Hendrik Verniers runner up Eerste Sommelier van
België
Dit wordt een grote meneer, een echte
diamant
De Oostendenaar Hendrik Verniers, sommelier in het
sterrestaurant Ten Bogaerde in Koksijde, wist zich tot runner up te kronen op
de prestigieuze wedstrijd Eerste Sommelier van België, een organisatie van de
Gastronomische Club Prosper Montagné. Wijnkenners Alain Bloeykens en Jean-Marie
Dedecker hadden het ons voor de wedstrijd al gesteld: Hij zal niet ver van de
titel te vinden zijn. En of ze gelijk
kregen.
Hendrik Verniers wist zich enkele maanden geleden tot het
kransje finalisten te wringen. Alom geprezen wijnjournalist Alain Bloeykens
hierover: Ja, dit is debuut dat kan tellen. Maar dit is geen toeval, want ik
ken de jonge man al jaren. Wellicht was ik de allereerste die meteen onder de
indruk was van zijn capaciteiten en zijn enorme wijnpassie. Heel toevallig
overigens. We gaan zon acht jaar terug in de tijd. Een lifestyle magazine
vraagt me of ik geen zin heb om iets te gaan doen rond wijn in mondaine
skioorden. Er werd koers gezet naar het mondaine Courchevel in de Franse Alpen.
JONGE SNAAK
Op het programma onder meer een bezoek aan het tophotel
Les Airelles. Op de wijnkaart namen als Pétrus, Cheval Blanc en Romanée Conti,
de meest prestigieuze wijnen dus die er verkocht werden tegen astronomische
prijzen. Of ik de sommelier even kon spreken, vroeg ik de hoteldirectie. Geen
probleem. Groot was mijn verbazing toen ik een jonge snaak zal afkomen, Vlaming
bovendien, die zich voorstelde als Hendrik Verniers. Een beetje gesloten bij
het eerste praatje maar al snel een spraakwater toen ik hem vragen stelde over
die wijnen en het selecte gezelschap klanten. Alsof hij nooit anders gedaan
had. Meteen wist hij mij te vertellen welke grootse wijnen hij geopend en
geproefd had, hoe die juist smaken en wat ik er moest bij eten. Of welke klant
nu juist voor Pétrus valt of wie liever Bourgogne drinkt. Ik was meteen onder
de indruk. Nog groter was mijn verbazing toen deze jonge gast mij vertelde dat
hij na het skiseizoen naar het al even mondaine Saint-Tropez vertrok om daar
tijdens het zomerseizoen als sommelier in het allerbeste hotel aan de slag te
gaan, gaat Alain Bloeykens glas Chileense Carmenère Barrica 2008 Santa
Carolina binnen handbereik zijn lofzang over dit jong talent verder.
ALLES VOOR DE WIJN
Toen ik het hotel verliet vroeg de baas of hij me even
kon spreken. Of ik nog meer jongens ken als Hendrik, vroeg hij me. Want jongens
met zon gedrevenheid en passie zijn uiterst zeldzaam. Wat een verschil met de
Fransen, die denken hier enkel aan skiën. Hendrik niet, zijn leven staat in het
teken van de wijn, de rest kan hem gestolen worden. Geloof me, voegde hij er
nog aan toe, deze jongen is een echte diamant.
Alain Bloeykens onderstreept de zienswijze van de
hotelier. Mijn devies? Het talent is er, de kennis ook, komt er nu op aan nog
wat extra ervaring te vergaren. En die zal hij zeker meekrijgen in restaurant Ten
Bogaerde waar hij steeds meer zijn eigen stempel drukt op de wijnkaart. En
volgend jaar? Opnieuw deelnemen aan die grote sommelierswedstrijd. Een
finaleplaats was mooi maar deze man moet hoger mikken. Going for gold. Schrijf
het maar meteen op, hij zal er niet ver naast zitten, besluit Alain Bloeykens,
nu actief op zijn Megavino.
SAINT-TROPEZ 2010
Het relaas van Alain Bloeykens niet dat we aan zijn
kennis twijfelen werd meteen bekrachtigd door senator Jean-Marie Dedecker,
een man van vele oorlogen en notoir wijnliefhebber en dito kenner, samen met de
familie Verniers aan de erewijn. Een mannetje die het nog ver zal brengen. Ik
ontdekte hem in 2010 in Saint-Tropez. In
de villa van een vriend kon ik even op adem komen en de pil doorslikken van een
ontgoochelend verkiezingsresultaat. Als verjaardagscadeau werd ik getrakteerd
op een etentje in de Pinède, een driesterrenrestaurant in de baai van Brigitte
Bardots thuishaven. Er kwam een jonge sommelier aan onze tafel met een
schuchtere blik verborgen achter een zware zwarte bril. Een perfecte avond, met
uitstekende wijn, maar vooral een afgeborstelde bediening in vlekkeloos
Nederlands. Het was Hendrik Verniers, een Oostendenaar, vertelt Jean-Marie
Dedecker, tevreden dat hij de jonge snaak terug kon ontmoeten.
LEERRIJKE
ZWERFTOCHT
Het is
duidelijk, Hendrik Verniers ontpopte zich in weinig tijd tot een volleerde
sommelier. Te danken aan hemzelf. Hij leefde tot nog toe als een kluizenaar
die zijn instinct was gevolgd, of liever zijn passie voor de wijn, zelfs tot
aan de boorden van de Middellandse zee. Meer nog, Hendrik werkte s zomers aan
de Franse Riviera en swinters verkastte hij naar het mondaine Franse skioord
Courchevelles. Een eenzame zwerftocht, want scheiden doet lijden, maar dit is de
prijs die hij wilde betalen voor de universiteit van t leven. Hij vertelde me
hoe rijke Russische oligarchen een Mouton Rothschild mengden met een glas cola,
en hoe de Koreaanse baas van Samsung een ganse skipiste afhuurde voor hemzelf.
Decadentie van een omhooggevallen Bacchusgezelschap, stelt Jean-Marie
Dedecker, flink op dreef en dus op zijn best.
EEN
GROTE MENEER
Augustus 2013,drie jaar later, in
restaurant Ten Bogaerde, de oude abdijhoeve aan de Koksijdse duinenrand, zit
Jean-Marie Dedecker er aan tafel. En wat zie ik? Hendrik is er nu sommelier,
thuisgekomen van zijn eenzame Franse leerschool, zelfverzekerd en met een
encyclopedische wijnkennis. Hij vertelde me dat hij geselecteerd was bij de
vijf finalisten voor de wedstrijd Eerste Sommelier van België, de Prosper
Montagnéprijs . Hij had 99 procent behaald op zijn theoretische proef .Elk mens
heeft een talent. Wie het emotioneel soms hard heeft kan het rationeel
compenseren. Het komt er op aan met je gave te woekeren en je dromen na te
streven, hoe beperkt je kansen ook zijn. Een grote mijnheer, die Hendrik. En
zeker te volgen en te onthouden, aldus nog Jean-Marie Dedecker, hier op de
foto met Alain Bloeykens en Hendrik.
Georges Keters

|