|
Lc 9,22-25
"Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen
door zichzelf te verloochenen en door elke dag opnieuw
zijn kruis op te nemen...
Wie zijn leven verliest omwille van Mij,
die zal het redden..."
Jezus,
ik herinner me een bezinningsdag voor jongeren
waar pater Paul ons zei: " Wie willen jullie volgen?
De Jezus die succes heeft? De Jezus die genezingen doet?
De Jezus met de inspirerende woorden
en waar velen achteraan lopen?
Of de Jezus die verworpen wordt,
die veroordeeld wordt
al is Hij de goedheid en de onschuld zelf.
De Jezus die ze op het kruis hebben geslagen???"
( Paul Standaert :Benedictijn van Zevenkerken )
Ik was er toen niet goed van, echt. Ik herinner me,
Jezus, dat ik daar precies nog nooit over nagedacht had.
Ik begrijp, Jezus, dat Je me probeert te waarschuwen, ook nu.
Een kruis dragen...? wat kan het zijn? Wat is het voor mij?
Meestal zijn het slechts kleine tegenslagen
die mij op de zenuwen geven of omdat het samenwerken
niet vlot genoeg verloopt. Geduld en begrip opbrengen,
iets meer verdragen, eventueel mijn ritme aanpassen
aan de ander... Simon van Cyrene heeft
zich ook moeten aanpassen aan jouw stap,
aan je val onder het kruis ondanks zijn hulp.
Minder zagen en klagen en me met Jou
verplaatsen in het lijden van anderen en
voor hen bidden en het meedragen?
Ik ben heel gevoelig en vlug overprikkeld,
soms te bezorgd en in paniek...
Jij ging verder en Je zweeg over Jezelf.
Je keek naar wat anderen kon helpen en trad uit Jezelf.
En wat te doen of te zwijgen als mensen je zomaar
voor schut zetten en onwaarachtig de schuld geven?
Verdediging van 'mijn' waarheid???
Of relativeren en laten voorbijgaan?
Maar hoe dikwijls is het om Jou, dat ik iets moet lijden?
Zelden of nooit hé. Ik behoor tot de personen, die niet zo
aangevallen worden, als ik spreek over mijn geloof.
Misschien ondervind ik enkel
dat de gelegenheden er niet voldoende zijn
om te getuigen of tegenstand te ondervinden.
Misschien is die onverschilligheid en zijn de gesloten deuren
nog wel erger dan een openlijke tegenstand?
Jezus,
vergeef me als ik onvoldoende radicaal ben
en mensen zelfs geen vragen stellen bij mijn leven.
Het is te oppervlakkig, te gewoon,
te weinig verwijzend en confronterend.
Aan wat wil je dat ik werk, Jezus?
'k Heb de indruk dat Jij me zal omvormen in het stille gebed
en dat ik dan ook zal aanvoelen wat er kan veranderen.
Maak me moedig en trouw in Je dienst,
en bewaar me in Je Vrede, wat er ook op mij afkomt.
|
