|
Lucas 13, 1-9
Jezus vertelde de volgende gelijkenis:
"Iemand had een vijgenboom, die in zijn wijngaard geplant stond;
hij kwam zoeken of er vrucht aan zat, maar vond niets.
Toen zei hij tot de wijngaardenier: Al sinds drie jaar kom ik
aan deze vijgenboom vruchten zoeken, maar ik vind er geen.
Hak hem om! Waartoe put hij nog de grond uit?
Maar de man gaf hem ten antwoord: Heer, laat hem dit jaar nog staan;
laat mij eerst de grond er omheen omspitten en er mest op brengen.
Misschien draagt hij volgend jaar vrucht;
zo niet, dan kunt ge hem omhakken."
Jezus,
soms heb ik de indruk, dat ik ook weinig vruchten voortbreng en
dan mag ik zeker niet kijken naar anderen die prachtige druiven
voortbrengen en ik slechts hier en daar een vijg.
Ik voel me zo anders en toch zijn ook vijgen in trek.
Soms weet ik, dat men bij mij iets komt zoeken,
maar ik kan het niet altijd geven, alsof het boven mijn krachten gaat.
Uit mezelf lukt het niet, ik heb Jou nodig
om de grond eens goed om te spitten en er mest op te doen.
Er zijn mensen, die me in Jouw Naam helpen door hun voorbeeld
van edelmoedigheid en woorden vol aanmoediging en hartelijkheid.
Soms zijn er die ik zelfs niet ken en die me zomaar ineens veel goed doen
door hun onbevangen manier van spreken bij onverwachte ontmoetingen.
Mensen zonder vooroordelen, mensen die vlot en open contact maken,
die doen wonderen van wereldwijde vriendschap ontdekken.
Al zijn we heel verschillend en samen geplant in Jouw wijngaard,
het is toch een enorme steun als we dan kunnen uitwisselen
op dieper vlak van wat ons leven mooi maakt, sappig en fris.
Soms schept 'de mest 'zelfs verbondenheid,
want wie heeft er in deze wereld geen pijn ,
verdriet of tegenslagen te verduren?
Wie is er geen zondaar?
Zijn we niet allemaal ergens op zoek
naar geluk, liefde en vrede?
Stellen we ons niet allen vragen
over het leven en onze toekomst,
zelfs vragen over Jou?
Jezus,
ik wil graag het voedsel ontvangen,
dat de grond van mijn hart terug opkikkert.
Je Woord draagt de kracht in zich te scheppen
en te herscheppen. Je Woord verrijkt mijn leven!
Laat het vrucht dragen in mij.
Dat ik ervan kan geven en doorgeven.
Kom, Heilige Geest
kom en steek mijn boompje of struikje in brand
als het kan helpen om anderen aan te trekken tot bij Jou.
Ik wil graag het brandhout zijn, dat gezuiverd
door je Heilige Geest een 'brandend braambos'
wordt in de woestijn van deze wereld.
Een Vuur van vertrouwen laait in me op,
aanstekelijk zal Jij het maken,
sappig en verfrissend zullen de vruchten zijn:
niet volgend jaar, maar vandaag reeds.
Ja, daar vertrouw ik op.
|
