|
Inleiding
Ps 85 werd geschreven toen de Joden
uit ballingschap terugkeerden en het heel moeilijk
hadden. Ze bevragen God of HIj hen wel echt
genadig zal zijn. De verzen die we vandaag lezen zijn
in de vorm van een orakelwoord geschreven.
'Het goddelijk woord dat hier doorbreekt en
als 'een woord van 'verzoening' wordt vertaald,
klinkt in het Hebreeuws eenvoudig letterlijk:
Sjaloom. Verzoening maar ook 'vrede'.
In dit woord ligt alles vervat.
Wat zegt God de Heer? Vrede. Van alle eeuwigheid,
voor en na zijn rechtmatige toorn. Hij wil vrede.
Tegelijkertijd vernemen we de innerlijke eisen
voor hen, die in die vrede willen delen:
ze zijn 'zijn volk, zijn chassidim of getrouwen'...
Voor wie terugkeren...van hun dwaasheid
(waarmee vooral aan de afgodendienst
mag worden gedacht) ...Omdat God
in het verleden zijn goedheid in reddende daden
heeft bewezen, mogen we bidden en smeken om
verzoening en vrede in het heden.
Midden in ons gebed horen we Hem zelf verklaren:
Ik wil vrede. En dit Woord wordt gevierd
in het samengaan, omhelzen en kussen van
genade en waarheid, van hemel en aarde.'
(Commentaar van Benoït Standaert
in het boek Leven met de psalmen. p.198-199)
Ps 85
Aanhoren zal ik wat God tot mij zegt,
voorzeker een woord van verzoening.
Zijn heil is nabij voor hen die Hem vrezen,
zijn Glorie komt weer bij ons wonen.
Als trouw en erbarmen elkaar tegemoet gaan
als vrede en recht elkander omhelzen;
dan zal de trouw uit de aarde ontspruiten,
en ziet uit de hemel gerechtigheid neer.
Dan zal de Heer ons zijn zegen schenken
een draagt ons land rijke vrucht.
Dan zal voor Hem uit gerechtigheid gaan
en voorspoed zijn schreden volgen.
God,
wie kent me beter dan Jij?
Ik wil mijn hart voor Je openen
en niet toegeven aan een vergelijking met de manier
waarop mensen mekaar kennen of benaderen.
Jij bent anders dan wij mensen.
Je doorziet me totaal en Je hebt mij geschapen.
Je houdt van me ondanks mijn zondige momenten,
mijn tekort aan trouw, mijn zoeken naar compensatie
voor een leegte, die Jij alleen kan vullen.
Je bent zo anders. Je overstijgt al ons menselijk falen
in een onvoorwaardelijke liefde. Je bent LIefde!
Hoe zou bij Jou verzoening een 'afwegen' zijn?
Jij bent het die me de hand reikt en toespreekt.
Als een bruid die over de drempel wordt gedragen.
mag ik elke keer opnieuw naar Je toesnellen.
'k Moet in Jouw ogen mezelf leren vergeven.
Hoe dikwijls moet ik mezelf Je weldaden nog
herinneren om er opnieuw kracht uit te putten
en Je vergeving en zegen af te smeken?
Genade en waarheid gaan altijd samen bij Jou?
Gerechtigheid betrachten en er zal vrede
uit voortvloeien!
Schenk me die zegen, God.
Dat je Woord diep in mij mens kan worden
zoals toen in de schoot van Maria.
'Dan draagt ons land rijke vrucht '.
|
