|
Jezus, vakantie, eindelijk!
Gedaan het gehaast. We mogen ont-haasten:
rustig genieten van elk nu-moment.
Halt houden bij de kleine bloempje, zomaar kwistig
tussen de stenen gezaaid door Broeder Wind:
symbool voor de heilige Geest.
Hij is niet te veeleisend
en kan zelfs de betonscheuren doen bloeien.
Leven! Bewonderen en danken, met Jou op pad.
Te voet, met de rolwagen, de fiets...
De auto kan ons wel verder brengen, dat is waar,
maar het is wel een uitdaging om urenlang
in de file te rijden naar zee, de bergen of verre landen.
Laten we zingen, een slokje helder water drinken
en onze reis vol ontdekkingen hier en nu
in Jouw handen leggen.
Jij maakt ons blij; wij zullen voor Jou een Magnificat zingen.
Een dag vol grijze wolken,
een natte vakantiedag!
Modder op alle wegen, glibberig gevaarlijke hellingen.
Jezus, 't is vakantie!?!
Leid mijn blik naar de grappige figuren aan de hemel,
die aan mij voorbijtrekken.
Laat mijn kinderfantasie weer ongerept bovenkomen.
Een regendruppel aan een mooi groen blad,
een ander bengelend aan een spinnenwebdraadje,
zo broos, maar kunstig geweven.
Een slakje met goudgele streepjes glijdt voorbij.
Een vogel heeft net een pier boven de grond getokkeld.
De mieren zijn ijverig aan het werk
om samen een groot blad te verhuizen.
De kleine wereld om me heen zit vol verrassingen.
Daar komt de zon heel even achter de wolken piepen.
Het straaltje warmte voelt aan als een streling op mijn wang.
Deze dag is een geschenk, een kans,een open venster...
een mooie regendag aan mij gegeven!
|
