|
Een missionaris vertelde me per brief:
"Ik moet tekenles geven, maar
de kinderen hebben geen kleurpotloden, geen gommen.
Dus deel ik de potloden die ik heb uit en ook enkele gommen.
Maar na de les moet ik er terug mee naar een andere klas.
Ze moeten ze delen en wachten
op rood of geel tot iemand anders er klaar mee is.
Hetzelfde met de slijpers."
Gelukkig wist ik het op het einde van vorig schooljaar.
Veel kinderen hebben toen al hun oude potloden verzameld,
geslepen, en gesorteerd.
We deden de gele bij de gele, de rode bij de rode...
We kregen van een papa reclamegommen
die langwerpig waren en tamelijk groot .
Er kwamen slijpers te voorschijn.
Een moeder had inkopen gedaan
en zelfs totaal nieuwe potloden gekocht.
We hadden op een week tijd meer dan duizend potloden
voor het nieuwe schooljaar.
Zuster Patricia kon ze meenemen naar Congo.
Later schreef ze mij:
" de werkman is net vertrokken
met één van jullie potloden in zijn haar.
Van de 40 gommen die jullie gegeven hebben,
heb ik er 120 gemaakt."
Dat was de eerste keer dat ik hoorde
dat je je krullend haar als pennenzakje kon gebruiken!
Jezus, laat me vandaag en de komende dagen
als we gaan winkelen en al het nieuwe zien blinken in de rekken,
niet te gulzig zijn voor mezelf en ook denken
aan hen die met veel minder moeten beginnen aan het nieuwe schooljaar.
Help me dankbaar te zijn en te delen van hetgeen ik heb.
Geef me kansen om anderen in een actie te betrekken .
Want in de vakantie hebben we ook veel TV uitzendingen gezien
van mensen die alles kwijt zijn geraakt door allerlei rampen.
Jezus, ik wil graag iets doen, maar heb een actie nodig
waar ik me voor kan inzetten. Help mij, om anderen te helpen.
|
