|
21 december
"Waaraan heb ik het te danken dat
de moeder van mijn Heer naar mij toekomt.
Zie zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte
sprong het kind van vreugde op in mijn schoot."
Lc 1, 43-44
Maria,
ik merk op, dat Je naar mij toekomt
als ik me teveel verwijder van de vreugde
om mijn Heer. Je trekt Je bescheiden terug
als Je ziet dat ik terug helemaal
vol ben van die vreugde
om alles wat de Heer doet
in mijn leven en in dat van anderen.
Jij geeft in mij dat opspringend gevoel
en die diepe bevestiging, dat ik bewoond ben
met een levengevende genade.
Net als Elisabeth, word ik dan vervuld met de
Heilige Geest. Hoe zou dat toch komen?
Is het niet omdat Jij altijd zo vol bent
van dé vrucht van de Heilige Geest:
'Jezus' die Je in Je draagt?
Maria,
ik wil graag met Jou op stap gaan.
Anderzijds wil ik thuisblijven en Je binnen
laten in mijn leven om dan samen
uit te wisselen en God te loven en te danken.
Er is een tijd van verdieping en rust nodig
om de profeet in mij te laten groeien.
Elisabeth was toch een profetes en ze droeg
de grootste profeet aller tijden, omdat
hij Jezus heeft mogen bekend maken.
Maria,
kom me helpen om mijn leven te bekijken
in het licht van de Heilige Geest.
Maak in mij door Je vriendschap
die vreugde los die me helpt getuigen.
Een vreugde als een Lofzang
zoals Jij die zo mooi hebt gezongen.
Wees ook mijn vroedvrouw, Maria,
opdat wat ik aan de wereld schenk:
'heilig' genoemd kan worden:
een verwijzing naar
Jezus, de Zoon van God.
|
