|
KLINGSPOOR
waar de trein stille staat
Inkt opgedroogd aan een smalle strook
gesmokkeld uit een verleden
gedragen door houten klomp
staat het op een vodje geschreven
Soms raakt een luchtig briesje
wortelt het zich als een boom
vast in de grond
dan scheurt het vliesje
Op een zucht van Den Hogen Geest
spreekt Het Stroperbos
in geuren, kleuren,...
met mond achter nevelen slierten
verborgen geeft het een ochtend kus
Uit een ver verleden
strijkt een treintje neder
nu, vastgeroest op het spoor
Patrick Rottier
|
