14-01-2021, 15:21 geschreven door Piet Thomas 20  

Klein brevier

Geef me, Heer, een waakzaam hart

Geef me Heer, een waakzaam hart

dat niet van U wordt afgeleid

door welke wensdroom ook.

Een teder hart, niet aangetast

door mateloze ongedurigheid,

een trouw hart, eerlijk en oprecht,

dat niet door laagheid wordt verleid.

Een sterk hart dat verdriet doorstaat,

een vrij hart, niet beheerst door kwaad.

En geef mij, God, ook

aandacht voor uw wil

ijver die  U zoekt,

wijsheid die U vindt,

een levensstijl die past,

geduld dat wachten kan,

vertrouwen op het einde

dat mij met U verenigt.

 ©Vrij vert.: naar Thomas van Aquino

Lofprijzing

Heilige Heer en enige God,

U bent sterk en groot,

machtig en mild,

liefde en wijsheid,

vreugde en rust,

rijkdom en armoe,

wet en geduld,

deemoed en sterkte,

gastheer en toevlucht

beschermend schild,

van ons geloof,

onze hoop en

onze liefde,

Gij die leeft

in de eeuwen der eeuwen.

Amen.

 Tekst van Franciscus van Assisi. Vrij bewerkt en vertaald © Piet Thomas.

Adem in mij, Geest van God

Adem in mij, Geest van God,

wek in mij goede gedachten.

Zet me aan tot goede daden.

Leer me houden van wat heilig is.

Maak me sterk om zorg te dragen

voor het  heil van mensen.

Laat uw inspiratie

nooit aan mij voorbijgaan. Amen.

Vrij naar Augustinus. © Piet Thomas

U – altijd opnieuw

U, Heer,

treedt allen die U krenken

altijd opnieuw

met liefde en vreugde tegemoet.

Ik daarentegen

breng altijd opnieuw

geen respect of geduld op

voor wie mij krenken.

Help mij

altijd opnieuw

om met uw steun

een liefhebbend mens

te worden.

Vrij naar Johannes van het Kruis. © Vert.: Piet Thomas

Beethoven bidt

God, geef mij de kracht

om mezelf te overwinnen.

Ik wil niet door de ketens

van dit aardse leven

gebonden zijn.

Leid mij

en richt mij op

uit duistere diepten.

Geef dat ik,

door uw wijsheid gedragen,

aan de dreigende afgrond

ontkom.

U alleen, Alwetende,

kunt me bevrijden

van mijn boeien

en blijvend inspireren.

Vrije vertaling van een tekst van Beethoven. © Piet Thomas

Gebed tot God

Het is dus niet tot mensen

dat ik me richt,

maar wel tot U,

God van alles wat bestaat,

van alle werelden,

van alle tijden.

Als het ons toegelaten is

als zwakke schepselen

verloren en onzichtbaar

in de rest van het heelal,

U iets te vragen,

U, die ons geschapen hebt,

U, wiens geheimen

onveranderlijk en eeuwig zijn,

kijk meedogend

naar de fouten

die onze natuur eigen zijn.

U heeft ons geen hart gegeven

om elkaar te haten

en geen handen

om elkaar te wurgen.

Laat ons elkaar helpen

om de lasten te dragen

van een leven

dat zo vlug voorbijgaat.

Laat de kleine verschillen

In de wijze waarop wij

ons zwakke lichaam kleden,

in onze gebrekkige talen,

in onze dwaze gewoontes

en onvolmaakte wetten,

in onze gekke opinies

en de voor ons schijnbaar

zo weinig harmonieuze

en voor U wellicht zo

gelijkende omstandigheden.

Laat al de geringe nuances

die wij onderscheiden

tussen de atomen die wij

 mensen noemen, geen tekens

zijn van haat en vervolging!

Laat wie in volle middag

kaarsen aansteken om U te vereren,

niet twisten met wie

genoeg heeft aan Uw zonlicht.

Laat wie zich in het wit kleedt

om te zeggen dat men van U moet houden,

niet haten wie hetzelfde zegt

en in het zwart gekleed gaat.

Laat ze weten dat het U eender is

of ze U aanbidden in een oude taal

 of in een nieuwere taal.

Mogen de in het rood

of in het purper gedosten

die heersen over wat moddergrond,

of die enkele ronde schijfjes

van een bepaald metaal bezitten,

zonder hoogmoed genieten

van wat ze rijkdom en aanzien noemen.

Mogen de anderen dit zonder afgunst

dulden, want U weet:

niets van die ijdele dingen verdient

dat men trots is of nijdig.

Mogen alle mensen beseffen

dat zij broers en zussen zijn.

Wellicht zijn oorlogen geselingen

die niet te vermijden zijn,

maar laat men tenminste elkaar

niet langer verscheuren of haten.

We zouden elkaar kunnen verstaan

en de korte tijd van ons bestaan

gebruiken om in duizend talen,

van hier tot California of Siam

uw goedheid te prijzen om de tijd,

de korte tijd die U ons schonk.

François-Marie Arouet Voltaire

                                © Vert.: Piet Thomas

14-01-2021, 15:15 geschreven door Piet Thomas 20  

Teresa en het Onze Vader

Onze Vader…

Jezus, hoeveel schonk je ons al

bij die eerste woorden.

Zo  nederig heb jij ons

biddend met jou verenigd

dat jij een broer van ons wou zijn.

Met de naam van jouw vader

heb jij ons al alles gegeven

wat je toen geven kon

door Hem  te vragen

dat Hij ons als zijn kinderen zou zien.

Wat een schitterende openbaring

van jouw liefde.

Die in de hemel bent…

God is overal, weet je.

Waar God is, is de hemel.

We hoeven niet naar zo hoog te gaan

om met de eeuwige Vader te spreken

en van zijn tegenwoordigheid te genieten.

Het is ook niet nodig hard te roepen.

Hij is zo dichtbij dat, dat Hij ons hoort,

hoe zacht wij ook spreken.

Het volstaat dat wij tot bezinning komen

en Hem in onszelf herkennen.

Ootmoedig mag je dan met Hem praten

als met een vader.

Uw Naam worde geheiligd, uw Rijk kome…

Wij moet begrijpen wat wij met dit Rijk vragen.

Jezus heeft deze twee bedes voorop geplaatst.

Hij  zag immers dat wij te zwak en te klein waren

om  op eigen kracht zijn naam

te heiligen en te loven zoals het hoort.

 Het te verheerlijken zoals het past.

Daarom kwam Hij ons te hulp

door toen al van zijn Rijk te gewagen.

Het is dus zeerzinvol

dat wij er met aandacht om vragen.

En dat wij alles doen wat wij kunnen,

om wie het ons schenken kan

te behagen.

Uw wil geschiede…

Goede Jezus,

zo weinig kun Je namens ons

aan de Vader aanbieden.

En wat vraag Je veel van ons!

Hoeveel zijn wij Jou schuldig.

Wat wij doen is niets

Vergeleken bij wat wij Jou verschuldigd zijn

Maar zeker is:

met lege handen, Heer,

laat Jij ons bij jouw Vader

niet verschijnen.

En dat wij alles geven wat wij kunnen,

als wij Hem als wij Hem biddend vragen:

‘Uw wil geschiede.’

Geef ons heden ons dagelijks brood …

Zusters, laat ons begrijpen

wat onze goede Leidsman

in deze bede voor ons vraagt.

Wat Hij, volgens mij,

ons ‘dagelijks’ brood noemt,

is het hoogst noodzakelijke

hier op aarde

 en een deel dat ons later wacht,

als wij  zijn gezelschap

trouw zijn gebleven.

Want nadat de Vader

ons zijn Zoon zond,

wil de Zoon niet uit eigen beweging

van ons weg.

Hij wil bij ons blijven.

Hij vroeg alleen iets voor het heden,

want toen hij ons het eeuwig brood gaf,

schonk Hij ons dit voedsel, dit manna,

voor altijd.

Vergeef ons onze schuld,

zoals wij onze schuldenaars vergeven…

Wie oprecht bidt: ‘uw wil geschiede’,

moet al vergiffenis geschonken hebben

of althans van plan geweest zijn

om dit te doen.

Ik kan niet aanvaarden

dat iemand die de Barmhartige zelf

van zo nabij ervaren heeft,

en  die beseft wie hij maar is,

en hoeveel God hem vergaf,

niet onmiddellijk en vlot vergeeft

en nalaat  goed en hartelijk te zijn

voor wie hem onrecht aandeed.

En leid ons niet in bekoring…

Eeuwige Vader, wat kunnen wij anders doen

Dan naar U toe te vluchten en U te smeken

dat U niet toelaten zou dat wij bekoord worden.

Wie kan die verraderlijke aanvallen voorzien, God?

Kom , onthul ons uw licht.

Sta  niet toe dat wij boven onze kracht

beproefd worden.

Maar laat ons, door uw liefde gesterkt,

en door heilzaam ontzag bezield,

uw  veilige wegen kiezen.

Maar verlos ons van het kwaad…

Jezus, terecht  vroeg Je aan jouw Vader

Jou uit het kwaad en het lijden

te verlossen van dit sterfelijke leven

waarin Je zo werd miskend.

Verlos ons van alle kwaad dat aan dit leven kleeft.

Versterk onze liefde, delg onze schuld,

verhevig ons verlangen

naar waarheid en gerechtigheid.

Laat ons niet gehecht zijn

aan twijfelachtige dingen die voorbijgaan,

maar bevrijd ons voor een leven

in Uw rijk, waar de zon van de gerechtigheid

eeuwig straalt. Amen.

© Vert.: Piet Thomas

26-06-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

Teresa van Avila en andere gebeden

Laat niets je hinderen

Laat niets je hinderen.

Laat niets je verschrikken.

Alles  vergaat.

God verandert niet.

Geduld brengt alles

in handbereik.

Wie aan God vasthoudt

Heeft niets tekort.

God alleen volstaat.

Vert.:© Piet Thomas

Met U spreken

Mijn God,

Ik hoef niet naar de hemel toe te klimmen

om met U te spreken

en bij U vreugde te vinden.

Mijn stem niet te verheffen

Om met U te praten.

Ook als ik zacht fluister

hoort Gij me al,

want  Gij bent in mij,

Gij bent in mijn hart.

Om U te zoeken

heb ik geen vleugels nodig.

Ik hoef alleen stil te zijn,

mijzelf te doorzien

en  een zo hoge gast

niet alleen te laten.

Als bij een broer

of een goede vriend

mag ik bij U blijven, 

U bekennen wat mij kwelt,

U vragen mij te helpen.

Ik weet,

als uw onwaardig kind,

dat U mijn God

en Vader bent.

©Vert.: Piet Thomas

25-06-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

ZO NABIJ ZIJN MENSEN NOOIT

11-03-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

1. Het dochtertje van Jaïrus

Een man ging Jezus zoeken.

Jaïrus was zijn naam.

Zijn dochtertje was stervend,

hij liep bij Jezus aan:

“Mijn dochtertje gaat sterven!

Kom vlug, Heer, het is tijd!

Genees haar. Gij kunt alles. 

Ik weet hoe goed Gij zijt.”

Het meisje was gestorven. 

Zo zei men in de stad. 

Toen zei Hij: “Ze zal leven.”

Geen mens geloofde dat.

Men jammerde en weende 

en maakte groot misbaar. 

Hij ging de kamer binnen 

en wendde zich tot haar.

Hij zei: “Sta op en wandel!”

En zij bewoog en liep. 

Ze gaven haar te eten. 

En niemand die nog riep

of treurde, of niet geloofde 

in ’t wonder van de Heer. 

De dood had Hij verdreven.

Het meisje leefde weer.

                         © Piet Thomas

2.Bruiloft te Kana

Jezus en Maria

zijn er ook geweest 

in het land van Kana, 

op een bruiloftsfeest.

Er werd wijn gedronken 

en Maria zag

hoe de buidels slonken

waar de voorraad lag.

Was zijn uur gekomen?

Het tekort aan wijn

deed Maria dromen 

dat het waar kon zijn.

Tot de knechten zei ze:

“Doet wat Hij gebiedt”.

God kent tijd en wijze.

Zijn uur kent men niet.

Jezus, die de Vader

om een wonder bad,

vroeg de knechten water,

’t water dat men had.

In de stenen kruiken

werd het water wijn,

wijn om te gebruiken

op het bruidsfestijn.

Hij werd uitgeschonken.

Er was overvloed.

En die ervan dronken, 

weten: God is goed.

Jezus is het teken

van zijn heerlijkheid. 

Niets zal ons ontbreken,

als geloof ons leidt.

              © Piet Thomas

3. De stad

De stad die wij bewonen,

de huizen die we bouwen,

zij blijven onvolkomen

als wij niet vast vertrouwen

op Gods voorzienigheid.

Als Hij niet in ons midden

een teken is van boven,

als wij niet tot Hem bidden

en niet in Hem geloven,

wat zijn wij in de tijd?

Laat ons de Heer ontvangen,

Hem bij ons welkom heten

en, wat wij ook verlangen,

onszelf geborgen weten

in zijn grootmoedigheid.

Want Hij die is geboren,

opdat wij zouden leven, 

Hij wil ons toebehoren 

en ons zijn vrede geven, 

zijn kracht en heerlijkheid.

                   © Piet Thomas

4. Pinksterlied

Dit is een dag van talen, 

van tongen, kracht en vuur,

van vrijer ademhalen,

van moed en avontuur.

De Geest vanuit den hoge

is tot ons neergedaald.

Hij heeft ons hart bewogen.

Zijn licht heeft ons omstraald.

Gods Geest vervult de aarde,

de aarde met zijn stem.

De vrees in ons bedaarde 

en zie, wij loven Hem.

Want allen die Hem hoorden,

zijn tot iets nieuws in staat. 

Nu vinden zij de woorden 

die iedereen verstaat.

Hij troost de moedelozen. 

Die werken schenkt Hij rust.

Hij heeft hen uitgekozen 

en maakt hen zelfbewust.

Wat dor is en versteende 

bezielt Hij door zijn kracht.

Verdwaalden en vervreemden

heeft Hij bijeengebracht.

Hij heeft het kwaad verdreven

en onze ziel geheeld.

Zijn zevenvoudig leven

heeft Hij met ons gedeeld.

Wij danken en wij loven 

met woorden in de wind 

en doen wat wij geloven.

God heeft ons eerst bemind.

                                © Piet Thomas

5. De Trooster

Een Trooster zou Je zenden

die ons bevrijden kon

van doodsangst en ellende

en al wat men verzon

aan eerzucht, haat en nijd.

Hij zou ons hart vrijwaren

van woede en ijdelheid. 

Hij zou de storm bedaren

die onze dromen splijt.

Vandaag is Hij gekomen, 

een Geest van  vuur en taal,

en wij gaan zonder schromen

weer op in het verhaal

dat Jij ons hebt verteld.

Hoe God ons heeft bemind 

en hoe zijn Zoon moest lijden

om ieder mensenkind

van zonde te bevrijden.

Bevrijd van angst en beven

willen we allemaal

ten einde kunnen leven

dit wonderlijk verhaal,

getuigen voor je rijk

om and’ren door te geven,

Jij licht in duisternis,

wat in ons eigen leven 

zo mooi begonnen is.

Jij wilt de wereld winnen

en wij staan voor Je klaar. 

Nu kan het feest beginnen. 

Nu steunen wij mekaar

om voor Je op te komen. 

Ook ik wil onomwonden 

dit spel van vuur en taal

als nieuw verbond verkonden

zolang ik ademhaal.

                      © Piet Thomas

6. Wat niet overgaat

Bij hen die nooit meer sterven, horen:

het is een oude mensendroom,

een Eden dat ons blijft bekoren,

de niet te slopen levensboom.

Ooit eens de eeuwigheid ervaren

en opgaan in je heerlijkheid.

Het nieuwe leven te ontwaren,

’t geluk dat Jij ons hebt bereid.

Een nieuwe hemel, nieuwe aarde, 

dat is wat Jij ons hebt beloofd.

Geef om de droom die wij bewaarden,

ons ’t leven dat de dood nooit dooft.

                            © Piet Thomas

7. Palmpasen

Het was Palmpasen en de stad liep vol 

toen Jezus op de ezel  binnenreed.

Maar Zelf vond Hij het toch maar wat gesol 

te worden ingehaald als nieuw profeet.

Hij wist hoe niemand in zijn eigen stad

profeet kan zijn, noch in Jeruzalem.

Het leek of men vertrouwen in Hem had, 

maar wat was Hij voor hen, hoe zag men Hem?

Hij wist hoezeer de kans soms keren kan. 

Men zwaait met takken en men vindt je tof. 

Maar wat betekent heel dit feestenplan,

men rolt tapijten uit en zingt je lof,

en dagen later slaat men je aan ’t kruis 

omdat je zegt dat God een vader is
en jij zijn zoon bent en Gods huis
een woonplaats is en geen gevangenis.

O God, leer ons Palmpasen te verstaan
en inzien dat Jij ons een vrede biedt
die meer is dan gedruis en massawaan.
Jouw rijk is echt van deze wereld niet.

                           © Piet Thomas

8. Zien 1

Gezegend die Je zien.

Wij kunnen je slechts raden

in wat geschreven staat,

in liefde en genade.

Gezegend die Je zien

verheerlijkt in de hemel. 

In spiegels gissen wij, 

in weerglans en gewemel.

Gezegend die Je zien 

en eeuwig met Je leven. 

God, wil ons na de dood

je licht en vrede geven.

                    © Piet Thomas

9. Adem

Adem die geheimen deelt

en de tongen losser maakt, 

kom en zet in vuur en vlam

al de harten die Jij raakt.

Hoop der armen, schaf ons recht,

red wie nog voor machten buigt,

geef de weerlozen een stem, 

geef dat wie gelooft getuigt.

Stilte midden in ’t lawaai, 

die de moedelozen troost, 

duif van vrede bij de ark, 

heilig teken van de oogst.

Jij die nieuwe talen vindt, 

breng je dromen aan het licht 

en verenig tot een volk

al wie Jij hebt opgericht.

Geef dat wie door Jou gesterkt 

nu weer taal en teken geeft 

van wat hem opnieuw bezielt,

van ’t geluk dat in hem leeft.

Met de Vader en de Zoon 

breek nu door het duister heen.

Laat ons zien wat ons bezielt,

breng ons allen weer bijeen.

                          © Piet Thomas

10. Ik heb U nooit gezien

Ik heb U nooit gezien 

en weet U toch nabij. 

Ik heb U nooit gehoord 

en toch bereikt Ge mij.

Ik zie niet eens de weg

waarover ik moet gaan. 

Hoort Gij wel wat ik zeg? 

Of is dit slechts een waan?

Ik weet dat Gij me leidt 

als ik op U vertrouw. 

Maar soms voel ik ook spijt

om wat ik van U wou.

Wat oor of oog niet kan

vernemen of verstaan, 

daar weet Gij alles van, 

daar zijt Gij om begaan.

Ook als ik zie noch hoor 

dat Gij er voor ons zijt, 

sterk mij in dit geloof 

nu en in eeuwigheid.

                       © Piet Thomas

10-03-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

11. Herders, wijzen en dieren

Met herders, wijzen en dieren

rond Jezus’ kribbe geschaard,

bereid om de redder te vieren

die ons van het kwaad vrijwaart,

staan wij hier samen te kijken 

naar Gods goedertierenheid,

waarvoor het onrecht moet wijken:

een kind dat de wereld bevrijdt.

Van herders kunnen we leren

wat eenvoud is en geluk.

Want niets kan hun verder deren,

hun vreugde, ze kan niet stuk.

Hun kwade dromen verdwenen 

zo vlug als sneeuw voor de zon,

toen hun het licht was verschenen

dat de duisternis overwon.

Bij wijzen, die met geschenken

het kindje hebben bedacht,

mag je aan mildheid denken.

Ze vormen de erewacht.

Die koning moet men niet vrezen,

men stopt hem de handen vol.

Het kind wordt vurig geprezen.

Men aait het over de bol.

Maar waarom staan hier de dieren

zo rustig samengetroept?

Kou sluipt door reten en kieren,

kou die de adem afsnoept.

Zij kennen de Zoon, hun meester, 

zo met hun dierenverstand.

Ook zij willen vrolijk feesten

en worden door vreugde overmand.

Kom laten we Jezus vieren,

Hem loven met luide stem,

met herders, wijzen en dieren,

omwille van Bethlehem.

Nu wij hier samen staan kijken

naar Gods goedertierenheid 

waarvoor het onrecht moet wijken:

een kind dat de wereld bevrijdt.

                               © Piet Thomas

12. Zacheüs

Zacheüs was een tollenaar

die rijkdom had verworven.

Het scheelde net een haartje maar

of hij had het verkorven.

Hij wisselde en leende geld 

voor vreemden en aan armen. 

Hij had zich zo heel rijk geteld 

en kende geen erbarmen.

Doch op een dag kwam Jezus langs

en hij wou ook gaan kijken.

Maar dit verlangen had iets bangs.

Hij kon Hem niet bereiken.

Hij was te klein om Hem te zien, 

veel kleiner dan de massa.

Ja, anders telde hij wel voor tien, 

eens thuis en aan de kassa.

Maar hier zo op de straat alleen,

achter die vele mensen,

had hij geen waterkans, niet één. 

Het bleef, dacht hij, bij wensen.

Tenzij hij in die hoge boom 

voor zijn kantoor kon klimmen. 

Daar zat hij dan als in een droom 

om wat hij zag te glimmen.

Hij hoorde ook een stem die zei:

“Zacheüs, ik wil komen,

bij jou te gast zijn”, dat zei Hij.

En hij begon te dromen

hoe alles anders worden kon, 

nu Hij die met zijn preken 

zovele mensen voor Hem won, 

zijn naam ook uit wou spreken.

Zo kwam een rijke tollenaar 

door Jezus tot nieuw leven. 

God, laat ook mij, je schuldenaar,

eens zo’n dag beleven!

                            © Piet Thomas

13. Heer, als ik honger heb     

Uit het Frans

Heer, als ik honger heb, 

zend iemand die me voedt. 

Heer, als ik dorst heb, 

zend iemand die me laaft.

Als ik het koud heb,

iemand die me kleedt. 

Als ik verdriet heb, 

iemand die me troost.

Weegt mijn last te zwaar, 

laad er die van anderen bij. 

Heb ik nood aan tederheid, 

deel dan ook de mijne uit.

Laat uw wil mijn voedsel zijn. 

Uw genade zij mijn kracht 

en mijn rust uw liefde.

Laat mijn hele leven zijn

een geschenk dat ik bewaar 

tot de allerlaatste dag,

tot de dag waarop Gij zegt: 

nu neem ik het weer bij mij.

                            © Piet Thomas

14. Ik heb je naam in het zand geschreven     

Anoniem. Uit het Frans

Ik heb je naam in het zand geschreven,

maar de golf heeft hem uitgewist.

Ik heb je naam in een boom gekerfd, 

maar de schors, zij brak en viel stuk.

Ik heb je naam in marmer gebeiteld, 

maar er schoot een barst in de steen.

Ik heb je naam in mijn hart gesloten 

en de tijd, hij heeft hem bewaard.

                                   © Piet Thomas

15. De Geest 1

Niemand heeft me ooit gezien 

en toch woon ik in je wensen, 

in je dromen, in je werk,

in al wat je denkt en doet.

Groter dan je hart ben ik.

Als je goedheid vindt en liefde, 

dan ben ik heel dicht bij jou,

dichter dan je ooit vermoedt.

Klaag je dat je mij niet echt 

als aanwezig aan kunt voelen, 

dat ik, als je bidt tot mij,

ben als een weerbarstig woord?

Zoek de stilte dan en zwijg.

Onverwachts wordt je geschonken

wat je nooit te vinden dacht. 

Alles wat je stoort valt weg.

Ik geef je gedachten in

waar je nooit was op gekomen.

Zwak en zondig is de mens 

tot hij in mijn kracht herleeft.

Tot hij in wat Christus deed 

troost en vrede heeft gevonden, 

tot hij goed en wel beseft

wie voor hem geleden heeft,

wie voor hem gestorven is 

en de dood heeft overwonnen, 

tot hij de genade ontvangt 

die hem nieuwe kansen geeft.

Daarom ben ik als het licht 

dat wat duister is verheldert, 

als het vuur dat niet verzengt 

maar het kilste ijs ontdooit.

Zuivering voor wat besmet is, 

water ben ik voor wat dor is,

leniging voor wie gewond is. 

Alles wordt in mij voltooid.

Niemand heeft mij ooit gezien.

Alhoewel ik ben verborgen, 

ben ik dichter dan je denkt. 

Zo nabij zijn mensen nooit.

                        © Piet Thomas

16. De stal

Een stal waar men de Liefde vindt

die mens geworden is.

De herders die door weer en wind,

ontsnapt aan duisternis

en door een lieve ster geleid,

bedeesd de stal ingaan.

Ze voelen zich als ingewijd

in een vernieuwd bestaan.

Een kind dat hun zijn vrede biedt,

zijn heil, zijn koninkrijk. 

Geweld of onrecht heerst er niet 

en allen zijn gelijk.

Gelijk in d’ogen van een God 

van zo nabij gezien.

Men houdt er zich aan zijn gebod,

verheugd als nooit voordien.

Heer, leer ons Kerstmis te verstaan

zoals die herders toen.

Bevestig in ons hart voortaan

de troost van dit visioen.

Leer ons dat eenvoud kan volstaan:

God eren in een kind,

voor al wie, van zijn schuld ontdaan,

de stal van Kerstmis vindt.

                              © Piet Thomas

17. Wie ben je, God?

Wat ben je, God, van wie men zegt

dat jij je aan de mensen hecht?

Ben jij de rust die mij verkwikt

nadat ik bang ben opgeschrikt?

De zekerheid, niet weg te slaan,

dat ik je smalle pad moet gaan?

De boodschap die bij woorden bleef,

zolang ik niet voor velen leef?

De kracht die in de harten woedt

van al wie zorgt, bemint en hoedt?

Of ben Je soms de vrolijkheid,

de lach die alle vriendschap wijdt?

Jij die de grootste liefde bent,

die ooit de wereld heeft gekend,

Jij, in je goedheid keer op keer

veel sterker dan mijn dwaas verweer,

hoe kan het dat Je in mij woont

en in de hoge hemel troont?

Wie ben Je, God, van wie men zegt

dat Jij Je aan de mensen hecht?

                         © Piet Thomas

18. Psalm 27 (II)

God is mijn licht

als alles duister wordt.

Hij is mijn steun

als angst me overvalt.

Wie zou ik moeten vrezen?

De mensen? Eenzaamheid?

Is God niet zoveel groter

dan wat me ook bedreigt?

Heer, blijf bij mij

en wil mijn leidsman zijn:

Als Gij bij mij zijt

ben ik zoveel sterker.

Als Gij mijn licht zijt

deert het duister niet.

                         © Piet Thomas

19. Psalm 72

Geef de koning wijsheid, Heer.

Laat hem herder zijn van mensen,

rechter die rechtvaardig is

en de nood der armen ziet.

Dat hij voor misdeelden kiest

en de minsten hulp verschaft,

dat hij leider is en vriend

van wie hem zijn toevertrouwd.

Wil hem daar de kracht voor schenken

en de moed een leven lang.

Laat hem als de regen zijn

die de dorre aarde drenkt,

als de dauw die al wat groeit,

nieuwe glans en luister geeft.

Laat hem tot de dood hem velt,

dienaar van de vrede zijn.

                            © Piet Thomas

20. Psalm 137            

Aan Babels stromen zaten wij

en treurden droef om Sion.

En aan de wilgen hingen wij

de harpen bij de stadsbron.

Zij die ons hadden weggesleurd,

vroegen ons iets te zingen,

een lied waarin niet werd getreurd,

een lied van leuke dingen.

Het moest ook over Sion zijn.

Maar hoe van God te zingen

en van de stad Jeruzalem,

hoe daaraan te beginnen

als men daar niet meer wonen mag

en niet zijn God mag dienen?

Men gaat niet zomaar overstag

en wordt een pretmachine.

Mocht God de Heer de smaad vergelden

die onze stad werd aangedaan.

Want hing het af van deze helden,

geen steen bleef op een and’re staan.

De stad van Babel kent geen wet

die vreemden vrijheid gunnen wil.

Daar past geen lied bij voor de pret.

Daar blijven mond en harpen stil.

                                     © Piet Thomas

09-03-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

 NIEUW GEBEDENBOEK                             

                                                     I                                                          

1

god jij bent overal

ook hier

jij bent boven

en beneden

jij bent doel

en weg

de ene

en de andere

vader zoon

en geest

van één liefde

en onze troost

jij bent er

als ik luister

en als ik spreek

ook als ik zwijg

en niet luister

arme zonder steen

voor je hoofd

rijk als gastheer

hart  en zorg

voor wie zwak is

vreemd

en vertrouwd

ver weg

en nabij

in de mond

van vreemden

in de mond

van vrienden

ook in mijn mond

in mijn hart

jij bent er

als ik opsta

en als ik slaap

als twee of drie

in jouw naam

samen zijn

als ik moedeloos

alleen ben

jij bent eiser

en  verzoener

uitdager

en beschermer

rechter

en getuige

peilloze zee

en vaste grond

brandend braambos

en hoedende hand

rijzende dag

uit de  donkere fuik

van de nacht

metgezel

en opdrachtgever

schenker en gave

spreker en boodschap

dakloze zwerver

en veilige haven

lichte bries

na de wervelstorm

milde wind

na de woelige golven

koning  van mijn hart

vezel van mijn leven

heer van mijn verleden

leidsman  naar het eden

van mijn toekomst

leer mij jouw wil

zeg wat je droom is

over het leven

van mensen

maak  openbaar

hoe je ook mij

nodig hebt

laat  jouw liefde

me bezielen

jouw moed

mij versterken

jouw kracht

me steunen

jouw wijsheid

me leiden

laat  je oog

op mij rusten

en richt mij weer op

als ik val

laat me voelen

hoe jouw sterkte

alle onheil aankan

hoe jij alle leugens

achterhaalt en doorziet

hoe jouw woord

het licht schiep

in het duister

hoe jouw macht

een schuttend schild

een vaste burcht,

een sterke rots is

geef dat ik jou

in de anderen herken

beziel me als ik

vreemden welkom heet

kalmeer me

als het angstzweet

mij uitbreekt

en moed me dreigt

te ontglippen

laat me troost vinden

in de zekerheid

dat jij mijn enige

toekomst bent

wees mijn helende  redder

jij de heer

van alle leven

© Piet Thomas

28-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

3

sterker dan rotsen

krachtiger dan vuur

feller dan zonlicht

is de macht van god

die mij elke dag

uit mijn slaap

laat verrijzen

de strik van de boze

de valse profeten

het gif van de leugens

het loochenend woord

de drift die vernielt

de dreiging van onheil

dit alles valt weg

ik voel dat ik leef

dat een oor naar mij luistert

dat een hand mij behoedt

dat een oog op mij rust

onzinnige kennis

en ijdel gepraat

geslepen verleiding

en nijdige arglist

zijn weggevlucht

ik zie dankzij hem

die me duldt

licht op de weg 

die ik gaan moet

de valse profeten

deren mij niet

de giftige pijlen

van de ontkenners

raken me niet

ik voel een kracht

die me drijft

en ik kan de dingen

weer aan

ik zie in schoonheid

jouw hand

ik voel hoe jij

me bezielt

ik dank je god

voor de hoop in mijn hart

'voor de wind in mijn neus'

voor de glans in mijn ogen

voor de gloed in mijn stem

zonder jou ben ík zwak

zonder jou ben ik laf

dankzij jouw hulp

kan ik alles weer aan

de valse profeten

het lood van de list

het geweld van het onrecht

het kwaad dat verleidt

de diepte die dreigt

want jij bent mijn schild

jij bent mijn behoud

gezegend jouw geest

die mij troost en geleidt

jij hoop zonder vrees

'schoonheid die 'k lief kreeg

al was het zo laat'

jou wil ik loven

zolang als ik leef 

jij breekt door mijn doofheid

jij lenigt mijn dorst

jij straalt ín mijn ogen

verzadigt mijn honger

jij hebt me geraakt

daarom wil ik je loven

en dienen en danken

nu en altijd

zolang ik nog leef

en als jij het wilt

in de eeuwen der eeuwen

©Piet Thomas   

4

jou aanspreken

god

hoe moet dat?

met  jou

of met u?

met u dachten vroeger

die ons beleerden

zij bogen en knielden

heel diep in het zand

jij troonde zo hoog

over je spreken

hoe kan dat?

met nuchtere rede

of hart en gevoel?

met hij  of met zij?

de slopers kwamen

de leugenprofeten

en schreven je dood

jij was een illusie

een misverstand

zij wilden bewijzen

dat  jij niet bestaat

dat  jij slechts een droom

van gelovigen bent

een fata morgana

een steen des aanstoots

voor rede en zin

een schendende leugen

een dreigende mythe

niet meer en niet min

maar wat zij beweren

te kunnen bewijzen

is ijdel gezwets

men kan niet bewijzen

dat god niet bestaat

en dat hij bestaat

kan ook niet bewezen

'de te bewijzene

vlucht uit de klem

van de rede'

zoals wat liefde heet

en wat mysterie is

ook  niet te grijpen is

in de lus van

redelijk denken

hoe met god spreken

als men zich

geborgen weet

in de wolk

van wat onzegbaar is

taal schiet tekort

om de namen te noemen

van wie van ons leven

de oorsprong is en de zin

wat rest is de moed

om toch woorden te vinden

die  hymnisch spreken

op zwijgen doen lijken

op schroom de woorden voorbij

bidden is bloeiend verweer

voor het welken begint

van het beeld dat de mens

op het spoor is

van de stilte die volgt

celan heeft je niemand genoemd

in de taal van na auschwitz

de grens van het niets en het zijn

hij bad en hij schreef

‘geloofd  ben jij niemand ‘

ook wij weten niet voor wie

op de rand van het zwijgen

wij woorden zoeken

om voor het welken

nog even te bloeien

geen scheppers van eigen heelal

geen bouwers zijn wij

van hoge babelse torens

aanvaard onze bloesems

van biddend beamen.

aanvaard dat wij ondanks

de onmacht van woorden

het spreken niet schuwen

dat troost en verblijdt

dat helpt en bevrijdt

schenk ons de kracht

om de toekomst te zien

in het licht van jouw wil

        © Piet Thomas

27-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

HET BOEK DER ZEGENINGEN   

jij bent

Jij bent de vrede van alle stille dingen.

Jij bent de plek waar ik voor onheil schuil.

Jij bent het licht dat in het duister straalt.

Jij bent de vonk in mij die nooit vergaat.

jij bent de deur die voor mij openzwaait.

Jij bent de gast die binnenkwam en wacht.

Jij bent de noodroep van de armen.

Jij bent mijn hee, geen kwaad bedreigt me.

Jij bent het licht de waarheid en de weg.

Jij bent mijn redder nu en hier.

Anoniem.

Uit her eerste milium na Christus

jij bent 

Jij bent de vrede van alle stille dingen.

Jij bent de plek waar ik voor onheil schuil.

Jij bent het licht dat in het duister straalt.

Jij bent de vonk in mij die nooit vergaat.

jij bent de deur die voor mij openzwaait.

Jij bent de gast die binnenkwam en wacht.

Jij bent de noodroep van de armen.

Jij bent mijn hee, geen kwaad bedreigt me.

Jij bent het licht de waarheid en de weg.

Jij bent mijn redder nu en hier. 

Anoniem.

Uit her eerste milium na Christus

  © Vert.: Piet Thomas

God, wees in mijn hoofd

God, wees in mijn hoofd

en in mijn begrijpen

wees in mijn ogen

en in mijn blik

wees in mijn mond

en in mijn spreken.

Wees in mijn hart

en in wat ik denk

God, wees mij nabij

zolang ik leef

en ook als ik sterf.

Anoniem.

  © Vert.: Piet Thomas

Zegen voor mij o God

Zegen voor mij o God,

de aarde onder mijn voeten.

Zegen voor mij o God,

de weg waarop ik ga.

Zegen voor mij o God,

wat mijn verlangen zoekt

u die eeuwig bent

zegen mijn rust.

Zegen datgene

waarop mijn geest zich richt

waarheen mijn liefde gaat

waarop mijn hoop vertrouwt.

laat ons nu gaan in vrede

 laat ons nu gaan in vrede –

moge daarbij het vuur van de ene

ons vergezellen: licht en warmte

moge lichten over ons onze god:

vader, zoon, heilige geest

amen

Anoniem.

 © Vert.: Piet Thomas

god om mij te omarmen…

god om mij te omarmen

god om mij te omringen

god in mijn spreken

god in mijn denken

god ik mijn slapen

god ik mijn waken

god in mijn kijken

god in mijn hopen

god in mijn leven

god in mijn lippen

god in mijn hart

god in mijn hart

god in mijn goed gevoel

god in mijn sluimer

god in mijn onvergankelijke ziel

god in mijn eeuwigheid

Uit de Keltische orale traditie.

 ©Vert.: Piet Thomas

zegenbede van sint- patrick  (1)

de heer zij vóór  je

om je de juiste weg te wijzen.

de heer zij achter je

om je tegen gevaar te beschermen

de heer zij onder je

om je op te vangen als je struikelt

de heer zij in je

om je te troosten als je verdriet hebt.

de heer zij om je

om je te beschermen als men je aanvalt

de heer zij boven je

om je te zegenen

zegen jou de almachtige god

vandaag morgen en in de eeuwen

der eeuwen

amen

© Vrij vert.: Piet Thomas

gebed om zegen

god  zegen de aarde

waarop wij leven

zegen de wegen

waarop wij lopen

zegen het doel

waarvoor wij leven

god van al wat goed is

van alle licht en heil

zegen onze rust

en ons werk

zegen wat wij willen doen

wat onze liefde nodig heeft

wat wij verlangen

god eeuwige tochtgenoot

zegen onze ogen

onze voeten

en ons hart

die vader bent

en zoon

en geest

amen

keltische zegenbede

 ©  Vrij vert.: Piet Thomas

26-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

5

god soms ver van ons

soms rakelings nabij

woord uit oude tijden

hoorbaar toen en nu

leven dat gekruisigd

van de dood bevrijdt

geest die ons bewoont

gastheer die onthaalt

die de tijd vernieuwt

in zijn eeuwigheid

© Piet Thomas

6

jouw geboorte heer

vernielde

de beelden

van dode goden

jouw geboorte

sloopte

de ijdele hoop

van dictators

zond wijzen

op pad

op zoek

naar zin

het begin

was ze ook

van een nieuw

verbond

ze liet mensen verstaan

hoe de ene

je zond

hoe een kind

uit de schoot

van een vrouw

het begin

van een nieuwe

wereld

werd

van hoop op een rijk

dat niet valt

in de strik

van de tijd

op een licht

dat verblijdt

op een god

die bevrijdt

© Piet Thomas

26-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

zegenbede van sint - patrick (2)   

dat jij zijn gelaat mag zien

in ieder mens die je ontmoet

dat ieder mens die jou ontmoet

in jou het gelaat van christus mag zien

christus die wandelde op doorboorde voeten

moge hij met jou wandelen op de weg

christus die diende met doorboorde handen

moge hij je handen bewegen om te dienen

christus die liefhad met een doorboord hart

moge hij je hart openen om lief te hebben

 © Vrij. Vert.: Piet Thomas

zegen voor mij god

zegen voor mij god

elk ding dat mijn oog ziet

zegen voor mij god

elk geluid dat mijn oor hoort

zegen voor mij god

elke geur die mijn neus ruikt

zegen voor mij god

elke smaak die mijn lippen raakt

elke noot van mijn lied

elk gidsend licht op de weg

elk ding  dat ik najaag

elk lokaas dat mij bekoort  

elke liefde die zoekt

naar mijn levende ziel

uit de Carmina Gadelica

© Vrij vert.: Piet Thomas

zegen voor mij o god

zegen voor mij o god

de aarde onder mijn voeten

zegen voor mij o god

de weg waarop ik ga

zegen voor mij o god

wat mijn verlangen zoekt

u die eeuwig bent

zegen mijn rust

zegen datgene

waarop mijn geest zich richt

waarheen mijn liefde gaat

waarop mijn hoop vertrouwt

 © Vert.: Piet Thomas

laat ons nu gaan in vrede

laat ons nu gaan in vrede –

moge daarbij het vuur van de ene

ons vergezellen: licht en warmte

moge lichten over ons onze god:

vader zoon heilige geest

amen

 © Vert.: Piet Thomas

het nieuwe licht

o god die me bracht

uit de rust van de nacht

in het vreugdelicht van de dag

leid mij uit dit nieuwe daglicht

naar het eeuwig licht

van jouw eeuwigheid

 © Vert.: Piet Thomas

zegen voor de reis

moge de reis je welkom heten

moge de wind altijd in jouw rug zijn

moge de zon warm stralen op jouw gelaat

moge de regen zacht op jouw velden vallen

tot wij elkaar weer ontmoeten

moge god je bewaren

in de palm van zijn hand

rond het vuur

mogen de heilige drie

redden

beschermen

en omgeven

de haard

het huis

het gezin

vanavond

vannacht

en alle nachten

elke nieuwe nacht

amen

 ©Vert.: Piet Thomas

het hele huis

god zegene dit huis

waar het staat

van balk tot muur

van voor naar achter

van zolder tot kelder

van verdieping naar verdieping

van fundering tot dak

de geschenken van god

dank voor de geschenken die je mij geeft

elke dag elke nacht op het land of op zee

elk weer mooi en mild of wild

voor je wakend oog

voor elk uur voor eb en vloed

voor je arm rond mij die troost

voor elke gift mijn dank

en voor het mooiste geschenk

je liefde voor mij

© Vert.: Piet Thomas

25-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

23-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

LICHT IN HET DUISTER

Van Advent tot Kerstmis

Advent 1

Advent. Kom, steek de kaarsen aan!

De eerste kaars staat voor het licht

dat heel de wereld deed ontstaan,

toen God de schepping heeft gedicht.

Maar ook het licht dat Jezus heet,

‘t licht van de wereld, lijk men weet.

Advent. Kom, steek de kaarsen aan!

De tweede kaars staat voor het licht

dat wij, bevrijd van zonde en waan,

ook kunnen zijn, het lichtbericht

dat wat de Heer, die voor ons leed,

dit ook voor heel de wereld deed.

Advent. Kom, steek de kaarsen aan!

Het licht breekt door het duister heen.

We hebben nog een weg te gaan.

Wij niet alleen, maar menigeen

die van een nieuwe wereld droomt

en weet waar levend water stroomt.

Advent. Kom, steek de kaarsen aan!

De vierde kaars staat voor de tijd

dat al wat leefde is opgegaan

en de verborgen heerlijkheid

van God zich lichtend openbaart

voor wie zich aan zijn zijde schaart.

                                      ©Piet Thomas

Advent 2

Gij zijt het licht dat komt.

Wij wachten in de schaduw,

verlangen naar ‘t geluk

dat Gij ons hebt beloofd.

De tijd is een rivier

die alle wrakhout meesleurt,

maar ook de hoop op heil

die ons bevrijden zal.

Zo komen we tot U

weerloos, met lege handen,

de ogen vol met leed

om wat verloren ging.

Ik weet dat Gij bestaat

en nooit uw woord verloochent,

dat Gij er voor ons zijt

verborgen en bereid.

Gij zijt het licht dat komt.

Wij wachten in de schaduw,

Verlangen naar ’t geluk

Dat Gij ons hebt beloofd.

                          ©Piet Thomas

In de weiden van Bethlehem

In de weiden van Bethlehem,

waar ze stil bij hun kudde lagen,

hoorden herders een vreemde stem

die hun sprak van Gods welbehagen.

Er hing ook muziek in de lucht.

Er werd over vrede gezongen.

De oorlog moest niet meer geducht.

Men zong het uit engelenlongen.

En er stond een ster bij een schuur.

Het kindje dat daar was geboren

op dit middernachtelijk uur,

was de zoon van God, kon men horen.

De herders, ze trokken erheen

met wol voor de kou en met vruchten.

Niet één die ontbrak, niet één

die voor al die engelen vluchtte.

                                            ©Piet Thomas

Herders,wijzen en dieren

Met herders, wijzen en dieren

rond Jezus kribbe geschaard

bereid om de redder te vieren

die ons van het kwaad vrijwaart

staan wij hier samen te kijken

naar Gods goedertierenheid.

waarvoor het onrecht moet wij ken:

een kind dat de wereld bevrijdt.

Van herders kunnen we leien

wat eenvoud is en geluk.

Want niets kan hun verder deren,

hun vreugde, ze kan niet stuk.

Hun kwade dromen verder Wenen

zo vlug als sneeuw voor de zon.

toen hun het licht was verschenen

dat de duisternis overwon.

Bij wijzen. die met geschenken

het kindje hebben bedacht,

mag je aan mildheid denken.

Ze vormen de erewacht.

Die koning moet men niet vrezen,

men stopt hem de handen vol.

Het kind wordt vurig geprezen.

Men aait het over de bol.

Maar waarom staan hier de dieren

zo rustig samengetroept?

Kou sluipt door reten en kieren,

kou die de adem afsnoept.

Zij kennen de Zoon, hun meester

zo met hun dierenverstand.

Ook zij willen vrolijk feesten

en worden door vreugde overmand.

Kom laten we Jezus vieren,

Hem loven met luide stem,

met herders, wijzen en dieren,

omwille van Bethlehem

Nu wij hier samen staan kijken

naar Gods goedertierenheid

waarvoor het onrecht moet wijken:

een kind dat de wereld bevrijdt.

                                         ©Piet Thomas

De stal

Een stal waar men de Liefde vindt

die mens geworden is.

De herders die door weer en wind,

ontsnapt aan duisternis

en door een lieve ster geleid,

bedeesd de stal ingaan.

Ze voelen zich als ingewijd

in een vernieuwd bestaan.

Een kind dat hun zijn vrede biedt,

zijn heil, zijn koninkrijk.

Geweld of onrecht heerst er niet

en allen zijn gelijk.

Gelijk in d’ogen van een God

van zo nabij gezien.

Men houdt er zich aan zijn gebod,

verheugd als nooit voordien.

Heer, leer ons Kerstmis te verstaan

zoals die herders toen.

Bevestig in ons hart voortaan

de troost van dit visioen.

Leer ons dat eenvoud kan volstaan:

God eren in een kind,

voor al wie, van zijn schuld ontdaan,

de stal van Kerstmis vindt.

                               ©Piet Thomas

22-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

DE DOOD VOORBIJ

Wat niet vergaat

Bij hen die nooit meer sterven, horen:

het is een oude mensendroom,

een Eden dat ons blijft bekoren,

de niet te slopen levensboom.

Ooit eens de eeuwigheid ervaren

en opgaan in je heerlijkheid.

Het nieuwe leven te ontwaren,

‘t geluk dat jij ons hebt bereid.

Een nieuwe hemel, nieuwe aarde,

dat is wat jij ons hebt beloofd.

Geef om de droom die wij bewaarden,

ons ‘t leven dat de dood nooit dooft.

                                    © Piet Thomas

Zien I

Gezegend die je zien.

Wij kunnen je slechts raden

in wat geschreven staat,

in liefde en genade.

Gezegend die je zien

verheerlijkt in de hemel.

In spiegels gissen wij,

in weerglans en gewemel.

Gezegend die je zien

en eeuwig met je leven.

God, wil ons na de dood

je licht en vrede geven.

Zien II

Een deel is wat wij zien.       

Een deel is wat wij horen.

‘t Geheel is voor nadien.

Nu zien wij slechts de sporen.

De sporen van de weg

die uit de tijd zal leiden,

als Hij ons openlegt

het eindeloos verblijden.

Nu horen wij ‘t begin,

de aanzet van het zingen,

dan vallen stemmen in

voor ‘t lied der laatste dingen.

Haal me dan uit de tijd

voor d’eenheid van het zijnde.

Gij die de aanvang zijt

en ook het heerlijk einde.

                       © Piet Thomas

Dood van de geliefde

R.M. Rilke

Hij wist slechts van de dood wat allen weten:

dat hij ons neemt en in verstomming stoot.

En toch, toen zij, niet van hem weggereten,

nee, zachtjes uit zijn ogen weggenood,

naar onbekende schaduwen vergleed

en toen hij voelde dat die verre stad

nu ‘t maanlicht van haar meisjesglimlach had

en de manier waarop ze ‘t goede deed,

toen werden hem de doden zo bekend

als was hij dankzij haar met elk van hen

innig verwant. Wat anderen zeiden,

hij kon het met geloven. Was niet aan gindse zijde.

het goed gelegen land, ‘t oneindig zoete?

De weg aftasten wou hij voor haar voeten.

                                              ©  Vert.: Piet Thomas

Engel

Wilhelm Wills

Welke engel zal ons zeggen

dat het leven verder gaat

welke engel zal dan komen

die de Steen van ‘t graf afhaalt

zal jij voor mij

zal ik voor jou

die engel zijn

welke engel zal ons tonen

hoe het leven te doorstaan

welke engel schenkt ons ogen

die in de kiem de vrucht al zien

zal jij voor mij

zal ik voor jou

die engel zijn

welke engel opent oren

om geheimen te verstaan

welke engel leent ons vleugels

om ons hemelrijk te zien

zal jij voor mij

zal ik voor jou

die engel zijn 

                          ©  Vert.: Piet Thomas

Herfst

R.M. Rilke

De blaren vallen, vallen als van ver,

als welkten in de hemel verre tuinen;

ze vallen met ontkennende gebaren.

En in de nachten valt de zware aarde

uit alle sterren in de eenzaamheid.

Wij allen vallen. Deze hand zal vallen.

En kijk je naar de andere: het is in alle.

Maar Eén is er. Hij vangt dit vallen

oneindig teder in zijn handen op.

                                  ©  Vert.: Piet Thomas

Het nieuwe Eden

Eens wordt de aarde een tuin

van schoonheid, rust en vrede.

Niets is er schots of schuin.

Het zwaard blijft in de schede.

Er is geen oorlog meer,

het onheil is geweken.

De wapens liggen neer,

weg is het Kaïnsteken.

In dieren en in vruchten,

in bomen en in kruid,

in mensen die niets duchten,

spreekt zich Gods goedheid uit.

De ploegschaar blinkt in ‘t licht.

Die nooit werd waargenomen

heeft nu een aangezicht

voor wie is thuisgekomen.

De doden leven weer.

De ketens zijn gebroken.

Geweld bestaat niet meer.

Wij werden vrijgesproken.

De tranen zijn gewist,

de droefheid is verdwenen.

De troost van de psalmist

is ons in Hem verschenen.

Wat Hij ons heeft beloofd

is deze nieuwe aarde.

Niets is vergeefs geloofd

van wat Hij openbaarde.

Hoe Hij er voor ons is

zien wij met nieuwe ogen.

Niets is meer ongewis.

Niets werd ons voorgelogen.

De aarde werd een tuin,

een nieuwe hof van Eden,

waar klinkt de lofbazuin

voor wie hem heeft betreden.

Het oude is voorbij.

De strijd is uitgestreden.

Dit is het eeuwig tij

voor al wie heeft geleden.

   ©  Piet Thomas

Velen van ons

Dorothee Sölle

Velen van ons zijn zo vertwijfeld

dat ze niets kunnen zeggen

dat ze niet klagen kunnen

zij blijven stom

hun leven lang

God, asjeblief,aanhoor hun klagen

wanneer ze voor het lege glas zitten

zie hun schreeuw in de weifelende gebaren

God, hoor jij wat ze niet zeggen

Velen van ons zijn zo vertwijfeld

dat ze niet huilen kunnen

Hun ogen blijven droog

hun leven lang

God, asjeblief, zie hun treurnis

vergeef hen hun verstening

en verzamel de niet geweende tranen

Velen van ons zijn zo vertwijfeld

dat ze nog nooit een engel hebben gezien

Ze leven zonder dat iemand hen vraagt

Vrouw waarom huil je?

Ze geloven je verhaal maar half

en blijven alleen maar huilen

God, asjeblief, zend toch een of twee engelen

die vragen waarom huil je?

stuur een van ons om te vragen waarom

zodat we allen niet alleen blijven

voor de graven

waar onze hoop begraven ligt

en leer ons klagen

en leer ons huilen

en toon ons de engelen

die aan het graf al op ons wachten.

                                 ©  Vert.: Piet Thomas

21-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

De herder

Met stok en staf gaat Hij hen voor,

de herder die de kudde leidt.

De heuvels over, dalen door,

op zoek naar land waar gras gedijt.

Naar water dat men drinken kan,

naar een oase waar men rust

en vrede en koelte vindt, zich van

geen strijd of onheil meer bewust.

‘t Gebeurt wel dat een lam verdwaalt,

Dat komt in elke kudde voor.

De herder zoekt het op en haalt

het ijlings weer en zorgt ervoor.

Hij heeft het op zijn rug getild

en het gedragen als een kind.

Zo zie je maar: wat ie ook wilt,

er is een God die je bemint.

Hij haalt je uit het kwaad terug

en richt een feestmaal voor je aan.

Wees dus niet langer wild of stug.

Wat God doet, het is goed gedaan.

                               © Piet Thomas

Psalm 23

Gij zijt mijn herder, God

Wat zou ik nog ontberen?

Ik weet dat uw gebod

mij leidt langs koele meren.

Al moet ik door een dal

van dreigende gevaren,

dat Gij nabij zijt zal

mijn onrust wel bedaren.

Ik ga naar vruchtbaar land.

Wat zou ik dan nog vrezen?

Ik voel uw sterke hand.

Uw naam, Heer, zij geprezen!

Mijn dorst hebt Gij gestild.

Uw voedsel doet mij leven.

Met balsem heelt Gij mij.

Uw staf is opgeheven.

Uw liefde en uw steun

worden mij niet ontnomen,

Gij leidt me naar uw huis

en laat me binnenkomen.

                               © Piet Thomas

Morgengebed

Gij vorst en herder van het licht

dat uit het duister opgegaan,

de hemel kleurt en ‘t vergezicht

zo weids gespreid en hier vandaan.

Wij smeken, schenk de dageraad

de nieuwe hoop die ons verblijdt,

en vragen U, geef ons uw raad.

Toon dat Gij onze helper zijt.

Wek op wat in ons wachten bleef!

Maak vuur waar vonken zijn ontstaan,

en laat uw geestdrift die ons dreef,

de weg verlichten die we gaan.

Dan zullen wij, door U geleid,

niet meer gehinderd door het kwaad,

eens komen waar de heerlijkheid

van uw genade ons volstaat.

Het zal een tijd van vreugde zijn

als Gij ons meevoert waar Gij wilt,

en Gij dan elke traan en pijn

door uw erbarmen wist en stilt.

                               © Piet Thomas

De goede herder

Gij zijt de goede herder,

de leidsman uit de dood,

de trooster en beschermer,

de redder in de nood.

Uw Woord is ons een teken.

Uw taal is ons houvast.

Als vreugde en troost ontbreken

en hoop naar liefde tast.

Heer, roep ons als we dwalen,

weer veilig naar U toe.

Leer ons vrij ademhalen,

want wij zijn broos en moe.

Schenk ons de moed te leven

zoals Gij dat verwacht,

Bewaar ons in de zeven

geheimen van uw macht.

Gij zijt de goede herder,

de redder in de nood,

de trooster en beschermer,

de leidsman uit de dood.

                               © Piet Thomas

Naar het licht

Jij leert me al je wegen

en leidt me naar het licht,

en niemand werkt me tegen

nu jij mijn schreden richt.

Mijn rijkdom is je volgen

naar waar je dit ook wilt.

De boze kijkt verbolgen

nu jij mijn honger stilt.

Je liet me bij je komen

en wou mijn gastheer zijn.

Een feest om van te dromen,

een dis met brood en wijn,

schonk jij, aan wie geloven

en jou als redder zien.

De blinden en de doven,

ze zijn weer als voordien,

zij zien en horen dingen

die men hun toont of zegt.

Geen mens kan hen meer dwingen,

want jij, Heer, schaft hun recht.

Jij haalt ze uit hun lijden,

verheldert hun bestaan,

maakt dat ze zich verblijden

en redt ze uit hun waan.

Laat ook mij zien en horen

wat jij met mensen doet,

hoe wij je toebehoren

hoe jij ons leven hoedt,

Dat ik mag binnenkomen

waar jij je gastmaal houdt,

is meer dan ik kon dromen.

God, jij bent mijn behoud.

                               © Piet Thomas

20-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

Magnificat

Ik loof en prijs de Heer

die machtelozen redt.

Wat doet Hij grote dingen!

De zwakken geeft Hij kracht.

Uit de verdrukking haalt

Hij slaven en geringen.

De trotsen in hun macht

verbleken als Hij komt

om mensen te verblijden.

Nu Hij mij uitgezocht

en uitverkoren heeft,

mag ik het fier belijden:

om wat Hij heeft gedaan

aan mij en alle mensen,

wil ik Hem dankbaar blijven.

Dat Hij ons heeft gered

uit alles wat verknecht.

dat is wat wij geloven.

Dat alle angst nu wijkt

nu Hij ons heeft bevrijd,

daarom wil ik Hem loven.

                    © Piet Thomas

Salve regina

Wees gegroet jij, koningin,

moeder van barmhartigheid,

onze vreugde, onze hoop

en ons leven, wees gegroet.

Tot jou spreken tochtgenoten,

kinderen uit Eva’s huis.

Hoor het zuchten en het klagen

uit dit dal van tranen!

Die voor ons ten beste spreekt,

zie genadig op ons neer!

Toon ons, eens de tocht voltooid,

je Zoon, Jezus Christus, weer.

Trouwe, milde, lieve jij,

wees ons met je hulp nabij!

                    © Piet Thomas

Ave, maris stella

‘k Groet U, ster der zee,

goede moeder Gods,

Gij die maagd gebleven,

oorsprong zijt van leven.

Gij die hebt gehoord

hoe een engel groet,

geef dat in uw vrede

Eva’s naam mag keren.

Leid ons uit het kwaad.

Wil voor blinden licht

en voor zondaars vragen

goddelijke gaven.

Moeder, bid uw zoon

dat Hij ons verhoort.

Want voor onze zonden

is Hij mens geworden.

Uitverkoren vrouw,

milde bruid en maagd,

wil ons, schuldenaren,

vrij en gaaf bewaren!

Let op wat we doen.

Effen ons de weg

dat wij uw beminde

Jezus wedervinden,

die met God de Geest

en de Vader leeft

doorheen alle eeuwen

het drie-ene leven.

                    © Piet Thomas

Maria

Het jonge meisje dat je was,

schrok het niet toen de engel kwam

en toen je in zijn ogen las

wat niemand ooit van hem vernam?

Wat is er in je omgegaan

toen hij zei: moeder van Gods Zoon

en ook dat ie van nu af aan

een ereplaats had rond de troon?

Hoe voelt de vreemde boodschap aan

waarin je moeder van je Schepper heet?

Lijkt het dan niet een zoete waan

waarin je niets meer zeker weet?

Maria, draagster van de hoop

dat al wat leeft eens wordt bevrijd

en wat als kwaad eens binnensloop,

verdreven wordt of ons ontglijdt,

jij, maagd en moeder van de Heer,

die ieder mens tot vreugde noodt,

wees onze hulp en ons verweer

nu en in ‘t uur van onze dood.

                    © Piet Thomas

Naast het kruis

Met de tranen in de ogen

stond de moeder, diep bewogen,

waar haar Zoon aan ‘t kruishout hing.

‘t Was of in haar medelijden

zij de pijn nog voelde snijden

van die laatste marteling.

Ach, hoe treurig was het rouwen

van de liefste van de vrouwen,

moeder van Gods ene Zoon.

Hoe verdrietig was het lijden

dat haar dreef om daar te blijven

toen haar Zoon zo hing ten toon.

Harder dan de hardste stenen

ben je als je niet zou wenen

ziende hoe Maria lijdt.

Wie is zonder mededogen

dat hij met dit leed voor ogen

niet met haar om Jezus treurt.

Om de zonden van de zijnen

schroeien nog de scherpe pijnen

van de ruwe geselroe

Moeder die je kind zag sterven

toen het alle hulp moest derven

en de geest het lijf verliet,

laat mij voelen, bron van liefde,

wat je toen zo pijnlijk griefde.

Treuren zal ik dan met jou.

Wil in mij de wil versterken

om die droefheid te verwerken,

tonend dat ik van Hem hou.

En wil mij de kracht ook schenken

om deemoedig te gedenken

wat Hij toen heeft doorgemaakt.

Wat Hij toen in geest en leden

weerloos voor mij heeft geleden,

geef dat ik het delen mag!

Samen met je wil ik wenen,

met hei lijden mij verenen

tot de dood ook mij bedreigt.

Naast het kruishout met jou samen

staande blijven en me schamen

om de oorzaak van die rouw.

Gun mij, liefste van de maagden.

tussen al die met je klaagden

ook een plaatsje aan jouw zij

Deelgenoot zijn van zijn lijden

wil ik en de tol niet mijden

die de dood van vrienden eist.

Want zijn wonden zijn de mijne.

Liever dan vlug te verdwijnen

blijf ik waken bij de Heer.

Maak dat ik niet langer vrezen

moet dat ik word afgewezen,

als ik voor Gods troon verschijnt

Christus, vraag bij mijn verscheiden

dat uw moeder mij zou leiden

tot waar mij uw zegen wacht.

Als de dood mij heeft gevonden~

laat mij dan met U verbonden

blijven in uw heerlijkheid.

                    © Piet Thomas

19-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

De mensenzoon

Wij voelen telkens weer

hoe ons uw naam ontglijdt,

hoe woorden niet beklijven,

maar slijten mettertijd.

Geef Gij ons woorden in

waarmee wij kunnen bidden,

waarmee wij kunnen leven

te midden van de dood.

Want wij zijn steeds op weg

en zoeken naar geluk

en vrede die blijft duren,

en toekomst zonder juk.

Als er geen leidsman is,

kunnen wij niets bereiken.

Als werelds duisternis

niet voor het Licht kan wijken.

Als niet het Woord van God

het vlees had aangenomen,

en niet als mensenzoon

bij ons was komen wonen.

Hij was een mens als wij

en moest de dood verduren.

Hij was een mens als wij

en Hij is doodgegaan.

Maar Hij is opgestaan,

verrezen uit de dood.

Hij maakte ons van zijn leven

voor altijd deelgenoot.

Voorgoed brak hij de ban

van duisternis en kwaad.

Dit is de grote vreugde

die nooit meer overgaat.

                       © Piet Thomas

Veertig dagen

Veertig dagen, veertig nachten

bracht Hij door in de woestijn

en Hij dacht aan wat Hem wachtte,

wat zijn levensweg zou zijn.

Alles wat een mens kan knechten

of bezielen kwam voorbij.

Valse geestdrift en oprechte,

zegening en averij.

Eenzaam met zijn toekomstdromen

en met wat verkeerd kon gaan,

zag Hij al de vragen komen

van zijn Messiaans bestaan.

Zou Hij voor de machten buigen

van een helse heerschappij,

of zou Hij voor God getuigen,

eerlijk, souverein en vrij?

Als Hij mensen wou genezen,

moest Hij dan niet eerst doorstaan

‘t leed dat stervelingen vrezen

over heel hun levensbaan?

Alles heeft Hij overwonnen

wat zijn dromen schenden kon,

Daar is ook het heil begonnen

dat Hij voor de mens verzon.

Jezus heeft ons willen leren

hoe men de woestijn doorstaat

hoe men alle kwaad kan weren

als men maar Gods wegen gaat.

                             © Piet Thomas

Naar het licht

Jij leert me al je wegen

en leidt me naar het licht,

en niemand werkt me tegen

nu jij mijn schreden richt.

Mijn rijkdom is je volgen

naar waar je dit ook wilt.

De boze kijkt verbolgen

nu jij mijn honger stilt.

Je liet me bij je komen

en wou mijn gastheer zijn.

Een feest om van te dromen,

een dis met brood en wijn,

schonk jij aan wie geloven

en jou als redder zien.

De blinden en de doven,

ze zijn weer als voordien,

zij zien en horen dingen

die men hun toont of zegt.

Geen mens kan hen meer dwingen,

want jij, Heer, schaft hun recht.

Jij haalt ze uit hun lijden,

verheldert hun bestaan,

maakt dat ze zich verblijden

en redt ze uit hun waan.

Laat ook mij zien en horen

wat jij met mensen doet,

hoe wij je toebehoren,

hoe jij ons leven hoedt.

Dat ik mag binnenkomen

waar jij je gastmaal houdt,

is meer dan ik kon dromen.

God, jij bent mijn behoud.

                     © Piet Thomas

Simeon zingt

Laat nu je dienaar gaan

in vrede naar je woord,

want ik mocht gadeslaan

hoe jij je volk aanhoort.

De mensgeworden Zoon

heeft oog en hart verlicht.

Wat heilig is en schoon

glanst in zijn aangezicht.

Jij spreekt de mensen aan.

Ik heb je stem gehoord.

Laat nu je dienaar gaan

in vrede naar je woord.

                      © Piet Thomas

Bruiloft te Kana

Jezus en Maria

zijn er ook geweest

in het land van Kana,

op een bruiloftsfeest.

Er werd wijn gedronken

en Maria zag

hoe de buidels slonken

waar de voorraad lag.

Was zijn uur gekomen?

Het tekort aan wijn

deed Maria dromen

dat het waar kon zijn.

Tot de knechten zei ze:

doet wat Hij gebiedt.

God kent tijd en wijze.

Zijn uur kent men niet.

Jezus, die de Vader

om een wonder bad,

vroeg de knechten water,

‘t water dat men had.

In de stenen kruiken

werd het water wijn,

wijn om te gebruiken

op het bruidsfestijn.

Hij werd uitgeschonken.

Er was overvloed.

En die ervan dronken,

weten: God is goed.

Jezus is het teken

van zijn heerlijkheid.

Niets zal ons ontbreken

als geloof ons leidt.

                   © Piet Thomas

18-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

ZOEKEN NAAR HET VERLORENE

Zacheüs

Zacheüs was een tollenaar

die rijkdom had verworven.

Het scheelde net een haartje maar

of hij had het verkorven.

Hij wisselde en leende geld

voor vreemden en aan armen.

Hij had zich zo heel rijk geteld

en kende geen erbarmen.

Doch op een dag kwam Jezus langs

en hij wou ook gaan kijken.

Maar dit verlangen had iets bangs.

Hij kon Hem niet bereiken.

Hij was te klein om Hem te zien,

veel kleiner dan de massa.

Ja, anders telde hij wel voor tien,

eens thuis en aan de kassa.

Maar hier zo op de straat alleen,

achter die vele mensen,

had hij geen waterkans, niet één.

Het bleef, dacht hij, bij wensen.

Tenzij hij in die hoge boom

voor zijn kantoor kon klimmen.

Daar zat hij dan als in een droom

om wat hij zag te glimmen.

Hij hoorde ook een stem die zei:

Zacheus, ik wil komen,

bij jou te gast zijn, dat zei Hij.

En hij begon te dromen

hoe alles anders worden kon,

nu Hij die met zijn preken

zovele mensen voor Hem won,

zijn naam ook uit wou spreken.

Zo kwam een rijke tollenaar

door Jezus tot nieuw leven.

God, laat ook mij, je schuldenaar,

eens zo’n dag beleven!

                          © Piet Thomas

Het lied van dwaze en wijze meisjes

Tien meisjes gingen naar een feest.

De bruidegom liet op zich wachten.

Vijf zijn er tevergeefs geweest.

Vijf andere waren wijs en lachten.

Hoe is dit in zijn werk gegaan?

De dwaze meisjes gingen slapen.

Toen kwam de bruiloftsstoet er aan.

Ze konden het bij dromen laten.

Om lampen weer bijeen te rapen

en ze te vullen was geen tijd.