloor de GPS contact met de
satellieten in de tunnels onder de Koninklijke baan en daardoor zou de aflezing
deze keer niet helemaal betrouwbaar kunnen zijn denk ik. Ik liep de 9km (8,85
volgens de GPS) in een tijd van 35 min. en werd daarmee 20ste op 168
deelnemers . Eventjes in de archieven gedoken en vastgesteld dat ik in 2010
ongeveer dezelfde tijd liep als nu. Bij de heren was Richie Azambo de snelste
(zie foto 2) en bij de dames mocht, plaatselijke loopster, Annelies Demuynck (zie
foto 3) het hoogste schavotje betreden. Zij eindigde op de 19de
plaats, net voor mij dus. Als naturaprijs was er keuze tussen shampoo en een
decoratief emmertje of een fles schuimwijn. Bij de tombola had ik prijs maar
die stelde niet veel voor.
Geen gezellig samenzijn achteraf, dan maar onzen dorst
gelest in de kantine van de sporthal met zicht op de wedstrijd van het
plaatselijk elftal. We hebben ook nog een uitslag kunnen bemachtigen en konden daarna
tevreden huiswaarts gaan.
Volgende week (afhankelijk van het weer) zou ik graag
lopen in Wingene.
Verslag van de 3de Sinterklaasloop van zaterdag 29 november 2014 te Oostende.
Verslag van de 3de Sinterklaasloop van zaterdag 29 november
2014 te Oostende.
In deze tijd van het jaar hoef ik zo nodig niet elke
week een wedstrijd te lopen. Aangezien ik niet graag loop in koude en natte omstandigheden
laat ik mijn deelname aan wedstrijden afhangen van de weersomstandigheden. Tot
nu toe moet ik vast stellen dat ik nog geen enkele najaarswedstrijd heb moeten
overslaan. Ook vandaag was het geen weer om binnen te blijven. Het was wel wat
fris maar de zon was van de partij en er stond weinig wind. Dus dan maar met de
volle goesting richting Oostende om er deel te nemen aan de 3de
sinterklaasloop. De inschrijvingen vonden plaats in het ontmoetingscentrum De
Blomme, een heel toepasselijke naam want bijna alle straten in de omtrek hebben
bloemennamen. Op een pleintje, omgeven met hoge appartementsgebouwen, stond de
start (en aankomst) boog ons al op te wachten. Er was keuze tussen een 5 en een
10 km. De 10 km bestond uit 3 rondjes van ongeveer 3,3km. De 5 km ging eerst
een tijdje mee met de 10 maar zij werden na +/- 1km afgeleid voor een kort
rondje terug naar de start om daarna nog 1 ronde van 3,3km te lopen om aan 5 te
geraken. De start was gezamenlijk om 15.00u. In totaal kwamen er 133 deelnemers
aan de start waarvan 94 op de 10km. Er werd afgeteld en we gingen er van door.
Ik liep redelijk vooraan, zowat in 20ste positie. Om niet teveel
meters te maken was het nodig om regelmatig stoep op en stoep af te lopen. Dat
hoort nu eenmaal bij een wedstrijd in een stedelijke omgeving. Net nadat de
lopers van de 5km en de 10km gescheiden werden kregen we een stuk onverhard
voor de voeten geschoven. Gelukkig heeft het de laatste dagen niet veel
geregend en was het nog te doen om met onze gewone loopschoenen door het gras
te rennen. Doorheen het parcours kwamen we af en toe eens een grasstrook tegen
dus afwisseling was er zeker. Ik liep aanvankelijk in een groepje van 3, voor
mij liep een omvangrijke groep die lang samen bleef. In de loop van de 2 de
ronde kon ik enkele afvallers van de groep voor mij inhalen en ter plaatse
laten, uit de achtergrond kwam ook nog een loper terug maar die moest ik laten
gaan. Bij het ingaan van de laatste ronde liep ik alleen. Ik kon langzaam
inlopen op een voorganger die het duidelijk moeilijk kreeg. Ook voelde ik dat
er iemand uit de achtergrond naderde. Hij kwam steeds dichterbij en net als ik
mijn voorganger inhaalde liep hij mij gezwind voorbij. Ik kon mijn tempo
vasthouden in de laatste kilometer en eindigde de wedstrijd in een tijd van 37min
en 46sec. Zeer goed voor een 10 km maar helaas vertelde mijn Garmin dat de
afstand slechts 9,8km was. Toch zeer tevreden met mijn gemiddelde van 15,6km/h.
Ik werd daarmee 11e op 94 deelnemers.
Na afloop mochten we ons tombolalotje inruilen aan de
prijzentafel (zie foto 1). De eerste heer werd Jimmy Bultinck uit Aartrijke
(zie foto 2) en de eerste dame was Fabienne Strubbe (zie foto 3). Leuke
wedstrijd, goed georganiseerd en met de uitslag op papier naar huis. Als het
mooi weer blijft ga ik volgende week lopen in Bredene!
Verslag van de 3de Milcobelrun van zaterdag 22 november 2014 te Langemark.
Dit najaar was het nog niet nodig om de winterkledij
uit de kast te halen. Ook vandaag was het aangenaam najaarsweer met weinig
wind. Deze wedstrijd wordt voornamelijk gesponsord en georganiseerd door de
melkverwerkingsfabriek Milcobel. De naturaprijzen zijn meer dan de moeite waard
en voor de tombola achteraf blijven de meeste mensen graag nog wat langer
zitten.
Ik was daar zeer vroeg maar toch zag ik al lopers
gepakt en gezakt richting startzaal stappen. Ik vond nog een plaatsje bij de
kerk om te parkeren. De inschrijvingen vonden plaats in het OC Den Tap een
paar honderd meter van de kerk. Voor 8 had ik mijn borstnummer vast en kon ik
in de zaal nog wat wachten voordat de opwarming begon. Ondertussen had ik tijd
om een foto te nemen van de uitgebreide prijzentafel (zie foto 1). Om 13u45
ging de jogging van start. Na wat opwarming (= een aantal toertjes rond de
kerk) begaf ik mij naar de start. 460 deelnemers stonden klaar om er aan te
beginnen. De 154 dames waren er van af na 2 ronden (=7km) en de 306 heren
moesten er nog een rondje bij doen, goed voor 10,5km. Dan klokslag om 14u30
vlogen we er in en dat mag je vrij letterlijk nemen want ik werd van alle
kanten voorbij gestoken. Starten deden we op de kasseien in Langemark om dan
aan de kerk rechtsaf te slaan. Het parcours begint met een lus in de dorpskern
waardoor we enkele stoepranden op en af moesten. Dan gaan we rond een vijvertje
naar een rond punt richting het bedrijf Milcobel. Via de parking van het
bedrijf lopen we terug naar het rond punt om dan langs een recht stuk fietspad
van ongeveer 700m te lopen ,180° draaien en terugkeren langs de baan net naast
dat fietspad. Er waren zeer veel goede lopers aanwezig, dit is een wedstrijd
van hoog niveau. Vorige week liep ik goed en ik kon die lijn hier ook doortrekken
in Langemark. Het duurde een tijdje voor ik aan mijn inhaalrace kon beginnen.
Inhalen kun je niet blijven doen en bij het ingaan van de derde ronde had ik 2
kompanen op sleeptouw. Ondertussen begonnen we ook lopers en loopsters te
dubbelen. Op het smalle fietspad liep ik op kop en was het voor mijn collegas
moeilijk om voorbij mij te geraken. Eenmaal de laatste keer 180° gedraaid liepen
we op de weg naast het fietspad op ongeveer 500m van de finish. Nu hadden mijn
achtervolgers vrij spel en één van hen ging er als een haas vandoor. Ik had nog
wat over om te versnellen en kwam nog dicht bij mijn voorganger maar ik heb hem
niet meer kunnen inhalen. Het gevoel was terug zeer goed en de omstandigheden
ook. Ik liep deze wedstrijd (10,5km) in een tijd van 40min 57sec goed voor
15,4km/h. Ik werd 69 op 306 deelnemers. Davy Stieperaere won de wedstrijd bij
de heren (zie foto 2) en Ilse Geldof won bij de dames (zie foto 3).
Als modale loper werden we hier zeker verwend want
bij de aankomst kregen we al een halve liter chocomelk om terug op krachten te
komen en een enveloppe met, voor de gelukkigen, een tombolalotje er in. Bij afgifte van ons borstnummer kregen we nog een goedgevulde zak met
niet alleen zuivelproducten maar ook koekjes, een muts en een bidon. Veel
gelukkige winnaars met de aansluitende tombola maar ik was daar niet bij.
Gelukkig hadden ze daar Omer om dat te compenseren!
Misschien loop ik volgende week in Oostende de
sinterklaasloop maar dat is nog niet zeker. Ook hoop ik om op 14 december terug
te kunnen meedoen aan de kerstcorrida in Langemark.
Verslag van de 20ste âRoute 62â van zaterdag 15 november 2014 te Gistel.
Verslag van de 20ste Route 62 van zaterdag
15 november 2014 te Gistel.
Route 62 of De Groene 62 is de voormalige, 22 kilometer lange spoorweg tussen Oostende en Torhout.
De lijn had nummer 62, en is vandaag een natuur-, wandel- en fietsgebied.
Tussen Oostende en Torhout ligt Gistel en daar werd voor de 20ste
keer deze wedstrijd georganiseerd. Na het bestuderen van de buienradar zag ik
dat het wel droog zou blijven in de namiddag. Er was weinig wind en het was
iets meer dan 10° dus over het weer hadden we niet te klagen. Traditioneel kon
men kiezen tussen 4 en 12 km. De 12km is één grote lus en dus geen 3 rondjes. Beide
afstanden gingen om 14u30 gelijktijdig van start. Voor de langste afstand waren
er 146 deelnemers. Ik was goed mee in de start maar het was afwachten hoe ik de
halve marathon eerder in de week verteerd had. Na wat draaien en keren in de
plaatselijke woonwijk kwamen we een eerste keer op de groene 62. We liepen in
een rechte lijn richting Oostende tot onder de E40, daar verlieten we de groene
62 en liepen via een omweg naar Snaaskerke. Voor we zover waren werden we
gescheiden, de 4km naar links en wij naar rechts. Ik zag alle lopers voor mij
en kon dus tellen op welke plaats ik liep. Dat was toen op een mooie 22ste
plaats. Het gevoel was zeer goed, er was veel zuurstof in de lucht en ik liep
langzaam in op mijn voorganger. In Snaaskerke (na 4 km) was de eerste bevoorrading
en kort daarna moesten we de eerste maal over de voetgangersbrug om aan de
andere kant van het kanaal Plassendale-Nieuwpoort te geraken. Eenmaal aan de
overkant maakte we, via lange rechte betonbaantjes, een grote vierkante lus. Op
één van die lange rechte stukken kon ik al één loper inhalen die een tijdje in
mijn tred kon blijven. Samen liepen we in op een andere loper en kwamen er vrij
snel bij. Ik voelde mij goed en kon zonder te versnellen meter voor meter
afstand nemen van mijn beide opponenten. Ik liep in de top 20 en ik dacht dat
ik misschien wel eens de eerste 50 plusser in de wedstrijd zou kunnen zijn. Dus
extra motivatie om nog wat sneller te lopen. Terug over dezelfde
voetgangersbrug en via Snaaskerke op de groene 62 richting Gistel. Ik naderde
de volgende loper maar achter mij kwam er ook iemand terug aansluiten. We waren
toen al in de laatste kilometers maar ik was nog niet uitgeteld hoor. Terug nam
ik enkele meters en algauw werden dat enkele tientallen meters. Dan kwamen we
op een stuk onverhard dat er door de regenval van de voorbije nacht zeer
glibberig bij lag. Weer had ik een loper in het vizier en met gevaar om weg
te glijden stak ik hem toch voorbij. Dan gezwind naar de finish in een tijd van
47min 30sec (15,23km/h). Goed voor een 18de plaats in de wedstrijd
op 146 deelnemers. De eerste plaats ging naar Wouter Decock uit Koekelare (zie
foto 1) en bij de dames was Gudrun De Clercq de snelste. (geen foto van haar,
ze was er al vandoor). Mijn droom om eerste 50 plusser te zijn viel al snel in
duigen want er waren maar liefst drie 50 plussers sneller dan ik. De
prijsuitreiking begon met wat vertraging en de aansluitende tombola (zie foto 2
prijzentafel) was er een met veel kleine prijzen. Ik ben zeer tevreden over
deze wedstrijd en zeker over het gevoel. Een paar Grimbergens in goed
gezelschap, de zaterdagavond werd goed ingezet. Volgende wedstrijd wordt de Milcobel-run
op 22 november te Langemark.
Verslag van de âHalve marathon Deinze-Bellemâ op dinsdag 11 november 2014 te Bellem.
Verslag van de Halve marathon Deinze-Bellem op dinsdag 11 november 2014 te Bellem.
Ik heb lang getwijfeld, ofwel training in de fitness of
een duurloop in het bos of een 7,7km in Bellem of een halve marathon ook in
bellem (Aalter). De stralende zon en de aangename temperaturen waren, voor mij,
de motivator om te gaan voor de grootste uitdaging, namelijk de halve marathon.
Dit is een halve marathon in lijn, dat wil zeggen dat we lopen van punt A naar
punt B (dus niet in ronden) en dat de afstand dus meer dan 21km bedraagt. In
dit geval was punt A de ingang van de atletiekpiste in Deinze en punt B de
Tabor school in Bellem. Het vervoer naar Deinze (startplaats) gebeurde met
bussen waarvoor je wel een plaatsje moest reserveren (zie foto 1).Door mijn
late beslissing was het niet zeker dat ik een plaatsje in de bus kon
bemachtigen. Gelukkig ken ik enkele mensen bij de organiserende club JCA
(Jogging Club Aalter) zodat dit logistiek probleem ook snel van de baan was.
Bij deze halve marathon lopen we grotendeels langs een kanaal. Eerst lopen we langs
het jaagpad van het kanaal van schipdonk en dan terug via een jaagpad langs het
kanaal Gent-Brugge.
Na wat opwarming met het zonnetje als gezelschap en wat
bijpraten met collegas was het om 13u30 zover. Stipt op tijd werd er afgeteld
en klonk het startschot. Met een briesje in de rug en de zon op ons gelaat
vertrokken we vol verwachting maar toch met respect voor deze afstand. De
eerste kilometers zijn echt genieten, je mag nog een beetje reserve houden en
je hebt nog wat tijd om rond te kijken. Ik maalde de kilometers af in iets meer
dan 4 min per kilometer. Dat ging goed tot kilometer 12. Dan moesten we een lus
maken, over een brug lopen, om dan linksweg richting Bellem te lopen. Ik liep
alleen, ik hou er van om zelf mijn tempo te bepalen. Vaak zie ik mensen
terugvallen omdat ze niet willen lossen als ze met een groepje mee zijn.
Uiteindelijk betalen ze daar toch een prijs voor. Ook deze keer kon ik enkele
mensen voorbij steken die, rond kilometer 15, een klopke kregen. Niet dat ik
toen nog fris zat, integendeel ik zag de kilometertijden gestaag oplopen. De
laatste 5 km heb ik mijn geliefde Garmin volledig genegeerd. Iedere kilometer
die volgde leek veel langer te duren dan de vorige en vroeg veel meer
inspanning. Uit de achtergrond kwamen nog enkele lopers terug maar ik was al
blij dat ik kon blijven lopen. Naar het einde toe begon ik wat te versnellen
maar ik zat echt op de limiet. Na aankomst moest ik toch enkele minuten tot
mezelf komen vooraleer ik er van kon genieten. Ik liep deze halve marathon
uiteindelijk in een tijd van 27 min 13 sec goed voor 14,5km/h en een 57ste
plaats. 449 atleten bereikten de aankomst, de organisatie mag terecht heel fier
zijn met dit deelnemers aantal. Overigens was de organisatie dik in orde, het
is dat ook niet de eerste keer dat deze groep sympathieke vrienden uit Aalter
deze wedstrijd inrichten, ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Een dikke
proficiat daarvoor!!!
Als naturaprijs kregen we een kilo Vol-au-vent. Er was
ook nog een tombola met enkele heel waardevolle prijzen. De eerste plaats bij
de mannen ging, net zoals vorig jaar, naar Francies Van Steenbrugge (zie foto
2) en bij de dames was Veronique Coene terug de snelste (zie foto 3). Ik ben
wel tevreden over deze wedstrijd maar ik merk toch dat ik wat te weinig trage
kilometers in de benen heb om echt top te zijn. Zaterdag loop ik, normaal
gezien, in Gistel route 62 een wedstrijd over 12 km.
Verslag van de 27ste Massa Jogging JT De Olifant van zaterdag 18 oktober 2014 te Oostende.
Verslag van de 27ste Massa Jogging JT De
Olifant van zaterdag 18 oktober 2014 te Oostende.
Op mijn vorig blogverslag (zat 4 okt) begon ik met de
zin:Op deze laatste dag met echt mooi en warm nazomerweer , wel ik heb mij
ferm vergist. Wie had gedacht dat het op 18 oktober nog warmer zou zijn?
Heerlijk weertje was het, met in het vooruitzicht een loop door het mooie
Maria-Hendrikapark te Oostende. De inschrijvingen vonden traditioneel plaats in
de Van Glabbekeschool in de August Vermeylenstraat. 8 (waarvan 2 waarborg
voor het borstnummer) inschrijvingsgeld betalen en dan nog wat genieten in het
zonnetje. Om 15.00 was de start, ik had nog tijd om een paar rondjes rond de
spiegelvijver te lopen. Even voor 15.00u begaf ik mij naar de startplaats waar
reeds 262 lopers ongeduldig stonden te wachten om de 10,2km aan te vatten. Eerst
een plaatselijke ronde om dan met zn allen het park in te duiken. Ik was goed
mee in de start en liep mee met eerste dame (Heidi Hertveldt) in de wedstrijd.
Zij liep echter mee met een groepje mannen die toch iets te snel gingen voor
mij. Ik verloor wat terrein maar kon de schade beperken. Geleidelijk aan
moesten er mensen lossen uit het groepje voor mij. Ook de eerste dame moest er
ongeveer half wedstrijd af. Ik kon haar dus ook voorbij steken en het was mijn
bedoeling om er voor te blijven. Het is een zeer mooi parcours met de vijvers
en de boswegeltjes. Het is ook een selectief parcours met wat vals plat en wat
draaien en keren. De 2de helft van de wedstrijd was wel afzien maar
ik kon goed standhouden. Het gevoel in de wedstrijd was niet top maar
ontevreden ben ik nu ook niet. Ik werd 31ste in een tijd van 40min
9sec goed voor 15,2km/h, zeker geen toptijd op het einde van dit loopseizoen.
35sec later werd Heidi Hertveldt eerste dame (foto 1). De eerste heer werd Misha
Declerck (foto 2). Als naturaprijs was er voor iedereen 500gr Belgisch witlof
en er was ook nog een uitgebreide tombola (zie foto 3 prijzentafel) Helaas deze
keer geen prijs voor mij. Het was zeer aangenaam om te sporten in deze omstandigheden,
in dit prachtige park. Mijn volgende wedstrijd wordt de jogging in de marge van
de halve marathon Deinze-Aalter te Bellem op 11 november.
Verslag van de 6de Trimardloop van zaterdag 4 oktober 2014 te Langemark-Poelkapelle.
Verslag van de 6de Trimardloop van zaterdag
4 oktober 2014 te Langemark-Poelkapelle.
Op deze laatste dag met echt mooi en warm nazomerweer
reed ik richting westhoek om deel te nemen aan de Trimardloop. De naam Trimards
gaf men aan de seizoensarbeiders die eind 19de eeuw richting Frankrijk
trokken om daar centjes te verdienen om het gezin te onderhouden. De
inschrijvingen vonden zoals gewoonlijk plaats in zaal tMadointje in de wijk
Madonna. Inschrijvingsstrookje invullen, 8 daginschrijving betalen en
nummertje opspelden. Het parcours is nog altijd hetzelfde, eerst een lange
rechte weg dan op het einde één grote lus en langs diezelfde lange weg
(gescheiden door nadars) terug naar de startplaats waar het keerpunt zich
bevind. 3 ronden moesten er worden afgelegd en die waren dan goed voor exact
10km.
Na de jeugd en de jogging mochten wij aan onze
opwarming beginnen om dan om 15.00u klaar te zijn voor de start. 194 deelnemers
stonden te trappelen om er aan te beginnen. Slechts 174 bereikten de aankomst
dus 20 opgaves wat wel veel is. Misschien zat het warme weer daar voor iets
tussen. Na het aftellen kwamen we in actie. Ik ben deze keer zeker niet snel
gestart en toen iedereen na enkele kilometers zijn plaats een beetje gevonden
had begon ik op te schuiven. Uit een omvangrijk groepje voor mij kon ik
regelmatig achterblijvers voorbij steken. Er waren toen nog 2 dames voor mij,
halfweg de wedstrijd was er nog één dame voor mij. Zij werd begeleid door 2
heren. Halfweg de laatste ronde kwam ik er dan eindelijk bij en nam ik de
koppositie over. Ik kon een tiental meter nemen maar in de laatste rechte lijn
werd ik voorbijgesneld door de 2 heren. Ik eindigde dus net voor de eerste dame
in de wedstrijd nl. Nele Feys (zie foto 1). Ik werd 37ste (7de
50 plusser) in een tijd van 39min 28sec goed voor 15,2km/h. Zeker geen toptijd voor
mij maar toch met en goed gevoel gelopen. Mijn tempo was zeer egaal en met
uitzondering van die laatste rechte lijn heeft niemand mij nog voorbij gestoken
in het 2de deel van de wedstrijd. Ondertussen was Francies Vansteenbrugge
( zie foto 2) 7 min eerder al aangekomen met een ruime voorsprong op de rest.
Als naturaprijs was er, net zoals de andere jaren voor
iedereen een doos (375gr) pralines. Na de prijsuitreiking was er ook nog een
zeer uitgebreide tombola met echt veel waardevolle prijzen (zie foto 3). Ik won
er zowaar een Garmin auto GPS. Deze wedstrijd staat al enkele jaren in mijn
agenda omwille van zijn goede organisatie en de uitgebreide tombola. Fotos en uitslag
stonden reeds de volgende dag on line, dat is heel snel en mag ook eens vermeld
worden!
Verslag van de 2de Beisbroekloop van 27 september 2014 te Brugge.
Verslag van de 2de Beisbroekloop van 27
september 2014 te Brugge.
Dit was geen wedstrijd, er was vrije start tussen
13u30 en 15.00u. Ik had besloten om er een doorgedreven training van te maken.
Het concept was simpel, 1 ronde van 2 km was goed voor één Brugse Zot(zie
foto 1). De organisatie zorgde er wel voor dat er na 1 km ook een stempel moest
verkregen worden om de valsspelers te slim af te zijn. Heerlijk najaarsweertje,
veel volk op de omloop dus een groot succes voor de organiserende club de Beisbroeklopers.
Een deel van de opbrengst ging naar het goede doel nl.:
Het
begeleidingscentrum campus Het Anker waar men jongeren met gedragsproblemen
begeleid. Als je, zoals ik, de dag zelf inschreef kostte dat 12. Je kon
maximum 6 rondjes lopen, telkens na één kilometer kreeg je dan een stempel. Ik
liep de volledige 12 km en kreeg als beloning 5 flesjes Brugse Zot en één bon
om één Brugsche Zot ter plaatse te consumeren (zie foto 2). Het parcours ging
vooral over onverharde bospaden. Het was soms wel wat laveren tussen tragere
lopers maar dat hoort er bij. Soms werd ik wat opgehouden (stond in de file) om
een stempel te verkrijgen. Zo werd dit voor mij een doorgedreven
intervaltraining van 12 km met een gemiddelde snelheid van 14km/h. Leuk om,
voor deze keer, eens een training te doen met een groep mensen. Tis eens iets
anders dan eenzaam en alleen door het bos te lopen. Kheb er van genoten, meer
dan één Brugse Zot gedronken, in goed gezelschap gezeten en nog ter plaatse een
bakje friet geconsumeerd. Op naar de
volgende:
Verslag van de 14de DYNAMICARUN van 20 september 2014 te Meulebeke.
Verslag van de 14de DYNAMICARUN van 20 september 2014 te
Meulebeke.
Met wat alternatieve training en minder kilometers
voelde ik mij in staat om terug een wedstrijdje mee te pikken. Ik koos voor een
recreatieve 10 km wedstrijd in Meulebeke. Er stond daar ook een halve
marathon op het programma maar die liet ik wijselijk aan mij voorbij gaan. Het
was heerlijk warm, de organisatie van deze wedstrijden vond plaats in het
domein Ter Borcht. Dit domein met landerijen werd in de jaren 60 door de
gemeente aangekocht en omgevormd tot een volwaardig sportcentrum met alles er op
en er aan. Enkel het kasteel doet nog denken aan de tijd van toen. Ik was daar
vroeg aanwezig en kon, na een parcoursverkenning, mij vlot inschrijven. Ondertussen
was de plaatselijke jeugd begonnen aan hun loop over 30 min. Bedoeling was om
zoveel mogelijk rondjes op de piste te lopen in die 30 min. Om 14u15 was ik dan
aan de beurt, we stonden met 75 lopers klaar om 4 ronden van 2,5km te lopen. Samen
met ons ging ook de 5km van start met ongeveer 65 deelnemers. Het parcours
bestond uit 3 delen, eerst een stuk op de piste, dan een stuk kronkelen
(verhard, onverhard, bruggetjes ) door het domein zelf en een lang recht stuk
buiten het domein op de openbare weg. Leuk parcours om te lopen met veel
afwisseling. Het was warm, maar daar klaag ik nooit over, ik heb dat graag. De
achillespees hield zich goed, ik heb er geen last van gehad. Op het einde van
de 2de ronde kwam ik bij een groepje van 4. De eerste dame van de
5 km zat in dat groepje, zij liep naar de finish en dus liepen we verder met zn
vieren (met ik erbij natuurlijk). Eén persoon, een 50 plusser net als ik, ging
er van door. Op het lange rechte stuk kon ik wat voorsprong nemen op mijn 2
resterende concurrenten. Het was mijn bedoeling om die voorsprong te behouden
op de kronkelende wegen in het domein zelf en op de piste. Ver zaten ze niet
achter, toen we de laatste keer de lange rechte weg opliepen kon ik mijn
voorsprong voldoende uitdiepen en kwam mijn 7de plaats niet meer in
gevaar!
Ik liep de 10km ( 10,33km volgens Garmin) in een tijd
van 39min 57 sec., goed voor 15,5km/h. Met dit resultaat kan ik alleen maar
heel tevreden zijn. Aangezien het hier om een recreatieve wedstrijd gaat was
er geen echte podiumhulde ( of heb ik die gemist?), wel kon ik een foto nemen
van de uitslag van de 10km. Als naturaprijs kregen we een goodie-bag en een tombola lotje.
Ik heb wel nog kunnen genieten van de halve marathon
wedstrijd. Bij de heren ging de overwinning naar Tim Soenens (zie foto 2) en
naar Patricia Delvael bij de dames (zie foto 3). Volgende week ga ik voor een
recreatieve loop op het domein Beisbroek. We lopen daar rondjes van 2 km met
als beloning een Brugsche zot!
Op het laatste moment besloten om toch niet te gaan lopen in Rumbeke. Ik ben bang dat mijn achillespees klachten verergeren en ook voel ik dat het momenteel niet 100% is. Misschien tijd om eens een competitie pauze in te lassen en terug wat langzame duurlopen te doen die hopelijk minder belastend zijn. Ik weet niet hoe lang die 'competitie pauze' zal duren, ik verwacht enkele weken maar wie weet zie ik het volgend weekend al terug zitten om een wedstrijd te lopen. Ik durf hierover geen voorspellingen te doen. Die langzame duurlopen in de natuur doen mij wel veel deugd, zeker nu het nog goed weer is. +/- 2 uur lopen in de bossen van Beernem op een zondagvoormiddag met de laatste zomerdagen en toch al een gevoel van vroege herfst, fantastisch toch! Ik ga mezelf goed proberen te verzorgen zodat ik zeker in het najaar en tegen het einde van het jaar nog een aantal wedstrijden kan lopen. Verlies dus deze blog niet uit het oog, nu eventjes wat minder activiteit maar van zodra het terug kriebelt volgt het ene verslag na het andere!
Verslag van de 37ste â10km van Koolskampâ van zaterdag 6 september 2014.
Verslag van de 37ste 10km van Koolskamp van zaterdag 6 september 2014.
2 leuke wedstrijden op dezelfde datum, dat word dus
kiezen. De Henricusloop in Torhout en de 10km van Koolskamp. Vorig jaar
liep ik de Henricusloop, dus dit jaar ga ik voor Koolskamp. Het was mijn derde
deelname aan deze wedstrijd. De inschrijvingen vonden deze keer plaats in de
lokalen van de plaatselijke judoclub want het OC tZonneke, waar we ons
traditioneel moesten inschrijven, wordt volledig vernieuwd. Even zoeken naar
een parkeerplaatsje in de omgeving en dan nog inschrijven.
Inschrijvingsstrookje invullen, 6 betalen en we waren er klaar voor. Toch wat
twijfels over de conditie na de zware wedstrijd in Grijsloke en na het
bloedgeven op woensdag.
Ook de (overbelaste?)achillespezen waren een reden tot
bezorgdheid. De weersomstandigheden waren zeer goed, bewolkt , geen wind en
zon 21°C. Om 15u30 stonden er (slechts) 72 lopers en loopsters klaar om er in
te vliegen. Opvallend waren de talrijke vertegenwoordigers van AV Molenland
(Tielt) in deze wedstrijd. Ik was goed mee in de start en liep in 11de
positie. Volhouden dacht ik, misschien zit er hier een top 10 plaats in. Bij
het ingaan van de 2de ronde werd ik echter voorbij gegaan door een
groepje van 3 lopers. Ik kon in eerste instantie niet volgen maar tijdens de
derde (van 5 ronden) kwam ik er terug bij. Ik nam direct ook de koppositie over
en liep langzaam uit op mijn concurrenten voor een top 10 plaats. De vierde
ronde was de zwaarste, mijn kilometertijden gingen nog amper onder de 4 min.
Het parcours ( 2km per ronde = 5 rondes)is toch niet te onderschatten met
telkens een stuk vals plat richting kerk. Natuurlijk is dat niet te vergelijken
met Grijsloke maar toch, na 5 beklimmingen, kruipt dat in de kleren. Ik kon
mijn positie vast houden en eindigde op een 10de plaats in deze
wedstrijd. Tevreden, maar ik had toch eigenlijk wat meer verwacht dan de
15,3km/h gemiddelde snelheid geregistreerd op mijn nieuwe Garmin (afstand volgen Garmin:10,11km). De
eerste dame werd Katrijn Van Hulle (zie foto 1) en de eerste heer werd Tim
Soenens (zie foto 2). Als naturaprijs kreeg iedereen een doos met calorierijke
gebakjes en nog wat andere gebruiksvoorwerpen. Meer dan de moeite waard, want in
de daarop volgende tombola was er voor (bijna) iedereen nog een extra prijs te
bemachtigen. Zeker geen spijt dat ik voor deze wedstrijd gekozen heb, mij mogen
ze volgend jaar zeker terug verwachten!
Verslag van de 34ste âDwars door Grijslokeâ van zaterdag 30 augustus 2014 te Anzegem
Verslag van de 34ste Dwars door Grijsloke van
zaterdag 30 augustus 2014 te Anzegem.
Ik liep deze wedstrijd al eens in 2010, ik wist dus min
of meer wat mij te wachten stond. Vorig jaar was men al afgestapt van de
traditionele 10 mijl en bedroeg de langste afstand 21km. Dit jaar was er keuze
tussen 3 afstanden nl: 3,2km, 6,9km en 18,9km.
Ik koos voor de langste afstand die bestond uit een
aanloopstrook van 600m en 3 ronden van 6,1km. Gijzelbrechtegem (deelgemeente
van Anzegem) bevind zich in de Vlaamse Ardennen wat betekent dat het parcours
alles behalve vlak is. Per ronde moesten er 3 serieuze hellingen bedwongen worden.
Eerst het oplopend stuk van de aanloopstrook dan een korte maar pittige klim
naar het hoogste punt en dan nogmaals via een andere weg een lange lastige klim
terug naar datzelfde hoogste punt. Het parcours bestond eigenlijk uit 2 lussen
die samenkwamen op het hoogste punt. Ik had medelijden met de lopers van de
6,3km want die kregen een echte stortbui over zich heen. Gelukkig zat ik dan
nog warm en droog in de zaal. Om 15.00 vertrok ik richting start, die was 600m
verder nabij het station. Het weer was niet echt opgeklaard maar het regende
toch niet meer. Voor deze langste afstand van de dag kwamen er 187 lopers en
loopsters opdagen. Snel starten was absoluut niet nodig maar ik stond toch op
de 2de startrij. Dan werd er afgeteld en klonk het startschot. Kort
na de start ging het al omhoog, ik ben groot en relatief zwaar voor een loper
dus niet echt mijn terrein. Op de hellingen werd ik door verschillende lopers
voorbij gestoken maar in de afdalingen kon ik dat terug goedmaken. De eerste
ronde zat er op, het talrijke publiek in het dorp en langs het parcours zorgden
voor een goede sfeer tijdens de wedstrijd.
Af en toe kon ik, vooral tijdens de afdalingen iemand
voorbij steken en ook op de hellingen kon ik nu goed standhouden. Bij het
ingaan van de derde ronde voelde ik de spieren in de bovenbenen branden op de
hellingen. Daar moest je wel in het rood gaan om te blijven lopen. Nog eenmaal
de steile klim naar het hoogste punt en het ergste was voorbij. Dan heerlijk
afdalen richting station en ten slotte nog 600m oplopend naar de finish. Ik
liep deze wedstrijd (18,6km volgens GPS) in 1uur 18min en 12sec goed voor
14,3km/h. Zeer tevreden met dit resultaat en met het gevoel in de wedstrijd.
Bij de dames was Ann Parmentier de snelste (zie foto 1) en bij de heren was dat
Mohamed Berok (zie foto 2). Er was ook nog een tombola maar, helaas, niets voor
mij.
Mijn volgende wedstrijd loop ik normaal gezien zaterdag
6 september in Koolskamp.
Verslag van de 25ste âDwars door Keiemâ van zaterdag 23 augustus 2014 tevens 12de en laatste wedstrijd van het Scott2run criterium 2014.
Verslag van de 25ste Dwars door Keiem van
zaterdag 23 augustus 2014 tevens 12de en laatste wedstrijd van het
Scott2run criterium 2014.
Zaterdag werd onder een stralende zon, voor de 25ste
maal, de stratenloop Dwars door Keiem georganiseerd. Het is de laatste keer dat
Rik Decoster instaat voor de organisatie. De opbrengst schenkt hij aan het
Kinderkankerfonds. Of deze wedstrijd volgend jaar nog doorgaat weet ik niet. Ik
hoop dat anderen de traditie zullen voortzetten, we zullen dat wel op tijd en
stond horen.
Op deze laatste wedstrijd van het criterium stond er
voor mij niet veel meer op het spel maar aangezien ik altijd mijn best doe
maakt dat niet veel verschil. Het enige waarover ik misschien een beetje mag
klagen zijn mijn extra vakantie kilootjes. Als loper moet je die iedere stap meedragen
en die helpen natuurlijk niet mee om sneller te lopen. Om 15u30 stonden we
allen (183 lopers) klaar om het Scott2run criterium van dit jaar af te sluiten.
Het parcours is nog altijd hetzelfde met 2 lussen die
verbonden worden door een lange straat. 3 ronden van +/- 3,6km zouden samen goed
moeten zijn voor 10,8km (10,5 volgens GPS). Ik liep met een goed gevoel in de
buurt van de derde junior in de wedstrijd. Na de eerste ronde waren de kaarten
zowat geschud dacht ik, maar plots was daar Luciën Taelman. Luciën is, naast
ultra-loper, ook de stuwende kracht achter loopclub Warom (Waregem en omstreken)
die momenteel 2de staat in het ploegenklassement van het criterium.
Ikzelf ben daar ook lid van geworden en als Luciën in zijn dagje is moet ik
passen. Halfweg de derde ronde kwam ik bij de derde junior, hij vond echter
zijn 2de adem terug en liet mij ter plaatse. Ik eindigde de
wedstrijd in een tijd van 40min 44sec goed voor 15,9km/h volgens de uitslag
maar meer realistisch was de 15,5km/h op de GPS. Ik werd hiermee 33ste
algemeen en 9de in mijn categorie (50+). De wedstrijd werd gewonnen
door Dieter Brouckaert bij de heren (zie foto 1) en door Hanne Vandenbussche bij
de dames (zie foto 2). Als naturaprijs was er een bol kaas en een tombolaprijs
(voor mij een heupzakje) en verder konden we daar halve liters Leffe drinken
voor 3. Leuke afsluiter, hopelijk doen ze volgend jaar verder!
Ik ben zeer tevreden over mijn criteriumwedstrijden, ik
heb er het maximum uit gehaald en stond één keer op het podium (categorie 50+) in Zwevezele.
Ik begin zo een beetje last te krijgen van de
achillespezen maar als die het toelaten zou ik zaterdag 30 augustus graag
starten in Grijsloke, 18,9km op en neer in de Vlaamse Ardennen:
Verslag van de 31ste Sirenejogging te Middelkerke van zondag 17 augustus 2014.
Verslag van de 31ste Sirenejogging te
Middelkerke van zondag 17 augustus 2014.
Het waaide hard en er was regen voorspeld. Onder die
omstandigheden reed ik richting kust om er deel te nemen aan de Sirenejogging.
Gelukkig vond ik nog een laatste parkeerplaatsje dicht bij de start en de
inschrijvingen. Ik was niet op voorhand ingeschreven en bij de
daginschrijvingen moest ik 12 betalen. Na de jeugdwedstrijden was er, om 13u45,
nog een jogging over 5km. Om 14u30 gingen dan 2 afstanden van start, de 8km (1
ronde) die meetelt voor het loopcriterium van de kust en, voor de liefhebbers
van het wat langere werk, was er nog een 10 miles (2 ronden). Het parcours
werd, door wegenwerken, wat ingekort. De voorziene 16,1 km werd uiteindelijk
15,5km althans volgens mijn GPS.
Voor beide afstanden samen kwamen er 400 deelnemers aan
de start, voor de 10 miles, waar ik voor ingeschreven was, waren er 173
deelnemers. Na het startschot trok de hele meute zich op gang. We liepen eerst,
in volle snelheid, van het marktplein naar de kustbaan. Eenmaal op de kustbaan
was het heerlijk lopen met de straffe wind in de rug. De gehele kustbaan was
voor ons gereserveerd. Links de zee met zijn schuimende golven en rechts de
duinen. Heerlijk lopen onder die omstandigheden en dat gedurende +/-4 km. Het
mooie liedje kon niet blijven duren want dezelfde afstand moest ook nog eens
tegen de wind en door de duinen afgelegd worden. Het was wel even schrikken
toen we een bocht van 180° maakten. Van het heerlijke gevoel was er niet veel
over, het was beuken tegen de wind. In Raversijde viel dat al bij al nog mee
maar toen we de trapjes op moesten, kwamen we met onze neus volledig in de wind
te zitten. Op en neer tussen de duinen, geen bescherming tegen de
natuurelementen, dat was afzien. Het gevoel was goed en onder die
omstandigheden is het belangrijk om goed te doseren. Terug bij de start werden
we gescheiden, de 8km mocht naar de finish en wij mochten nog een rondje lopen.
Terug langs de kustbaan, ik kon wat lopers inhalen maar
werd zelf ook enkele keren gepasseerd. Dan terug tegen de wind in, leuk om eens
in die omstandigheden op dit mooie selectief parcours te lopen. Het deed deugd
toen we terug tussen de huizen liepen richting finish. Moe maar voldaan liep ik
nog met een deftige versnelling over de mat die mijn aankomsttijd (chip aan de
schoen) moest registreren. Ik werd 45ste op 173 deelnemers in een
tijd van 1u 4min 30sec. Goed voor een gemiddelde snelheid (volgens GPS) van
14,45 km/h. Met ons startnummer mochten we een fles bier (75cl) of een fles witte
wijn in ontvangst nemen.
Bij de heren won Alexander Diaz Rodriguez (zie foto 1)
en bij de dames won Ilse Geldof het duel met Annelies Deketelaere (zie foto 2).
Mijn volgende wedstrijd loop ik zaterdag in Keiem (zie
folder).
Verslag van de 19de Wembleyloop van vrijdag 15 augustus 2014 te Heule.
Verslag van de 19de Wembleyloop van vrijdag
15 augustus 2014 te Heule.
De zomer lijkt helaas al voorbij en in herfstachtige
omstandigheden reed ik richting Kortrijk om daar deel te nemen aan de
Wembleyloop. Na wat omrijden vanwege wegenwerken kwam ik toch ruim op tijd aan
in het sportcentrum van Heule. Parkeren was geen probleem, strookje invullen,
afgeven, betalen en borstnummer in ontvangst nemen. De administratieve kant was,
bij deze, vlot afgehandeld. Ondertussen pakten zich donkere wolken samen boven
het sportcentrum en net als de 5 km jogging van start ging braken de hemelsluizen
open. Gelukkig kon ik vanuit de droge cafetaria de wedstrijd gadeslaan. De bui
trok over en om 15.00u kwam de zon er terug door en kon ik beginnen met de
opwarming. De start was op de plaatselijke atletiekpiste, ideaal om daar enkele
rondjes te lopen. Deze wedstrijd wordt ingericht door lopers en de organisatie
was dan ook vlekkeloos. De haperende micro werd snel verholpen zodat de
microman zijn ding kon doen. Om 15u30 was het dan zover, 170 deelnemers stonden
klaar om de 10km (110 op de 5km) te lopen.
Er moesten 4 rondes gelopen worden, eerst een rondje op
de atletiekpiste, dan de weg op waar je goed tempo kon lopen en dan nog een
toertje op het gras van de plaatselijke voetbalvelden. De start was
verschroeiend, dit was een wedstrijd op hoog niveau. Aangezien ik al een
jaartje ouder ben (bijna 50) ga ik daar niet in mee. De wind was zeker ook een
factor om rekening mee te houden. Door de afwisseling in het parcours gingen de
kilometers vlug voorbij. Voor mij liep een trio, ik bleef daar lange tijd enkele
meters achter lopen. In de laatste ronde moest iemand daar uit lossen en een
ander ging er vandoor. Ik kon aansluiten met de overgebleven loper en samen
gingen we naar de finish. Op de atletiekpiste werden we beiden nog voorbij
gestoken door een loper uit de achtergrond en in de eindsprint moest ik de
duimen leggen voor mijn veel jongere collega. Snel de GPS indrukken en kijken
hoe we gepresteerd hebben. Ik liep de wedstrijd (volgens GPS 10,3km) in een
tijd van 40 min en 10 sec. goed voor 15,45km/h. De officiële uitslag ging uit
van 10km en daar kom ik uit op 14,9km/h. Ik strandde uiteindelijk op de 33ste
plaats. Zeer tevreden over dit resultaat, het was (ondanks het onvermijdelijke
afzien) heerlijk om daar te lopen.
Bij de heren trok de ingeweken Mauritaniër Mohamed
Berok aan het langste eind na een spannend duel met Steven Casteele (zie foto
1). Bij de dames was het Charline Vanneste die terug een overwinning op
haar naam mocht schrijven (zie foto 2). Als naturaprijs kregen we een goedgevulde
goodie-bag en mochten we gratis ijsjes eten. Er was ook nog een mooie tombola
met een TV als hoofdprijs.
Alhoewel de weersvoorspellingen voor zondag 17 augustus
niet goed zijn wil ik toch de 10 mijl lopen in Middelkerke:
Verslag van de 16de Torhoutse kermisloop op zaterdag 9 augustus 2014 te Torhout Wijnendale tevens 11de wedstrijd van het Scott2run criterium 2014.
Verslag van de 16de Torhoutse kermisloop op zaterdag 9 augustus 2014 te Torhout
Wijnendale tevens 11de wedstrijd van het Scott2run criterium 2014.
Mooi parcours daar in Wijnendale, door het park van
kasteel d'Aertrycke en de omliggende bossen. De organisatie had er voor gekozen
om deze keer de omloop omgekeerd af te leggen t.o.v. vorig jaar. Snel
inschrijven in de plaatselijke parochiezaal en dan beginnen met warmlopen. Er
stond behoorlijk wat wind en het was zon 24°. Ook hier waren er 2
verschillende afstanden, dames, junioren en heren 60+ één rondje van 5,7km en
de rest (o.a. ikzelf dus) 2 ronden goed voor 11,5km. Om 16.00u begon de
Torhoutse burgemeester met aftellen, 3,2,1 en weg waren we. Ik stond vooraan en
was dus goed mee in de start en maar goed ook. Achter mij hoorde ik wat tumult,
blijkbaar was er iemand gevallen. Dit kan altijd gebeuren natuurlijk, maar
doordat we nu in omgekeerde zin liepen kwamen met de hele meute in een smalle
doorgang tussen de nadars die de baan in 2 verdeelden. Ik vraag me af waarom men ons nu zo liet lopen, vorig jaar verliep de start veel
vlotter. Geen zorgen, ik werd gelukkig niet
gehinderd en even later doken we het bos in. Door de regen van de voorbije
nacht (veel regen vandaar veel opgevers bij de dodentocht in Bornem) lag het er
nogal drassig bij in het bos. Uitkijken dus waar men zijn voeten zet. Voorbij
steken was ook niet zo evident want dan moest je het best beloopbaar gedeelte
ruilen voor modderige en zachte zijkanten. Toch een prachtige omgeving om in te
lopen, verhard en onverhard, door park en bos. Niet ideaal om een
snelheidsrecord te breken maar toch leuk om te lopen. Leuk is misschien het
juiste woord niet want het is afzien net als in andere wedstrijden. Bij het
uitkomen van het bos, op het einde van de 1ste ronde, voelden we pas
hoe sterk die wind was. Vals plat naar omhoog en wind op kop. Gelukkig kwam de
kerktoren in zicht en konden we beginnen aan de 2de ronde. Ik liep
dan al alleen, langs de kronkelende bospaden had ik soms het gevoel dat ik daar
echt alleen liep. In de verte voor mij een paar lopers en achter mij hoorde ik
ook niet veel lawaai. Terug uit het bos werden we opnieuw geconfronteerd met de
felle wind. Nog +/- 1,5 km te gaan. Het was afzien en ik hoorde achter mij een
loper naderen. Dat verwonderde mij toch een beetje omdat ik zeker niet het
gevoel had dat ik stilviel. Even kijken wie mij daar nog zo gezwind voorbij
stak, het was veteraan Geert Deruddere die in de eerste wedstrijdhelft iemand
begeleid had en pas in de 2de ronde volle gas, voor eigen rekening
liep. Daar kon ik nog mee leven, het gevoel was goed, wel veel afgezien de
laatste km tegen de wind maar verder zeer tevreden over het resultaat. Ik liep
de 11,5 km in een tijd van 43 min en 40 sec goed voor 15,8 km/h (15,3km/h volgens
de GPS). Ik werd daarmee 31ste en 8ste in mijn categorie. Bij de heren won Karel Moerman (zie foto1) en bij de dames was dat nu
eens niet Charline Vanneste maar wel Evy Pieters. Helaas was ze niet meer
aanwezig tijdens de prijsdeling en kon ik geen foto nemen. Als naturaprijs
kregen we 6x80 cl licht bruisend mineraalwater, een koekebrood en een drietal
brikjes Alpro soya.
Er was ook nog een tombola met o.a. enkele
laurierboompjes (zie foto 2).
Verslag van eerste kermisloop âDe Grote Hoekâ te Beervelde op zondag 3 augustus 2014
Verslag van eerste kermisloop De Grote Hoek te
Beervelde op zondag 3 augustus 2014
Vandaag was het moeilijk om een wedstrijd te vinden,
maar na wat googelen kwam ik uit in Beervelde. Daar werd voor de eerste maal de
kermisloop georganiseerd. Onder een stralende zon reed ik over de
provinciegrens richting Gent, dan nog een stukje E17 richting Antwerpen. Afrijden
in Beervelde en even later stond ik netjes geparkeerd naast de feesttent. Het
was daar nog heel rustig op deze zondagvoormiddag. Ik was dan ook de eerste
ingeschreven (voor 3) loper van de dag. De mensen van de organisatie waren nog
druk bezig om, met linten, het parcours van de jeugdwedstrijden af te zetten.
De bloemen voor de winnaars stonden al klaar naast het podium (zie foto 1). Ik
kon ondertussen rustig een deel van het parcours verkennen en aan mijn
opwarming beginnen. Een beetje voor 11.00u begaf ik mij naar de uitgang van de
tent waar de start zou plaatsvinden. We moesten enkele minuten wachten tot een
boer met zijn tractor het parcours verlaten had. Slechts een 30 tal lopers
kwamen af op deze wedstrijd. Er was keuze tussen 5,6km (2 ronden) of 11,2 (4
ronden). Er was ook geen tijdsopname maar de GPS stond al in stand-by.
Een officiële starter was er wel en na zijn luide
oproep klaarmaken stond iedereen op scherp en knalde het startschot. De tent
staat in een weide dus eerst moesten we een stukje door die weide en
daarna langs een onverharde, maar goed beloopbare landweg. Er liepen 3 lopers
voor mij op dat eerste lange stuk. De eerste 2 liepen verder weg maar ik kon
inlopen op de derde. Nog voor we aan de spoorweg waren had ik hem al te pakken
en liep ik dus op de derde plaats. Voordeel daarvan is dat je de anderen in het
vizier kunt houden en dat je hen maar moet volgen als het parcours niet goed
aangeduid staat. Langs de spoorweg, dan naar rechts een lang stuk tarmacbaan,
halverwege stond daar een nadar eenzaam en alleen. De eerste loper heeft
eventjes getwijfeld maar liep dan toch maar naar rechts een boerenerf op.
Gelukkig maakte hij de goede beslissing en kwamen we aan de achterkant van het
erf terug op een verharde weg. Terug een lang stuk, wat draaien en keren, een
stukje langs de grote baan en dan terug bij de tent. Het parcours liep door de
tent waar we wat water konden aannemen. Ik kon niet echt inlopen op de persoon
voor mij en de eerste liep op zijn beurt ook steeds verder weg. Maar het was
warm en dan gebeuren er soms onverwachte zaken. Bij het ingaan van de derde
ronde had ik gemerkt dat de eerste in de wedstrijd terrein begon te verliezen.
Langs de spoorweg werd hij reeds voorbij gestoken door de 2de in de
wedstrijd en ik naderde hem ook. Even later liep ik op de 2de plaats
om die niet meer af te geven. Het gevoel was beter dan in Ardooie hoewel de
benen nog wat loom aanvoelden na de wedstrijd van vrijdag. Bij afgifte van ons
borstnummer kregen we een bonnetje om iets te drinken aan de bar. Ik liep de
wedstrijd (11,56km volgens GPS) in een tijd van 46min 10sec goed voor 15km/h.
Altijd leuk, we mochten ook nog op het podium om de bloemen en de medaille in
ontvangst te nemen en daar heb ik natuurlijk een foto van laten nemen (zie foto
2). Ook de dames mochten op het podium (zie foto 3) om de bloemetjes in
ontvangst te nemen. De namen van de winnaars weet ik niet meer, maar ze staan
wel op de foto!
Belevenissen van een loper
