Ik heb eventjes niet meer geschreven, geen mopjes gehoord over het kinderloos zijn en ik ben eigenlijk met vanalles en nog wat druk bezig geweest.Zo is het goed, dat is ook hoe ik het leven gewoon ben. En een beetje gewoonte kan geen kwaad in deze tijdens waarin mijn houvast eventjes kwijt is.
Ik vind het heel moeilijk om vakantie te hebben (jawel, ik ben een van die gelukkigen die twee, TWEE, maanden vakantie heeft, een betere moment om te starten met PGD ging niet!) en niets te kunnen plannen, vooral omdat ik toch al enkele daguitstapjes had geregeld en er nu ook wel een aantal moet afzeggen want... tadaaaaah, overmorgen (op mijn 29e verjaardag nota bene) gaat de allereerste pickup door, 's ochtends. Ik ben er wat bang voor, maar ben wel heel opgelucht dat de hele spuitjesaffaire zo snel vooruit gaan. Niet teveel tijd om te denken en te piekeren, of om me te ergeren in het gespuit, want dat begin ik sinds gisteren wel bijzonder irritant te vinden. Mijn lichaam lijkt een beetje gevoeliger te worden, ik heb hoofdpijn en ben moe.
Gisteren hadden we de echo om te zien hoeveel follikels er waren. Dat bleken er heel wat te zijn (iets meer dan dertig), maar er zaten er ook wel wat kleinere bij. De dokter gaf toen de prognose dat de pickup donderdag of vrijdag zou doorgaan. Ze gaf me ook decapeptyl mee, gezien er een risico is voor overstimulatie met zoveel follikels. Ze raadde me ook aan om het rustig aan te doen. Ik heb nog geprobeerd om het poetsen over te hevelen naar mijn man (op doktersvoorschrift!) maar dat was er volgens haar over. Ik dacht dat vrouwen elkaar hoorden te steunen?!
Vandaag moest ik dan opnieuw bloed laten afnemen, voor het bepalen van de hormoonwaarden. Voor het eerst deed de bloefafname wel wat pijn, ofwel zit de groeiende aversie voor spuitjes en andere prikken in mijn hoofd (wat ik goed mogelijk acht, als ik ambetant loop, loop ik ook echt héél ambetant), ofwel ben ik gewoon even overgevoelig.
Dus vanavond de laatste twee spuitjes zetten (decapeptyl) en morgen woehooeee, spuitjesvrij. Morgen wordt volgens mij een mooie dag: geen spuitjes, én de Rode Duivels die zich zullen plaatsen voor de kwartfinale. Soms zit het geluk in kleine dingen, heel vaak zelfs.
Bedankt allemaal om dit te lezen, ik moet zeggen dat het me toch wel deugd doet om dit naar eender wie te kunnen schrijven. Hopelijk voel ik me na de pickup ook nog zo dankbaar en vrolijk :)
|