Lc 17,37-41: Eén van de genezen melaatsen geeft eer aan God
Jezus,
vandaag wil ik mijn 'zegeningen' tellen.
Het overvalt me wel eens dat gevoel
overal schrammen, builen of
diepe kwetsuren te ontdekken.
Ze schreeuwen om aandacht,
om verzorging , om genezende
en delicate omgang.
Maar net dàn ben Jij al op weg
naar mij, naar ieder van ons.
Want we zijn met velen
in hetzelfde geval.
Samen in een zelfhulpgroep uitwisselen
kan een oplossing zijn.
Samen bidden met vertrouwen
zoveel extra genade!
Een kring handen op onze schouders
om Je Aanraking te ervaren en
Je genezend Woord te beluisteren
is zoveel krachtiger!
Gods zegen daalt neer;
een proces van bestraling door de H. Geest
kan elke pijnlijke plek behandelen
met efficiënte precisie.
Jezus,
Je vraagt geloof nog voor we iets
van verandering ervaren.
Je geeft nu reeds de zending te getuigen
van wonderen, die onderweg nog gaan gebeuren.
Niet evident hoor!
Maar Je hebt me al zoveel
aangeraakt en genezen...
Ben ik het al vergeten?
Ben ik het allemaal normaal gaan vinden?
Elke dag opnieuw is het al een wonder
dat ik leef! Dat ik in de jungle van onze wereld
niet bij de slachtoffers hoor van ongelukken,
hartinfarcten, besparingen...
Bij elke hartklop wil ik Je danken,
loven en aanbidden!
Bij elke adem zal ik Je Naam bezingen
met heel de liefde van mijn hart.
Elke stap kom ik dichter naar Je toe
om Je te eren en Je hulp voor anderen af te smeken.
Mijn Heer en mijn God,
ontferm U over ons,
arme zondaars, zieken en gezonden...
Alle lof en eer komt U toe!
|