|
Negende statie: Jezus valt voor de derde maal.
Jezus, je valt steeds dieper.
Je bent aan het einde van je krachten.
Trap op, zoveel ongelijke stenen,
smalle straatjes vol mensen
die je uitjouwen, wie weet duwen en
a.h.w. genieten van het spektakel.
Mensen kunnen zo wreed zijn soms.
Er zijn zo van die momenten
die heel hard zijn in het leven.
Hoe moet je je dan terug herstellen
van zoveel verraad, misprijzen
en mislukking in relaties. De ogen op oneindig, leeg?
Zovele mensen verwachten niets meer van hun leven.
Maar Jij gaat toch terug rechtkrabblen,
verder strompelen... Je hebt een zending te vervullen.
Jezus, kom ons helpen begrijpen.
Kom Je kracht en innerlijke overgave
delen met al die mensen, die zich volledig laten gaan.
Kom, Jezus, richt hen weer op.
Tiende statie: Jezus wordt van zijn kleren beroofd.
Jezus, men neemt je kleren in beslag.
Je staat daar naakt te kijk.
Je hele lichaam onder het bloed van de geseling.
Je schouder blauw en open
op de plaats waar je het kruis gedragen hebt.
Wie kan daar nu naar kijken zonder medelijden?
Ik kan daar eigenlijk niet tegen.
Het beneemt me de adem en ik sluit mijn ogen.
Vergeef ons, Jezus,
dat we als mensen zo gruwelijk kunnen zijn.
Je zwijgt. Geen enkel woord of geklaag.
Zoals een lammetje dat naar de slachtbank gebracht wordt.
Jezus, zachtmoedig en nederig van hart,
ik aanbid Je.
Ik bid voor al de mensen
die ook nog deze dagen mishandeld worden.
Of het nu voor hun geloof is of om andere redenen,
wees hen nabij. Laat hen de kracht ervaren
van je liefdevolle Aanwezigheid.
|
