De tweede zoon kreeg spijt
en deed de wil van zijn vader. Mt 21, 28-32
Jezus,
het is zo herkenbaar wat Je me voorhoudt.
Beloven: " Ja, ik zal je bellen. ...je eens komen bezoeken.
Ik zal het je doorgeven; ik breng je dat boek:echt heel mooi!
Je mag op me rekenen zaterdag. Ik kom helpen!"
Er is soms wel goede wil en toch...
Het komt er niet van. Wat zit erachter?
Een soort populariteit of vriendschap
niet willen verliezen door een weigering?
Maar Jezus het doet geen deugd
als mensen allerlei beloven in naam van
het medeleven en de vriendschap maar
het dan toch niet weten op te brengen.
Dan heb ik liever een weigering,
een eerlijk excuus.
Jezus, vergeef ons die lege beloften.
Zend ons je Geest van waarheid en liefde
om mensen daadwerkelijk tegemoet te komen
en niet alleen met mooie woorden, die zwaar
teleurstellen en het vertrouwen ondermijnen.
Jezus,
ik dank Je voor de vrienden die eerst eerlijk
durfden weigeren en nadien zich toch nog aanmelden.
Soms kwamen ze aangehold en lieten iets anders achter
om een extra inspanning te doen voor mij.
Hoe mooi en aandoenlijk!
De vriendschap is er nog sterker door geworden!
Jezus,
Je nodgt me soms uit. maar 'het moment valt slecht.
Ik heb geen echte band met die persoon.
Moet ik niet eerst dit of dat doen?'
Welke motieven spelen mee? Waar vlucht ik voor?
Stuur me dan je Heilige Geest
van waarheid en onderscheiding.
Doe er ook een vleugje liefde en geduld bij,
want anders, vrees ik dat het op mijn gezicht
te lezen zal zijn, dat het niet 'van harte' was
dat ik opdaagde.
Jij kan me de kracht van je eigen liefde doorgeven.
Kom, Heilige Geest, zonder Jou
zal mijn inzet maar pover zijn, vrees ik.
'Los van Jou kan ik niets!'
|