|
Joh 12, 1-12
Zes dagen voor Pasen kwam Jezus te Betanië
waar Lazarus woonde, die Hij uit de doden had opgewekt.
Men gaf daar een maaltijd tot zijn eer. Marta bediende en
Lazarus was een van degenen die met Hem aanlagen.
Maria nam een pond nardusbalsem, echte en heel kostbare,
zalfde daarmee Jezus'voeten en droogde ze met haar haren af.
Het huis hing vol balsemgeur....Judas Iskariot zei:
"Waarom is die balsem niet voor driehonderd denaries
verkocht en het geld aan de armen gegeven?"...
Jezus zei:" Laat haar begaan, zij heeft dit gebruik onderhouden
vooruitlopend op de dag van mijn begrafenis.
Want de armen houdt gij altijd bij u,
Mij niet altijd."
Jezus,
ik wil graag zoals Lazarus bij Jou aan tafel zitten,
naar Je Woorden luisteren deze dagen en tijd geven aan
meditatie en stil gebed om alles te laten doordringen.
Zoals Marta en Maria verlang ik te leren aanvoelen
hoe Je Je voorbereidt op Je kruisdood.
Je blijft ingaan op uitnodigingen van vrienden.
Je laat geen kans liggen om mensen, die vanuit hun hart reageren
te bevestigen en een profetische betekenis te geven aan hun daden.
Je omgeeft het hernieuwde leven van Lazarus
met Je welwillende Aanwezigheid bij hem thuis.
Vriendschap kan zo eenvoudig mooi zijn.
Misschien heeft Maria de stemming van je Hart aangevoeld.
Ze kende de roddels en bedreigingen die op straat rondgingen.
De vreugde van de 'opwekking' van Lazarus werd niet door iedereen gedeeld.
Er was verdeeldheid ; er dreigde doodsgevaar voor Jezus.
Zelfs voor de levende getuigen, voor Lazarus en zijn familie, werd het gevaarlijk.
Jezus,
het fijne aanvoelen van wat pijn doet in Je Hart
en in dat van anderen wil ik leren balsemen.
Alles wat naar dood, vereenzaming en gekwetstheid verborgen leeft,
wil ik helpen verzachten. Help me de juiste balsem te vinden,
die welriekend nog lang blijft hangen in hen.
Geef me dat liefdevol aanvoelen-dat zonder opdringerig te zijn-
de juiste kleine gebaren van tedere nabijheid kan stellen.
Kom, Heilige Geest, kom als balsem op 't Hart van Jezus
in iedere mens die lijdt en gaat sterven.
|
