|
"Ze schrok van dat woord en vroeg zich af
wat die groet toch wel kon betekenen." Lc 1, 29
Maria, het lijkt me nogal evident
dat je schrikt en dat je je afvraagt:
"Wat is er hier gaande?
Beeld ik me dat nu allemaal in?
Hoe kan God nu bij mij, zo'n eenvoudig persoontje
op bezoek komen op die manier?"
Geef toe, het is om flauw te vallen,
al kan ik me er heel weinig bij voorstellen. 't Is mij
nog niet overkomen op die manier, of wel?
Dat ik er nu zo over praat met jou, Maria,
is ook al heel ongewoon.
Het vraagt geloof, dat je mij hoort en ziet.
Dat ik ga begrijpen, wat je mij wenst te leren.
Ik wil het proberen om elke dag
een beetje tijd te voorzien voor een gesprekje met jou.
Waar heb je mij vandaag een teken gegeven, Heb ik het gemist?
Morgen ga ik proberen beter op te letten.
"Vrees niet, Maria, want je hebt genade gevonden bij God.
Zie, je zal zwanger worden en een zoon ter wereld brengen,
die je de naam Jezus moet geven. Hij zal groot zijn
en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden." Lc 1,30-32
Maria, heb je er dan nooit zelf aan gedacht,
dat jij wel eens de moeder van de Messias zou worden?
Ik las ergens dat de meeste meisjes van jouw leeftijd
er echt van droomden. Maar jij schrikt té hard!
Je had er echt niet aan gedacht of het zelfs maar overwogen.
Had je dan zo'n klein gedacht over jezelf?
Was je dan zo weinig met jezelf bezig?
Misschien heeft God je wel gekozen
omdat je zo eenvoudig was, zo helemaal gericht op Hem
en op wat je voor anderen kon doen,
dat je weinig of niet aan jezelf dacht.
Het is toch een heel groot mysterie:
Gods Zoon in je eigen lichaam dragen!
Jij bent de eerste levende tempel van God!
Geen bakstenengebouw meer,
maar iemand van vlees en bloed.
Het is onvoorstelbaar NIEUW!
Daar ben ik nog het meeste blij mee,
want dankzij jou kan ik ook die 'levende tempel' zijn.
|
