|
Aan tafel in Corsica
Corsicaanse keuken is vindingrijk
Tijd om aan tafel te gaan. Lekkerbekken zullen zich in
Corsica zeker op hun plaats voelen, alhoewel topgastronomie zoals bij ons is er
eerder zeldzaam. Niettemin biedt de Corsicaanse keuken een brede waaier aan
leuke, gezellige en bijzonder smaakvolle restaurants en eethuisjes die met
trots hun streekproducten op tafel zetten.
Het is een mengeling van Franse en Italiaanse keuken. Spaghetti en ravioli is er bijzonder
geliefd net als de bouillabaise (aziminu). Pasta en pulenta (kastanjemeel)
staan steevast op tafel. De Corsicanen zijn gek van soep waarin vooral bruine
bonen, ui en kwark is verwerkt. Vis en
schaal- en schelpdieren zet men er graag op tafel met kreeft, langoesten en
zee-egels als toppers. Aan zee is de vissoep nooit ver weg. Inzake vlees zijn
er heel wat varianten van het varken te vinden, aansluitend een waslijst van
allerhande worsten. Schaap en geit staan evenzo hoog aangeschreven. Vandaar
enkele bijzonder smaakvolle (harde en niet zelden scherpe) kazen die ook met
noten voorgeschoteld worden als nagerecht. De Corsicaan lust graag een glaasje
wijn en met de Patrimonio hebben ze een AOC in huis. Met de Pietra, Serena en
Colomba hebben ze drie smaakvolle biertjes op tafel, gemaakt op basis van
kastanjes. En als het om water gaat dan gaat er niets boven een Saint-Georges,
gebotteld uit waterbronnen uit de bergen.
UIT DE ZEE
Aan de kust is het een plezier voor de liefhebbers van
vis, schelp- en schaaldieren. Zeewolf,
knorhaan, mosselen, langoest en onder andere oesters zijn dankbare ingrediënt
voor de alom tegenwoordige vissoep. Mosselen en oesters staan hoog
aangeschreven en zijn het best in het oosten. Bovenal staat de langoest op de
verlanglijst. Kenners stellen dat hij aan de Cap Corse en de kust van Centuri
op zijn best is. In het hinterland, zeg maar de bergen, zorgen de rivieren voor
heerlijke forellen.
COPPA & PRISUTTU
Tafelen in Corsica is proeven van de streekgerechten. Elk
van de regios heeft zijn bijzonderheden. Inzake vlees zijn ze vooral gewezen
op het varken, daar flink wat vlees ingevoerd wordt uit Frankrijk. Het varken
is hun rijkdom en staat borg voor duimlikkende gerechten als de coppa
(varkensrug), figatelli (worst van lever, nieren, hart) of onder Andre de
prisuttu (rauwe ham) die zich best laat smaken met een portie verse vijgen. De
Corsicaan is gek van gedroogd vlees wat zich vertaalt in een massa soorten
worst en ham. Lam en geit zijn hen ook niet vreemd waarbij de Piverunata (zeg
maar ragout van geit) een topper is. En wie gek ik op orgaanvlees vraagt alvast
een bordje ingewanden, aangestoofd met ui à la Bastia.
PASTA & KAZEN
Het zal je niet vreemd in de oren klinken dat men op
Corsica graag een bord pasta op tafel zet. Niet moeilijk met zoveel Italiaanse
geschiedenis en invloed. Toch uit de Corsicaanse Chef zich in zijn eigen stijl
en tovert hij graag Stufata (gestoofde in plaats van in water gekookte pasta)
uit de oven. Verder zijn ravioli, lasagne en vooral canneloni sterk aanwezig.
Eigen creatie is alvast de pulenta, koek of taartje bereid met kastanjemeel dat
bijzonder smaakvol is bij vleesbereidingen.
Naast pasta zal de Corsicaan zelden een maaltijd nuttigen
zonder een portie kaas. Topper hierbij is de Brocciu, melkwei opgewarmd met
afgeroomde schapen en of geitenmelk. Met de Calinzana bezit men zachte kaas
terwijl de Sartinese een hardere kaas is welke langer bewaard kan blijven.
TORTA CASTAGNINA
Het zal je niet verwonderen, ook in het mooie Corsica
zijn ze gek op zoetigheden. De Chefs pakken dan ook graag uit met een waslijst
van koekjes, jam en honingbereidingen. Toppers bij de koekjes zijn de Fiandone
(smaakvolle flan met citroen), de Falculelle (brioches uit Corte), de Frittella
(beignets) en de nummer één, de Torta Castagnina, taartje met noten,
pijnboompitjes, krenten, noten en een flinke scheut rum). Zoetigheden zijn
tegelijk terug te vinden in de diverse soorten vruchtenmoes, vijgenjam en
uiteraard de nooit afwezig zijnde honing, de lieveling van smullend Corsica.
Laat het u smaken bon appétit ti permette di sapore
Georges
Keters
|
