|
Lc 19,1-10: Zacheüs
Jezus,
wanneer ik naar buiten toeleef
lok Jij me weer naar binnen
diep in mezelf.
De drukte, de mensen als reuzen om me heen...
Hoe kan ik midden het hoge aanbod
van 'niet te missen' bezienswaardigheden
Jouw Gelaat ontmoeten?
Dan maar iets ondernemen dat
niemand verwacht en enkel
door Jou gewaardeerd en gezien wordt.
Wat heb ik te verliezen tussen mensen
die denken me door en door te kennen
en me vastprikken op mijn zondigheid en
opvallende zwakheden?
Het is alsof heel mijn verleden
op mijn voorhoofd geschreven staat.
Voor Jou, Jezus, is elke ontmoeting
nieuw en levengevend!
Niemand wordt opgegeven!
Je keert me binnenste buiten.
Je lokt me naar binnen.
Ik mag er Jou welkom heten.
Je maakt van mij Je Tempel.
Er zijn nog anderen als ik.
Zoveel mensen, die nood hebben
aan je Blik je Opwekkend Woord,
We delen samen kleine en grote misstappen.
We kunnen mekaar als zondaars
in de ogen zien zonder veroordeling,
want Jij blijft in ons geloven!
Samen ons hartje ophalen aan je Woord
en je Belofte van bevrijding en genezing.
Wat een vreugde; wat een HOOP!
Wie zou er dan niet 'JA' zeggen op zo'n uitnodiging?
Ik kom vlug naar beneden
al dacht ik er veilig te zitten
tussen mijn schaambladeren...
Jij geeft me nieuwe moed.
De vreugde wordt communicatief.
Mensen worden enthousiast
bij het goede dat me te beurt valt.
Ze durven zelf ook terug te dromen
van die innerlijke aanraking!
Je keuze, Jezus, voor mij ,arme zondaar,
wie kan die begrijpen dan een zondaar als ik?
Kom, Heer Jezus, kom en zet Je neer
aan mijn tafel/ Jouw Tafel, tussen mijn
en Jouw vrienden: gelukkige zondaars.
Onze ogen zijn op Jou gericht!
Ons hart klopt dubbel van verwachting.
Onze oren zijn gespitst op Je Woord.
'Spreek Heer, uw dienaar luistert! '
|
