Langs een andere weg terug naar huis: Mt 2, 1-12
Jezus,
het moeten wel echt WIJZEN geweest zijn,
verlicht door je Heilige Geest
om niet alleen uiterlijk op stap te gaan,
maar ook een verbluffende weg naar binnen te gaan!
Afdalend tot in hun grootste rijkdom zowel als
in hun armoede en lijden: wat een tocht!
Op zoek naar IEMAND, een God, die meer is
dan een beeld, of zelfgemaakte illusie.
Een nieuw begin om het leven anders te beleven.
Maar, Jezus, ze kwamen uit bij een KIND
nog maar net geboren en wat kon dat nu
zeggen, onderrichten of inspireren?
Ze zagen Jozef en Maria en een paar eenvoudige
herders, die hen ter hulp geschoten waren.
De politieke macht, koning Herodes leek wel
goed omgeven te zijn van wijzen, en er was wel
een plaatsaanduiding in al hun belangrijke geschriften.
Boeken kunnen aanwijzingen geven, maar
niets gaat boven de reële ontmoeting in het gebed
met de Levende God, met het Kind in de kribbe.
Ja, Jezus,
door de knieën gaan, ik erken het,
dat is een genade,
een overgave aan een innerlijk teveel,
te groot, te machtig, te mooi, te HEILIG.
Jezus,
alles wordt zo eenvoudig en vertederend.
Wat een brug te ver leek wordt ineens
helder en klaar als een bronnetje
Zelfgemaakte kroontjes vallen voor Je neer.
Goud heb Je zelf in ons opgedolven.
Schitterend wordt elke gave die we kunnen aanbieden.
Niets is te klein om niet in Jouw aanwezigheid
te glinsteren Jou ter eer.
Mirre van onmacht en lijden, van mislukking en
uitzichloosheid wordt ineens het welriekende parfum
bij het begrafenisritueel van ons oude 'ik'.
Een nieuw begin staat te gebeuren!
Een nieuwe weg en aanpak wordt duidelijk en
aantrekkelijk genoeg om terug moedig te vertrekken.
Wierook stijgt op vanuit ons gebed,
dat alles wil doordringen en omgeven.
Niets zal nog zonder Jou gezegend worden.
Elk uur, elke dag behoort Je toe:
'Hier ben ik om Je wil te doen.'
Jezus, Je bent waarlijk de Zoon van God!
Je bent de Redder van mijn leven.
Je geeft ook zin aan mijn leven en lijden.
Een nieuwe weg ligt voor me open.
Jij bent de Weg, de Waarheid en het Leven.
Op mijn knieën breng ik Je mijn hulde.
Adoramus Te.
|