|
Vandaag liep ik in het UZ van Jette, op een zondag, geen volk in de gangen. Enkel een koppeltje, met net hetzelfde kartonnen kaftje als ik, met daarin de informatie voor mensen die een vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan. Best wel confronterend. Dat was het ogenblik waarop ik besloot dat ik misschien toch iets moest doen met de weg die we afleggen, de mensen met de kartonnen kaftjes, elk op onze manier. We weten het van elkaar, als we zo vroeg op een zondag in de verlaten gangen lopen, maar we zeggen er niets over. We vinden het allemaal best een beetje zielig voor onszelf, maar verzwijgen het liever dan het te moeten uitspreken.
Ik kon het in een dagboek schrijven, zoals ik als tiener ook deed om mijn emoties wat onder controle te houden, maar de tijden zijn veranderd en niet alleen is een blog wat hipper, ik heb er zelf ook al veel aan gehad de blogs van anderen te lezen.Want we zijn niet alleen, helemaal niet (ik weet nu niet of dat goed of slecht is, maar gedeelde smart is halve smart, zeggen ze, net zoals dat geduld een schone deugd is)(ze zeggen zoveel!).
En dus zit ik hier, op zondagavond. De Rode Duivels hebben zich net gekwalificeerd voor de achtste finale van het WK én ik heb net zelf mijn eerste Puregon-spuit gezet (=om de rijping van eicellen te stimuleren). Als dat geen mijlpalen in het leven zijn, weet ik het ook niet meer.
Ik hoop alvast dat deze blog jullie informeert, maar ook (zeker!) dat hij niet enkel donkere gedachten weergeeft tijdens deze lange weg waar we voorstaan (en zoals je in de volgende post kan zien, de lange weg die we ook al hebben afgelegd). Ik ben zelf een vrij optimistisch en levendig persoon en als er iets is waar ik echt bang voor ben, is het dat optimisme en de humor die ik bezit te verliezen, en enkel nog om te zetten in cynisme of sarcasme. Behoed er mij maar voor via het gastenboek, of mijn vrienden die dit lezen: zeg het mij maar als ik verander in een donderwolk, dan hoor ik graag voorstellen om het allemaal weer wat zonniger te maken in mijn hoofd.
Sommigen zullen weten wie er achter deze blog zit. Ik wil jullie vragen mijn naam niet te gebruiken, gezien niet iedereen op de hoogte is van mijn situatie, voornamelijk omdat ik negatieve reacties kan missen. Bedankt!
|
