|
Vakantie, Jezus,
wat een vreugde na een lange tocht
een glaasje water te drinken!
Ik weet wel dat de meeste mensen
de terrasjes opzoeken en toch
verkies ik water als ik echt dorst heb.
Ik ben duidelijk niet de enige die dorst heeft
deze dagen van droogte.
Op een wandeling langs een klein steegje
stond daar ineens een ouderwetse pomp
midden op de weg en daarvoor
een kwispelend,een beetje jankend hondje.
Hij zag me en liep heen en weer
van de pomp naar mij. 'k Had het begrepen,
hij had dorst. Ik pompte water en hij begon
te dansen onder het water en het op te likken.
Een plezier om te zien.
Jezus, het was geen mens
waar ik in jouw Naam een beker water aan kon geven,
maar toch voelde ik aan dat het een verbondenheid
gaf, zoals Jij die graag wou tussen alle levende wezens.
Water, een kostbaar 'elexir d'amour' en zo zeldzaam
in sommige landen. Ik bid Je, Jezus,
Jij de Bron van Levend Water,
kom ons helpen het voor mekaar te schenken
en uit te delen. Het letterlijke noodzakelijke water,
maar ook het water dat we kunnen putten aan Jouw Bron.
Ik wil het oppompen en doorgeven aan de mensen
die ik tegenkom als een 'elexir d'amour', een teken
van verbondenheid, een overlopende maat van
vriendschappelijke nabijheid en vreugde.
Laten we dansen onder de stroom van Jouw Liefde.
Jij, mijn Bron van Levend Water
kom mijn dorst lessen, Jezus.
Laat me mensen ontmoeten
die het voor mij oppompen
en me laten ondekken
waar ik Jou kan vinden
diep in mij.
Mensen, die de hindernissen
kunnen wegnemen
en de leidingen ontstoppen.
Mensen die de kronkels kennen
van de ondergrondse grotten
en me veilig gidsen naar
de ontmoeting met Jou.
Zend ons gidsen naar Jou toe.
Mensen die de 'pomp' reeds gevonden hebben.
|
