|
Met Maria en Jozef
kom ik bij God, vader en Schepper van alle Leven,
om je te bedanken voor de gave van Jezus in mijn leven.
Ik kan me mijn leven gewoon niet voorstellen zonder Hem.
Ik wil danken, omdat ik Jezus
zo jong reeds heb leren kennen.
Ook toen ik zelf nog niet kon lezen
werd me over Hem verteld
en leerde ik zijn verhaal met alle details uit het hoofd.
Ik vertelde het na en Jezus werd mijn dagelijkse vriend
en ik wou Hem zo graag blij maken
door te doen wat Hij gedaan had en aanraadde.
Ja, vandaag ga ik met Maria en Jozef
Jezus nogmaals aan je opdragen, God, en vragen
dat Hij verder aanwezig mag blijven in mijn leven.
Dat mijn relatie met Hem mag groeien
elke dag opnieuw doorheen alles wat ik meemaak.
Maria, ik heb begrepen dat de voorspelling van
het zwaard dat jouw hart doorboren zou,
nu niet bepaald een hoopvolle en blije boodschap was.
Maar je hebt elk moment met Jezus weten te beleven
in geloof en vertrouwen op God, die alles mogelijk maakt.
Ik wil net als jij ook de pijnlijke kanten leren
aanvaarden in mijn leven. Met jou zal ik een sterkte vinden
om onder elk kruis van mezelf of van anderen in nood
te blijven staan en niet weg te vluchten.
Simeon en Hanna,
jullie zijn voor mij de trouwe wachters in de tempel.
Ik ben blij dat er zoveel mensen zijn,
die in gebed de hele wereld met al zijn zorgen blijven dragen
Jullie zijn de toortsen van hoop,
de waakvlammetjes, die nog heel lang branden,
nadat de mensen die ze aangestoken hebben,
al lang terug naar huis zijn.
Jullie zijn oud, maar geven al jullie tijd aan God.
Eenzaamheid en pijn van een aftakelend lichaam,
laten jullie niet de bovenhand krijgen,
want jullie blijven uitkijken naar de Verlosser.
De vreugde die jullie uitstralen bij het zien van Jezus,
is zo stralend en ontroerend.
Zo stel ik het mij voor bij elk sterven:
een zonnige en hartverwarmende omhelzing.
Ik ben zo blij met dit feest.
Vandaag wil ik nogmaals zeggen," hier ben ik,
helemaal de jouwe!"
|
