|
Jesaja 58,1-9
" Het vasten dat Ik wens is dit:
zondige boeien slaken,
de bomen van het juk verbreken,
de verdrukten in vrijheid laten gaan...
uw brood verdelen met de hongerigen,
de dakloze zwervers opnemen in uw huis,
de naakten die gij ziet, kleden,
en u niet afkeren van uw eigen vlees.
Dan zal uw licht stralen als de dageraad,
uw genezing zal voorspoedig zijn,
uw gerechtigheid zal voor u uitgaan,
de glorie van de Heer u op de voet volgen.
Wanneer gij dan bidt zal Hij u verhoren,,
wanneer gij dan tot de Heer roept zal Hij antwoorden:
"Hier ben Ik!"
Zo spreekt de almachtige Heer."
Jezus, wanneer ik al deze concrete voorbeelden lees,
voel ik me wel erg klein en zwaar tekort schieten.
Wanneer ik teveel in mijn eigen wereldje leef
en ik het nieuws volg of op internet lees
dan heb ik daarom nog geen contact
met al die mensen in nood.
Er ontbreken meerdere stappen,
waartoe Je mij schijnt uit te nodigen.
Om te beginnen wil ik proberen
Je in iedere persoon te herkennen:
in eigen familie, vriendengroep,
maar ook de mensen in mijn werkomgeving,
de vreemde mensen op straat, in trein of bus en aan de halte...
Wie ga Je vandaag op mijn weg zetten
waar ik goed voor kan zijn?
Wie zal degene zijn die misschien
een te zware opdracht krijgt
en een beetje hulp nodig heeft?
Bij wie moet ik luisteren naar het verhaal
van onrecht en ontgoocheling,
van onmacht en diep verdriet?
Welke persoon zal misschien toch
heel zichtbaar op straat zitten waar ik best
niet aan voorbij loop en beter eens zou naar luisteren,
voor ik zomaar een beetje klein geld in zijn bekertje drop?
Tijd geven is ook delen...
Jezus, ik wil Je graag ook bidden
voor al deze medemensen waar Jij je in herkent.
Ik wil bij Jou komen zitten om te ontvangen
wat Jij graag zou doorgeven aan liefdevolle aandacht en
oprecht medeleven, maar ook concreet wil delen.
Mensen in nood ook in de ogen kijken is echt iets anders.
Ik wil op zoek gaan naar Jou in hen.
Open mijn hart, Jezus, laat je Licht stralen,
vandaag nog!
|
