25 december
Hoe lieflijk op de bergen
de voeten van de vreugdebode
die vrede meldt,
goed nieuws verkondigt,
die heil komt melden...
de Heer regeert!
Barst los in jubel, allen samen,
puinen van Jeruzalem,
want de Heer heeft zijn volk getroost.
(Jesaja 52, 7-10)
Johannes 1,18
Niemand heeft ooit God gezien,
de Eniggeboren God
die in de schoot van de Vader is,
Hij heeft hem doen kennen.
Jezus,
kom regeren in onze familie,
in ons land, in onze wereld,
maar vooral in ons hart.
Troost toch Je volk!
Help in ons dat Babel-gevoel te bestrijden
en kom de eenheid vanuit Jou herstellen.
Laat de tijd van de vewarring onder volkeren stoppen.
Sticht eenheid en geef ons een nieuwe taal,
waarin we mekaar verstaan.
Geen taal in de overtreffende trap.
Niet om méér luxe, méér cadeautjes, mooiere kleren
of jobs waar je véél geld mee kan verdienen,
vragen we je, Heer.
Kom ons leren hoe we de multi-culturalitieit
kunnen omhelsen en onze verschillen als rijkdom
ontdekken;een andere kijk op het leven.
Een ode aan het Leven in Liefde met elkaar
zou een mooi kerstgeschenk kunnen zijn.
Is het mogelijk?
Kan Babel met zijn machtige muren en torens,
die onze rijkdom proberen te beveiligen,
een open ruimte worden?
Als een open dorp, waar iedereen blij
en nieuwsgierig zoals op de kerstmarkt
van het ene huisje naar het andere dwarrelt
op zoek naar iets origineels: fijn om te zien
te proeven of mee te maken.
Waar we samen op straat kunnen vieren
en echt kennismaken met elkaar, van mens tot mens.
Een 'nieuw' Jeruzalem, waar geen oorlog
of lange vetes meer uitgevochten worden.
Een oase als een dorp, zoals er al zijn
waar men als moslims, joden en christenen
gelukkig kan samenleven
in waardering voor ieders eigenheid.
Jezus, regeer in ons hart als Vredevorst.
Toon ons hoe we stap na stap dichter bij elkaar kunnen komen.
Hier en daar zijn we
schouder aan schouder puin aan het ruimen.
Compassie, solidariteit, empathie...
laat het onze geschenken zijn.
Jouw Liefde vraagt om wederliefde.
Hier en nu ben Je welkom, Jezus!
|